خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
  
  
عضویت
3/4/21
ارسال ها
24,702
امتیاز واکنش
63,858
امتیاز
508
سن
19
محل سکونت
BUSHEHR
زمان حضور
273 روز 8 ساعت 22 دقیقه
نویسنده این موضوع
بازوی اصلی انتقال شعر، هنر خوشنویسی است
وی درباره ماهیت خط، اضافه می‌کند: وقتی از "خط" صحبت می‌شود، مقصود اصلی نظامی هندسی است که دارای زیبایی‌های بصری است و این نظام هندسی در انباشت اطلاعات و انتقال آن‌ها به خواننده ایفای نقش می‌کند. حال هر چه بیشتر حس زیبایی شناختی خواننده تلطیف شود آن خط دارای زیبایی بیشتری است بر همین اساس هر کدام از این شش خط از لحاظ زیبایی در جایگاهی مختص به خود قرار می‌گیرد.
این پژوهشگر خط تصریح می‌کند: از قرن هفتم هجری به بعد، کم کم در کشور ما خطوط ایرانی نیز رواج پیدا کرد و در نهایت این تلاش به ایجاد سه نوع خط منجر شد؛ خط تعلیق، نستعلیق که تلفیقی از تعلیق و نسخ است و خط شکسته نستعلیق. بنابراین در یک تقسیم بندی کلی، هنر خطاطی شامل خطوط اسلامی عربی و خطوط اسلامی ایرانی می‌شود. مراحل شکل‌گیری و سلسله مراتب این خطوط نیز بحث مبسوطی می‌طلبد.
تیموری توضیح می‌دهد: از قرن هشتم به بعد زمان اوج‌گیری خط با شکوه نستعلیق فرا رسید. این خط مختص متون ادبی بوده و نشو و نما و پرورش خود را از متون ادبی آغاز کرده است. یکی از ویژگی‌های خط نستعلیق این است که در سایه تکامل آن بیشتر می‌توان با نسخه‌های خطی آشنایی پیدا کرد.
وی خاطر نشان می‌کند: بازوی اصلی در انتقال هنر شعر، که هنر اول ایرانیان به حساب می‌آید، خوشنویسی است یعنی با یک تقسیم بندی ساده می‌توان فهمید که خوشنویسی، جایگاه دوم را در هنر ایران داشته و در متن زندگی اجتماعی مردم جاری بوده است. حداقل طبقه فرهیخته و باسواد به طور مستمر با خوشنویسی ارتباط داشته‌اند.
خوشنویسی چه کارکردی دارد؟
این پژوهشگر خط ادامه می‌دهد: برای نمونه در دربار شاهان، ساختار و فرایندی به نام "فرمان نگاری" وجود داشته است و برای آن بهترین و ماهرترین خوشنویسان را به کار می‌گرفتند همچنین در عهد تیموری یا عصر صفوی که دوران اوج خوشنویسی ایران به حساب می‌آید، شاهان و شاهزادگان نیز به خوشنویسی اهتمام داشتند. حتی در این باره روایتی مشهور است که شاه عباس صفوی شمعدان نقره‌ای را در دست می‌گرفته و در کنار علیرضا عباسی، استاد بزرگ خوشنویسی خود، سرمشق می‌گرفته است. در کتابخانه‌های مشهور و وابسته به سیستم‌های حکومتی نیز، تعداد بسیاری از خوشنویسان مشغول تحریر کتاب‌های مهم بودند.
تیموری اظهار می‌کند: این بدان معنا است که در دوران قدیم صنفی از کاتبان و خطاطان به صورت جدی در جامعه فرهنگی فعالیت می‌کردند و در یک جمله هنر خوشنویسی تا پیش از صنعت چاپ یکی از پایه‌های استوار نظام فرهنگی زمان خود بوده است. از نیمه دوم دوره قاجار به این طرف و از زمانی که شاهزاده عباس میرزا چاپ سنگی را وارد تبریز و تهران کرد، خوشنویسان فقط برای چاپ‌های سنگی می‌نوشتند و با این روند آرام آرام کارکرد خوشنویسی دچار افول می‌شود.
وی می‌گوید: در قرن سیزدهم این مسئله تشدید می‌شود و با به وجود آمدن چاپ سربی و پیش از آن، چاپ سنگی، نیازهای بازار مرتفع می‌شود. امروزه کسی نیست که برای تحریر و خوشنویسی اثری مطالبه کند و تکنولوژی تمامی اینها را بلعیده است. با تمامی این اوصاف، گرچه خوشنویسی از زندگی اجتماعی فاصله گرفت اما همچنان ماهیت خود را به عنوان یک هنر مردمی حفظ می‌کند. در دوره فعلی، یعنی از اواخر پهلوی اول، با یک چالش و سوال بزرگ رو به رو هستیم. "هنر خوشنویسی چه کارکردی دارد و چه نقشی را می‌توان برایش تعریف کرد؟ "
موظفیم هویت هنر اصیل خوشنویسی را تازه کنیم
سردبیر مجله تخصصی رشد آموزش هنر با بیان این که «در جواب این سوال با عده‌ای علاقمند مواجه هستیم که بخشی از آن‌ها نیاز محدود بازار را بر طرف می‌کنند و برای بخشی دیگر خوشنویسی امری ذوقی به حساب می‌آید که با آن حس زیبایی شناسی خود را تلطیف می‌کنند» تصریح می‌کند: بخشی از سلامت روان افراد، وابسته به ارتباط آن‌ها با هنر، و به صورت خاص تر با هنر خوشنویسی است که البته این امر جایگاه کمی برای این هنر به شمار نمی‌آید. با این وجود خوشنویسی هیچ گاه از صحنه اجتماعی حذف نشد و امروزه می‌بینیم که در هر مقطعی تعداد علاقمندان به این حوزه بیشتر می‌شود اما به ان معنا نیست که ما با چالش رو به رو نیستیم. ما موظفیم که هویت این هنر اصیل را تازه و برای آن نقش آفرینی کنیم.


بازوی اصلی انتقال شعر، هنر خوشنویسی است

 
  • تشکر
Reactions: paria.m

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
  
  
عضویت
3/4/21
ارسال ها
24,702
امتیاز واکنش
63,858
امتیاز
508
سن
19
محل سکونت
BUSHEHR
زمان حضور
273 روز 8 ساعت 22 دقیقه
نویسنده این موضوع
تیموری می‌افزاید: بنا بر اصل ساده‌ای در جامعه شناسی، هویت برای این که ماندگار باشد باید همواره نو شود به عبارت روشن‌تر، متولیان فرهنگی و هنری جامعه باید طرحی داشته باشند که تا سال‌های آتی هنر خوشنویسی را آینده پژوهی کنند چرا که با سهل انگاری مورد خطاب و سرزنش آیندگان قرار می‌گیرند.
کارکرد خوشنویسی قوام‌بخشی به زبان فارسی است
وی با اشاره به این که باید ارزش‌های هنر کشف شود، خاطر نشان می‌کند: خوشنویسی نیز یک هنر است و کارکرد امروزی آن که از دیرباز وجود داشته، این است که به قوام زبان فارسی که شالوده اساسی هویت ما است کمک می‌کند. این چیز کمی نیست! در دنیا تشنگان زیادی برای یادگیری هنر خوشنویسی وجود دارد و با تعلیم و آموزش به آن‌ها علاوه بر ترویج خوشنویسی، زبان فارسی نیز رواج پیدا می‌کند.
سردبیر مجله تخصصی رشد آموزش هنر درباره آموزش این هنر می‌گوید: در زمینه آموزش خوشنویسی به نسل جدید باید بگویم که این فرایند به صورت کاملاً خود جوش انجام می‌گیرد. نظام تعلیمی ما برنامه مدونی برای آموزش خوشنویسی ندارد. تمامی اینها در یک ساعت هنر محدود می‌شود که تأثیر نگرش سازی ندارد و فقط به دانش آموز می‌گوید " هنر خوشنویسی هم وجود دارد! " هنرهای رقیب هم زیاد است و تکنولوژی نیز تبدیل به سایه بانی برای زندگی همه ما شده است. پس نتیجه چیست؟
خوشنویسی ریشه ماست
تیموری اضافه می‌کند: این مساله باعث می‌شود که قدرت دست‌ورزی کودکان ما به علت بیگانه شدن با خوشنویسی به حداقل برسد. دانش آموزانی هستند که هر چند وقت یک بار دست به قلم می‌شوند. حتی در کشورهای پیشرفته هم برای دست‌ورزی دانش آموزان، کارگاه‌هایی تشکیل می‌شود. آموزش، به واحدهای تعلیمی خوشنویسی محدود شده است. نهایت تلاش واحدهای تعلیمی نیز دریافت شهریه‌ای از خانواده‌هاست تا امتحانی بگیرند و مدرکی تحویل دهند و امورات خود را بگذرانند.

وی ادامه دهد: با آن که این مساله کار بدی نیست، اما فقط بخش کوچکی از اصل ماجرا است. بقیه ماجرا این است که شیوه‌های علاقمندی کودکان به خط نیز ترویج شود البته این هم از واحدهای تعلیمی مذکور ساخته نیست چرا که آن‌ها کارشناس موضوع نیستند بنابراین لازم است هسته‌های فکری به وجود بیاید که در آینده به این هنر فقط به عنوان بخشی از تاریخ نگاه نشود و به جای این که آیندگان بگویند "افرادی بودند که خط خوشی داشتند"، بگویند "افرادی هستند که خط خوشی دارند". خوشنویسی با ذات معنوی ایرانیان بهترین همخوانی را دارد و باید بیشترین اهتمام راجع به آن انجام شود. خوشنویسی ریشه ما است و ریشه اگر تقویت نشود درخت خشک می‌شود.
#اینما


بازوی اصلی انتقال شعر، هنر خوشنویسی است

 
  • تشکر
Reactions: paria.m
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا