در حال تایپ رمان داهی جوهر | سویل کاربر انجمن رمان ۹۸

سویل · 20/6/23

***
(هُما)
انسی، قدرت طلب، خودِ قدرت در سرمِ اون اشتباه منه و می‌تونه بزرگترین دست آورم باشه که جهان رو که هیچ، کیهان، خارج از اون هم بتونه دست و پا گیر کنه من زندگی رو از اون شروع کردم چشمام رو تیز کرده حالت گربه‌ای رو بهشون دادم چشما بخشی از جمجمه‌ی منه مغزی که به بیرونِ! با خودم زمزمه می‌کنم:
- من قدرتی دارم که نباید کنترل بشه قدرت...

سویل · 4/7/23

وقتی پس از مکث طولانی، صدای محکم بسته شدن در آهنی می‌آید سر می‌چرخاند، موهایش صورتش را می‌زند قطره اشکی از همان اشک‌هایی که تحقیرش کرده‌ است روی گونه‌ی استخوانی‌اش، فرو ریخته است صورتش سرخ شده، تمام قدرتی که از خودش دارد در مغزش جمع شده از همه جا ضربه می‌زند.
احساس بازنده‌ای را دارد که به دست یک نفر دو بار شکسته است‌ یا ادامه می‌دهد و...

سویل · 25/8/23

مکث که می‌کند برایش گران تمام می‌شود سرش را به راست می‌چرخاند و نگاهش روی مریضش در تیمارستان می‌ماند به صورت لبخند دارد و همان لباسی که در تیمارستان کُله افراد در تن دارد را؛ دارد لباس گشاده آبی رنگ، چشم‌هایش را روی هم فشار می‌دهد گویی همه چی برایش در آن لحظه سکرت است، چطور پیدایش کرده؟! انگار هفت ساله شده و ارتعاش مغزی‌ِ کمتری نسبت...

سویل · 25/8/23

***
(راوی)
روی یه صندلی مقابل وسمه نشسته بود که در کناری از میز مقابل سیستم دروغ سنج وجود داشت او خوب از زبان بدنش خبر داشت پس سعی کرد او را حفظ کند وسمه از آن پرسید:
- از جاش خبر داری؟!
سوزن را به نوک انگشتش زد با بهم زدن سیستم خونش و دردی که می‌کشید بدنش را در حالتی ثابت نگه داشته و دروغ سنج را هک می‌کرد پس گفت:
- آره من از جاش خبر...

سویل · 27/10/23

***
(هُما)
لـ*ـبم رو با زبون تر می‌کنم به صندلی چوبی تکیه میدم و پاهام رو روی میز فلزی می‌ذارم همچنان پاهایم رو روی هم می‌ذارم به چشم‌های به رنگ خاکش نگاه می‌کنم دلم می‌خواد چشماش رو با یه نفس پاف بزنم که خاک نگاهش بره هوا و بتونم یه چیزهایی رو مشخص کنم به جاش به انگلیسی لـ*ـب می‌زنم:
- I don't even be in the game, so I dun't know
من حتی...

سویل · 30/8/24

چشمش عملاً بخش آسیب پذیر مغز و ضعف مغز؛ است که از خودش فرار کرده و روی صورت نقش آفرینی می‌کند. اگر مغز مریض است از چشم معلوم است اگر مغز حیله دارد در چشم همان تابلوی حیله است تا جایی که روی چشم پرده تاریک‌تر نباشد حقیقت از آن آشکار است چشم مغزی است که خودش به خودش حمله می‌کند! یادش می‌آید تو یک تصویر تار از پدرش که چشمایش می‌لرزد و او...

سویل · 22/3/25

سپس می‌چرخم و سمت پنجره‌‌ی کوچیک این کلبه می‌رم از بیرون صدای پایکوبی میاد نگاهم از همان پنجره به سوی جنگلِ! شب شده و جنگل از سکوتی که روز پا برجا بود در اومده؛ صدای سوسوی باد میان برگ‌ها میاد همراه با صدای بلند رقص؛ به زمین نگاه می‌کنم خاک هم عوض شده و به رنگ سرخ در اومده چشمام رو ریز می‌کنم شاید این تصویر اصلیِ جنگلِ و اون تصویر روز...

سویل · 22/3/25

(راوی)
او آرام و حساب شده حرکت می‌کند درست مثل نبض یک مرده است آرام و بی‌ سرو صدا و بی ردِ پا! یک نقشه از وسط پاره شده را یکی را در دست چپ دارد؛ یکی را در دست راست چشم‌هایش هنگام تفکر چنان ریز است و رو به هولوگرام کم رنگ خواهرش دست جلو میارد و سخن می‌گوید:
- این دست و تو بگیر این دستم مالِ من!
منظورش نقشه‌است و خواهرش در مقابل به...

سویل · 1/4/25

(تکوین)

(ناشناس)
در قلب جنگل زیر درختی عظیم نشسته‌ان جایی که خاک از آن‌جا نفس می‌گیرد هر دو دست‌های خاکی‌اشان را روی چمن‌ها می‌کشند گویی ضربانی زیر دستانشان نبض گرفته باشد گل‌هایی در آن بخش به شکلی زیگ‌زال رشد کرده‌ان انگار‌انگار به قلب شلیک شده باشد اما؛ آن گلوله به جای زخم، زخم‌های قبلی و...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین