M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,858
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
من خوره‌ی مصر باستان و مومیایی‌هایشان هستم. شاید خیلی چیزهای دیگر وجود داشته باشد که بیشتر از مومیایی‌ها هیجان‌زده‌ام کنند، اما هروقت با مستندی-چیزی در تلویزیون برخورد می‌کنم که باستان‌شناسان را در حال گشت و گذار در مقبره‌های تودرتوی مصر یا رمزگشایی از نوشته‌های روی تابوت‌ها و در و دیوارها نشان می‌دهد کنترل خودم را از دست می‌دهم، اگر آب دستم است آن را زمین می‌گذارم و میخکوب تلویزیون می‌شوم. تصویری از یک بیابان سوزان را تصور کنید که وزش باد، شن و ماسه‌ها را کنار می‌زند و مجسمه‌های ترک‌خورده اما همچنان پابرجایی از فرعون‌ها و خدایان مصری را نمایان می‌کند. تصویری از افق یک بیابان را تصور کنید که در دوردست‌ها سه سازه‌ی مثلثی‌شکل به چشم می‌خورند. تصویری را تصور کنید که باستان‌شناسانی با چراغ قوه‌ای (یا حتی بهتر: مشعل) در دست قدم به درون راهروهای تاریکی می‌گذارند که به اتاقک‌های مخفی‌ای شامل جواهرات و تابلوت‌های نقاشی‌شده و آثار هنری کهن منتهی می‌شود. دلیل علاقه‌ی دیوانه‌وار ما به مصر باستان به خاطر این است که اگرچه با تمدنی کهن‌تر از رومی‌ها و یونانی‌ها سروکار داریم، اما اطلاعات بسیار بیشتری از آنها به جا مانده است. این به‌علاوه‌ی اسطوره‌شناسی غنی مصر کاری کرده تا همیشه داستان‌های جذابی برای فکر کردن و همیشه راز و رمزهای زیادی برای نظریه‌پردازی درباره‌ی آنها وجود داشته باشد.
پس تعجبی ندارد که فرهنگ مصر باستان و مومیایی‌ها خیلی زود به فرهنگ عامه وارد شدند. مومیایی‌ها و پس‌زمینه‌ی داستانی‌شان نه تنها به سرعت به یکی از هیولاهای خیالی موردعلاقه‌ی مردم تبدیل شدند، بلکه داستان‌های پیرامون آنها زمین‌چین داستان‌های ماجراجویانه و باستانی امروزه که در فیلم‌های «ایندیانا جونز» یا بازی‌های «آنچارتد» می‌بینیم بوده است. اما یکی دیگر از چیزهایی که از کودکی علاقه‌ام به مصر باستان را شکل داد، فیلم‌های «مومیایی» با بازی برندن فریزر بودند. فیلم‌هایی که شاید با نظر گرفتن استانداردهای فیلمسازی چندان فوق‌العاده نباشند، اما از جمله فیلم‌هایی هستند که تا دلتان بخواهد سرگرم‌کننده هستند؛ فیلم‌هایی که دقیقا می‌دانند دلیل علاقه‌ی مردم به مصر باستان و مومیایی‌ها چیست و همان را ارائه می‌دهند. آن فیلم‌ها با نوآوری در فرمول فیلم‌های کلاسیک مومیایی موفق به ارائه‌ی تجربه‌ی مومیایی‌محورِ متفاوتی شدند. فیلم‌هایی که برخی از بهترین صحنه‌هایش برای همیشه در ذهنم حک شدند. از جایی که یک سوسک سیاه بزرگ به زیر پوست یکی از کاراکترها وارد می‌شود و او با چاقو آن را بیرون می‌کشد گرفته تا جایی که کاراکترها با تنظیم یک سری آینه، فضای یک تالار بزرگ را روشن می‌کنند تا جایی که آنتاگونیست اصلی فیلم که یک مومیایی است، سوسکی را که از سوراخ روی صورتش وارد دهانش شده است لای دندان‌هایش می‌جود.
خلاصه خواستم بگویم مصر باستان کماکان پتانسیل بالایی برای شگفت‌زده کردن‌مان دارد و قبلا دیده‌ایم که وقتی از این پتانسیل به درستی استفاده شود، نتیجه به چه فیلم‌های مفرح و پرطرفداری که تبدیل نمی‌شوند. پس طبیعتا باید برای «مومیایی» جدید هیجان‌زده می‌بودم. ولی تاریخِ هالیوود در یکی-دو دهه‌ی اخیر نشان داده وقتی یک استودیوی کله‌گنده وارد ماجرا می‌شود باید در امید بستن به فلان فیلم احتیاط به خرج بدهید. مخصوصا اگر آنها از قبل خواب یک مجموعه‌ی دنباله‌دار را دیده باشند و مخصوصا اگر به فکر به راه انداختن یک دنیای سینمایی باشند و به ویژه اگر استودیویی که همه‌ی این نقشه‌ها را ریخته است یونیورسال باشد. استودیویی که در چند سال اخیر نشان داده نه تنها از اشتباهاتش درس نمی‌گیرد و سعی نمی‌کند مسیرش را تغییر بدهد، بلکه طوری روی آنها پافشاری می‌کند که انگار آنها کارشان را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اند و این ما مخاطبان هستیم که مشکل داریم و آنها هم بی‌وقفه دارند تلاش می‌کنند و پول خرج می‌کنند تا ما را به راه راست هدایت کنند. ولی ما آن‌قدر جاهل هستیم که پشت سر هم آنها را ناامید می‌کنیم. منظورم تلاش یونیورسال برای به راه انداختن «دنیای تاریک»شان است. دنیایی که در آن قرار است به سبک کاری که مارول و دی‌سی با ابرقهرمانانشان کردند، تمام هیولاهای فیلم‌های کلاسیکش را گرد هم بیاورد. چرا که فیلم‌های هیولایی یونیورسال زمانی در دهه‌ی ۳۰ و ۴۰ از پرفروش‌ترین و پیشروترین فیلم‌های پاپ‌کورنی آن زمان بودند. بنابراین یونیورسال پیش خودش فکر کرد چه می‌شود اگر آن کاراکترهای کلاسیک را با عناصر بلاک‌باسترهای قرن بیست و یکمی ترکیب کنیم؟
«مومیایی» حتی یک نکته‌ی خاص هم ندارد که جلوه‌ای از فیلم خوبی که می‌توانست به آن تبدیل شود را بهمان نشان دهد
پس تعجبی ندارد که فرهنگ مصر باستان و مومیایی‌ها خیلی زود به فرهنگ عامه وارد شدند. مومیایی‌ها و پس‌زمینه‌ی داستانی‌شان نه تنها به سرعت به یکی از هیولاهای خیالی موردعلاقه‌ی مردم تبدیل شدند، بلکه داستان‌های پیرامون آنها زمین‌چین داستان‌های ماجراجویانه و باستانی امروزه که در فیلم‌های «ایندیانا جونز» یا بازی‌های «آنچارتد» می‌بینیم بوده است. اما یکی دیگر از چیزهایی که از کودکی علاقه‌ام به مصر باستان را شکل داد، فیلم‌های «مومیایی» با بازی برندن فریزر بودند. فیلم‌هایی که شاید با نظر گرفتن استانداردهای فیلمسازی چندان فوق‌العاده نباشند، اما از جمله فیلم‌هایی هستند که تا دلتان بخواهد سرگرم‌کننده هستند؛ فیلم‌هایی که دقیقا می‌دانند دلیل علاقه‌ی مردم به مصر باستان و مومیایی‌ها چیست و همان را ارائه می‌دهند. آن فیلم‌ها با نوآوری در فرمول فیلم‌های کلاسیک مومیایی موفق به ارائه‌ی تجربه‌ی مومیایی‌محورِ متفاوتی شدند. فیلم‌هایی که برخی از بهترین صحنه‌هایش برای همیشه در ذهنم حک شدند. از جایی که یک سوسک سیاه بزرگ به زیر پوست یکی از کاراکترها وارد می‌شود و او با چاقو آن را بیرون می‌کشد گرفته تا جایی که کاراکترها با تنظیم یک سری آینه، فضای یک تالار بزرگ را روشن می‌کنند تا جایی که آنتاگونیست اصلی فیلم که یک مومیایی است، سوسکی را که از سوراخ روی صورتش وارد دهانش شده است لای دندان‌هایش می‌جود.
خلاصه خواستم بگویم مصر باستان کماکان پتانسیل بالایی برای شگفت‌زده کردن‌مان دارد و قبلا دیده‌ایم که وقتی از این پتانسیل به درستی استفاده شود، نتیجه به چه فیلم‌های مفرح و پرطرفداری که تبدیل نمی‌شوند. پس طبیعتا باید برای «مومیایی» جدید هیجان‌زده می‌بودم. ولی تاریخِ هالیوود در یکی-دو دهه‌ی اخیر نشان داده وقتی یک استودیوی کله‌گنده وارد ماجرا می‌شود باید در امید بستن به فلان فیلم احتیاط به خرج بدهید. مخصوصا اگر آنها از قبل خواب یک مجموعه‌ی دنباله‌دار را دیده باشند و مخصوصا اگر به فکر به راه انداختن یک دنیای سینمایی باشند و به ویژه اگر استودیویی که همه‌ی این نقشه‌ها را ریخته است یونیورسال باشد. استودیویی که در چند سال اخیر نشان داده نه تنها از اشتباهاتش درس نمی‌گیرد و سعی نمی‌کند مسیرش را تغییر بدهد، بلکه طوری روی آنها پافشاری می‌کند که انگار آنها کارشان را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اند و این ما مخاطبان هستیم که مشکل داریم و آنها هم بی‌وقفه دارند تلاش می‌کنند و پول خرج می‌کنند تا ما را به راه راست هدایت کنند. ولی ما آن‌قدر جاهل هستیم که پشت سر هم آنها را ناامید می‌کنیم. منظورم تلاش یونیورسال برای به راه انداختن «دنیای تاریک»شان است. دنیایی که در آن قرار است به سبک کاری که مارول و دی‌سی با ابرقهرمانانشان کردند، تمام هیولاهای فیلم‌های کلاسیکش را گرد هم بیاورد. چرا که فیلم‌های هیولایی یونیورسال زمانی در دهه‌ی ۳۰ و ۴۰ از پرفروش‌ترین و پیشروترین فیلم‌های پاپ‌کورنی آن زمان بودند. بنابراین یونیورسال پیش خودش فکر کرد چه می‌شود اگر آن کاراکترهای کلاسیک را با عناصر بلاک‌باسترهای قرن بیست و یکمی ترکیب کنیم؟
«مومیایی» حتی یک نکته‌ی خاص هم ندارد که جلوه‌ای از فیلم خوبی که می‌توانست به آن تبدیل شود را بهمان نشان دهد
نقد فیلم The Mummy - مومیایی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
