- عضویت
- 12/12/19
- ارسال ها
- 612
- امتیاز واکنش
- 3,971
- امتیاز
- 228
- زمان حضور
- 14 روز 6 ساعت 16 دقیقه
تقریباً در تمام صنعت های سمعی و بصری هر گاه برای یک محصول اعم از بازی ، فیلم ، موزیک و … بیش از حد تبلیغ شد، حتی اگر با یک محصول متوسط یا خوب روبرو بودیم ، به دلیل بالا رفتن توقعات مخاطبین ، ضعیف پنداشته شد و اصطلاحا توو ذوقِ مخاطب زد. در مورد سیل نیز این مسئله کاملاً صادق است.
سیل یک ترکِ خوب است که اگر با سـ*ـیاست های غلط ، بیش از حد بولد نمیشد ، شاید انتقاد کمتری به آن وارد بود اما در کل با یک ترک خوب اما نه چندان گیرا که نمیتوان با آن ارتباطی دائمی مانند “راکاچاک” برقرار کرد طرف هستیم و بعد از دو سه بار پلی شدنِ این موزیک احتمالا به فکر عوض کردن آن خواهید افتاد.
بررسی ساختاری :
این ترک دارای سه ورس است که در ورس اول “شایع” ، ورس دوم “مهراد” و ورس سوم هر دو هنرمند اجرا میکنند.رایم های این قطعه تعریف چندانی ندارند که این موضوعی نیست که اولین بار در کارنامه ی این دو شخص اتفاق افتاده باشد و ما به دفعات شاهد این مورد بوده ایم، اما دلیل پرطرفدار بودنِ این دو هنرمند چیز دیگریست و نه قافیه ها و رایم های پیچیده. ما شایع را با کلامی از جنس صمیمیت میشناسیم به طوری که گویا این کلام ها از دهان خودمان جاری شده و همین موضوع باعث ایجاد یک حس همزاد پنداری در ما با خواننده میشود. اما موضوع آهنگ این حس را از بین برده و باید ضعف آن با یک فلوی نوآورانه و خاص جبران میشد که نشد و شاهد یک ورس کاملا معمولی و تکراری از شایع هستیم. اما امضای شایع کماکان در این ورس دیده میشود و شاید اگر بدون شنیدن آهنگ ورس شایع را جلوی ما بگذارند بتوان حدس زد که شاعر آن کسی جز محمدرضا نیست. در نقطه ی مقابل اجرای مهراد در این آهنگ نسبت به شایع بهتر بوده و کیفیت آهنگ را حفظ کرده است که اما باز هم با بهترینِ مهراد فاصله ی زیادی دارد. تمایل مهراد به سمت موسیقی راک آن را به یک برگ برنده برای او تبدیل کرده و جلوی تکراری شدن او را تا حد زیادی گرفته است، تلفیق سبک های مختلف میتواند راه نجاتی برای مارکتِ تکراری و بی کیفیت ایران در همه سبک ها باشد. مصداق این موضوع را در قطعه ی “عاصی” فرشاد میبینیم که توانسته حال و هوایی جدید ایجاد کند و از تکرار بگریزد.
بررسی محتوایی:
محتوای این کار به سبک گنگ اجرا شده و شاهد قدرت نمایی هر دو هنرمند هستیم که به افراد پوچ و اصطلاحا شاخ های مجازی و یا هنرمندانِ بی محتوا اشاره میکنند و خود را جدای از آنها و با یک خط فکری متفاوت میدانند. شایع از فروتنی خود و هیدن از قلدر بودنش سخن میگوید و هر دو اشاره ای به بی توجهیشان به تجملات و مسائل بی اهمیت میکنند.مهراد شخصیت خود را به شخصیتی در کتاب “مونت کریستو” به نام “دانتش” تشبیه میکند که دارای هوش و زکاوت بالایی میباشد و به شدت انتقام جوست.البته مصرع های نه چندان مفهومی نیز در ورس مهراد مشاهده میشود مانند : “نرمه بالشتم پشمک” ، که ای کاش نبودند و خواننده آنها را با مصرع های پر معنا تر جایگزین میکرد. در کل محتوای قطعه چندان پیچیده نیست و با یک بار گوش کردنِ آن میتوان مفهوم کار را دریافت که نیازی به توضیح بیشتر ندارد.
بررسی فنی :
تمپوی آهنگ رو 96 bpm
ملودی اصلی کار از سه نُت در گام سُل مینور تشکیل شده و ملودی چندان پیچیده ای محسوب نمیشود.
جنس ریتم یا درام مناسب اما یکنواخت است و از ابتدای آهنگ تا انتهای آن تغییر خاصی در آن دیده نمیشود که آهنگساز میتوانست با کم و زیاد کردن و یا استفاده از یک لاین جدید درام، آن را از یکواختی خارج کند.
همانطور که قبلا اشاره کردیم فضاسازی کار متمایل به راک است که البته این موضوع به خودیِ خود یک ایراد محسوب نمیشود اما از هیپ هاپی بودن قطعه میکاهد.
میکس و مستر کار به خوبی انجام شده ولی ولوم وکال شایع میتوانست مقداری بالاتر باشد و صدای توو دماغی شایع نیز در هنگام ضبط بهتر ریکورد شود.
در کل آهنگسازی با توجه به اینکه محصول مشترکی از کنیس و مهراد بود میتوانست بهتر از این باشد چون قبلا بیت های بهتری از این دو شخص دیده ایم و توقع بالاتری از آنها داشتیم.
بررسی کاور:
با نگاه به کاور اولین چیزی که متوجه میشویم بی ارتباطی آن به موضوع آهنگ است. تنها پیامی که میتوان از کاور دریافت کرد تکامل تدریجی شایع و مهراد است. برای فهم این موضوع کافیست به تصاویر ناقص پشتِ سر آنها دقت کنید تا متوجه شوید احتمالا جدا از مبحث زیبایی، هدف از این کار بیان این موضوع است که این دو هنرمند در طول زمان به تکامل رسیده تا به شایع و مهراد امروزی بدل شده اند. انتخاب فونت مناسب است اما میشد از فونتی بهتر با رنگ بهتر و گیرایی بالاتر استفاده کرد. در کل کاور را میتوان یه فن آرت خوب و نه در حد یک کاور دانست و کیفیت آن معمولی ارزیابی میشود.
حواشی :
جعفری ، منیجر شایع مرد کم حاشیه ای نیست. بار ها شاهد درگیری های او با پرودوسر ها و یا رپکن های دیگر بوده ایم، اما وقتی صحبت از پخش موزیک در استاندارد های بین المللی به میان می آید و حتی موزیک پخش رایگان نمیشود، باید رفتار تیم تولید کننده نیز در همین سطح باشد و از حاشیه ای دیگر جلوگیری شود. از قیمت ترک شروع کنیم.در ابتدا باید بگوییم که خریدار آهنگ های ایرانی عموما مردم ایران هستند که درآمدی ریالی دارند پس از لحاظ منطقی تبدیل قیمت موزیک های خارجی به تومان و قیمت گذاری بر اساس آن یک سـ*ـیاست ناعادلانه است چون اگر قرار باشد فرهنگ خرید در جامعه جا بیفتد 20 یا 15 هزار تومان با توجه به میانگین درآمد عموم مردم قیمت بالایی برای یک سینگل ترک است. ای کاش به جای کمترین مبلغ که 20 هزار تومن (با وجود ذکر اینکه مبلغ حمایت به صورت دلخواه است!) بود ، آن را 5 الی 10 هزار تومان در نظر میگرفتند.
مورد بعدی که آزاردهنده تر از سایر حواشیست ، بد قولی های مکرر تیم جعفری است. بعد از تجربه ی تلخ پکیج های فیزیکی اینجانب ، توقع داشتیم وعده هایی که زیر ساخت مناسب برای عملی کردن آن ایجاد نشده ، داده نشود اما باز هم این اتفاق افتاد! در ابتدای شروع پیشفروش ، ذکر شد کسانی که آهنگ را پیش خرید کنند یک دست نوشته از شایع و مهراد با اسم خودشان دریافت خواهند کرد. در صورتی که این مورد به وقوع میپیوست یک حرکت زیبا و قابل تقدیر بود اما در عمل تنها چیزی که نصیب خریداران شد، یک دست نوشته ی اسکن شده و بدونِ نام خریدار بود. قصد اصطلاحا مته به خشخاش گذاشتن را نداریم اما این دروغ و فریب مثل پکیج های فیزیکی قابل چشم پوشی و بیان اینکه سهوا انجام شده نیست و به صورت کاملا آگاهانه و سازماندهی شده صورت گرفته است که امیدواریم در آینده شاهد این دست حواشی نباشیم.
نویسنده ی بخش فنی : امیر الکو
سیل یک ترکِ خوب است که اگر با سـ*ـیاست های غلط ، بیش از حد بولد نمیشد ، شاید انتقاد کمتری به آن وارد بود اما در کل با یک ترک خوب اما نه چندان گیرا که نمیتوان با آن ارتباطی دائمی مانند “راکاچاک” برقرار کرد طرف هستیم و بعد از دو سه بار پلی شدنِ این موزیک احتمالا به فکر عوض کردن آن خواهید افتاد.
بررسی ساختاری :
این ترک دارای سه ورس است که در ورس اول “شایع” ، ورس دوم “مهراد” و ورس سوم هر دو هنرمند اجرا میکنند.رایم های این قطعه تعریف چندانی ندارند که این موضوعی نیست که اولین بار در کارنامه ی این دو شخص اتفاق افتاده باشد و ما به دفعات شاهد این مورد بوده ایم، اما دلیل پرطرفدار بودنِ این دو هنرمند چیز دیگریست و نه قافیه ها و رایم های پیچیده. ما شایع را با کلامی از جنس صمیمیت میشناسیم به طوری که گویا این کلام ها از دهان خودمان جاری شده و همین موضوع باعث ایجاد یک حس همزاد پنداری در ما با خواننده میشود. اما موضوع آهنگ این حس را از بین برده و باید ضعف آن با یک فلوی نوآورانه و خاص جبران میشد که نشد و شاهد یک ورس کاملا معمولی و تکراری از شایع هستیم. اما امضای شایع کماکان در این ورس دیده میشود و شاید اگر بدون شنیدن آهنگ ورس شایع را جلوی ما بگذارند بتوان حدس زد که شاعر آن کسی جز محمدرضا نیست. در نقطه ی مقابل اجرای مهراد در این آهنگ نسبت به شایع بهتر بوده و کیفیت آهنگ را حفظ کرده است که اما باز هم با بهترینِ مهراد فاصله ی زیادی دارد. تمایل مهراد به سمت موسیقی راک آن را به یک برگ برنده برای او تبدیل کرده و جلوی تکراری شدن او را تا حد زیادی گرفته است، تلفیق سبک های مختلف میتواند راه نجاتی برای مارکتِ تکراری و بی کیفیت ایران در همه سبک ها باشد. مصداق این موضوع را در قطعه ی “عاصی” فرشاد میبینیم که توانسته حال و هوایی جدید ایجاد کند و از تکرار بگریزد.
بررسی محتوایی:
محتوای این کار به سبک گنگ اجرا شده و شاهد قدرت نمایی هر دو هنرمند هستیم که به افراد پوچ و اصطلاحا شاخ های مجازی و یا هنرمندانِ بی محتوا اشاره میکنند و خود را جدای از آنها و با یک خط فکری متفاوت میدانند. شایع از فروتنی خود و هیدن از قلدر بودنش سخن میگوید و هر دو اشاره ای به بی توجهیشان به تجملات و مسائل بی اهمیت میکنند.مهراد شخصیت خود را به شخصیتی در کتاب “مونت کریستو” به نام “دانتش” تشبیه میکند که دارای هوش و زکاوت بالایی میباشد و به شدت انتقام جوست.البته مصرع های نه چندان مفهومی نیز در ورس مهراد مشاهده میشود مانند : “نرمه بالشتم پشمک” ، که ای کاش نبودند و خواننده آنها را با مصرع های پر معنا تر جایگزین میکرد. در کل محتوای قطعه چندان پیچیده نیست و با یک بار گوش کردنِ آن میتوان مفهوم کار را دریافت که نیازی به توضیح بیشتر ندارد.
بررسی فنی :
تمپوی آهنگ رو 96 bpm
ملودی اصلی کار از سه نُت در گام سُل مینور تشکیل شده و ملودی چندان پیچیده ای محسوب نمیشود.
جنس ریتم یا درام مناسب اما یکنواخت است و از ابتدای آهنگ تا انتهای آن تغییر خاصی در آن دیده نمیشود که آهنگساز میتوانست با کم و زیاد کردن و یا استفاده از یک لاین جدید درام، آن را از یکواختی خارج کند.
همانطور که قبلا اشاره کردیم فضاسازی کار متمایل به راک است که البته این موضوع به خودیِ خود یک ایراد محسوب نمیشود اما از هیپ هاپی بودن قطعه میکاهد.
میکس و مستر کار به خوبی انجام شده ولی ولوم وکال شایع میتوانست مقداری بالاتر باشد و صدای توو دماغی شایع نیز در هنگام ضبط بهتر ریکورد شود.
در کل آهنگسازی با توجه به اینکه محصول مشترکی از کنیس و مهراد بود میتوانست بهتر از این باشد چون قبلا بیت های بهتری از این دو شخص دیده ایم و توقع بالاتری از آنها داشتیم.
بررسی کاور:
با نگاه به کاور اولین چیزی که متوجه میشویم بی ارتباطی آن به موضوع آهنگ است. تنها پیامی که میتوان از کاور دریافت کرد تکامل تدریجی شایع و مهراد است. برای فهم این موضوع کافیست به تصاویر ناقص پشتِ سر آنها دقت کنید تا متوجه شوید احتمالا جدا از مبحث زیبایی، هدف از این کار بیان این موضوع است که این دو هنرمند در طول زمان به تکامل رسیده تا به شایع و مهراد امروزی بدل شده اند. انتخاب فونت مناسب است اما میشد از فونتی بهتر با رنگ بهتر و گیرایی بالاتر استفاده کرد. در کل کاور را میتوان یه فن آرت خوب و نه در حد یک کاور دانست و کیفیت آن معمولی ارزیابی میشود.
حواشی :
جعفری ، منیجر شایع مرد کم حاشیه ای نیست. بار ها شاهد درگیری های او با پرودوسر ها و یا رپکن های دیگر بوده ایم، اما وقتی صحبت از پخش موزیک در استاندارد های بین المللی به میان می آید و حتی موزیک پخش رایگان نمیشود، باید رفتار تیم تولید کننده نیز در همین سطح باشد و از حاشیه ای دیگر جلوگیری شود. از قیمت ترک شروع کنیم.در ابتدا باید بگوییم که خریدار آهنگ های ایرانی عموما مردم ایران هستند که درآمدی ریالی دارند پس از لحاظ منطقی تبدیل قیمت موزیک های خارجی به تومان و قیمت گذاری بر اساس آن یک سـ*ـیاست ناعادلانه است چون اگر قرار باشد فرهنگ خرید در جامعه جا بیفتد 20 یا 15 هزار تومان با توجه به میانگین درآمد عموم مردم قیمت بالایی برای یک سینگل ترک است. ای کاش به جای کمترین مبلغ که 20 هزار تومن (با وجود ذکر اینکه مبلغ حمایت به صورت دلخواه است!) بود ، آن را 5 الی 10 هزار تومان در نظر میگرفتند.
مورد بعدی که آزاردهنده تر از سایر حواشیست ، بد قولی های مکرر تیم جعفری است. بعد از تجربه ی تلخ پکیج های فیزیکی اینجانب ، توقع داشتیم وعده هایی که زیر ساخت مناسب برای عملی کردن آن ایجاد نشده ، داده نشود اما باز هم این اتفاق افتاد! در ابتدای شروع پیشفروش ، ذکر شد کسانی که آهنگ را پیش خرید کنند یک دست نوشته از شایع و مهراد با اسم خودشان دریافت خواهند کرد. در صورتی که این مورد به وقوع میپیوست یک حرکت زیبا و قابل تقدیر بود اما در عمل تنها چیزی که نصیب خریداران شد، یک دست نوشته ی اسکن شده و بدونِ نام خریدار بود. قصد اصطلاحا مته به خشخاش گذاشتن را نداریم اما این دروغ و فریب مثل پکیج های فیزیکی قابل چشم پوشی و بیان اینکه سهوا انجام شده نیست و به صورت کاملا آگاهانه و سازماندهی شده صورت گرفته است که امیدواریم در آینده شاهد این دست حواشی نباشیم.
نویسنده ی بخش فنی : امیر الکو
نقد و بررسی آهنگ سیل مهراد هیدن و شایع
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
