M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,858
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
بعد از آماده شدن شیء لاکی و قبل از آنکه طرح بر روی آن اجرا شود، هنرمند باید بسـ*ـتر مناسبی برای نقاشی آماده کند که آن را «بوم» و مراحل آماده سازی آن را «بوم سازی» می نامند.
بوم سازی
برای اینکه بوم خام آمادهٔ نقاشی شود، ابتدا باید آن را ساخت و زمینهٔ کار نقاش را برای نقش آفرینی آماده کرد. بوم بر چند گونه است:
بوم سفید
در بوم سفید که بیشتر بوم های آماده برای نقاشی را شامل می شود، پنج سهم سفیداب را با دو سهم سریشم و صمغ عربی مخلوط می کنند و مادهٔ خمیر مانندی به دست می آورند و بر رویه و جوانب شیء لاکی می مالند؛ البته گاهی به جای صمغ از کتیرا و شیرهٔ انگور نیز استفاده می کنند.
نقاشان اصفهانی، بنا به فرمایش روانشاد استاد اسلامیان و استاد خطایی، برای ساختن بوم سفید، چهل مثقال سفیداب را با دو مثقال کتیرا یا سریشم و حدود سه یا چهار مثقال صمغ عربی یا شیرهٔ انگور مخلوط می کردند و با دقت و ملایمت بر روی قلمدان می مالیدند. در کارگاه های بازاری، مقدار پنج سهم سفیداب و یک سهم کتیرا یا سریشم یا سریش معمولی را مخلوط می کردند و بتونهٔ بوم های سفید را عمل می آوردند. ناگفته نماند که حل کردن این مواد، حوصله و دقت زیادی نیاز داشت تا تمام اجزاء آن، کاملاً با هم مخلوط شود.
اگر زیاد از حد سفت می شد، مقداری شیرهٔ انگور یا سریشم به آن اضافه می کردند تا حد متعادل این مخلوط را به دست آورند. استادان این مواد را مانند رنگ بر روی شیء پاپیه ماشه می کشند و پس از خشک شدن، آن را با سوهان نرمی صاف می کنند. بعد از طی این مراحل، نقاش کار خود را آغاز می کند.
بوم سیاه
برای تهیهٔ بوم سیاه، مقداری دوده یا مرکب معمولی را با کتیرا و سریشم و شیره و صمغ مخلوط می کنند و بر سطح کار می مالند. سپس آن را روغن زده، اجازه می دهند تا خشک شود. آنگاه آن را سمباده و واشور می زنند تا برای نقاشی آماده شود.
بوم مرغش
یکی از بوم های زیبا برای اشیاء لاکی (پاپیه ماشه)، بوم مرغش است که اغلب شاهکارهای روغنی برروی این نوع بوم کار شده است. مرغش، سنگی است شبیه به مردار سنگ نقره و طلایی یا مانند سنگ دلربا که براق و چمشک زن است و در بعضی نواحی ایران یافت می شود. برای تهیهٔ بوم مرغش، این نوع سنگ را می کوبند و صاف و الک می کنند و برای اینکه بر روی سطح کار مالیده شود، ابتدا زمینهٔ بوم سفید قلمدان را با رنگ قهوه ای تیره می کنند و بعد از خشک شدن و سوهان زدن، بر روی آن روغن کمان می زنند.
سپس بر روی بومی که روغن خورده، سوده های مرغش را با الک های ریز، به اندازهٔ لازم و در سطحی صاف می پاشند. بدین طریق، گردهٔ مرغش به داخل روغن فرو می رود و تثبیت می شود. پس از چند روز که شیء مورد نظر آفتاب می خورد تا کاملاً خشک شود (دور از گردوغبار)، رویهٔ آن را با لبهٔ شیشهٔ شکسته یا سمبادهٔ نرم صاف می کنند. بعد از این عمل، بوم زمینهٔ مرغش آماده می شود و دانه های درخشان آن را به سلیقهٔ نقاش رنگی می کنند. رنگ های مرغشی متداول، سبز زنگاری یا قرمز قرمزدانه ای یا آبی است که آن را با روغن کمان مخلوط می کنند تا روغن کمان رنگی به دست آورند. سپس این روغن رنگی را بر روی دانه های روشن مرغش می زنند. و به رنگ دلخواه درمی آورند. بعد از مدتی که کاملاً خشک شد، نقاش تصاویر مد نظر خود را برروی زمینهٔ مرغشی مصور می سازد. گاهی استاد هنرمند بنا به سلیقهٔ شخصی خود، برعکس عمل می کرد. در قلمدانی از آثار محمدزمان اول، به جای اینکه زمینهٔ کار مرغش سازی شود، زمینهٔ کار ساده است و گل ها و برگ ها مرغش سازی شده است. در جلد دیگری که به شیوهٔ «میرکی» عمل آمده، به جای اینکه زمینهٔ کار مرغشی باشد، استاد هنرمند زمینهٔ کار را تیره گرفته و تمام درختان و گل ها و برگ ها و حیوانات را مرغش سازی کرده و کناره های تصاویر را با تحریر طلایی زینت داده است.
بوم زرک
برای تهیهٔ بوم زرک، بوم سفیدی را با رنگ زرد می پوشانند و روغن کمان می زنند. سپس ورقهٔ طلایی را روی بدنهٔ شیء پاپیه ماشه می چسبانند. بعد از خشک شدن، دوباره بدنه را روغن کمان زده، زرک ها (ورق طلای ریز شده) را با غربال بر روی کار می ریزند و بوم زرکی درست می کنند. وقتی زرک ها کاملاً خشک شد، با مهره زدن سطح اثر را صاف می کنند و برای دانه گیری، روی آن شیشه یا سمباده می کشند تا تکه های زائد آن از بین برود و صاف شود. آن وقت باز هم روی آن روغن می زنند تا برای نقاشی آماده شود یا جلد و قاب آیینه یا زیر و کشوی قلمدان را به رنگ تیره درمی آورند. سپس طلای ورقی را روی آن می پاشند و بعد از خشک شدن، آن را پرداخت می کنند. بدین طریق، زرک زمینه تیره به دست می آید.
بوم ته طلایی
برای تهیهٔ بوم ته طلایی، بوم سفید آماده ای را روغن کمان می زنند و در مقابل آفتاب قرار می دهند. بعد از مدتی که روغن کمان خود را گرفت و تا حدی خشک شد، ورق های طلا را بر روی بدنهٔ قلمدانی که کمی چسبندگی داشته، می چسبانند. کل بدنه را نیز ورق طلایی می چسبانند و در جای گرم و مقابل آفتاب قرار می دهند تا خشک شود. سپس به دلخواه نقاش، رنگ سبز زنگاری یا قرمز دانه ای یا آبی و لاجوردی را با روغن کمان مخلوط می کنند و این روغن کمان رنگی را روی ورق طلا می زنند و بوم ته طلایی رنگی، آمادهٔ نقش بندی می شود بعد از خشک شدن، گل ها و نقوش دلخواه را بر روی آن طراحی کرده، زمینه را با رنگ های تیره پر می کنند. سپس کل زمینهٔ آن به رنگ تیره در می آید و طراحی گل ها با رنگ های طلایی جلوهٔ خاصی می یابد.
بوم سازی
برای اینکه بوم خام آمادهٔ نقاشی شود، ابتدا باید آن را ساخت و زمینهٔ کار نقاش را برای نقش آفرینی آماده کرد. بوم بر چند گونه است:
بوم سفید
در بوم سفید که بیشتر بوم های آماده برای نقاشی را شامل می شود، پنج سهم سفیداب را با دو سهم سریشم و صمغ عربی مخلوط می کنند و مادهٔ خمیر مانندی به دست می آورند و بر رویه و جوانب شیء لاکی می مالند؛ البته گاهی به جای صمغ از کتیرا و شیرهٔ انگور نیز استفاده می کنند.
نقاشان اصفهانی، بنا به فرمایش روانشاد استاد اسلامیان و استاد خطایی، برای ساختن بوم سفید، چهل مثقال سفیداب را با دو مثقال کتیرا یا سریشم و حدود سه یا چهار مثقال صمغ عربی یا شیرهٔ انگور مخلوط می کردند و با دقت و ملایمت بر روی قلمدان می مالیدند. در کارگاه های بازاری، مقدار پنج سهم سفیداب و یک سهم کتیرا یا سریشم یا سریش معمولی را مخلوط می کردند و بتونهٔ بوم های سفید را عمل می آوردند. ناگفته نماند که حل کردن این مواد، حوصله و دقت زیادی نیاز داشت تا تمام اجزاء آن، کاملاً با هم مخلوط شود.
اگر زیاد از حد سفت می شد، مقداری شیرهٔ انگور یا سریشم به آن اضافه می کردند تا حد متعادل این مخلوط را به دست آورند. استادان این مواد را مانند رنگ بر روی شیء پاپیه ماشه می کشند و پس از خشک شدن، آن را با سوهان نرمی صاف می کنند. بعد از طی این مراحل، نقاش کار خود را آغاز می کند.
بوم سیاه
برای تهیهٔ بوم سیاه، مقداری دوده یا مرکب معمولی را با کتیرا و سریشم و شیره و صمغ مخلوط می کنند و بر سطح کار می مالند. سپس آن را روغن زده، اجازه می دهند تا خشک شود. آنگاه آن را سمباده و واشور می زنند تا برای نقاشی آماده شود.
بوم مرغش
یکی از بوم های زیبا برای اشیاء لاکی (پاپیه ماشه)، بوم مرغش است که اغلب شاهکارهای روغنی برروی این نوع بوم کار شده است. مرغش، سنگی است شبیه به مردار سنگ نقره و طلایی یا مانند سنگ دلربا که براق و چمشک زن است و در بعضی نواحی ایران یافت می شود. برای تهیهٔ بوم مرغش، این نوع سنگ را می کوبند و صاف و الک می کنند و برای اینکه بر روی سطح کار مالیده شود، ابتدا زمینهٔ بوم سفید قلمدان را با رنگ قهوه ای تیره می کنند و بعد از خشک شدن و سوهان زدن، بر روی آن روغن کمان می زنند.
سپس بر روی بومی که روغن خورده، سوده های مرغش را با الک های ریز، به اندازهٔ لازم و در سطحی صاف می پاشند. بدین طریق، گردهٔ مرغش به داخل روغن فرو می رود و تثبیت می شود. پس از چند روز که شیء مورد نظر آفتاب می خورد تا کاملاً خشک شود (دور از گردوغبار)، رویهٔ آن را با لبهٔ شیشهٔ شکسته یا سمبادهٔ نرم صاف می کنند. بعد از این عمل، بوم زمینهٔ مرغش آماده می شود و دانه های درخشان آن را به سلیقهٔ نقاش رنگی می کنند. رنگ های مرغشی متداول، سبز زنگاری یا قرمز قرمزدانه ای یا آبی است که آن را با روغن کمان مخلوط می کنند تا روغن کمان رنگی به دست آورند. سپس این روغن رنگی را بر روی دانه های روشن مرغش می زنند. و به رنگ دلخواه درمی آورند. بعد از مدتی که کاملاً خشک شد، نقاش تصاویر مد نظر خود را برروی زمینهٔ مرغشی مصور می سازد. گاهی استاد هنرمند بنا به سلیقهٔ شخصی خود، برعکس عمل می کرد. در قلمدانی از آثار محمدزمان اول، به جای اینکه زمینهٔ کار مرغش سازی شود، زمینهٔ کار ساده است و گل ها و برگ ها مرغش سازی شده است. در جلد دیگری که به شیوهٔ «میرکی» عمل آمده، به جای اینکه زمینهٔ کار مرغشی باشد، استاد هنرمند زمینهٔ کار را تیره گرفته و تمام درختان و گل ها و برگ ها و حیوانات را مرغش سازی کرده و کناره های تصاویر را با تحریر طلایی زینت داده است.
بوم زرک
برای تهیهٔ بوم زرک، بوم سفیدی را با رنگ زرد می پوشانند و روغن کمان می زنند. سپس ورقهٔ طلایی را روی بدنهٔ شیء پاپیه ماشه می چسبانند. بعد از خشک شدن، دوباره بدنه را روغن کمان زده، زرک ها (ورق طلای ریز شده) را با غربال بر روی کار می ریزند و بوم زرکی درست می کنند. وقتی زرک ها کاملاً خشک شد، با مهره زدن سطح اثر را صاف می کنند و برای دانه گیری، روی آن شیشه یا سمباده می کشند تا تکه های زائد آن از بین برود و صاف شود. آن وقت باز هم روی آن روغن می زنند تا برای نقاشی آماده شود یا جلد و قاب آیینه یا زیر و کشوی قلمدان را به رنگ تیره درمی آورند. سپس طلای ورقی را روی آن می پاشند و بعد از خشک شدن، آن را پرداخت می کنند. بدین طریق، زرک زمینه تیره به دست می آید.
بوم ته طلایی
برای تهیهٔ بوم ته طلایی، بوم سفید آماده ای را روغن کمان می زنند و در مقابل آفتاب قرار می دهند. بعد از مدتی که روغن کمان خود را گرفت و تا حدی خشک شد، ورق های طلا را بر روی بدنهٔ قلمدانی که کمی چسبندگی داشته، می چسبانند. کل بدنه را نیز ورق طلایی می چسبانند و در جای گرم و مقابل آفتاب قرار می دهند تا خشک شود. سپس به دلخواه نقاش، رنگ سبز زنگاری یا قرمز دانه ای یا آبی و لاجوردی را با روغن کمان مخلوط می کنند و این روغن کمان رنگی را روی ورق طلا می زنند و بوم ته طلایی رنگی، آمادهٔ نقش بندی می شود بعد از خشک شدن، گل ها و نقوش دلخواه را بر روی آن طراحی کرده، زمینه را با رنگ های تیره پر می کنند. سپس کل زمینهٔ آن به رنگ تیره در می آید و طراحی گل ها با رنگ های طلایی جلوهٔ خاصی می یابد.
بوم‌سازی در هنر پاپیه ماشه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
