M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
محتوا و معنا
نگرش شما نسبت به عکاسی و محتوا و معنا ی آن با دیدن کار دیگران تقویت می شود اما این نگرش از کار برمی آید. طی یک دوره طولانی کار پی خواهید برد کدام روش برای بیان مسائل مهم تان مناسب است. سبک نباید به صورت فرمول درآید، الگویی که تمامی عکس های تان را یکنواخت سازد. رمز کار در استخراج چکیده هر موضوع از خود آن موضوع است، بدون تکرار خودتان.
مردم باید بفهمند در عکس به چه چیزی اشاره دارید اما همچنان قادر به کشف نکات بدیع از هر موضوع یا موقعیت خاص با شیوه نمایش تان باشند. در کار شخصی محتوا و معنای عکس می تواند تا حد زیادی متفاوت باشد.
گریس لا
یک پروژه بزرگ به نام گونه های قرن بیست و یکم از گریس لا، به دنبال شناسایی هویت و نحوه دید مردم قسمتی از جهان نسبت به مردم دیگر نقاط است. لا استودیویی در هستیگنز، جنوب شرقی انگلستان برپا کرد، از عابرین خواست تا با لوازم موجود ارتباطی بین چین و اروپا برقرار کنند و از آنها عکس گرفت. لا می گوید من با ساختن یک تعبير ضمنی برای دیدگاههای امپریالیستی از چینی های “مرموز” و معکوس کردن نقشها، تبدیل به یک عکاس امپریالیست شدم که موضوعات مرموز خود را در “بندر” هستیگنز مستند می سازد.
کتی گرن نان
کتی گرن نان در پرتره های قابل توجه خود با قرار دادن موضوعات در بالای ارتفاع لنز دوربین نحوه ارائه آنها را نشان میدهد. سری های اولیه او پرتره هایی از غریبه هایی هستند که گرن نان در تبلیغات روزنامه با آنها ملاقات کرده بود. عکس های او مستند نیستند بلکه صحنه پردازی شده اند. به افراد حالت داده شده، و محتوا و معنا متکی بر نگاه باریک بینانه و طرح ریزی دقیق است.
مناظر و فضاهای مجاور عکس های او مسبوق به تجربه شخصی اش هنگام زندگی در شمال غربی آمریکا ست، و وقتی گرن نان از مدل ها در محیطهای خود عکاسی می کند توجه خاصی به قرارگیری هر عنصر بومی دارد، با برجسته کردن اشیاء اما معمولا با نمایش جزئیات. مدل ها خود انتخاب می کنند با لباس باشند یا لـ*ـخت، با گرن نان برای رسیدن به ایک حالت کار می کنند تا نتیجه اش در تصویر حالتی ظریف، حتى فزاینده از صمیمیت باشد.
عکاسان مشهور دیگر
بسیاری دیگر از عکاسان معاصر تا حد افراط به دنبال خلق تصاویر صحنه پردازی شده ای رفته اند که واقعی به نظر آید، مانند جف وال هانا استارکی یا گریگوری کرودسان، تابلو (تصویری از رویدادهای ساخته شده) خلق می کنند، جایی که بازیگران جایگزین موضوعات واقعی می شوند و تمام صحنه دوباره سازی می گردد تا به نظر آید یک محل واقعی است.
البته تابلو تاریخی طولانی در عکاسی دارد، قدمت عکس ساخته شده به زمان ابداع عکاسی می رسد. طرفدارن سبک ویکتوریا مانند جولیا مارگارت گمران و اچ. پی. رابینسون عکس های داستانی روایتی بسیاری گرفته اند. این روش ایجاد عکس در سینما و اغلب موارد عکاسی مد و تبلیغات رایج است.
محتوا ی انتزاعی
بعضی مواقع محتوای کارهای شخصی بر اساس تصاویری نیمه انتزاعی ست که در آن عناصری همچون رنگ، خط و درجه بسیار مهم تر از اصل موضوع هستند. معنا روش طراحی را مشخص کرده و عکاس موضوعات را به دلیل محتوای ترسیمی (گرافیکی) مهم شان انتخاب می کند تا ترکیب بندی های جالبی شکل دهد، هرچند به لحاظ دیگر حتی ساده ترین تصاویر از قالب و شکل می توانند حامل معنا باشند، مانند که عکس فاقد هرگونه جزئیات است اما ارتباطی را بین عکاسی و خاطره تلقین می کند.
سبک مشخص عکاسان در عکس های چاپ شده
به مجموعه کارهای چاپ شده بزرگان عکاسی نگاه کنید: عشق به انسانیت هانری کارتیه برسون، خصائل متواضعانه و استفاده شکوهمندانه از ترکیب بندی منظره ساده و کاملا پاک دریا از هیروشی سوگی موتو و یا شیوه تصویرگرایانه رؤیایی رابرت دماچی اسبندی شرمن، جف وال، مارتین پار، کیت آرنات، مری مار عکاسانی هستند که هرکدام شیوه های دراماتیک متفاوتی برای ارائه محتوا و معنا دارند. کارهای آنان شاخص، اصیل و غالبا وسوسه انگیز اند.
عکاسی علمی و رعایت کیفیت بصری
در عکس های علمی و فنی نیاز حقیقی بودن عکس شناخت کارهای مختلف را کمی آسان تر می سازد. اما حتی در این زمینه کارهای سرعت بالای دکتر هرولد أجرتن مطالعات حرکتی ادوارد مایبریج، و کارهای پزشکی پروفسور دکتر کیلان نیز مجزا هستند، که به غیر از مقولات تخصصی به کیفیات بصری مهم نیز توجه داشتند.
#phophic
نگرش شما نسبت به عکاسی و محتوا و معنا ی آن با دیدن کار دیگران تقویت می شود اما این نگرش از کار برمی آید. طی یک دوره طولانی کار پی خواهید برد کدام روش برای بیان مسائل مهم تان مناسب است. سبک نباید به صورت فرمول درآید، الگویی که تمامی عکس های تان را یکنواخت سازد. رمز کار در استخراج چکیده هر موضوع از خود آن موضوع است، بدون تکرار خودتان.
مردم باید بفهمند در عکس به چه چیزی اشاره دارید اما همچنان قادر به کشف نکات بدیع از هر موضوع یا موقعیت خاص با شیوه نمایش تان باشند. در کار شخصی محتوا و معنای عکس می تواند تا حد زیادی متفاوت باشد.
گریس لا
یک پروژه بزرگ به نام گونه های قرن بیست و یکم از گریس لا، به دنبال شناسایی هویت و نحوه دید مردم قسمتی از جهان نسبت به مردم دیگر نقاط است. لا استودیویی در هستیگنز، جنوب شرقی انگلستان برپا کرد، از عابرین خواست تا با لوازم موجود ارتباطی بین چین و اروپا برقرار کنند و از آنها عکس گرفت. لا می گوید من با ساختن یک تعبير ضمنی برای دیدگاههای امپریالیستی از چینی های “مرموز” و معکوس کردن نقشها، تبدیل به یک عکاس امپریالیست شدم که موضوعات مرموز خود را در “بندر” هستیگنز مستند می سازد.
کتی گرن نان
کتی گرن نان در پرتره های قابل توجه خود با قرار دادن موضوعات در بالای ارتفاع لنز دوربین نحوه ارائه آنها را نشان میدهد. سری های اولیه او پرتره هایی از غریبه هایی هستند که گرن نان در تبلیغات روزنامه با آنها ملاقات کرده بود. عکس های او مستند نیستند بلکه صحنه پردازی شده اند. به افراد حالت داده شده، و محتوا و معنا متکی بر نگاه باریک بینانه و طرح ریزی دقیق است.
مناظر و فضاهای مجاور عکس های او مسبوق به تجربه شخصی اش هنگام زندگی در شمال غربی آمریکا ست، و وقتی گرن نان از مدل ها در محیطهای خود عکاسی می کند توجه خاصی به قرارگیری هر عنصر بومی دارد، با برجسته کردن اشیاء اما معمولا با نمایش جزئیات. مدل ها خود انتخاب می کنند با لباس باشند یا لـ*ـخت، با گرن نان برای رسیدن به ایک حالت کار می کنند تا نتیجه اش در تصویر حالتی ظریف، حتى فزاینده از صمیمیت باشد.
عکاسان مشهور دیگر
بسیاری دیگر از عکاسان معاصر تا حد افراط به دنبال خلق تصاویر صحنه پردازی شده ای رفته اند که واقعی به نظر آید، مانند جف وال هانا استارکی یا گریگوری کرودسان، تابلو (تصویری از رویدادهای ساخته شده) خلق می کنند، جایی که بازیگران جایگزین موضوعات واقعی می شوند و تمام صحنه دوباره سازی می گردد تا به نظر آید یک محل واقعی است.
البته تابلو تاریخی طولانی در عکاسی دارد، قدمت عکس ساخته شده به زمان ابداع عکاسی می رسد. طرفدارن سبک ویکتوریا مانند جولیا مارگارت گمران و اچ. پی. رابینسون عکس های داستانی روایتی بسیاری گرفته اند. این روش ایجاد عکس در سینما و اغلب موارد عکاسی مد و تبلیغات رایج است.
محتوا ی انتزاعی
بعضی مواقع محتوای کارهای شخصی بر اساس تصاویری نیمه انتزاعی ست که در آن عناصری همچون رنگ، خط و درجه بسیار مهم تر از اصل موضوع هستند. معنا روش طراحی را مشخص کرده و عکاس موضوعات را به دلیل محتوای ترسیمی (گرافیکی) مهم شان انتخاب می کند تا ترکیب بندی های جالبی شکل دهد، هرچند به لحاظ دیگر حتی ساده ترین تصاویر از قالب و شکل می توانند حامل معنا باشند، مانند که عکس فاقد هرگونه جزئیات است اما ارتباطی را بین عکاسی و خاطره تلقین می کند.
سبک مشخص عکاسان در عکس های چاپ شده
به مجموعه کارهای چاپ شده بزرگان عکاسی نگاه کنید: عشق به انسانیت هانری کارتیه برسون، خصائل متواضعانه و استفاده شکوهمندانه از ترکیب بندی منظره ساده و کاملا پاک دریا از هیروشی سوگی موتو و یا شیوه تصویرگرایانه رؤیایی رابرت دماچی اسبندی شرمن، جف وال، مارتین پار، کیت آرنات، مری مار عکاسانی هستند که هرکدام شیوه های دراماتیک متفاوتی برای ارائه محتوا و معنا دارند. کارهای آنان شاخص، اصیل و غالبا وسوسه انگیز اند.
عکاسی علمی و رعایت کیفیت بصری
در عکس های علمی و فنی نیاز حقیقی بودن عکس شناخت کارهای مختلف را کمی آسان تر می سازد. اما حتی در این زمینه کارهای سرعت بالای دکتر هرولد أجرتن مطالعات حرکتی ادوارد مایبریج، و کارهای پزشکی پروفسور دکتر کیلان نیز مجزا هستند، که به غیر از مقولات تخصصی به کیفیات بصری مهم نیز توجه داشتند.
#phophic
سبک عکاسی و معنا
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
