M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,864
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 32 دقیقه
نویسنده این موضوع
طراحی سنتی و نگارگری
طراحی نقوش سنتی
بی شک یکی از ویژگیهای منحصر به فرد هنرهای سنتی ایران و من جمله صنایع دستی نگاره ها، نقوش و طرحهای سنتی است که به مدد ذوق سرشار، قدرت ابتکار و توانمندی بی نظیر طراحان در اجرا بر اثری پدید می آید. این نقوش که به طور عمده شامل نقوش شکسته و نقوش گردان است از خطوط گیاهان، جانوران و اشیاء الهام گرفته شده است و کمتر به صورت واقعی و به طور عمده به صورت انتزاعی و تجریدی به طرح در می آید و زینت بخش سفالینه ای، زیر اندازی، اثری فلزی، محصولی چوبی، آبگینه ای، رودوزی خاص، منسوجی و ... می شود تا با توجه به رنگ و فرم مخاطب را تحت تأثیر قرار داده و به تفکر و تعمق وادار کند. این مهم یعنی طراحی سنتی بالاترین اهمیت را در مجموعه هنرهای سنتی ایران دارد.
نگارگری
نگارگری یا نقاشی ایرانی که از زمان مانی نگارگر چیره دست ایرانی در دورهی ساسانی موجودیت می یابد دارای اصول و ضوابط خاص و ویژگیهایی است که آن را نه تنها از نقاشی اوراپایی بلکه از مینیاتور هم که به غلط نگارگری به کار گرفته شده است، متفاوت می سازد.
برخی از مهمترین این نکات به شرح زیر است:
۱- عدم رعایت بعد و پرسپکتیو در اثر
۲- عدم رعایت سایه و روشن در کار
۳- پرهیز از واقعیت مشهود و روی آوردن یا نیل به حقیقت. (دوری از دنیای هست ها و توجه به جهان بایدها)
۴- خیالی نگاری به جای ثبت عین موجود و طبعاً استفاده از رنگهای آرمانی به جای رنگهای موجود در دسترس. عمده ترین ویژگیهای نگارگری به ویژگیهای بینشی، مضمونی، ساختاری، کارکردی و فنی آن مربوط می شود که در مجموع باعث شده است که نگارگران ایرانی از این هنر برای ترسیم و نقاشی تصاویر زیبا و پرمفهوم در کتابها و نیز دیوارها بهره گیرند و از این رو این هنر شاخص از قدیم الایام بیشتر در خدمت هنر کتاب آرایی و دیوار نگاری بوده گو این که امروزه بیشتر در تابلوهای زیبا و پردههای چشم نواز تجلی پیدا می کند.
شاخص ترین نگارگر ایرانی پس از "مانی"، "استاد کمال الدین بهزاد هراتی" - نگارگر مکاتب هرات و تبریز دوم - است و در دوران معاصر باید از "استاد محمود فرشچیان" نام برد که آثار بی همتایی را ارایه کرده است.
مکاتب مهم نگارگری ایران نیز عبارت است از:
۱- مکتب هرات (دورهی تیموری)
۲- مکتب شیراز (دورهی ایلخانی)
۳- مکتب تبریز اوّل (دورهی ایلخانی)
۴- مکتب تبریز دوم (دورهی صفوی)
۵- مکتب قزوین (دورهی صفوی)
۶- مکتب اصفهان (دورهی صفوی)
۷- مکتب تهران (دورهی معاصر).
که البته هر کدام دارای ویژگیهای خاص و نگارگران چیره دستی بوده است و از هر مکتب نیز آثار بی نظیر یا کم نظیری به جای مانده است. من جمله آن که شاهنامههایی که از دورانهای مختلف به ویژه دورهی صفوی به جای مانده هر یک شاهکاری از کتاب آرایی و طبعاً نگارگری محسوب می شود.
طراحی نقوش سنتی
بی شک یکی از ویژگیهای منحصر به فرد هنرهای سنتی ایران و من جمله صنایع دستی نگاره ها، نقوش و طرحهای سنتی است که به مدد ذوق سرشار، قدرت ابتکار و توانمندی بی نظیر طراحان در اجرا بر اثری پدید می آید. این نقوش که به طور عمده شامل نقوش شکسته و نقوش گردان است از خطوط گیاهان، جانوران و اشیاء الهام گرفته شده است و کمتر به صورت واقعی و به طور عمده به صورت انتزاعی و تجریدی به طرح در می آید و زینت بخش سفالینه ای، زیر اندازی، اثری فلزی، محصولی چوبی، آبگینه ای، رودوزی خاص، منسوجی و ... می شود تا با توجه به رنگ و فرم مخاطب را تحت تأثیر قرار داده و به تفکر و تعمق وادار کند. این مهم یعنی طراحی سنتی بالاترین اهمیت را در مجموعه هنرهای سنتی ایران دارد.
نگارگری
نگارگری یا نقاشی ایرانی که از زمان مانی نگارگر چیره دست ایرانی در دورهی ساسانی موجودیت می یابد دارای اصول و ضوابط خاص و ویژگیهایی است که آن را نه تنها از نقاشی اوراپایی بلکه از مینیاتور هم که به غلط نگارگری به کار گرفته شده است، متفاوت می سازد.
برخی از مهمترین این نکات به شرح زیر است:
۱- عدم رعایت بعد و پرسپکتیو در اثر
۲- عدم رعایت سایه و روشن در کار
۳- پرهیز از واقعیت مشهود و روی آوردن یا نیل به حقیقت. (دوری از دنیای هست ها و توجه به جهان بایدها)
۴- خیالی نگاری به جای ثبت عین موجود و طبعاً استفاده از رنگهای آرمانی به جای رنگهای موجود در دسترس. عمده ترین ویژگیهای نگارگری به ویژگیهای بینشی، مضمونی، ساختاری، کارکردی و فنی آن مربوط می شود که در مجموع باعث شده است که نگارگران ایرانی از این هنر برای ترسیم و نقاشی تصاویر زیبا و پرمفهوم در کتابها و نیز دیوارها بهره گیرند و از این رو این هنر شاخص از قدیم الایام بیشتر در خدمت هنر کتاب آرایی و دیوار نگاری بوده گو این که امروزه بیشتر در تابلوهای زیبا و پردههای چشم نواز تجلی پیدا می کند.
شاخص ترین نگارگر ایرانی پس از "مانی"، "استاد کمال الدین بهزاد هراتی" - نگارگر مکاتب هرات و تبریز دوم - است و در دوران معاصر باید از "استاد محمود فرشچیان" نام برد که آثار بی همتایی را ارایه کرده است.
مکاتب مهم نگارگری ایران نیز عبارت است از:
۱- مکتب هرات (دورهی تیموری)
۲- مکتب شیراز (دورهی ایلخانی)
۳- مکتب تبریز اوّل (دورهی ایلخانی)
۴- مکتب تبریز دوم (دورهی صفوی)
۵- مکتب قزوین (دورهی صفوی)
۶- مکتب اصفهان (دورهی صفوی)
۷- مکتب تهران (دورهی معاصر).
که البته هر کدام دارای ویژگیهای خاص و نگارگران چیره دستی بوده است و از هر مکتب نیز آثار بی نظیر یا کم نظیری به جای مانده است. من جمله آن که شاهنامههایی که از دورانهای مختلف به ویژه دورهی صفوی به جای مانده هر یک شاهکاری از کتاب آرایی و طبعاً نگارگری محسوب می شود.
طراحی و نقاشی سنتی ایران
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش: