تحقیق درباره هنر کوبیسم و انواع آن

[M O B I N A]

کوبیسم چیست؟

حجم‌گرایی یا کوبیسم (به فرانسوی: Cubisme) یکی از سبک‌های هنری است. کوبیسم در فاصله سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ به عنوان سبکی جدی در نقاشی و تا حد محدودتری در تندیس‌گری ظهور کرد، که از نقاط عطف هنر غرب به شمار می‌آید.

واژه کوبیسم از ریشه cube به معنای مکعب اخذ شده است. این واژه را نخستین بار “واکسل” منتقد هنری به کار برد که نشانگر درک سطحی وی از این هنر در آن زمان است. کوبیست ها تلاش می کنند تا کلیت یک پدیده (وجوه مختلف یک شیء) را در آن واحد در یک سطح دو بعدی عرضه کنند.
کوبیسم از این لحاظ مدعی رئالیسم بود، ولی نه رئالیسم بصری و امپرسیونیستی، بلکه رئالیسم مفهومی. ذهنیت هنرمند از اشیاء و موجودات در این سبک، به صورت اشکال هندسی بیان می شود. از این رو آنچه که در واقعیت است، به گونه ای که در چشمان ما قابل رویت باشد، نمی بینیم.

تاریخچه هنر کوبیسم

تاریخ دقیق اولین ردپای کوبیسم در هنر همیشه موضوع بحث و مناقشه میان مورخان هنر بوده‌است. برخی تأثیر آثار هنرمند فرانسوی، پل سزان را بر روی پیکاسو و ژرژ براک مهمترین عامل شکل‌گیری این جنبش می‌دانند. سزان، پیش از مرگش در سال ۱۹۰۶ در تابلوهایش به طور فزاینده‌ای به تسهیل و هموار ساختن اشکال می‌پرداخت. به علاوه، او برای اولین بار شیوه‌ای را در نقاشی خلق کرد که مورخان هنر آن را passage (گذرگاه) نامیدند
در این شیوه گاهی قسمت‌هایی از تابلو بدون رنگ رها می‌شد، به عنوان مثال حد فاصل میان دو کوه خالی می‌ماند، به طوری که صخره و هوا در هم ادغام شوند و از هم عبور کنند. چنین نوآوری‌هایی از دو جهت برای هنرمندان سبک کوبیسم حائز اهمیت بودند. اولاً چنین شیوه‌ای قانون‌های تجارب فیزیکی را به چالش می‌طلبید و ثانیاً هنرمندان را تشویق می‌کرد تا دید خود را نسبت به نقاشی تغییر دهند و آن را به عنوان تمامیتی غیر وابسته (و حتی مخالف) با تجارب فیزیکی دنیای بیرون ببینند که دارای هویت و منطق درونی مستقلی است.
به این ترتیب پیکاسو و براک تحت تأثیر شیوه سزان در نقاشی، آثاری را از مناظر طبیعی به شیوه وی آفریدند و در سال ۱۹۰۸ در نمایشگاهی در پاریس آنها را در معرض دید عموم گذاردند. این نمایشگاه نیز مانند اولین نمایشگاه آثار امپرسیونیستی با اعتراضات گسترده منتقدین روبه رو شد و در بازدید از همین آثار بود که منتقد معروف لوئیس واکسل(Louis Vauxelles) در تمسخر این سبک نو، واژه کوبیسم را که از cubeبه معنای «مکعب» گرفته شده، به آن نسبت داد.
پیکاسو و براک، در این نقاشی‌های اولیه، ابزارهایی را به غیر از «تحلیل بردن توهم فضا» بکار گرفته بودند. در اولین قدم آنها از شر قراردادهای مرسوم رهایی یافتند! ساختمان‌ها به جای قرار گرفتن در یک خط عرضی یا پشت سر هم، یکی بر روی دیگری بنا می‌شدند. به علاوه پیکاسو در برخی آثارش، نه تنها ساختمان‌ها بلکه تمام تصویر پیش زمینه را به شکل مکعب‌های ریزی نقاشی می‌کرد. او با پرداخت‌های مشترک به زمین و آسمان، فضای بوم را به نوعی وحدت می‌رساند، اما در این میان با ترکیب حجم‌های تو پر و میان تهی، از ایجاد «ابهام» نیز غافل نمی‌شد!
موضوع دیگری که آثار کوبیست را در معرض انتقادات شدید می‌گذاشت، این بود که برخلاف شیوه معمول پرداختن به نور برای ایجاد فضای سه بعدی در نقاشی‌های متداول آن دوران، در این نقاشی‌ها منبع و زاویه مشخصی برای تابش نور وجود نداشت. در برخی سایه‌های موجود منبع نور را در چپ و در بعضی دیگر در راست یا بالا یا پائین و حتی روبه رو نشان می‌داد. علاوه بر آن نقش‌ها به نحوی تقارن یافته بودند که محدب یا مقعر بودن آنها برای بیننده ممکن نبود. در واقع ایجاد ابهام در ذهن بیننده را می‌توان به عنوان برجسته‌ترین ویژگی کوبیسم برشمرد.
هنرمندان سبک کوبیسم‌ها کوشش می‌کنند تا کلیت یک پدیده (وجوه مختلف یک شی) را در آن واحد در یک سطح دو بعدی عرضه کنند، کوبیسم از این جهت مدعی رئالیسم بود، ولی نه رئالیسم بصری و امپرسیونیستی بلکه رئالیسم مفهومی. آنها همچنین در تلاش بودند تا ذهنیت خود را از اشیا و موجودات به صورت اشکال هندسی بیان کنند. از این رو آنچه را که در واقعیت است به گونه‌ای که در چشمان ما قابل رویت است نمی‌بینیم.

انواع کوبیسم

دو نوع اصلی از کوبیسم وجود دارد:

کوبیسم تحلیلی – مرحله اول جنبش کوبیسم، کوبیسم تحلیلی نامیده می شد. در این سبک، هنرمندان یک سوژه را مطالعه (یا تجزیه و تحلیل) می کردند و آن را به قطعات مختلف تفکیک می کردند. آنها به این قطعات از زوایای مختلف نگاه می کردند. سپس سوژه را بازسازی می کردند و قطعات را از دیدهای مختلف نقاشی می کردند.

کوبیسم ترکیبی– مرحله دوم کوبیسم ایده افزودن مواد دیگر در یک کولاژ را ارایه کرد. هنرمندان از کاغذ رنگی، روزنامه ها و مواد دیگر به نمایندگی از قطعات تفکیک شده سوژه استفاده می کردند. این مرحله کوبیسم رنگ های روشن تر و حالت گیراتری به هنر می داد.

هنرمندان مشهور سبک کوبیسم

ژرژ براک: براک همراه با پیکاسو یکی از بنیانگذاران سبک کوبیسم است. او به اکتشافات خود در سبک کوبیسم در بقیه فعایت هنری اش ادامه داد.

رابرت دولونه: دولونه هنرمندی فرانسوی بود که سبک کوبیسم خاص خودش به نام ارفیسم را به وجود آورد. ارفیسم بر رنگ های روشن و رابـ*ـطه بین نقاشی و موسیقی متمرکز شده است.

خوان گریس : گریس هنرمندی اسپانیایی بود که به سبک مرحله اول کوبیسم به کار پرداخت. او همچنین یکی از رهبران کوبیسم ترکیبی بود.

فرنان لژه : لژه سبک منحصر به فرد خود را در کوبیسم داشت. بر سوژه های محبوب تمرکز می کرد و الهام بخش هنر پاپ شد.

ژان متزینگر : متزینگر هنرمند و نویسنده بود. وی کوبیسم را هم از نقطه نظر علمی و البته هم جنبه هنری مورد کاوش قرار داد. وی اولین مقاله قابل اعتنا را در زمینه کوبیسم نوشت.

پابلو پیکاسو: بنیانگذار کوبیسم است. پیکاسو با همراهی براک در طول فعالیتشان شماری از سبک های مختلف هنری را کشف کردند. برخی می گویند که پیکاسو بانی هنر ابتکاری و منحصر بفرد پنج یا شش هنرمند مختلف بوده است.

حقایق خواندنی درباره هنر کوبیسم

● گفته می شود که آثار هنری پل سزان، نقاش سبک پست امپرسیونیسم، الهام بخش هنرمندان کوبیسم بوده است.

● پیکاسو و براک درباره انتزاعی بودن کوبیسم فکر نمی کردند اما هنرمندان دیگر مانند رابرت دولونه، کارهای انتزاعی تری ارایه کردند. در نهایت کوبیسم به نشاندن بذر جنبش هنر انتزاعی (آبستره) کمک کرد.

● پیکاسو در مجسمه سازی سبک کوبیسم هم کار کرد. از جمله آنها مجسمه سر یک زن بود.

● سوژه های محبوب هنرمدان کوبیسم آلات موسیقی، مردم، بطری ها، عینک و کارت های بازی بودند. تعداد بسیار کمی نقاشی از مناظر به سبک کوبیسم وجود دارد.

● پابلو پیکاسو و ژرژ براک با همکاری نزدیک با هم در زمینه ایجاد و توسعه این شیوه جدید هنری کار کرده اند.
منبع: دانشچی

تحقیق درباره هنر کوبیسم و انواع آن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

بهترین انجمن رمان نویسی ایران | رمان ۹۸

forum.roman98.com

رمان ۹۸ | دانلود رمان

نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,

roman98.com