Z.a.H.r.A☆
مدیر تالار ماورا
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار انجمن
- عضویت
- 19/7/21
- ارسال ها
- 1,348
- امتیاز واکنش
- 9,398
- امتیاز
- 333
- محل سکونت
- Otherworld
- زمان حضور
- 168 روز 8 ساعت 55 دقیقه
نویسنده این موضوع
مرگ و هر چیزی که رنجی را بر بشر تحمیل کند، همواره با حسی از ترس همراه است. این حس حتّی به مکانها و اتفاقات مرتبط با عامل ترس هم منتقل میشود. بنابراین وقتی حادثهای تراژیک و مرگبار در نقطهای اتفاق افتد، شما همان حسی را از محل رویداد میگیرید که از خود اتفاق. طبیعتاً انسان باید از عواملی که باعث ترس او است دوری کند، اما کسانی هم هستند که ترس مانعی برای آنها نیست و در نتیجه نوعی از گردشگری به وجود آمده که به آن گردشگری روح یا ارواح میگویند.
در این نوع از سفر، مسافران سراغ مقاصدی میروند که مثلا هدف بمبگذاری یا حملات تروریستی بودهاند، یا افراد زیادی جان خود را در مقصد مورد بازدید از دست دادهاند. هدف افراد از سفر به این مناطق متفاوت است، گاهی هدف ادای احترام به روح انسانهایی است که مرگ تراژیکی را تجربه کردهاند و گاهی برای آشنایی با تاریخ منطقه.
مواجهه با مرگ، اشتیاقی خشونتبار
تمایل برای قراردادن خودمان در موقعیتهای مواجهه با مرگ، قدمتی بیش از دوران معاصر دارد. شاید نمیشد روی آن نام گردشگری سیاه یا زیرشاخه آن گردشگری روح را گذاشت، اما در آن زمان هم هدف از این ارتباط تفریحات بوده است. بهعلاوه، در دوران باستان، این توجه شکل بیضررِ امروزی را نداشته و بسیار خشنتر و با استاندارهای امروزی غیراخلاقیتر بوده. مثلا نمونههای آن را در جنگهای گلادیاتورها میبینیم. زمانی که افراد باید برای زنده ماندن میجنگیدند، میکشتند یا کشته میشدند. یا مثلا زمانی که مردم با اشتیاق هر چه تمامتر برای مشاهده اعدامهای عمومی جمع میشدند و حتی گاهی حاضر بودند بابت دیدن لحظه کشته شدن یک انسان وجهی پرداخت کنند.
از قرن 19 اما، شکل این توجه تغییر کرد. در این زمان شرکتهایی بودند که سفرهایی را به مقصد مناطق جنگزده برگزار میکردند یا حتی سردخانهها را به علاقهمندان نشان میدادند. به مرور سفرهایی به وجود آمد که دیگر مرگ مرکزیت آنها نبود. بله مرگ و تراژدی بخش مهمی از سفر بود اما تمرکز روی آن قرار نمیگرفت. با شکل گرفتن این تفکر است که گردشگری سیاه و بعدها به تبع آن گردشگری روح به وجود میآید.
در این نوع از سفر، مسافران سراغ مقاصدی میروند که مثلا هدف بمبگذاری یا حملات تروریستی بودهاند، یا افراد زیادی جان خود را در مقصد مورد بازدید از دست دادهاند. هدف افراد از سفر به این مناطق متفاوت است، گاهی هدف ادای احترام به روح انسانهایی است که مرگ تراژیکی را تجربه کردهاند و گاهی برای آشنایی با تاریخ منطقه.
مواجهه با مرگ، اشتیاقی خشونتبار
تمایل برای قراردادن خودمان در موقعیتهای مواجهه با مرگ، قدمتی بیش از دوران معاصر دارد. شاید نمیشد روی آن نام گردشگری سیاه یا زیرشاخه آن گردشگری روح را گذاشت، اما در آن زمان هم هدف از این ارتباط تفریحات بوده است. بهعلاوه، در دوران باستان، این توجه شکل بیضررِ امروزی را نداشته و بسیار خشنتر و با استاندارهای امروزی غیراخلاقیتر بوده. مثلا نمونههای آن را در جنگهای گلادیاتورها میبینیم. زمانی که افراد باید برای زنده ماندن میجنگیدند، میکشتند یا کشته میشدند. یا مثلا زمانی که مردم با اشتیاق هر چه تمامتر برای مشاهده اعدامهای عمومی جمع میشدند و حتی گاهی حاضر بودند بابت دیدن لحظه کشته شدن یک انسان وجهی پرداخت کنند.
از قرن 19 اما، شکل این توجه تغییر کرد. در این زمان شرکتهایی بودند که سفرهایی را به مقصد مناطق جنگزده برگزار میکردند یا حتی سردخانهها را به علاقهمندان نشان میدادند. به مرور سفرهایی به وجود آمد که دیگر مرگ مرکزیت آنها نبود. بله مرگ و تراژدی بخش مهمی از سفر بود اما تمرکز روی آن قرار نمیگرفت. با شکل گرفتن این تفکر است که گردشگری سیاه و بعدها به تبع آن گردشگری روح به وجود میآید.
جدال با روح سرگردان و مقاصد تسخیر شده
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com