تعبیر خواب امام زمان

M O B I N A · 18/10/21

همین قدر که در خواب به انسان الهام شود که شخصی را که می بیند امام زمان(عج) است کافی است. به حسب آنچه در برخی روایات نیز آمده است شیطان در خواب به صورت پیامبر و اوصیای پیامبر(ص) متمثل نمی شود. البته از آنجا که ما سابقه ذهنی و تصوری نسبت به امام زمان(عج) نداریم چه بسا در تطبیق اشتباه کنیم. مگر اینکه در عالم خواب از قراین و اشارات و یا معرفی دیگران بتوان متوجه شد. در هر صورت این گونه خواب ها به مقداری که موجب نشاط معنوی و ازدیاد محبت و مواظبت در عمل گردد خوب است اما نباید با تعریف کردن آن برای دیگران موجبات غرور و یا سبک شدن مقدسات شود.
جهت توضیح بیشتر توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنیم:
همین قدر که در خواب به انسان الهام شود که شخصی را که می بیند امام زمان(عج) است کافی است. به حسب آنچه در برخی روایات نیز آمده است شیطان در خواب به صورت پیامبر و اوصیای پیامبر(ص) متمثل نمی شود. البته از آنجا که ما سابقه ذهنی و تصوری نسبت به امام زمان(عج) نداریم چه بسا در تطبیق اشتباه کنیم. مگر اینکه در عالم خواب از قراین و اشارات و یا معرفی دیگران بتوان متوجه شد. در هر صورت این گونه خواب ها به مقداری که موجب نشاط معنوی و ازدیاد محبت و مواظبت در عمل گردد خوب است اما نباید با تعریف کردن آن برای دیگران موجبات غرور و یا سبک شدن مقدسات شود.
جهت توضیح بیشتر توجه شما را به مطالب زیر جلب می کنیم:
دانشمندان طبیعى اروپا براى رؤیا حقیقتى قائل نیستند و بحث از ارتباط آن با حوادث خارجى را واجد وزن علمى نمى دانند، جز بعضى از روان شناسان که درباره آن تحقیقاتى دارند و علیه دسته اول به خواب هایى که پرده از امور پنهانى برمى دارد یا از حوادث آینده خبر مى دهد - به طورى که نمى توان آن ها را تصادفى و اتفاقى دانست - استدلال کرده اند.
قرآن در این باره چه مى گوید؟
در قرآن شریف خواب هایى از پیغمبران و دیگران نقل و تصدیق شده است؛ مانند خواب حضرت ابراهیم درباره ذبح اسماعیل، خواب حضرت یوسف، خواب رفقاى زندانى آن حضرت، خواب ملک مصر و خواب رسول اکرم(ص) درباره فتح مکه. در روایات پیغمبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) شده نیز شواهدى وجود دارد.
همه ما یا خودمان خواب هایى دیده ایم که بر امور مخفى یا حل مشکلات علمى یا وقوع حوادثى در آینده دلالت داشته است و یا از دیگران این گونه خواب ها را شنیده ایم. این خواب ها - مخصوصاً خواب هاى صریحى که به تعبیر احتیاج ندارد - را نمى توان اتفاقى دانست و به طور کلى با جریان هایى که قابل انطباق بر آن ها است، بى ارتباط خواند.
البته نمى توان انکار کرد که بعضى از عوامل درونى از قبیل امراض و انحرافات مزاجى و خستگى و پُرى شکم و همچنین پاره اى از عوامل بیرونى مانند گرما و سرما و دیگر چیزهادر قوه خیال تأثیر دارد و قوه مخیّله نیز در خواب مؤثر است؛ مثلاً کسى که تحت تأثیر حرارت یا برودت شدید واقع شده، در خواب آتش هاى شعله ور یا برف و یخ مشاهده مى کند و کسى که امتلاى معده و انحراف مزاج دارد، خواب هاى مشوش و بى سروته مى بیند.
همچنین اخلاقیات و صفات نفسانى نیز در رؤیا بى تأثیر نیست. به همین جهت اکثر خواب ها در اثر تخیلاتى است که اسباب داخلى و خارجى موجب آن ها شده و در واقع کیفیت تأثیر آن اسباب را نشان مى دهد. دانشمندان طبیعى فقط همین اسباب را بررسى کرده اند و نتیجه گرفته اند که خواب حقیقت ندارد؛ ولى همان طور که تأثیر این اسباب را نمى توان انکار کرد، حقیقت داشتن پاره اى از رؤیاها و ارتباط آن ها با امور خارجى را نیز نمى توان نادیده گرفت.
آیا نفس با رؤیا اتصال دارد؟
کسى که خواب مى بیند در فلان روز فلان جریان واقع خواهد شد و در موقع معین هم واقع مى شود، نمى توان گفت نفس او با حادثه اى که هنوز وجود نیافته ارتباط پیدا کرده است؛ زیرا ارتباط وجودى بین موجود و معدوم محال است. همچنین کسى که خواب مى بیند در فلان مکان ظرفى چنین و چنان دفن است و فلان مقدار سکه طلا و نقره در آن موجود است و بعد از بیدار شدن به سراغ آن جا مى رود و زمین را حفر مى کند و ظرف را با همان خصوصیات مى یابد، نمى توان گفت نفس وى با آن ظرف اتصال داشته است؛ زیرا اتصال نفس با امور مادى از راه حواس صورت مى گیرد و ظرفى که با فاصله زیر خاک قرار گرفته قابل درک حسى نیست. به همین جهت گفته اند ارتباط نفس با این گونه حوادث و اشیا از راه اتصال با علل و اسباب آن ها است.
توضیح آن که جهان هستى مشتمل بر سه عالم است:

M O B I N A · 18/10/21

. عالم طبیعت که با آن آشنایى کامل داریم.
۲. عالم مثال که از نظر مرتبه وجود، فوق عالم طبیعى است و موجودات آن صورت هاى بى ماده اند و نسبت به موجودات مادى جنبه علیت دارند.
۳. عالم عقل که فوق عالم مثال است و در آن حقایق موجودات بدون ماده وصورت موجودند و نسبت به موجودات عالم مثال جنبه علیت دارند.
نفس انسان به واسطه تجردش با عوامل فوق طبیعت سنخیت دارد و هنگام خواب که به ادراکات حسى اشتغال ندارد، طبعاً به عالم هم سنخ خود برمى گردد و طبق استعدادهایش حقایقى از آن عالم را مشاهده مى کند. نفس کامل که قدرت درک مجردات را با همان تجرد عقلى شان دارد، علل و اسباب را به نحو کلیت درک مى کند؛ ولى نفسى که به آن پایه از کمال نرسیده؛ حقایق کلى را با صورت هاى جزئى حکایت مى کند؛ چنان که ما معناى سرعت کلى را با تصور یک جسم سریع الحرکة و معناى عظمت را با تصور کوه حکایت مى کنیم. نفسى که هنوز به مرحله تجرد عقلى نرسیده، در عالم مثال متوقف مى شود و گاه علل و اسباب اشیاء را در عالم مثال به همان صورت واقعى مى بیند و در آن ها دخل و تصرف نمى کند و این همان خواب هاى صریحى است که غالباً اهل صدق و صفا مى بینند؛ و گاه موجودات مثالى را به صورت هایى که با آن ها مأنوس است، درک مى کند؛ چنان که علم را به صورت نور و جهل را به صورت ظلمت مى بیند و حتى ممکن است ذهن از یک معنا به معناى ضد آن منتقل شود.
از این گونه خواب ها همان خواب مشهورى است که نقل مى کند: مردى نزد ابن سیرین، مُعَبِّر معروف، آمد و گفت: خواب دیدم مُهرى به دست دارم و دهان و عورت مردم را با آن مُهر مى کنم. ابن سیرین گفت: تو مؤذن مى شوى؛ مردم با اذان تو روزه مى گیرند و از خوردن و آمیـ*ـزش جنسى خوددارى مى کنند.
رؤیا چند قسم است؟
از آنچه گفته شد، به دست آمد که خواب دو قسم است؛ خواب صریح که نفس خواب بیننده در مشاهدات خود تصرفى نمى کند و به تعبیر احتیاج ندارد؛ و خواب غیر صریح که نفس در آنچه دیده تصرفاتى کرده؛ از این جهت به تعبیر و بازگرداندن صورت ذهنى او به صورت حقیقى و اولى نیاز دارد؛ مانند تعبیر نور به علم و ظلمت به جهل و حیرت.
خواب هاى غیر صریح نیز دو دسته اند: یکى خواب هایى که انتقال و حکایت در آن ها روشن است و به آسانى مى توان آن ها را به اصل برگرداند؛ مانند مثال هاى گذشته؛ و دیگر خواب هایى که تصرفات نفس در آن ها پیچیده و مبهم است و یافتن مشهودات اصلى براى شخص معبر سخت یا غیر ممکن است. این دسته از خواب ها همان خواب هایى است که آن هارا «اضغاث احلام» و پوچ و بى تعبیر مى خوانند.
این خلاصه بحثى است که دانشمندان علم النفس درباره رؤیا کرده اند و در قرآن شریف مؤیداتى براى آن مى توان یافت؛ مثلاً موضوع بازگشت نفس به عالم فوق طبیعت در حال خواب از این دو آیه استفاده مى شود: «هُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُمْ بِاللَّیْلِ؛۱ اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِینَ مَوْتِها وَ الَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنامِها فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْرى .»۲ ظاهر این آیات شریف این است که نفس در حال خواب از بدن گرفته مى شود وتعلقش به حواس ظاهر قطع مى گردد و به سوى پروردگار بازگشت مى کند؛ بازگشتى که مشابه بازگشت هنگام مرگ است.
همچنین به اقسام سه گانه رؤیا نیز اشاراتى موجود است؛ مثلاً خواب حضرت ابراهیم(ع) و خواب رسول اکرم(ص) ا زنوع اول و خواب رفقاى زندانى یوسف از نوع دوم است. قرآن کریم به خواب هاى پیچیده و مبهم نیز اشاره دارد و از مُعَبِّران مصر حکایت مى کند که خواب ملک را از «اضغاث احلام» دانستند.۳

M O B I N A · 18/10/21

پى نوشت:
۱. انعام(۶)؛آیه ۶۰.
۲. زمر(۳۹)؛ آیه ۴۲.
۳. کتاب فصل.
«خواب» یکى از نشانه هاى الهى است که در خود حکایت هاى ناگفته بسیار دارد. اگر کسى از «خودیّت» خود بیرون بیاید و به «خواب»، به عنوان پدیده اى که سرى در آن سو، دارد و ما را به آن سو مى کشاند، توجه کند؛ حکایت ها، اشارت ها و هدایت هاى بسیارى برایش پدیدار خواهد شد. از همین رو خداوند متعال، علاوه بر آنکه «خواب» را به عنوان آیتى از آیات خود بر مى شمرد، در آن نشانه ها و آیاتى را نیز منظور فرموده و ما را به شنیدن وتدبّر در آن نشانه ها دعوت مى کند.در این خصوص نگا: خواب و نشان هاى آن، ص ۳۹ - ۱۱۳.
محى الدین ابن عربى خواب را حکمت نورى دانسته و آن را اولین مبدأ تلقى وحى الهى، براى اهل عنایت شمرده است فصوص الحکم، فص یوسفى.
و شاید به همین دلیل باشد که در پاره اى از روایات «خواب» یکى از اجزاى نبوّت تلقى گشته بحارالانوار، ج ۶۱، ص ۱۱۷ - ۱۹۳؛ و ج ۶۷، ص ۶۶. و در بعضى روایات دیگر اشاره شده که در ابتدا از طریق خواب، به حضرت رسول«صلى الله علیه وآله» وحى مى شده است.همان، ج ۱۸، ص ۱۹۵. به همین جهت «خواب» یکى از راه هاى ارتباط انسان با «عالم غیب» تلقى گشته است؛ زیرا انسان در عالم خواب، به جهت اقتضاى قوانین و سنن حاکم بر آن، از بدن مادى خود منصرف گشته و با توجه به عالم غیب، حقایقى را مشاهده مى کند.در خصوص خواب نگا: طبیعیات شفاء، ص ۳۳۴ - ۳۳۹؛ رساله قشیریه، ص ۱۷۵ - ۱۸۰، تفسیر امام فخر رازى، ج ۷، ص ۲۶۶؛ کتاب المعتبر، ج ۲، ص ۴۱۷ - ۴۲۳.
با توجه به این حقیقت، عارفان معتقدند: از آنجا که در عالم خواب، انسان با عالم غیب مرتبط شده، معانى و حقایق را از آنجا مى گیرد؛ دریافت کننده حقایق، نفس و روح انسان است و همو است که آن معانى را با کمک قوه متخیله خویش، به صورت ها و شکل هاى متناسبى تبدیل مى کند؛ چنان که ابن فارض مصرى (عارف بزرگ قرن هفتم) در قصیده تائیه خود مى گوید:
«... آیا تو گمان مى کنى آن کس که تو را در بیهوشى خواب به انواع علوم و اسرار با خبر گردانید، غیر از تو مى باشد؟ چنین نیست؛ بلکه او حقیقت تو و همان اصل تو است که به هنگام خواب و انصراف تو از تدبیر بدن و روى آوردن تو به سوى عالم اصلى و موطن خود، بر خودِ تو در عالم غیب، به شکل عالَمى تجلى مى کند و تو را به فهم علوم و مسائل و معانى غریب، هدایت مى نماید ...».به نقل از مقالات، ج ۱، ص ۱۵۷ و ۱۵۸.
نى، تو گویى هم به گوش خویشتن نى من و نى غیر من اى هم تو من
همچو آن وقتى که خواب اندر روى تو ز پیش خود به پیش خود شدى
بشنوى از خویش و پندارى فلان با تو اندر خواب گفتست آن نهان
تو یکى، تو نیستى، اى خوش رفیق! بلکه گردونى و دریاى عمیق
مثنوى معنوى، دفتر ۳، ابیات ۱۲۹۹ - ۱۳۰۲.
امّا «رؤیا و خواب صادق»، خوابى است که با حوادث خارج از ما - چه جسمى و چه اخلاقى و روحى - و حقایق عالم هستى، مرتبط بوده و مستند به آنها است. در این نوع خواب، «نفس» انسان از عالم دنیوى گذشته و با توجه به هم سنخى اش با عالم مثال و عالم مجردات، با آن دو مرتبط مى گردد. از این رو مستند به علل طبیعى جسمانى انسان (مانند گرم بودن یا سرد بودن مزاج) و نیز علل خلقى و روحى انسان (مانند عصبى بودن، حسادت ورزیدن، کینه داشتن و امثال آن) نیست. البته رؤیاى صادق که مرتبط و مستند به وراى ما (عالم مثال و مجردات) است، خود اقسامى دارد که مجال طرح آن در اینجا نمى باشد.نگا: المیزان، ج ۱، ص ۲۶۹ - ۲۷۳.
نکته مهم آنکه آیا رؤیاى صادق - که در واقع پل ارتباطى با عالم غیب است و انسان در پرتو این دسترسى، حقایق و صورى را مشاهده مى کند - پیش شرطى ندارد؟ آیا مقدماتى براى فراهم آمدن آن غوطه ورى و نظاره گرى وجود ندارد؟ اصلاً راه رسیدن به آن کدام است؟
اولیاى الهى با استفاده از آیات و روایات فرموده اند: اگر کسى بخواهد در عالم بیدارى به اسرار عالم و آیات غیبى واقف شود، باید «مراقبه» داشته باشد؛ یعنى، براى آمادگى دریافت حقایق و باطن جهان هستى، باید مراقب اعضا، جوارح و اعمال خود باشد تا ظرفیت ادراک و فهم آیات الهى را پیدا کند. در عالم رؤیا و خواب نیز مراقبه لازم است. اگر کسى مى خواهد در عالم خواب، حقایق را - آن چنان که هستند - بفهمد (رؤیاى صادق) و از هدایت ها و اشارات و ارشادهاى آنها سودجوید، باید «مراقبه» داشته باشد. این با مراقبت خود در عالم بیدارى و رعایت آداب خواب - که در روایات ذکر شده - به دست خواهد آمد.
نظافت، طهارت، محاسبه اعمال روزانه، قرائت قرآن و بعضى از دعاها، کیفیت و چگونگى قرار گرفتن بدن هنگام خواب و خواندن دعا پس از بیدارى از خواب، کمترین آداب مراقبه است که رعایت آن براى دیدن رؤیاى صادق، بایسته و ضرورى است.
به هر حال انجام دادن واجبات و ترک محرمات، نظیف بودن، با وضو خوابیدن، محاسبه اعمال روزانه، خواندن سوره «توحید» و «تکاثر»، خواندن دعاى «اللهم ان امسکت نفسى فى منامى فاغفرلها و ان ارسلتها فاحفظها بما تحفظ به عبادک الصالحین» قبل از خواب، خوابیدن بر سمت راست بدن و رو به قبله و خواندن دعاى «لا اله الا الله الحلیم الکریم الحى القیوم و هو على کل شى ء قدیر سبحان رب النبیین و اله المرسلین، رب السموات السبع و مافیهن و رب الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد للَّه رب العالمین» (پس از خواب)، بسیار مؤثر است. گفتنى اینکه دعاى پس از خواب، براى خواب دیدن رؤیاى صادق در شب بعد، بسیار مؤثر و مجرّب است.بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۸۱ - ۲۱۸؛ و میزان الحکمه، ج ۱۰، ص ۲۶۲ - ۲۶۷.
هر کس اندازه روشن دلى غیب را بیند به قدر صیقلى
هرکه صیقل بیش کرد او بیش دید بیشتر آمد بر او صورت پدید
منبع:پرسمان

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

تعبیر خواب امام زمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

M O B I N A

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین