خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
  
  
عضویت
3/4/21
ارسال ها
25,239
امتیاز واکنش
64,097
امتیاز
508
سن
19
محل سکونت
BUSHEHR
زمان حضور
272 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
کاوش های استان شناسی در شهر باستانی لیان و کشف الواحی از گل پخته به خط عیلامی در تپه سبز آباد ریشهر، گواه آن است که خلیج فارس از مراکز مهم فرهنگی و تجاری به شمار می رفته است. شهر باستانی لیان در ۱۲ کیلومتری جنوب شهر بوشهر کنونی نزدیک ریشهر واقع شده که بر سر راه شوش به موهنجودارو (شهر ماقبل تاریخ در جنوب غربی رودخانه سند) قرار داشته و پل ارتباطی میان عیلامیان با نواحی اقیانوس هند و جنوب شرقی آسیا بوده است.

پاره ای از الواح که از شهر باستانی لیان به دست آمده است، قدیمی ترین سند شناخته شده به زبان عیلامی است. این الواح در سال ۱۲۹۲ هجری شمسی توسط هیئت باستان شناسی فرانسوی به محلی به نام - پی - (تپه ای در کنار تپه ای) به دست آمده است.

لیان به معنی آفتاب درخشان یا سرزمین آفتاب درخشان است که نامی عیلامی محسوب می شود. اهمیت این منطقه در آن زمان بیشتر به لحاظ حفاظت دریایی مرزهای جنوبی، تجارت با حوزه جنوب شرقی دریای پارس (نواحی اقیانوس هند و جنوب شرقی آسیا) و از همه مهم تر داشتن موقعیت مهم مذهبی، یعنی وجود «معبد ایزد بانوی بزرگ لیان» بود. همچنین، مطابق خشت نوشته عصر عیلامی که از محلی به نام «- پی -» یعنی «تپه ای کنار تپه ای» در جنوب محله امام زاده بوشهر به دست آمده است، معبد بزرگ خدای ایلامی «ان شوشیناک» نیز در این منطقه قرار داشت.

سرزمین بوشهر، در دوران حکومت هخامنشیان، جزو یکی از ساتراپ نشین های پارس بود. در زمان حکومت سلوکیان و ساسانیان بوشهر یا «ریو اردشیر» به عنوان بندر مهم تجاری و فرهنگی مورد توجه بود. ساسانیان در «ریو اردشیر» که بعدها «ریشهر» نام گرفت، قلعه مستحکمی با دیوار های بلند و برج بنا کردند که اطراف این دیوار از یک طرف به سمت دریا بود و از سه طرف دیگر مشرف به خندق های عظیمی بود که هنگام حمله احتمالی دشمن و یا هرگونه خطری، از آب دریا پر می شد.

همچنین هخامنشیان کاخ ها و معابدی چند در نواحی مختلف سواحل خلیج فارس و اطراف بوشهر و نیز برازجان بنا کرده بودند. از جمله این کاخ ها، کاخ بردک سیاه واقع در روستای درودگاه می باشد که از آن به عنوان کاخ استفاده می کردند. کشفیات منطقه باستانی توز (توج)، بین روستاهای زیرراه، اردشیر آباد و سعد آباد، در حاشیه رودخانه شاپور-دالکی هم بیانگر قدمت (دوران قبل تاریخ) این مناطق می باشد.

یکی دیگر از نواحی باستانی و تاریخی استان بوشهر، بندرگاه سیراف در حاشیه شمالی خلیج فارس بوده که از مهم ترین بنادر تاریخی به شمار می رود و در ۲٫۵ کیلومتری غرب بندر طاهری کنونی قرار داشته است. شیراف در قرن چهارم هجری قمری اهمیت تجاری فراوانی کسب کرده بود و به ویژه در دوره عباسیان، بعد از شیراز بزرگ ترین شهر اردشیر خره شمرده می شد.

با سقوط سلسه ساسانی به دست اعراب مسلمان تمدن و فرهنگ ریشهر نیز رو به زوال گذاشت. فتح ریشهر به دست مسلمانان به اندازه ای اهمیت داشت، که جمعی از مورخان اسلامی آن را با فتح قادسیه مقایسه کرده اند. بلاذری در فتوح البلدان می نویسد: «در این جنگ در دشواری و کثرت نعمتی که به دست مسلمین افتاد، همانند جنگ قادسیه بود.»
در خصوص اوضاع ریشهر، پس از سقوط آن به دست مسلمانان تا زمان روی کار آمدن نادر شاه افشار اطلاعات اندکی در دست است. اقدام های نادر شاه و سـ*ـیاست دریایی او برای مبارزه با عثمانی ها و گسترش قلمرو دریایی در خلیج فارس سبب شد تا این شهر بندری بار دیگر مورد توجه قرار گیرد. وی آن جا را به عنوان پایگاه ناوگان دریایی خود در خلیج فارس برگزید و نامش را به بندر نادریه تغییر داد. نادر شاه با به کار گماردن یک تاجر انگلیسی به نام جان التون بوشهر را به صورت یک مرکز مهم کشتی سازی و پادگان نظامی در آورد.


تاریخ بوشهر

 

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
  
  
عضویت
3/4/21
ارسال ها
25,239
امتیاز واکنش
64,097
امتیاز
508
سن
19
محل سکونت
BUSHEHR
زمان حضور
272 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
با مرگ نادر در سال ۱۱۶۰ هجری قمری سپاه دریایی او بین حکام بوشهر و بندرعباس تقسیم شد، شیخ ناصرخان آل مذکور، که در دوران نادر یکی از سالاران وی بود، پس از مرگ نادر شاه کشتی ها و ناوگان مستقر در بوشهر را تصرف کرد و حکومت مقتدرانه «خاندان آل مذکور» که قریب یکصد سال بر بوشهر حکمرانی کردند را بنیان نهاد. بوشهر در زمان «خاندان آل مذکور» رو به عمران و آبادانی گذاشت و روابط تجاری گسترده ای با هلندی ها برقرار کرد. در دوره زمامداری کریم خان زند، بوشهر و تاریخ آن وارد مرحله تازه ای شد. در سال ۱۱۷۷ هجری قمری انگلیسی ها با حمایت شیخ ناصر خان آل مذکور قرارداد معروفی با کریم خان زند منعقد کردند که این قرارداد زمینه ساز حضور استعماری انگلیسی ها در جنوب ایران و خلیج فارس بود. بوشهر، در دوره کریم خان، بندر بازرگانی اصلی ایران به شمار می آمد.

در دوران قاجاریه این سرزمین به صورت بندر مهم تجاری، فرهنگی و سـ*ـیاسی در آمد. بوشهر در دوره قاجار معتبرترین بندر تجاری ایران بود بطوری که اکثر دول خارجی مانند انگلیس، روسیه، آلمان، ایتالیا، فرانسه، هلند، نروژ و عثمانی در این شهر دفتر نمایندگی سـ*ـیاسی و تجاری دایر کردند و به دروازه جنوبی ایران برای تبادل افکار سـ*ـیاسی و مناسبات فرهنگی تبدیل شد. به نوشته «دائره المعارف ایرانیکا»، در آغاز سده نوزدهم میلادی پس از نا آرامی هایی که نمایانگر پیدایش خاندان قاجار بود، سالانه نزدیک به صد کشتی انگلیسی و عربی از هند و مسقط برای انجام امور بازرگانی وارد بندر می شدند و با خود پارچه، انواع ادویه، چای، برنج شکر و غیره از اروپا ، هند و چین می آوردند.

در جریان انقلاب مشروطیت نیز بوشهر نقش مهمی داشت و شماری از مشروطه خواهان در هماهنگی با مشروطه خواهان سایر نقاط ایران به مخالفت با محمد علی شاه برخاستند. پس از هجوم نیروهای استعماری انگلیس به بوشهر، نیروهای تنگستانی به رهبری رئیسعلی دلواری در مقابل آنان قیام کردند و رئیسعلی در ۱۲ اردیبهشت ۱۲۹۴ هجری شمسی به شهادت رسید.

این منطقه در زمان جنگ تحمیلی عراق به ایران نیز ایفاگر نقش های اقتصادی و استراتژیکی مهمی بود و هم اکنو ن از نظر استراتژیکی، اقتصادی و گردشگری برای ایران دارای اهمیت بسیاری است.

در اولین تقسیمات کشوری، در سال ۱۲۸۵ هجری شمسی، بوشهر بخشی از ایالت فارس و بنادر بود. در سال ۱۳۴۵ فرمانداری کل بنادر و جزایر خلیج فارس به مرکزیت بوشهر به وجود آمد و در سال ۱۳۵۲ تبدیل به استان بوشهر شد.
#سیراف


تاریخ بوشهر

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا