M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
سبدبافی
سبدبافی یا مرواربافی نشان دهنده ی ذهن خلاق، تلاش خستگی ناپذیر، توان بالا و سرپنجه های روستاییان هنرمند است.
سبد بافی یا مروار بافی چیست؟
سبدبافی از قدیمی ترین بافته های بشر در عرصه صنایع دستی است. از زمانی که بشر با تنیدن ساقه ها و شاخه های نازک درهم آشنا شد، سبدبافی نیز آغاز شد.در هر نقطه از ایران بر اساس طبیعت هر منطقه، از الیاف طبیعی آن برای بافت های سبدی استفاده می شود.
سبدبافی که به آن ترکه بافی هم میگویند همچون حصیربافی دراستان های یزد و گیلان بسیار رایج می باشد .این هنر درقدیم جز آن دسته ازصنایعی محسوب می شدکه بیشتر جنبه کاربردی داشت تا هنری و عمدتا برآورنده ی نیازهای مصرفی محلی و منطقه ای به شمارمی رفتند.
گیاه ارغوان در ییلاقات اطراف مشهد ازجمله طرقبه فراوان بوده و از آن در بافت سبد استفاده می شود.استفاده از گیاه ارغوان در این صنعت منجربه طرح اینکه ارغوان چیست و محل رویش آن کجاست و انواع بافت و نحوه تبدیل این هنر به یک صنعت جهت عرضه محصول نهایی برای سلایق امروز چگونه می تواند رخ دهد، می شود.
تاریخچه سبدبافی
سبدبافی از نظرمحققان بسیاری پس از سنگ تراشی قدیمی ترین صنعتی است که انسان با آن آشنای شده و این صنعت منشا بسیاری از صنایع دستی دیگر از جمله پارچه بافی، گلیم بافی، بامبوبافی، سفالگری و کوزه گری است.
سبد بافی یا مراوا بافی یکی از صنعت های بومی ایران است.مراوا نوعی ترکه خود روی است که در مناطق شمالی و مرکزی ایران می روید. این هنر بدلیل عوامل محیطی مثل رطوبت، نور خورشید، آتش، باران و .....مقاوم نمی باشد به همین علت آثار بسیاری از زمان گذشته در دسترس نیست.
مراکز مهم و اصلی سبد بافی
1) گیلان
2) مناطق جنوبی(خوزستان)
3) استان خراسان جنوبی
4) مناطق مرکزی
پخل بافی چیست؟
پخل بافی در گویش محلی پَخَل، شِلمه، سفال و سُفله گندم نیز گفته می شود. در اکثر شهرستان های استان خراسان جنوبی به ویژه قاینات، سرایان، طبس و بشرویه که گندم کشت می شود، پخل بافی نیز انجام می شود. که از تولیدات این هنر می توان انواع سبد، گلدان های تزیینی و زیرقابلمه ای اشاره کرد.
این محصولات به طور معمول به صورت تک رنگ طلایی که همان رنگ طبیعی ساقه های گندم خشک شده و معمولاً بدون نقش است. در برخی از شهرستان ها تولیدات با نخ های پشمی رنگین که در حین بافت به دور ساقه ها می پیچند، نقش های ساده رنگارنگ در مجموعه های فرضی هندسی شکل (اغلب مثلثی) ایجاد می کنند.
در فصل بهار که فصل برداشت گندم است این هنر بیشتر رونق دارد، اما در سایر فصول سال نیز در صورت در دسترس بودن ساقه گندم بافت آن انجام می گیرد. این مهارت در ۲۱ آبان ۹۶ در فهرست آثار معنوی ایران به ثبت رسیده است.
مردم شهرستان بیرجند فعالیت عمده ای در این حرفه دارند. به طوری که در سال 1369 از حدود یکصد روستای استان خراسان بزرگ که به این رشته اشتغال داشته اند، 63 روستای آن در اطراف شهر بیرجند، خصوصاً کوه پایه های رشته کوه باقران قرار داشته است .
برای بافت سبد در بیرجند معمولاً از شاخه های نازک درخت استفاده می شود که بیشتر از چوب بیدمشک و همچنین چوب سرخ بید است که بدون گل و میوه می باشد. سبدهای تهیه شده از بیدمشک، به زبان محلی به سبدهای سفتوک معروف است .
مواد مورد نیاز در ساخت سبد :
1. کف باف
استفاده از مروار یا ترکه برای بافت کف محصولات است.
2. کف ریز چیدن
ترکه های برش نخورده درراستای خط عمود به منظور بافت کف محصوالتی مانندقفسه کتاب، جا کفشی، بعضی از میزها و غیره است.
3. بافت تسمه ای
بافت به شیوه زیر و رو هنگامی است که طول ترکه های به کاررفته در تنه بافی کوتاه باشد. در این بافت از ترکه های قاچ شده تکی یا دو تایی تا اتمام بافت تنه استفاده میشود.
4. کوک کردن
یعنی از به هم قفل کردن ابتدا و انتهای ترکه های به کاررفته در کف محصولاتی مانند انواع سبد، جای میوه ای، جای نانی وغیره، پس از زنجیره بافی به منظور استحکام بخشی و همچنین برش اضافه ترکه ها است.
5. زنجیره بافی
عملی است که به کمک دو یا سه عدد ترکه، جهت اتصال تارها یا دستکی ها در شروع کار و انسجام بیشتر پودها در پایان بافت انجام می گیرد.
سبدبافی یا مرواربافی نشان دهنده ی ذهن خلاق، تلاش خستگی ناپذیر، توان بالا و سرپنجه های روستاییان هنرمند است.
سبد بافی یا مروار بافی چیست؟
سبدبافی از قدیمی ترین بافته های بشر در عرصه صنایع دستی است. از زمانی که بشر با تنیدن ساقه ها و شاخه های نازک درهم آشنا شد، سبدبافی نیز آغاز شد.در هر نقطه از ایران بر اساس طبیعت هر منطقه، از الیاف طبیعی آن برای بافت های سبدی استفاده می شود.
سبدبافی که به آن ترکه بافی هم میگویند همچون حصیربافی دراستان های یزد و گیلان بسیار رایج می باشد .این هنر درقدیم جز آن دسته ازصنایعی محسوب می شدکه بیشتر جنبه کاربردی داشت تا هنری و عمدتا برآورنده ی نیازهای مصرفی محلی و منطقه ای به شمارمی رفتند.
گیاه ارغوان در ییلاقات اطراف مشهد ازجمله طرقبه فراوان بوده و از آن در بافت سبد استفاده می شود.استفاده از گیاه ارغوان در این صنعت منجربه طرح اینکه ارغوان چیست و محل رویش آن کجاست و انواع بافت و نحوه تبدیل این هنر به یک صنعت جهت عرضه محصول نهایی برای سلایق امروز چگونه می تواند رخ دهد، می شود.
تاریخچه سبدبافی
سبدبافی از نظرمحققان بسیاری پس از سنگ تراشی قدیمی ترین صنعتی است که انسان با آن آشنای شده و این صنعت منشا بسیاری از صنایع دستی دیگر از جمله پارچه بافی، گلیم بافی، بامبوبافی، سفالگری و کوزه گری است.
سبد بافی یا مراوا بافی یکی از صنعت های بومی ایران است.مراوا نوعی ترکه خود روی است که در مناطق شمالی و مرکزی ایران می روید. این هنر بدلیل عوامل محیطی مثل رطوبت، نور خورشید، آتش، باران و .....مقاوم نمی باشد به همین علت آثار بسیاری از زمان گذشته در دسترس نیست.
مراکز مهم و اصلی سبد بافی
1) گیلان
2) مناطق جنوبی(خوزستان)
3) استان خراسان جنوبی
4) مناطق مرکزی
پخل بافی چیست؟
پخل بافی در گویش محلی پَخَل، شِلمه، سفال و سُفله گندم نیز گفته می شود. در اکثر شهرستان های استان خراسان جنوبی به ویژه قاینات، سرایان، طبس و بشرویه که گندم کشت می شود، پخل بافی نیز انجام می شود. که از تولیدات این هنر می توان انواع سبد، گلدان های تزیینی و زیرقابلمه ای اشاره کرد.
این محصولات به طور معمول به صورت تک رنگ طلایی که همان رنگ طبیعی ساقه های گندم خشک شده و معمولاً بدون نقش است. در برخی از شهرستان ها تولیدات با نخ های پشمی رنگین که در حین بافت به دور ساقه ها می پیچند، نقش های ساده رنگارنگ در مجموعه های فرضی هندسی شکل (اغلب مثلثی) ایجاد می کنند.
در فصل بهار که فصل برداشت گندم است این هنر بیشتر رونق دارد، اما در سایر فصول سال نیز در صورت در دسترس بودن ساقه گندم بافت آن انجام می گیرد. این مهارت در ۲۱ آبان ۹۶ در فهرست آثار معنوی ایران به ثبت رسیده است.
مردم شهرستان بیرجند فعالیت عمده ای در این حرفه دارند. به طوری که در سال 1369 از حدود یکصد روستای استان خراسان بزرگ که به این رشته اشتغال داشته اند، 63 روستای آن در اطراف شهر بیرجند، خصوصاً کوه پایه های رشته کوه باقران قرار داشته است .
برای بافت سبد در بیرجند معمولاً از شاخه های نازک درخت استفاده می شود که بیشتر از چوب بیدمشک و همچنین چوب سرخ بید است که بدون گل و میوه می باشد. سبدهای تهیه شده از بیدمشک، به زبان محلی به سبدهای سفتوک معروف است .
مواد مورد نیاز در ساخت سبد :
- ترکه های مروار :شاخه های باریک یک ساله از درخت مروار که دارای انعطاف است
- سوخت: گازوییل، گاز، نفت، هیزم.
- روغن جالا: این ماده به منظور براق نمودن محصولات تولیدی به کار میرود.
- میل گرد: این ابزار هنگام ساختن قالب های فلزی و غیرقابل انعطاف به کار میرود.
- لوله پولیکا :نوعی قالب انعطاف پذیر که هنگام ساختن قسمت های هلالی شکل اسکلت محصولات از آن استفاده میشود. 7-
- قالب های چوبی :چوب های درختان توسکا، صنوبر و افرا از جمله چوب هایی است که هنگام ساختن چوب قاچ واسکلت بندی برخی از محصولات مروار بهکار میرود.
- مفتول فلزی : این ابزاربه منظور اتصال تخته های مورد استفاده در اسکلت بندی برخی از محصولات مروار به کار میرود.
- چسب چوب :این ماده علاوه بر استحکام بخشی مروارهای تولیدی،هنگام اسکلت بندی برخی از محصولات مورد استفاده قرار میگیرد.
- میخ :این ماده در اسکلت بندی به کار میرود.
1. کف باف
استفاده از مروار یا ترکه برای بافت کف محصولات است.
2. کف ریز چیدن
ترکه های برش نخورده درراستای خط عمود به منظور بافت کف محصوالتی مانندقفسه کتاب، جا کفشی، بعضی از میزها و غیره است.
3. بافت تسمه ای
بافت به شیوه زیر و رو هنگامی است که طول ترکه های به کاررفته در تنه بافی کوتاه باشد. در این بافت از ترکه های قاچ شده تکی یا دو تایی تا اتمام بافت تنه استفاده میشود.
4. کوک کردن
یعنی از به هم قفل کردن ابتدا و انتهای ترکه های به کاررفته در کف محصولاتی مانند انواع سبد، جای میوه ای، جای نانی وغیره، پس از زنجیره بافی به منظور استحکام بخشی و همچنین برش اضافه ترکه ها است.
5. زنجیره بافی
عملی است که به کمک دو یا سه عدد ترکه، جهت اتصال تارها یا دستکی ها در شروع کار و انسجام بیشتر پودها در پایان بافت انجام می گیرد.
سبدبافی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
