مشاعره با اشعار خیام

moh@mad · 7/3/23

POURIA گفت:
دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پردۀ اسرار فنا خواهی رفت

تا راه قلندری نپویی نشود
رخساره بخون دل نشویی نشود

سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان
آزاد به ترک خود نگویی نشود

POURIA · 10/3/23

moh@mad گفت:
تا راه قلندری نپویی نشود
رخساره بخون دل نشویی نشود

سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان
آزاد به ترک خود نگویی نشود

در دایره‌ای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست

moh@mad · 12/3/23

POURIA گفت:
در دایره‌ای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست

تا کی غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم يا نه
پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه خیام

MEESSA · 23/5/23

moh@mad گفت:
تا کی غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلی گذارم يا نه
پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه خیام

می خور که این عمر که غم در پی اوست
آن به که در خواب یا سرخوشی گذرد

moh@mad · 24/5/23

MEESSA گفت:
می خور که این عمر که غم در پی اوست
آن به که در خواب یا سرخوشی گذرد

دشمن به غلط گفت که من فلسفیم
ایزد داند که آنچه او گفت نیم

لیکن چو در این غم‌آشیان آمده‌ام
آخر کم از آنکه من بدانم که کیم

Delvin22 · 12/9/23

moh@mad گفت:
دشمن به غلط گفت که من فلسفیم
ایزد داند که آنچه او گفت نیم

لیکن چو در این غم‌آشیان آمده‌ام
آخر کم از آنکه من بدانم که کیم

می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست

moh@mad · 13/9/23

Delvin22 گفت:
می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست

تا چند حدیث پنج و چار ای سـ*ـاقی
مشکل چه یکی چه صد هزار ای سـ*ـاقی
خاکیم همه چنگ بساز ای سـ*ـاقی
بادیم همه باده بیار ای سـ*ـاقی

Delvin22 · 19/9/23

moh@mad گفت:
تا چند حدیث پنج و چار ای سـ*ـاقی
مشکل چه یکی چه صد هزار ای سـ*ـاقی
خاکیم همه چنگ بساز ای سـ*ـاقی
بادیم همه باده بیار ای سـ*ـاقی

یک قطره آب بود و با دریا شد
یک ذره خاک و با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد خیام

*AsAl* · 19/9/23

این کوزه چو من عاشق زاری بوده است
در بند سر زلف نگاری بوده‌ست
این دسته که بر گردن او می‌بینی
دستی‌ست که برگردن یاری بوده‌ست

*AsAl* · 19/9/23

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی