حقوق بین الملل چیست؟

YeGaNeH · 14/3/22

تعریف حقوق بین المللی

حقوق بین الملل از محدوده ی قلمروی کشورها فراتر رفته و روابط حقوقی در سطح بین الملل را سر و سامان می بخشد.

در واقع حقوق بین الملل به دو بخش تقسیم می شود:

حقوق بین الملل عمومی: این نوع از حقوق بین الملل به روابط بین دولت ها با یکدیگر یا دولت ها با سازمان های بین المللی می پردازد.

حقوق بین الملل خصوصی: حقوق بین الملل خصوصی با روابط دولت ها کاری ندارد و به طور جزئی تری به روابط بین المللی می پردازد.

همانطور که از اسم حقوق بین المللی خصوصی مشخص است، به روابط اشخاص حقیقی و حقوقی در سطح بین المللی می پردازد. یکی از مهم ترین مباحث این حقوق، مسائل مربوط به مهاجرت است، که می توان به تولد، تحصیل، پناهندگی، سرمایه گذاری و کار پرداخت.

دادگاه های بین المللی

دادگاه های بین المللی مربوط به امور حقوق بین الملل عمومی است.

در واقع دو تا از مهم ترین دادگاه های بین المللی عبارتند از:

دادگاه کیفری بین الملل: این دادگاه به طور مخفف Icc (International criminal court) نام دارد. این دادگاه به جرایم بین المللی جنایت علیه بشر، نسل کشی جرایم جنگی، سوءاستفاده عرضی می پردازد. البته فعلا به جرایم سوءاستفادهعرضی در این دادگاه رسیدگی نشده است.
این دادگاه در صورتی به جرایم مذکور رسیدگی می کند که یا توسط کشور های عضو و یا در خاک کشور های عضو صورت گرفته باشد. همچنین در صورت تصویب شورای امنیت سازمان ملل حتی اگر کشوری عضو نباشد، به این جرایم رسیدگی می شود.
دیوان بین المللی دادگستری: این دادگاه به طور مخفف Icj (International court of justice) نام دارد. وظیفه اصلی این دادگاه رسیدگی به اختلافات قانونی بین کشور ها می باشد که به آن صلاحیت ترافعی گفته می شود.
همچنین از دیگر وظایف این دیوان، ارائه نظر مشورتی در پاسخ به سوالات سازمان های بین المللی و آژانس های سازمان ملل و مجمع عمومی سازمان ملل متحد است که به آن صلاحیت مشورتی نیز گفته می شود. این نهاد در شهر لاهه کشور هلند واقع شده است.
همچنین این دیوان دارای ۱۵ قاضی می باشد که نباید دارای تابعیت های مشترک باشند. این قضات از بین افراد برجسته ی حقوقدان و افراد دارای مشاغل قضایی مهم انتخاب می شوند.

YeGaNeH · 14/3/22

کسب تابعیت در حقوق بین الملل خصوصی

همانطور که مطرح شد، حقوق بین الملل خصوصی بیشتر به مسائل اشخاص حقیقی (افراد) می پردازد، یکی از مهمترین این موارد، بحث تابعیت است. در واقع تابعیت بر اساس حقوق بین الملل خصوصی به دو شکل صورت می گیرد که از کشوری به کشور دیگر این مورد متفاوت است.

انواع تابعیت عبارتند از:

تابعیت خاک: این اصل بیان می دارد، کودکی که در خاک یک کشور متولد می شود، جدای از اینکه پدر و مادرش متولد چه کشوری هستند یا تابعیت آن کشور را دارند یا خیر، کودک به دلیل تولد در آن خاک تابع آن کشور محسوب می شود. کانادا، آمریکا و برزیل جز این کشور ها محسوب می شوند.
تابعیت خون: این اصل نیز بیان می دارد، یک کشور در صورتی به یک کودک تابعیت می دهد که پدر یا مادرش تابعیت آن کشور را داشته باشند کشورهای آلمان، سوئیس و اتریش جز این کشور ها محسوب می شوند.

نکته: برخی از کشور ها هردو تابعیت خون و خاک را قبول دارند. همچنین ممکن است فردی بیش از یک تابعیت داشته باشد.

پناهندگی در حقوق بین الملل

یکی از مسائل مهم در حقوق بین الملل، بحث پناهندگی است. در واقع فردی که به کشور دیگری پناهنده می شود به دلیل ترس از آزار و اذیت کشور خود ترجیح داده به کشور دیگری پناه برد. این ترس یا آزار اذیت می تواند در خصوص مذهب، نژاد، جنگ، عضویت در یک گروه اجتماعی و یا عقاید سـ*ـیاسی متفاوت با کشور متبوع باشد.

فردی که پناهنده می شود باید علت این اقدام خود را برای کشوری که در آن پناهنده شده است اثبات نماید.

کشور پذیرنده با توجه به شرایط و معیار هایی که دارد می تواند فرد پناهجو را بپذیرد. بر اساس ماده ۱ کنوانسیون ۱۹۵۱ پناهنده کسی است که به علت ترس موجه از آزار و اذیت در خارج از کشور خود به سر می برد و قادر یا مایل به برخورداری از حمایت آن کشور نیست.

در هر صورت پناهنده راهی بسیار پر ریسک و پر خطر است زیرا تا زمان پذیرفته شدن کیس شما به عنوان پناهجو و دریافت حق شهروندی مدت زمان نسبت زیادی طول می کشد که شما در این مدت در کمپ زندگی خواهید کرد و در آن مکان شرایط سختی وجود خواهد داشت

YeGaNeH · 14/3/22

نتیجه گیری

به مرور زمان جنگ های متداوم آسیب های زیادی به کشور های جهان وارد کرد. لذا پس از مدتی تمایلات به سمت حل اختلافات بین المللی به جای جنگ بیشتر شد. از همین رو، حقوق بین الملل به عنوان قوانین فراتر از سرزمین ها ظهور پیدا کرد.

حقوق بین الملل دو نوع است یا حقوق بین الملل عمومی است یا خصوصی. حقوق بین الملل عمومی که به اختلافات بین دولت ها رسیدگی می کند و قوانین و مقررات در خصوص روابط دولت ها وضع می نماید و حقوق بین الملل خصوصی که بیشتر به موارد اشخاص حقیقی در حوزه ی بین المللی می پردازد، مانند، تولد، ازدواج، مهاجرت و پناهندگی.

به طور کلی حقوق بین الملل برای ترمیم و یکپارچه سازی کشور ها به وجود آمد تا کمک کم تهدیدات علیه نسل بشر کمتر شود و جهان امنیت بیشتری را تجربه نماید.

پایان مطلب.
منبع:وکیل تاپ

M O B I N A · 21/5/23

حقوق بین‌الملل عمومی مجموعه قواعد و مقررات لازم‌الاجرایی است که ناشی از روابط بین الملل و تنظیم کنندۀ مناسبات میان اعضای جامعۀ بین‌المللی است. این رشته حقوقی بر حقوق ملی کشورها تقدم داشته و کشورها و سازمان‌های بین‌المللی ملزم به رعایت این قواعد در روابط خود هستند. یکی از وظایف عمدۀ نظام معاصر بین‌المللی ایجاد و تنظیم قواعدی حقوقی بوده است که جامعه جهانی بتواند آن را بپذیرد و همین امر علت و فلسفۀ کنفرانس‌های بین المللی همچون کنفرانس‌های مربوط به حقوق دیپلماتیک و حقوق دریاها و غیره بوده است. هر چند این فعالیت‌ها غالباً به معیارهای موجود اعتبار بخشیده ولی معیارهای جدید و تغییراتی در رویه‌های عرفی گذشته هم کم نبوده است
دولت‌ها، از آن‌رو که در مقام اِعمال حاکمیت‌اند، موضوع اصلی حقوق بین‌الملل عمومی به شمار می‌روند. پس از پدید آمدن سازمان‌های بین‌المللی، این سازمان‌ها نیز موضوع حقوق بین‌الملل شناخته شدند. رؤسای کشورها و مأموران سـ*ـیاسی نیز به نمایندگی از دولت متبوع خود در روابط بین‌الملل، موضوع حقوق بین‌الملل عمومی هستند.
به‌تدریج سایر افراد نیز موضوع این شاخه از حقوق شدند که مسئولیت کیفری مرتکبان جرایم بین‌المللی (به‌ویژه جنایات ضدبشری)، حمایت از حقوق افراد خاص مانند کارگران و اقلیت‌ها و پناهندگان، و حتی حمایت از آحاد مردم به عنوانِ موضوع اعلامیه جهانی حقوق بشر، از جمله مصادیق آن است.
هرچند برخی به دلایلی مانند نبودن قانون‌گذار و قاضی و مُجری بین‌المللی و نیز نبودن ضمانت اجرای کامل برای مقررات بین‌المللی ــ منکر ماهیت حقوقیِ حقوق بین‌الملل عمومی شده‌اند، امروزه حقوق‌دانان در وجود این شاخه از حقوق تردید ندارند، همچنان‌که تلقی دولت‌ها از الزام‌آور بودن قواعد حقوق بین‌الملل عمومی و تلاش آن‌ها برای سازگارسازیِ سـ*ـیاست‌هایشان با قوانین بین‌المللی نیز مؤید آن استت

M O B I N A · 21/5/23

مباحث اساسی حقوق بین‌الملل عمومی که بیش‌تر به اختصار حقوق بین‌الملل خوانده می‌شود، عبارت‌اند از: اشخاص حقوق بین‌الملل، حقوق سازمان‌های بین‌المللی و حل مسالمت‌آمیز اختلافات بین‌المللی.
امروزه بعضی از مباحثِ حقوق بین‌الملل عمومی چنان توسعه یافته‌اند که شعبه‌ای مستقل شده‌اند، مانند «حقوق دریاها» که به موضوعاتی چون آب‌های ساحلی، آب‌های مشترک، تعیین مرزهای آبی، و مالکیت منابع کف و زیرکف دریا می‌پردازد و «حقوق هوا و فضا» که از ضوابط حاکمیت دولت‌ها بر فضای سرزمین خود و فضای ماورای جَوّ سخن می‌گوید.
مهم‌ترین منابع حقوق بین‌الملل عمومی عبارت‌اند از: معاهدات بین‌المللی، عرف بین‌المللی، اصول کلی حقوقی، رویه قضایی بین‌المللی، و آرای دانشمندان حقوق.
در این میان، مهم‌ترین و دقیق‌ترین منابع، معاهدات‌اند. مراد از معاهده بین‌المللی، هرگونه توافق دو یا چندجانبه کتبی میان تابعان حقوق بین‌الملل است که مطابق با قواعد حقوق بین‌الملل تنظیم شود و واجد آثار حقوقیِ مشخص باشد

M O B I N A · 21/5/23

حقوق بین‌الملل عمومی را از پیشینه‌دارترین رشته‌های حقوق دانسته‌اند. در روم باستان آن را «حقوق ملل» می‌نامیدند که به‌معنای مجموعه قواعد حاکم بر مناسبات دولت‌ها در عرصه‌های خصوصی و عمومی و نیز مناسبات رومیان با اتباع بیگانه بود.
در حدود سال ۱۶۲۵/۱۰۳۴، گروسیوس ــ فیلسوف و حقوق‌دان هلندی که او را بنیان‌گذار حقوق بین‌الملل معاصر می‌دانند، تعبیر «حقوق جنگ و صلح» را بر قواعد و مقررات حقوق اطلاق کرد و کتابی با این نام نوشت.
سپس اصطلاحات دیگری نیز متداول شد، ولی تنها اصطلاح «حقوق بین‌الملل» که نخست جرمی بنتام، فیلسوف و حقوق‌دان انگلیسی، در ۱۷۸۰/۱۱۹۴ به کاربرد، مقبولیت عام یافت.
[۱۸]

[۱۹]

پیشینه و سیر تکامل حقوق بین‌الملل به دوره‌های گوناگون تقسیم شده است.

۵.۱ - دوران باستان

در دوران باستان، برخی قواعد حقوق بین‌الملل وجود داشته است، از جمله درباره جنگ (که وقوع آن اجتناب‌ناپذیر بود)، صلح و اعزام و پذیرش سفیران که عمدتآ در معاهدات صورت می‌گرفت. این قواعد، به اقتضای جوامع آن روز، عمومآ مبتنی بر مذهب، اخلاق و مصالح دو یا چند جانبه بود.
در قرون وسطی، به‌ سبب اقتدار مطلق کلیسا بر ملل و ممالک مسیحی، روابط میان ملل مذکور بر پایه هنجارهای مشترکِ برآمده از اصول مذهبی و اخلاقی خاص شکل گرفته بود.
[۲۰]

[۲۱]

M O B I N A · 21/5/23

پس از رنسانس، با پدیدار شدن کشورهایی با حاکمیت مستقل در اروپا و در نتیجه نیاز به قواعد جدید برای تنظیم روابط دولت‌ها، بنیان‌گذاران نخستین حقوق بین‌الملل جدید، بر پایه آرای گروسیوس، الهیات مسیحی، عرف موجود میان کشورها، حقوق طبیعی و عقل، به‌وضع قواعد جدید بین‌المللی پرداختند.
ابتدا قلمرو این قواعد به قاره اروپا محدود بود و از این‌رو، این شاخه از حقوق در آن دوران «حقوقِ عمومی اروپا» خوانده می‌شد. مبانی حقوق بین‌الملل اروپایی در روابط دولت‌های اروپایی با دیگر کشورها رعایت نمی‌گردید. در نتیجه، استعمار کشورهای آسیایی و آفریقایی و نیز قواعد ناعادلانه‌ای چون حق قضاوت کنسولی (کاپیتولاسیون) گسترش یافت.
از نیمه قرن نوزدهم، به‌منظور حصول توافق دولت‌ها درباره قواعد بین‌الملل، در اروپا اجلاس‌ها و همایش‌های متعددی برگزار شد که، بر پایه نوعی دیپلماسی گسترده، به انعقاد معاهدات گوناگون انجامید و در روابط بین‌المللی بسیار تأثیر گذاشت.
مثلاً به موجب معاهده پاریس در ۱۸۵۶/۱۲۷۲ از یک‌سو دولت مسلمان عثمانی در جامعه دولت‌های اروپایی پذیرفته شد، ولی از سوی دیگر، زمینه استقلالِ ممالک تابع عثمانی فراهم گردید.
در این دوره، به لحاظ نظری، اصولی چون [[|حاکمیت دولت‌ها]]، استقلال، مساوات دولت‌ها، موازنه قدرت‌ها و ملیت بر حقوق بین‌الملل حاکم بود. همچنین قواعد بین‌المللی در زمینه حقوق جنگ، حقوق دریاها، داوری بین‌المللی و بی‌طرفی در منازعات شکل گرفت. با این همه، مسئله مهم، تضمین اجرای معاهدات مزبور بود.
پس از جنگ جهانی اول (۱۹۱۴ـ۱۹۱۸)، این نظر مطرح شد که تحقق صلح و امنیت جهانی و احترام به حاکمیت کشورها، جز با تأسیس سازمانی جهانی با همکاریِ جمعیِ دولتها امکان‌پذیر نیست. ازاین‌رو، در ۱۹۲۰/ ۱۲۹۹ش «جامعه ملل» ایجاد گردید.

M O B I N A · 21/5/23

در فاصله دو جنگ جهانی، معاهدات بین‌المللی مهمی منعقد شد که در تحول حقوقی بین‌الملل تأثیرگذار بود، از جمله معاهده ۱۹۲۸/۱۳۰۷ش پاریس درباره ممنوعیت تمسک به جنگ در روابط بین‌المللی. با وقوع جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ـ۱۹۴۵) زمینه تشکیل سازمان ملل متحد فراهم شد. پس از تأسیس این سازمان، وقوع حوادث مهم بسیاری به تحولات اساسی در ساختار حقوق بین‌الملل انجامید.
[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]

۵.۳ - حقوق بین‌الملل عمومی در ایران

ظاهراً در ایران این رشته از حقوق را نخستین بار حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک (متوفی ۱۳۱۴ش)، در مدرسه سـ*ـیاسی تهران تدریس کرد و مجموعه دروس او در ۱۳۱۹ش در تهران منتشر شد.

۵.۴ - دوران معاصر

امروزه پیدایش زمینه‌های جدید همچون حقوق محیط زیست، حقوق دریاها و هوا و فضا، حقوق بین‌الملل کیفری، حقوق ارتباطات بین‌المللی، حقوق بشردوستانه، حقوق هسته‌ای و تروریسم، به توسعه قلمرو حقوق بین‌الملل منجر شده، هرچند در هریک از این عرصه‌ها قواعد جامع و کاملی وضع نشده است. توسعه قلمرو حقوق بین‌الملل به تنگ‌تر شدن عرصه حقوقِ داخلی انجامیده است.
[۲۶]

[۲۷]

[۲۸]

یکی از خصوصیات قاعده حقوقی، چه داخلی چه بین‌المللی، الزامی بودن آن است. پاسخهای متفاوت حقوق‌دانان به پرسش از چیستیِ مبانی الزام‌آور بودنِ قواعدِ بین‌المللی، مکاتب متعددی را پدید آورده است.
[۲۹]

[۳۰]

در تنظیم روابط بین‌الملل، علاوه بر قواعد حقوق بین‌الملل، قواعد حقوق داخلی هم در برخی موضوعات بین‌المللی (مانند شرایط اکتساب تابعیت و تشخیص مقام صلاحیت‌دار برای انعقاد معاهدات بین‌المللی) نقش مهمی دارد.
همچنین حقوق داخلی (حقوق اساسی) هر کشور است که سـ*ـیاست آن کشور را درباره جایگاه حقوق بین‌المللی در نظام حقوقی تعیین می‌کند و کشورها در این باره رویه‌های گوناگونی دارند

M O B I N A · 21/5/23

اولین سند معتبری که در این زمینه تنظیم و منتشر شد اعلامیه حقوق بشر (human rights) ۱۷۸۹ بود که در آن اعلام شده بود که افراد بشر آزاد متولد شده‌اند، آزاد می‌مانند و از لحاظ برخورداری از حقوق اجتماعی یکسان می‌باشند. بعد از آن در سال ۱۹۴۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر توسط کمیسیون حقوق بشر ملل متحد به تصویب رسید که در ماده دوم آن متذکر می‌شد همۀ انسان حق دارند از حقوق و آزادی خود بدون تبعیض نژادی، رنگ، جنسیت، ‌زبان، مذهب، عقاید سـ*ـیاسی بهره‌مند گردند.
[۳۵]

ماده ۵۵ منشور سازمان ملل احترام جهانی و رعایت حقوق بشر را متذکر می‌گردد.
[۳۶]

موضوع حقوق بشر در حقوق بین‌الملل؛ توسعه ارتباطات بین‌الملل و اهمیت یافتن موضوع حقوق بشر و آزادی‌های اساسی موجب شد که، علاوه بر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی، اشخاص نیز به‌تدریج موضوع حقوق بین‌الملل گردند. حقوق بین‌الملل معاصر به دو روش از حقوق افراد حمایت می‌کند:
یکی با وضع قواعد و مقررات عام بشردوستانه و دیگر با تدوین مقرراتی برای برخی گروه‌های آسیب‌پذیر، مانند کارگران، اقلیت‌ها، افراد بدون تابعیت و کودکان.
همچنین امروزه حقوق بین‌الملل به عرصه حقوق کیفری هم راه یافته و در شاخه «حقوق بین‌الملل کیفری» به مسئولیت کیفری مجرمان بین‌المللی می‌پردازد. جرم بین‌المللی، عملی است مخالف حقوق بین‌الملل که جامعه بین‌المللی، براساس عرف یا معاهدات، آن را جرم شناخته باشد، مانند جنایت بر ضد صلح و جنایت بر ضد بشر و نیز جنایات جنگی.
[

M O B I N A · 21/5/23

حقوق دریاها (Law of the sea) عبارت است از مجموعه اصول و قواعد حقوقی عرفی و عهدنامه‌ای است که رفتار متقابل دولت‌ها را در دریاها و آبراه‌های جهان تنظیم می‌کند حقوق دریاها به عنوان جزیی از حقوق ملل از اولین قرن‌های نظام نوین دولت سرزمین پدید آمد در مورد این حقوق ۲ کنوانسیون ژنو ۱۹۵۸ و کنوانسیون مونتگوبی ۱۹۸۲ وجود دارد.
[۴۰]

مناطق دریائی در حقوق دریاها به این شرح هستند:
۱: آب‌های داخلی؛
۲: دریای سرزمینی؛
[۴۱]

۳: منطقه نظارت؛
۴: منطقه انحصاری اقتصادی؛
[۴۲]

۵: فلات قاره؛
[۴۳]

۶: دریای آزاد؛
[۴۴]

۷: اعماق دریاها.
[۴۵]

کنوانسیون ۱۹۸۲ با کمک به هماهنگ و همسو شدن رویۀ دولت‌ها در زمینه‌های گوناگون اثری ثبات‌آفرین در حقوق دریاها داشته است.

۶.۳ - حقوق بشر دوستانه

حقوق بشر دوستانه (حقوق جنگ) law of the war؛ در طول تاریخ، حقوق بین‌الملل نه تنها سعی کرده است با ارائه راه‌حل‌های صلح‌آمیز از بروز هر نوع جنگ جلوگیری کند بلکه با وضع قوانین و مقررات سعی کرده است از شدت و توسعه جنگ‌ها کاسته و طرفین متخاصم را وادار به برخورد انسانی با ملت‌های درگیر در جنگ بنماید.
مقدمه منشور سازمان ملل متحد اهداف موسسین این سازمان را نجات شکل‌های آتی از آفت جنگ، احترام به حقوق اساسی بشر و برابری انسان‌ها ذکر می‌کند. دو کنفرانس لاهه (۱۸۹۹-۱۹۰۷) و کنوانسیون‌های ۱۹۴۹ ژنو نشان‌دهندۀ ایجاد محدودیت‌های حقوقی برای جنگ بود.
پیمان بریان – کلوگ اوج تلاش در جهت غیرقانونی سازی جنگ بی احترامی کارانه است.
[۴۶]

حقوق بشر دوستانه هدفش حمایت از افرادی است که در زمان جنگ در مخاصمه شرکت نکرده‌اند می‌باشد و نیز محدود کردن روش‌ها و وسایل مورد استفاده در جنگ می‌باشد.
[۴۷]

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

معاونت کل سایت رمان ۹۸

معاونت کل سایت رمان ۹۸

معاونت کل سایت رمان ۹۸

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین