نویسنده این موضوع
مقدمه
دو گونه از تنورهای خوفناک کیهانی وجود دارد، معمولترین گونه ، ابر نواخترهای موسوم به هسته فروپاشی هستند که ابرنواختر سال 1987، یکی از آنهاست. این ابر نواخترها ، با ستارهای آغاز میشوند که حداقل هشت برابر پر جرمتر از خورشید است و شعلههای هستهای عظیم آن ، سوخت ستاره را در مدت ده میلیون سال به اتمام رساندهاند. ستاره در حال مرگ که قادر به مقاومت در برابر نیروی گرانش نیست، شروع به فروپاشی میکند و قسمت داخلی آن به بالاترین چگالیها میرسد. در نهایت ، هسته ستاره با انفجار درونی ، از جسمی به اندازه زمین به جسمی که تنها چند کیلومتر قطر دارد، تقلیل پیدا میکند.
ابر نواختران
پس از آن ، فرآیند عجیبی روی میدهد. هسته که دیگر نمیتواند به فروپاشی ادامه دهد، به سمت خارج میجهد و موجی تکانهای را آزاد میکند که باقیمانده ستاره را از هم میپاشد. نتیجه این امر ، انفجار عظیم است که ابر نواختر نامیده میشود. طی این فرآیند ، بخشهای درونی ستاره که اکنون مملو از عناصر شیمیایی تازه پخته شده است، با سرعتی معادل 50 میلیون کیلومتر در ساعت به فضا پرتاب میشوند.
ابر نواختر از نوع la4
گونه دیگر ابرنواخترها ، کمیابند و نوع la4 نامیده میشوند. دانشمندان گمان میکنند که منشأ این ابر نواخترها ، ستارههای "کوتوله سفید" بسیار کوچکتر و سبکتری هستند که مواد ستارگان همدم خود را بسوی خود میکشند تا وقتی که آنقدر سنگین شوند که بتوانند در برابر نیروی گرنش مقاومت کنند. آنها شروع به فروپاشی میکنند، اما پیش از واجهیدن منفجر میشوند و بقایای پر از عنصر خود را به درون فضا میریزند. علت امر هر چه که باشد، نتیجه یکسان است. انتشار نوری چنان درخشان که میتواند درخشش یک کهکشان را برای چندین هفته تحت الشعاع قرار دهد. این مسأله ابر نواخترها را در قلب تازهترین تلاشها برای کشف سرنوشت عالم قرار داده است. از زمان کشف این مطلب در دهه 1920 میلادی که عالم در حال انبساط است، اخترشناسان در تلاش بودهاند تا بطور دقیق زمان شروع انبساط یا به عبارت دیگر ، تاریخ انفجار بزرگ را تعیین کنند.
دو گونه از تنورهای خوفناک کیهانی وجود دارد، معمولترین گونه ، ابر نواخترهای موسوم به هسته فروپاشی هستند که ابرنواختر سال 1987، یکی از آنهاست. این ابر نواخترها ، با ستارهای آغاز میشوند که حداقل هشت برابر پر جرمتر از خورشید است و شعلههای هستهای عظیم آن ، سوخت ستاره را در مدت ده میلیون سال به اتمام رساندهاند. ستاره در حال مرگ که قادر به مقاومت در برابر نیروی گرانش نیست، شروع به فروپاشی میکند و قسمت داخلی آن به بالاترین چگالیها میرسد. در نهایت ، هسته ستاره با انفجار درونی ، از جسمی به اندازه زمین به جسمی که تنها چند کیلومتر قطر دارد، تقلیل پیدا میکند.
ابر نواختران
پس از آن ، فرآیند عجیبی روی میدهد. هسته که دیگر نمیتواند به فروپاشی ادامه دهد، به سمت خارج میجهد و موجی تکانهای را آزاد میکند که باقیمانده ستاره را از هم میپاشد. نتیجه این امر ، انفجار عظیم است که ابر نواختر نامیده میشود. طی این فرآیند ، بخشهای درونی ستاره که اکنون مملو از عناصر شیمیایی تازه پخته شده است، با سرعتی معادل 50 میلیون کیلومتر در ساعت به فضا پرتاب میشوند.
ابر نواختر از نوع la4
گونه دیگر ابرنواخترها ، کمیابند و نوع la4 نامیده میشوند. دانشمندان گمان میکنند که منشأ این ابر نواخترها ، ستارههای "کوتوله سفید" بسیار کوچکتر و سبکتری هستند که مواد ستارگان همدم خود را بسوی خود میکشند تا وقتی که آنقدر سنگین شوند که بتوانند در برابر نیروی گرنش مقاومت کنند. آنها شروع به فروپاشی میکنند، اما پیش از واجهیدن منفجر میشوند و بقایای پر از عنصر خود را به درون فضا میریزند. علت امر هر چه که باشد، نتیجه یکسان است. انتشار نوری چنان درخشان که میتواند درخشش یک کهکشان را برای چندین هفته تحت الشعاع قرار دهد. این مسأله ابر نواخترها را در قلب تازهترین تلاشها برای کشف سرنوشت عالم قرار داده است. از زمان کشف این مطلب در دهه 1920 میلادی که عالم در حال انبساط است، اخترشناسان در تلاش بودهاند تا بطور دقیق زمان شروع انبساط یا به عبارت دیگر ، تاریخ انفجار بزرگ را تعیین کنند.
ابر نواخترها و سن عالم
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com