M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
نویسنده این موضوع
رنگ روغن سنتی
رنگ روغن های سنتی متشکل از رنگدانه های ساییده شده و روغن های خشک کننده نظیر روغن گردو یا کتان بوده اند.
این روغن ماده ای است که اکسیژن هوا را جذب می کند و با این کار باعث خشک شدن و سفتی رنگ می شود و سطح اثر را به سطحی مقاوم و انعطاف پذیر تبدیل می سازد.
هر رنگدانه در نوع خود نیاز به مقدار خاصی روغن دارد تا بتواند به درجه مقاومت دلخواه برسد.
مقدار روغن جذب شده توسط رنگدانه اثر مستقیم بر زمان خشک شدن آن دارد که دانستن این نکته برای هنرمند مشغول به کار در کارگاه می تواند بسیار مهم باشد.
هنرمندان اغلب یا از رنگ به صورت تخته ای و حجیم که دارای مدت زمان گیرایی بالاتری است بهره می برند و یا از رنگ رقیق که روغن کمتری دارد استفاده می کنند.
استفاده از رنگ رقیق معمولا در لایه ابتدایی کار بیشتر کاربرد دارد به این دلیل که در صورت استفاده از رنگ غلیظتر در لایه زیرین امکان ترک خوردن کار بسیار بالا میرود.
معمولا هر لایه ای که بر لایه پیشین قرار می گیرد باید که از میزان و مقدار روغن بیشتری در خود داشته باشد.
رنگ روغن می تواند به صورت لایه های خیس بر یکدیگر استفاده شود به این معنا که برای بکاربردن لایه های رنگ نیازی به صرف زمان بیشتر برای خشک شدن لایه قبلی نیست.
میتوان لایه ها را وقتی هنوز کاملا خشک نشده اند نیز به صورت ضربه های آغشته به رنگ زیاد و غلیظ و یا رقیق بر صفحه نقاشی نهاد.
در مقام مقایسه با رنگهای گواش و یا آکریلیک , رنگ روغن از مزایایی برخوردار است
نظیر اینکه پس از اتمام کار رنگ گذاری هنرمند این امکان را دارد که می تواند مجددا رنگ ها و سایه ها را به راحتی تغییر دهد.
به قول یک هنرمند رنگ روغن : “رنگ روغن ابزاری بخشنده و فرم پذیراست.
با اینکه این نوع از رنگ خشک می شود ولی منطقه مورد نظر همواره قابلیت پذیرایی از رنگ های جدید را داراست.”
یکی از معایب استفاده از این رنگ مرحله رنگ زدایی آن است که با استفاده از تینر یا تربانتین ایجاد می شود.
هنرمند در حین آن باید بسیار مراقب باشد به این سبب که در صورت استنشاق بخار آنها آسیب جدی به ریه ها چشم ها دستگاه تنفسی و سیستم عصبی وارد می شود.
همچنین تماس این حلا ها با دست باعث سوختگی پوست دست هم میشود.
علاوه بر این , این مواد شیمیایی بسیار محترق هستند بنابراین در حین استفاده از آنها حتما بایست ار دستکش استفاده شود و تمامی منسوجات آغشته به آنها نیز باید در محفظه ای بسته قرار بگیرند.
برای جلوگیری از اسیب های احتمالی بر دستگاه تنفسی حتما در محیطی با تهویه مناسب قرار بگیرید و یا از دستگاه های گردش هوا برای خارج کردن گاز مضر تولید شده استفاده شود.
رنگ روغن های سنتی متشکل از رنگدانه های ساییده شده و روغن های خشک کننده نظیر روغن گردو یا کتان بوده اند.
این روغن ماده ای است که اکسیژن هوا را جذب می کند و با این کار باعث خشک شدن و سفتی رنگ می شود و سطح اثر را به سطحی مقاوم و انعطاف پذیر تبدیل می سازد.
هر رنگدانه در نوع خود نیاز به مقدار خاصی روغن دارد تا بتواند به درجه مقاومت دلخواه برسد.
مقدار روغن جذب شده توسط رنگدانه اثر مستقیم بر زمان خشک شدن آن دارد که دانستن این نکته برای هنرمند مشغول به کار در کارگاه می تواند بسیار مهم باشد.
هنرمندان اغلب یا از رنگ به صورت تخته ای و حجیم که دارای مدت زمان گیرایی بالاتری است بهره می برند و یا از رنگ رقیق که روغن کمتری دارد استفاده می کنند.
استفاده از رنگ رقیق معمولا در لایه ابتدایی کار بیشتر کاربرد دارد به این دلیل که در صورت استفاده از رنگ غلیظتر در لایه زیرین امکان ترک خوردن کار بسیار بالا میرود.
معمولا هر لایه ای که بر لایه پیشین قرار می گیرد باید که از میزان و مقدار روغن بیشتری در خود داشته باشد.
رنگ روغن می تواند به صورت لایه های خیس بر یکدیگر استفاده شود به این معنا که برای بکاربردن لایه های رنگ نیازی به صرف زمان بیشتر برای خشک شدن لایه قبلی نیست.
میتوان لایه ها را وقتی هنوز کاملا خشک نشده اند نیز به صورت ضربه های آغشته به رنگ زیاد و غلیظ و یا رقیق بر صفحه نقاشی نهاد.
در مقام مقایسه با رنگهای گواش و یا آکریلیک , رنگ روغن از مزایایی برخوردار است
نظیر اینکه پس از اتمام کار رنگ گذاری هنرمند این امکان را دارد که می تواند مجددا رنگ ها و سایه ها را به راحتی تغییر دهد.
به قول یک هنرمند رنگ روغن : “رنگ روغن ابزاری بخشنده و فرم پذیراست.
با اینکه این نوع از رنگ خشک می شود ولی منطقه مورد نظر همواره قابلیت پذیرایی از رنگ های جدید را داراست.”
یکی از معایب استفاده از این رنگ مرحله رنگ زدایی آن است که با استفاده از تینر یا تربانتین ایجاد می شود.
هنرمند در حین آن باید بسیار مراقب باشد به این سبب که در صورت استنشاق بخار آنها آسیب جدی به ریه ها چشم ها دستگاه تنفسی و سیستم عصبی وارد می شود.
همچنین تماس این حلا ها با دست باعث سوختگی پوست دست هم میشود.
علاوه بر این , این مواد شیمیایی بسیار محترق هستند بنابراین در حین استفاده از آنها حتما بایست ار دستکش استفاده شود و تمامی منسوجات آغشته به آنها نیز باید در محفظه ای بسته قرار بگیرند.
برای جلوگیری از اسیب های احتمالی بر دستگاه تنفسی حتما در محیطی با تهویه مناسب قرار بگیرید و یا از دستگاه های گردش هوا برای خارج کردن گاز مضر تولید شده استفاده شود.
نکاتی برای نقاشان رنگ روغن تازه کار
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش: