- عضویت
- 17/11/20
- ارسال ها
- 1,787
- امتیاز واکنش
- 12,071
- امتیاز
- 323
- سن
- 20
- محل سکونت
- MASHHAD
- زمان حضور
- 90 روز 8 ساعت 49 دقیقه
بسیاری از میوه‌ها که امروز در دسترس ما قرار دارند، بومی کشورمان نیستند. این میوه‌ها را تجار، بازرگانان، گردشگران و حتی دولت‌مردان طی سال‌ها به ایران وارد شدند. برخی از این میوه‌ها که با شرایط آب و هوایی ایران سازگار بودند، کشت شدند و برخی دیگر نیز همچنان جزء کالا‌های وارداتی اصلی محسوب می‌شوند. با توجه به اینکه کشورمان دارای تنوع اقلیمی و آب و هوایی منحصر به فردی است، بسیاری از این میوه‌ها را می‌توان در خارج از محیط گل‌خانه پرورش داد.
به گزارش فرارو، همان‌طور که می‌دانید، اکنون بیش از ۲۰ میوه استوایی ناشناخته در مناطق گرم و مرطوب و معتدل شمال یا جنوب کشورمان کاشته شده‌اند که همه آن‌ها بومی جزایر دور افتاده و سرزمین‌های بارانی و گرم و مرطوب مدار استوا هستند. در این مطلب قصد داریم به یکی از همین میوه‌های ناشناخته و تازه وارد بپردازیم. میوه‌ای پرخاصیت که بومی ایران نیست؛ اما قابلیت کاشت در اکثر مناطق معتدل و گرم کشورمان را دارد. فیجوا میوه‌ای گرمسیری، سرشار از ویتامین‌ها و مواد مغذی با طعمی خاص و عجیب امروز پا به بازار میوه و تره بار گذاشته است. فیجوا میوه‌ای محبوب، کمیاب و گران به حساب می‌آید.
گیاه‌شناسی
فیجوا با اسامی دیگری همچون، فوجی، فوجیا، آناناس گواوا Acca یا Acca sellowiana با نام علمی Feijoa sellowiana گونه‌ای از گیاهان گلدار از خانواده Myrtaceae یا موردیان است. این درخت کوچک بومی مناطق وسیعی از آمریکای جنوبی مانند برزیل، پاراگوئه، اروگوئه، شمال آرژانتین و کلمبیا است. در حال حاضر درختچه فیجوا در مناطق دیگر مانند نیوزلند، استرالیا، جمهوری آذربایجان، غرب گرجستان، جنوب روسیه و شمال ایران کشت می‌شود.
تاریخچه
میوه فیجوا از نام گیاه‌شناس برزیلی "Joam de silva feijo" گرفته شده است. در سال ۱۸۱۵ میلادی کاشف آلمانی "فردریش سلو" در جنوب برزیل میوه فیجوا را مشاهده و برداشت کرد. این میوه را در سال ۱۸۹۰ گیاه‌شناس و باغبان فرانسوی به نام دکتر Edouard andre معرفی کرده است. رفته رفته این میوه در بیشتر کشور‌های اروپایی شناخته شد.
فیجوا در ایران
سال ۱۳۵۱ درخت فیجوا در مناطقی از استان‌های گیلان و مازندران کاشته شد. اکنون استان‌های گیلان و مازندران پیشگام کاشت و تولید میوه فیجوا در ایران هستند. آبان ماه زمان برداشت این میوه خوشمزه در شهرستان‌های تالش، عباس آباد و آستاراست. به دلیل مقاوم بودن درخت فیجوا به سرما کاشت آن در اکثر مناطق شمالی کشور به صورت محدود رواج دارد.
مشخصات درخت و میوه فیجوا
فوجیا یا فیجوا درختی همیشه سبز و چند ساله است. ارتفاع این درخت به ۱ تا ۵ متر می‌رسد. به جز تولید میوه درخت فیجوا را به عنوان درختی زینتی پرورش می‌دهند. برگ‌های درخت فیجوا بیضی شکل است. سطح روی برگ به رنگ سبز و براق و سطح زیرین آن سفید یا نقره‌ای است. برگ‌های درخت فیجوا در اولین نگاه ظاهری شبیه به برگ‌های درخت زیتون دارد. گل‌های این درخت بسیار زیبا و به رنگ صورتی مایل به قرمز است. پرچم‌های متعددی در میانه گل‌های فیجوا خودنمایی می‌کنند.
میوه فیجوا سبز رنگ به اندازه گردو و بیضی شکل است. شکل ظاهری میوه تقریبا شبیه به میوه گواوا یا زیتون محلی جنوب است، با این تفاوت که گواوا کمی بزرگتر و گردتر؛ اما فیجوا بیضی شکل و باریک‌تر است. در بیشتر گونه‌های گواوا گوشت میوه قرمز است؛ اما داخل میوه فیجوا سبز یا زرد رنگ است. درخت گواوا و فیجوا هر دو از خانواده "موردیان" هستند.
#متینا_کوثری
به گزارش فرارو، همان‌طور که می‌دانید، اکنون بیش از ۲۰ میوه استوایی ناشناخته در مناطق گرم و مرطوب و معتدل شمال یا جنوب کشورمان کاشته شده‌اند که همه آن‌ها بومی جزایر دور افتاده و سرزمین‌های بارانی و گرم و مرطوب مدار استوا هستند. در این مطلب قصد داریم به یکی از همین میوه‌های ناشناخته و تازه وارد بپردازیم. میوه‌ای پرخاصیت که بومی ایران نیست؛ اما قابلیت کاشت در اکثر مناطق معتدل و گرم کشورمان را دارد. فیجوا میوه‌ای گرمسیری، سرشار از ویتامین‌ها و مواد مغذی با طعمی خاص و عجیب امروز پا به بازار میوه و تره بار گذاشته است. فیجوا میوه‌ای محبوب، کمیاب و گران به حساب می‌آید.
گیاه‌شناسی
فیجوا با اسامی دیگری همچون، فوجی، فوجیا، آناناس گواوا Acca یا Acca sellowiana با نام علمی Feijoa sellowiana گونه‌ای از گیاهان گلدار از خانواده Myrtaceae یا موردیان است. این درخت کوچک بومی مناطق وسیعی از آمریکای جنوبی مانند برزیل، پاراگوئه، اروگوئه، شمال آرژانتین و کلمبیا است. در حال حاضر درختچه فیجوا در مناطق دیگر مانند نیوزلند، استرالیا، جمهوری آذربایجان، غرب گرجستان، جنوب روسیه و شمال ایران کشت می‌شود.
تاریخچه
میوه فیجوا از نام گیاه‌شناس برزیلی "Joam de silva feijo" گرفته شده است. در سال ۱۸۱۵ میلادی کاشف آلمانی "فردریش سلو" در جنوب برزیل میوه فیجوا را مشاهده و برداشت کرد. این میوه را در سال ۱۸۹۰ گیاه‌شناس و باغبان فرانسوی به نام دکتر Edouard andre معرفی کرده است. رفته رفته این میوه در بیشتر کشور‌های اروپایی شناخته شد.
فیجوا در ایران
سال ۱۳۵۱ درخت فیجوا در مناطقی از استان‌های گیلان و مازندران کاشته شد. اکنون استان‌های گیلان و مازندران پیشگام کاشت و تولید میوه فیجوا در ایران هستند. آبان ماه زمان برداشت این میوه خوشمزه در شهرستان‌های تالش، عباس آباد و آستاراست. به دلیل مقاوم بودن درخت فیجوا به سرما کاشت آن در اکثر مناطق شمالی کشور به صورت محدود رواج دارد.
مشخصات درخت و میوه فیجوا
فوجیا یا فیجوا درختی همیشه سبز و چند ساله است. ارتفاع این درخت به ۱ تا ۵ متر می‌رسد. به جز تولید میوه درخت فیجوا را به عنوان درختی زینتی پرورش می‌دهند. برگ‌های درخت فیجوا بیضی شکل است. سطح روی برگ به رنگ سبز و براق و سطح زیرین آن سفید یا نقره‌ای است. برگ‌های درخت فیجوا در اولین نگاه ظاهری شبیه به برگ‌های درخت زیتون دارد. گل‌های این درخت بسیار زیبا و به رنگ صورتی مایل به قرمز است. پرچم‌های متعددی در میانه گل‌های فیجوا خودنمایی می‌کنند.
میوه فیجوا سبز رنگ به اندازه گردو و بیضی شکل است. شکل ظاهری میوه تقریبا شبیه به میوه گواوا یا زیتون محلی جنوب است، با این تفاوت که گواوا کمی بزرگتر و گردتر؛ اما فیجوا بیضی شکل و باریک‌تر است. در بیشتر گونه‌های گواوا گوشت میوه قرمز است؛ اما داخل میوه فیجوا سبز یا زرد رنگ است. درخت گواوا و فیجوا هر دو از خانواده "موردیان" هستند.
#متینا_کوثری
خواص فوجیا
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
