M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
نویسنده این موضوع
کوبیسم یکی از سبکهای مطرح نقاشی در صدسال اخیر است. در این سبک موضوعات نقاشی در قالب اشکال هندسی شکسته و نامشخص ترسیم میشوند و اغلب عمق چندانی ندارند. مورخان هنر، اکثراً از کوبیسم بعنوان تأثیرگذارترین جنبش هنری نیمه اول قرن بیستم یاد می کنند.
تعریف کوبیسم
کوبیسم یا حجم گری، انقلابی ترین و نافذترین جنبش در هنر دنیای مدرن، علی الخصوص در نقاشی است که به وسیله دو هنرمند، یکی اسپانیایی، (پابلو پیکاسو Pablo Picasso) و دیگری فرانسوی (جرج براکGeorges Braque) در سال های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ بنیان گذاری شد.
کوبیسم جنبشی به واقع انقلابی بود که اولین مکتب انتزاعی تلقی می شود، و پاسخی به دنیایی بود که تغییرات آن سرعتی به مانند سرعت نور داشت.
در 4 دهه سالهای 1910-1870 میلادی و جامعه غرب شاهد پیشرفت های تکنولوژیکی بسیاری در قیاس با 4 سده قبلی بود.
در این دوران، اختراعاتی مثال عکاسی، سینما، صدابرداری و تلفن، اتومبیل و هواپیما را شاهد بودیم.
مساله اساسی هنرمندان چگونگی انعکاس مدرنیته ولی با استفاده از همان روش های سنتی سابق بود که 4 قرن استفاده شده بود.
آنها روشی افراطی تر جهت ارائه هنر داشتند همانطور که تکنولوژی مرزهای ارتباط ها را هر لحظه در می نوردید. محدودیت های ایجاد شده توسط پرسپکتیو به عنوانی نوعی عامل بازدارنده محسوب شد که جلوی ارتقاء کوبیسم را می گرفت.
این که تصویر کشیده شده با پرسپکتیو تنها از یک زاویه دیده شود کلیه نظریات این گروه را محدود می کرد، به این دلیل که این تصویر دچار نوعی یخ زدگی می شد در حالیکه کوبیست ها به دنبال چیز دیگری بودند.
عقیده کلی کوبیست ها بر طرد کردن سنت قدیمی پرسپکتیو یا علم استفاده از مناظر و مزایا بود، که از دوره رسانس بر کلیه آثار هنری سایه افکنده بود. این جنبش در واقع سعی داشت به نوعی خاصیت واقعی بودن را از عناصر اثر حذف کند. به این صورت که گاهی اجازه می داد تا عناصر و فیگورها فضایی خالی یا حفره هایی در میانشان باشد، زمینه کار با خود عناصر تلفیق شوند و یا اشیاء از زوایای متعددی به نظر برسند.
وقتی بیننده به شی ء نگاه می کند، چشمانش آن شیء را اسکن می کند و تا هنگامی که برای دیدن زوایای دیگر آن حرکت نکند، دیدن قسمت دیگری شیء امکانپذیر نمی باشد. در نتیجه کوبیست ها این باور را داشتند که (چشم ما) (منظور از چشم دید می باشد) مجموعه ای از چند زاویه گوناگون در خصوص یک شی می باشد و ساختار هر شی محدود به تنها یک زاویه نبوده و نیست – چیزی که در پرسپکتیو خلاف این موضوع ثابت می شود.
هرچند ظاهر کوبیسم و ایده های درونی آن در طول سالها تکامل یافته و مبانی زیبایی شناختی کوبیسم طی هفت سال شکل گرفت، ولی این مکتب، خصوصیت های عمومی و خاص خود را در گذر زمان به تمامی حفظ کرده است. نقاشی های کوبیست با به کارگیری اشکال هندسی که طرحها را مسطح و هموار می کنند و با استفاده از سطوح فضایی خرد شده و یا اشکالی که روی شکل های مجاورشان می غلتند و یا از آن ها عبور می کنند، حس مبهمی از فضا را می آفرینند.
در کوبیسم اشکال شکسته و ترکیبات درهموبرهم دیده میشود، تصاویر تلویحی و تمثیلی یافت شده در دیگر ژانرهای هنر کنار گذاشته و بهسوی انتزاع مطلق گام برمیدارد. این جنبه، همراه با تکامل منحصربهفرد و تأثیر پایدار آن، کوبیسم را به یکی از شناختهشدهترین اشکال هنر در قرن بیستم تبدیل کرده است.
تعریف کوبیسم
کوبیسم یا حجم گری، انقلابی ترین و نافذترین جنبش در هنر دنیای مدرن، علی الخصوص در نقاشی است که به وسیله دو هنرمند، یکی اسپانیایی، (پابلو پیکاسو Pablo Picasso) و دیگری فرانسوی (جرج براکGeorges Braque) در سال های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ بنیان گذاری شد.
کوبیسم جنبشی به واقع انقلابی بود که اولین مکتب انتزاعی تلقی می شود، و پاسخی به دنیایی بود که تغییرات آن سرعتی به مانند سرعت نور داشت.
در 4 دهه سالهای 1910-1870 میلادی و جامعه غرب شاهد پیشرفت های تکنولوژیکی بسیاری در قیاس با 4 سده قبلی بود.
در این دوران، اختراعاتی مثال عکاسی، سینما، صدابرداری و تلفن، اتومبیل و هواپیما را شاهد بودیم.
مساله اساسی هنرمندان چگونگی انعکاس مدرنیته ولی با استفاده از همان روش های سنتی سابق بود که 4 قرن استفاده شده بود.
آنها روشی افراطی تر جهت ارائه هنر داشتند همانطور که تکنولوژی مرزهای ارتباط ها را هر لحظه در می نوردید. محدودیت های ایجاد شده توسط پرسپکتیو به عنوانی نوعی عامل بازدارنده محسوب شد که جلوی ارتقاء کوبیسم را می گرفت.
این که تصویر کشیده شده با پرسپکتیو تنها از یک زاویه دیده شود کلیه نظریات این گروه را محدود می کرد، به این دلیل که این تصویر دچار نوعی یخ زدگی می شد در حالیکه کوبیست ها به دنبال چیز دیگری بودند.
عقیده کلی کوبیست ها بر طرد کردن سنت قدیمی پرسپکتیو یا علم استفاده از مناظر و مزایا بود، که از دوره رسانس بر کلیه آثار هنری سایه افکنده بود. این جنبش در واقع سعی داشت به نوعی خاصیت واقعی بودن را از عناصر اثر حذف کند. به این صورت که گاهی اجازه می داد تا عناصر و فیگورها فضایی خالی یا حفره هایی در میانشان باشد، زمینه کار با خود عناصر تلفیق شوند و یا اشیاء از زوایای متعددی به نظر برسند.
وقتی بیننده به شی ء نگاه می کند، چشمانش آن شیء را اسکن می کند و تا هنگامی که برای دیدن زوایای دیگر آن حرکت نکند، دیدن قسمت دیگری شیء امکانپذیر نمی باشد. در نتیجه کوبیست ها این باور را داشتند که (چشم ما) (منظور از چشم دید می باشد) مجموعه ای از چند زاویه گوناگون در خصوص یک شی می باشد و ساختار هر شی محدود به تنها یک زاویه نبوده و نیست – چیزی که در پرسپکتیو خلاف این موضوع ثابت می شود.
هرچند ظاهر کوبیسم و ایده های درونی آن در طول سالها تکامل یافته و مبانی زیبایی شناختی کوبیسم طی هفت سال شکل گرفت، ولی این مکتب، خصوصیت های عمومی و خاص خود را در گذر زمان به تمامی حفظ کرده است. نقاشی های کوبیست با به کارگیری اشکال هندسی که طرحها را مسطح و هموار می کنند و با استفاده از سطوح فضایی خرد شده و یا اشکالی که روی شکل های مجاورشان می غلتند و یا از آن ها عبور می کنند، حس مبهمی از فضا را می آفرینند.
در کوبیسم اشکال شکسته و ترکیبات درهموبرهم دیده میشود، تصاویر تلویحی و تمثیلی یافت شده در دیگر ژانرهای هنر کنار گذاشته و بهسوی انتزاع مطلق گام برمیدارد. این جنبه، همراه با تکامل منحصربهفرد و تأثیر پایدار آن، کوبیسم را به یکی از شناختهشدهترین اشکال هنر در قرن بیستم تبدیل کرده است.
تاریخچه کوبیسم
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش: