خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

~XFateMeHX~

کاربر برتر
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
6/4/20
ارسال ها
7,078
امتیاز واکنش
10,094
امتیاز
428
زمان حضور
35 روز 22 ساعت 26 دقیقه
نویسنده این موضوع
دید کلی

  • در فراسوی منظومه شمسی در میان میلیاردها کهکشانی که کائنات ما را می سازند ، آیا موجود زنده‌ای وجود دارد؟

  • آیا سایر ستارگان نیز مثل خورشید ، سیاراتی دارند؟

  • چگونه می‌توان منکر این واقعیت شد که طی میلیاردها سال در میلیاردها کهکشان که هر یک دارای میلیاردها ستاره هستند ، فرآیندهای تکاملی فیزیکی ، نتایجی پیشرفته‌تر از آنچه در کره ما اتفاق افتاده ، در بر نداشته است؟
مراحل تکامل حیات

در مقیاس کیهانی ، تکامل حیات شامل پنج مرحله اصلی است:


  • مرحله کیهانی: این مرحله از انفجار بزرگ شروع شده و بصورت سنتز موادی مانند کربن و به همراه تشکیل ستارگان و سیارات ادامه یافته است.

  • مرحله آلی: این مرحله شاهد شکل گیری اولین مولکولهایی بوده است که در نهایت مبنای حیات ما را تشکیل داده‌اند. اینها مولکولهایی هستند نظیر آنچه اخترشناسان رادیویی در فضای بین ستاره‌ای یافته‌اند و کاوشگران فضا در ستارگان دنباله‌دار و زیست شیمیدانها در شهاب سنگهایی که به زمین برخورد کرده‌اند، مشاهده نموده‌اند.

  • مرحله پیش زیستی: در این مرحله استخوان بندی حیات ، یعنی مولکولهای پیچیده‌ای که هنوز عاری از حیات بوده‌اند، تشکیل شده است. این مولکولها شامل اسید آمینه‌هایی هستند که اجزای مهم پروتئینها را تشکیل می‌دهد و همچنین بنیانهای نیتروژن داری که سازنده DNA می‌باشند.

  • مرحله زیستی ابتدایی: این مرحله شامل شکلهایی از حیات نظیر باکتریها است که میلیاردها سال بر زمین ما نیز حاکم بوده‌اند.

  • مرحله پیش رفته: این مرحله ممکن است حیاتی پیشرفته‌تر از ما نیز داشته باشد. دانشمندان تا کنون دلیلی بر آنکه در تکامل کیهانی موجوداتی برتر هستیم، نیافته‌اند.
تعداد سیارات مسکونی

می‌دانیم که بیش از نیمی از ستارگان با یک همراه یا بیشتر زیست می‌کنند، کاملا محتمل است که برخی از این اجرام آسمانی ترکیبهایی شبیه زمین داشته باشند. احتمالا برخی مدارهای آنها به گونه‌ای است که مقدار حرارت لازم برای تکوین حیات را دریافت می‌کنند. از اینرو شمار سیاره‌های مسکونی می‌تواند بسیار زیاد باشد. اگر در مقابل هر ده هزار کهکشان یک حیات فرازمینی وجود داشته باشد ، در کل جهان میلیونها جامعه فرازمینی وجود خواهد داشت و ممکن است ساکنان این جوامع نسبت به ما به سطح بالاتری از فناوری رسیده باشند.

ارتباط با موجودات فرازمینی

  • ممکن است ساکنان پیشرفته سیارات دیگر ، از طریق پیامهای رادیویی و یا سفرهای بین ستاره‌ای با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. ما باید بتوانیم این پیامها را ردیابی کنیم. رادیو تلسکوپهای قوی و بهترین آنتنهای سیاره ما برای این پژوهش زمان صرف کرده‌اند، ولی متأسفانه موفقیتی بدست نیاورده‌اند. تا به امروز همه آنچه ما از فضا شنیده‌ایم، پارازیت بوده است. حتی یک نشانه هم از یک منبع هوشمند دریافت نکرده‌ایم.

  • در مورد گردشگری بین سیاره‌ای ، گزارشهای ثبت شده ، مبنی بر مشاهده پرنده‌ای ناشناخته وجود دارد، این اشیاء دیده شده‌اند. از آنجا عکس گرفته شده و گاهی اوقات رادارها رد آنها را ثبت کرده‌اند، بعضی شاهدان توسط این اشیاء ربوده شده‌اند و برخی برای همیشه ناپدید شده‌اند. اما این وضعیت در لفافی از سر در گمی پیچیده شده است.

  • اسناد تصویری ، مبهم و بازتابهای راداری ، گنگ و نامشخص هستند. از این گزارشها ، هیچ اطلاع سودمندی در مورد ساخت این سفینه‌ها یا نیروی رانش آنها نمی‌توان بدست آورد. در مورد منشأ فرازمینی آنها نیز هیچ اطلاعی در دست نداریم.

  • تمدنهای فرازمینی ما را با پیامهای رادیویی بمباران نکرده‌اند. دیدار آنها از سیاره ما نیز محل تردید فراوان است. ولی امکان انواع دیگری از سفر و انواع دیگری از ارتباط همچنان وجود دارد.
سیارات حیاتمند

ارتباط از نوع اشاره شده ، مربوط به مرحله پیشرفته حیات است. ما باید مراحل پایینتر حیات را هم جستجو کنیم. این مراحل ممکن است در مریخ ، تایتان و یا سیارات آشنای دیگر وجود داشته باشند. البته مشاهدات انجام شده در سالیان اخیر ما را به وجود حیات در چند سیاره امیدوار کرده است. یکی از آنها «اپسیلن اریدانی» ، سیاره‌ای با جرمی چند برابر مشتری است که «فرانک دریک» در سال 1960 رصد کرد.

همچنین «دیوید لاتام» ، «اسمیت سونیا» و «مایکل میر» کشف کردند که ستاره 116762 HD نوسانهای منظمی نشان می‌دهد که دلالت بر وجود سیاره‌ای به اندازه 11 برابر مشتری می‌کند. تصور می‌شود ستاره «بتاپیکتوریس» که حجمی برابر مشتری دارد، نیز سیاره‌ای داشته باشد، که احتمال حیات در آن وجود دارد.

منبع: رشد


حیات در کائنات

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا