خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

YeGaNeH

معاونت کل سایت رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
معاونت سایت
  
عضویت
9/1/22
ارسال ها
10,008
امتیاز واکنش
41,237
امتیاز
508
زمان حضور
312 روز 13 ساعت 18 دقیقه
نویسنده این موضوع
پارادوکس اطلاعات بخشی از یک مسئله‌ی بزرگ‌تر را تشکیل می‌دهد و سیاه چاله ها خودشان همان مسئله‌ی بزرگ حل‌نشده هستند و جامعه‌ی فیزیک هیچ‌گاه نتوانسته است به‌صورت اساسی آن‌ها را توضیح دهد. دلیل اینکه مسئله‌ی سیاه‌چاله‌ها هنوز هم حل‌نشده باقی مانده، این است که در مرکز سیاه‌چاله، ریاضیات از بین می‌روند و بی‌کاربرد خواهند بود؛ حتی معادلات نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین نیز پیش‌بینی کرده‌اند که خمیدگی فضا-زمان می‌تواند به‌صورت بی‌نهایت باشد. در این میان همگان بی‌نهایت را دوست دارند به‌جز یک فیزیک‌دان!

خود مسئله به‌اندازه‌ی کافی دشوار است؛ اما وقتی استفان هاوکینگ کشف کرد که یک سیاه‌چاله به‌صورت مطلق سیاه نیست و از خود نور ساطع می‌کند، انرژی خود را از دست می‌دهد و در نهایت از بین می‌رود، اوضاع پیچیده‌تر از گذشته شد. در ن*زد*یک*ی یک سیاه‌چاله، گرانش به حدی قدرتمند است که هر چیزی را به سمت خود می‌کشد، حتی نور توانایی فرار از این نیروی عظیم را ندارد. استفان هاوکینگ اعلام کرد که اگر نیمی از یک جفت ذره توسط سیاه‌چاله بلعیده شود، ذره‌ی دیگر از طریق تابش، از سیاه‌چاله خارج می‌شود و به فضا بازمی‌گردد و در هنگام خروج، مقدار کمی انرژی از سیاه‌چاله را می‌رباید. این پدیده با نام «تابش هاوکینگ» شناخته می‌شود. اگر این‌چنین است، چرا به این غول‌های گرانشی، سیاه‌چاله گفته می‌شود؟ در اینجا، چگونگی به وجود آمدن تابش هاوکینگ نگران‌کننده نیست؛ چرا که تابش هاوکینگ حتی برای فیزیک‌دانان نیز قابل درک نیست. تابش ذرات نور از دل یک سیاه‌چاله در قالب تابش هاوکینگ، با حفظ اطلاعات تناقض دارد. اگر سیاه‌چاله بخار شود، اطلاعات را نیز با خود از بین می‌برد؟


سیاهچاله و پارادوکس اطلاعات

 

YeGaNeH

معاونت کل سایت رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
معاونت سایت
  
عضویت
9/1/22
ارسال ها
10,008
امتیاز واکنش
41,237
امتیاز
508
زمان حضور
312 روز 13 ساعت 18 دقیقه
نویسنده این موضوع
اطلاعات کجا می‌روند؟

در مکانیک کوانتومی، حرکت ذرات به‌وسیله‌ی تابع موج توصیف می‌شود. در ریاضیات، تابع موج را با بردار مختلطی نشان می‌دهند که تعداد عناصر آن ممکن است مشخص، حقیقی یا بی‌نهایت باشد. در مکانیک کوانتومی، تابع موج، تمامی حالات شناخته‌شده‌ی یک ذره در فضا را در بر می‌گیرد. اگر شما یک ذره را به سیاه‌چاله نزدیک کنید و آن را در اختیار گرانش سیاه‌چاله بگذارید، ذره به درون سیاه‌چاله کشیده می‌شود؛ اما تابع موج سیاه‌چاله نمی‌تواند با توجه به این رویداد تغییر کند و اطلاعات ذره را همچنان حفظ کند. بنابراین، نوری که در قالب تابش هاوکینگ پس از این رویداد ساطع می‌شود، اطلاعات ذره را با خود به همراه ندارد. توضیحات بسیار گیج‌کننده به نظر می‌رسند؛ اما خلاصه‌ی بحث این است که اگر یک ذره توسط گرانش قدرتمند سیاه‌چاله جذب شود، تمام اطلاعات آن ذره از بین می‌روند.

از طرفی دیگر، مکانیک کوانتومی بیان می‌کند که می‌توان اطلاعات مربوط به ذره را با استفاده از تابع موج سیاهچاله یا تابع موج نور ساطع‌شده در اثر تابش هاوکینگ، مجدداً بازیابی و رمزگشایی کرد.

فیزیک‌دانان چندین سال است که در مورد این موضوع به بحث و تبادل نظر می‌پردازند و به این نتیجه رسیده‌اند که اطلاعات می‌توانند به روش‌های مختلفی پس از ورود ذره به سیاه‌چاله حفظ شوند؛ اما اینکه اطلاعات در کجا و چگونه حفظ می‌شوند، هنوز جای بحث دارد. در این میان، یکی از افراد ایده‌ی جالبی را با دیگران به اشتراک گذاشته است و در مورد تأخیر در بازیابی اطلاعات صحبت می‌کند. وی می‌گوید که یک سیاه‌چاله در طول حیاتش تا زمانی که به مرگش نزدیک می‌شود، دائماً تابش هاوکینگ را تجربه می‌کند. وقتی که سیاه‌چاله از بین می‌رود و به بخار تبدیل می‌شود، یک تابش قدرتمند خواهد داشت که از هر نظری (اطلاعاتی و غیره) به تابش‌های پیشین وابسته است.


سیاهچاله و پارادوکس اطلاعات

 

YeGaNeH

معاونت کل سایت رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
معاونت سایت
  
عضویت
9/1/22
ارسال ها
10,008
امتیاز واکنش
41,237
امتیاز
508
زمان حضور
312 روز 13 ساعت 18 دقیقه
نویسنده این موضوع
ایده‌ی بسیار جالبی است؛ اما متأسفانه ما روی زمین هیچ سیاه‌چاله‌ای در اختیار نداریم که بتوانیم این ایده را روی آن آزمایش کنیم. فیزیک با استفاده از مدارک پیش می‌رود و بدون داشتن مدرک و تنها بر پایه‌ی شبهات، نمی‌توان به‌صورت قطعی به یک نتیجه‌ی قابل قبول رسید.
هاوكينگ نوشته است: «اغلب فيزيك‌دانان تمايل دارند باور كنند كه اطلاعات از بين نرفته‌اند. زيرا اين باور جهان را امن و قابل پيش‌بيني مي‌كند. اما من عقيده دارم اگر نسبيت عام اينشتين را جدي بگيريم، بايد اين احتمال را در نظر بگيريم كه فضا-زمان خود را در گره‌هايي مقيد كرده و اينكه اطلاعات در پيچ و تاب‌ها گم مي‌شوند. امروزه تعيين اينكه آيا اطلاعات واقعاً گم مي‌شوند يا نه، يكي از پرسش‌هاي اصلي فيزيك نظري است». اين پارادوكس كه هاوكينگ را در مقابل اغلب نظريه‌پردازان ريسماني قرار مي‌دهد، هنوز حل نشده است. اما نظريه‌پردازان ريسماني ادعا مي‌كنند كه بالاخره خواهند فهميد كه اطلاعات گم‌شده كجا رفته‌اند.


به عنوان مثال اگر يك كتاب را به درون سياهچاله‌ها پرتاب كنيم، مي‌توان تصور كرد كه اطلاعات درون كتاب، در فرم نوسانات كوچكي كه در تابش هاوكينگ يك سياهچاله تبخيرشونده وجود دارند،‌به تدريج به درون جهان ما رسوخ مي‌كنند. يا شايد اين اطلاعات از درون يك سفيدچاله در طرف ديگر سياهچاله مجدداً بيرون بيايند. ميچيو كاكو فيزيك‌دان ب*ر*جسته نظري معتقد است كه اطلاعات در حقيقت گم نشده‌اند، بلكه زيركانه در جاي ديگري مجدداً ظاهر مي‌شوند. سرمقاله‌ي نيويورك‌تايمز در سال 2004 به استيون هاوكينگ اختصاص يافت. او در مقابل دوربين‌هاي تلوزيوني اعلام كرد كه در مورد پارادوكس اطلاعات اشتباه كرده است. (سي سال قبل او با ديگر فيزيك‌دانان شرط بسته بود كه اطلاعات هرگز نمي‌توانند از يك سياه‌چاله به بيرون نشت كنند. بازنده اين شرط‌بندي موظف به تهيه دائره‌المعارفي بود كه اطلاعات آن را به راحتي قابل اصلاح و بازيابي باشند).
او با انجام مجدد برخي از محاسبات پيشين خود دريافت كه اگر يك شي‌ء مثلاً‌ يك كتاب به درون سياه‌چاله بيافتد، ممكن است ميدان تابش منتشر شده را مختل سازد و به اين ترتيب اطلاعات به جهان ما بازگردند. اطلاعات كتاب، درون تابش كدگذاري شده و به شكلي پاره‌پاره به آهستگي به بيرون سياهچاله نشت مي‌كنند. اين مسئله هاوكينگ را در گروه فيزيك‌دانان كوانتومي قرار داد. كساني كه عقيده دارند اطلاعات نمي‌تواند گم شود. اما به‌علاوه اين سوال مطرح شد: آيا اطلاعات مي‌توانند به يك جهان موازي انتقال يابند؟ در ظاهر به‌نظر مي‌رسيد كه نتيجه او،‌ ايده را كه اطلاعات ممكن است از طريق يك كرمچاله به يك جهان موازي انتقال يابد، دچار شبهه كند. با اين حال هيچ‌كسي عقيده ندارد كه او در اين باره حرف آخر را زده است. تا زماني‌كه نظريه‌‌ي ريسمان‌ها كامل نشده است و محاسبات گرانش كوانتومي انجام نگرفته است، هيچ‌كس باور نخواهد كرد كه پارادوكس اطلاعات كاملاً حل شده باشد.


سیاهچاله و پارادوکس اطلاعات

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا