M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
نویسنده این موضوع
در تاریخ عکاسی کلمه “پیکتوریالیسم” یا تصویرگرایی، به سبکی بینالمللی و جنبشی زیباییشناسانه اشاره دارد که به طور ویژه بین سالهای ۱۸۸۵ تا ۱۹۱۵ رشد کرد. با توجه به مشارکت چندی از بزرگترین عکاسان آن دوره، پیکتوریالیسم نوعی عکاسی فاینآرت بود که عکاس با دستکاری عکسها تصویری هنری به وجود میآورد. جنبش پیکتوریالیستها در پاسخ به رشد ناگهانی عکاسی آماتور که با اختراع دوربینهایی مثل دوربین دستی کوداک در سال ۱۸۸۸ که به آسانی قابل استفاده بود، رخ داد. در آن زمان عکاسان متعهد و وفادار معتقد بودند که این رویکرد آماتور که فقط دکمه را فشار بده، ذات هنری عکاسی و نقش عکاس به عنوان هنرمند حرفهای را تضعیف میکند. بنابراین برای حفظ عکاسی به عنوان یک هنر، به روشهایی حرفه ای تر (با دستکاری در اتاق تاریک یا بدون آن) در عکاسی پرداختند؛ که شامل استفاده از دوربینهای پیچیدهتر و کار مضاعف از جمله چاپ دورنگی صمغ، امولسیون خانگی (ترکیب دو مایع حل نشدنی. سطح حساس به نور) و چاپ پلانین بود. همه اینها منجر به خلق سبکی هنری در عکاسی با طیف وسیعی از تصاویر غیر معمول با ظریفکاریهای خاص شد.
از دیگر عوامل مهم در رشد و شکوفایی پیکتوریالیسم (تصویرگرایی)، ارتباط فزاینده بین عکاسی و نقاشی فاینآرت و هنری بود. برای شروع، افزایش روزافزون تعداد هنرمندان مدرن – از جمله ادوارد مانت (۱۸۳۲-۸۳)، ادگار دگاس (۱۹۱۷-۱۸۳۴) و پل گوگین (۱۸۴۸-۱۹۰۳) – از عکس برای تکمیل مناظر و پرتره در استودیو استفاده کردند. در همان زمان بسیاری از عکاسان تصویرگرا (پیکتوریالیست) همچون: آلوین لنگدون کابرن، ادوارد اشتایخن، اوسکار گوستاو ریلندر، گرترود کازبیر، سارا چوآتی سیرز نقاشی یاد گرفتند یا نقاشی را با عکاسی درگیر کردند.
محبوبیت پیکتوریالیسم بعد از ۱۹۲۰ کم رنگ شد اما تا جنگ جهانی دوم ناپدید نشد. در این دوره زوال با هنرهایی مثل مجسمهسازی جایگزین شد.
نمایندگان تصویرگرایی در آمریکا:
F. Holland Day (1864-1933), Alfred Stieglitz (1864-1946), Clarence H. White (1871-1925), Edward Steichen (1879-1973), Paul L. Anderson (1880-1956), Charles Sheeler (1883-1965), Edward Weston (1886-1958), Man Ray (1890-1976) and Paul Strand (1890-1976); (in Britain) Julia Margaret Cameron (1815-79), Henry Peach Robinson (1830-1901), Frederick H. Evans (1853-1943), George Davision (1854-1930), Peter Henry Emerson (1856-1936), Alexander Keighley (1861-1947), Alfred Horsley Hinton (1863-1908), Malcolm Arbuthnot (1874-1967) and Francis J. Mortimer (1874-1944);
و در اروپا:
Constant Puyo (1857-1953), Robert Demachy (1859-1936), Leonard Misonne (1870-1943), Pierre Dubreuil (1872-1944), Hans Watzek (1848-1903), Hugo Henneberg (1863-1918), Heinrich Kuhn (1866-1944), Adolf Fassbender (1884-1980), Theodor Hofmeister (1863-1943), Oskar Hofmeister (1871-1937), John Heartfield (1891-1968), Andre Kertesz (1894-1985) and Laszlo Moholy-Nagy (1895-1946) بودند.
از دیگر عوامل مهم در رشد و شکوفایی پیکتوریالیسم (تصویرگرایی)، ارتباط فزاینده بین عکاسی و نقاشی فاینآرت و هنری بود. برای شروع، افزایش روزافزون تعداد هنرمندان مدرن – از جمله ادوارد مانت (۱۸۳۲-۸۳)، ادگار دگاس (۱۹۱۷-۱۸۳۴) و پل گوگین (۱۸۴۸-۱۹۰۳) – از عکس برای تکمیل مناظر و پرتره در استودیو استفاده کردند. در همان زمان بسیاری از عکاسان تصویرگرا (پیکتوریالیست) همچون: آلوین لنگدون کابرن، ادوارد اشتایخن، اوسکار گوستاو ریلندر، گرترود کازبیر، سارا چوآتی سیرز نقاشی یاد گرفتند یا نقاشی را با عکاسی درگیر کردند.
محبوبیت پیکتوریالیسم بعد از ۱۹۲۰ کم رنگ شد اما تا جنگ جهانی دوم ناپدید نشد. در این دوره زوال با هنرهایی مثل مجسمهسازی جایگزین شد.
نمایندگان تصویرگرایی در آمریکا:
F. Holland Day (1864-1933), Alfred Stieglitz (1864-1946), Clarence H. White (1871-1925), Edward Steichen (1879-1973), Paul L. Anderson (1880-1956), Charles Sheeler (1883-1965), Edward Weston (1886-1958), Man Ray (1890-1976) and Paul Strand (1890-1976); (in Britain) Julia Margaret Cameron (1815-79), Henry Peach Robinson (1830-1901), Frederick H. Evans (1853-1943), George Davision (1854-1930), Peter Henry Emerson (1856-1936), Alexander Keighley (1861-1947), Alfred Horsley Hinton (1863-1908), Malcolm Arbuthnot (1874-1967) and Francis J. Mortimer (1874-1944);
و در اروپا:
Constant Puyo (1857-1953), Robert Demachy (1859-1936), Leonard Misonne (1870-1943), Pierre Dubreuil (1872-1944), Hans Watzek (1848-1903), Hugo Henneberg (1863-1918), Heinrich Kuhn (1866-1944), Adolf Fassbender (1884-1980), Theodor Hofmeister (1863-1943), Oskar Hofmeister (1871-1937), John Heartfield (1891-1968), Andre Kertesz (1894-1985) and Laszlo Moholy-Nagy (1895-1946) بودند.
پیکتوریالیسم
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com