- عضویت
- 25/10/20
- ارسال ها
- 1,158
- امتیاز واکنش
- 17,924
- امتیاز
- 323
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 59 روز 6 ساعت 34 دقیقه
تمرین بیان
می توانید بلند بلند از روی کتاب یا یک متن بخوانید.هر دفعه روی یکی از اجزای کلمه تاکید کنید.مثلا در جمله ی زیر هر دفعه روی کلمات سیاه/ضخیم تاکید کنید:
محققان منشا تاتر را از آیین می دانند.
*لحن های دیگری که می توان با آن جمله را ادا کرد امتحان کنید.حالت سوالی،خوشحالی،شک و تردید،ژست زنانه،لحن کودکانه،خشم،لفظ قلمی یا حتی لحن لاتی.
*از آن جمله های سرگرم کننده ای که به بچه ها می گویند با خود تکرار کنید " آهویی رفته بود چرا/نه خود چرید نه بچه را/پس چرا رفته بود چرا" و از این قبیل. در تمام مدت باید سعی کنید تک تک حروف را به صحیح ترین شکل ممکن و کامل ادا کنید.در جمله ی مذکور هدف تلفظ صحیح حرف چ در برخورد با سایر حروف هست.
تلفظ صحیح حروف (ر)و(ل)
در لرستان نهُ لر استُ هر لُری نهُ نَره لُر نَرِه لَر چِهِ نره لر هر نره لر نه نره لر
حرف سین
رشته‌ی تسبیح اگر بگسست، معذورم بدار! /دستم اندر ساعد ِ سـ*ـاقیّ ِ سیمین ساق بود!
حرف خ
خیال ِ خال ِ تو با خود به خاک خواهم برد /که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز
حرف شین
شب است و شاهد و شمع و نوشیدنی و شیرینی! /غنیمت است چنین شب که دوستان بینی
رسم عاشق کشی و شیوه‌ی شهرآشوبی /جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود
حرف چ
سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند /همدم گل نمی‌شود، یاد سمن نمی‌کند
حرف ک
که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند؟ /که واقف است که چون رفت تـ*ـخت جم بر باد؟
*تکرار مصوت های آ - اَ -اُ -اِ -ای با صدای بلند
*خواندن آوازهای ریتمیک،مثل آواز "یار دبستانی من"
* آشنایی با سلفژ و موسیقی،آواز خواندن با نت های صحیح
*برای تمرین رها سازی صدا،مخصوصا برای خجالتی ها که عادت ندارند با صدای بلند حرف بزنند: در اتاق را ببندید،یک بالش جلوی دهان خود بگیرید و از ته دل فریاد بزنید!! می دانم اولش حس مسخره ای به آدم دست می دهد ولی این تنها کاری است که برای رهاسازی باید انجام دهید.بالش هم فقط نقش خفه کردن صدا برای عدم ایجاد مزاحمت برای دیگران را دارد.
نحوه بیان صامتها و مصوتها
صامتها:الف ب ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی
مصوتها: اَ اِ اُ آ ی و
پ ، ب: برای تلفظ ، لبها می چسبند و عبور هوا یا صوت را برای مدتی متوقف می کنند. هنگامی که لبها با یک حرکت ناگهانی از هم جدا شد، صامت شنیده می شود. با این تفاوت که در مورد« پ» هوا بصورت انفجاری خفیف بیرون می زند، اما در مورد « ب» صوتی که در حنجره تولید شده بگوش می رسد.
ت ط ، د: برای تلفظ نوک زبان به پشت دندانهای پیشین بالا و پهلوهای آن به لثه ها فشرده می شود و گذرگاه هوا یا صوت را برای لحظه ای مسدود می سازد. به محض آنکه زبان را آزاد کنید، در مورد « ت» هوا و در مورد « د» صوت خارج می شود.
ک،گ: قسمت پسین زبان به نرم کام می چسبد و از خروج هوا جلوگیری می کند. با رها شدن زبان و خروج هوا در مورد « ک» و صوت در مورد« گ» صامت شنیده می شود.
ع، حمزه: با بسته و سپس باز شدن آنی چاکنای (شکاف میان تار-آواها) تولید می شود.
ق غ: هنگام تلفظ این صامت ملازه یک لحظه به انتهای زبان می چسبد و سپس آزاد می شود. این صامت جز صامتهای آوایی است.
ف، و: هنگام تلفظ این دو صامت دندانهای بالا به نرمی، اما بطرز استوار، برلب پایین فشار می آورد و هوا در مورد « ف» و صوت در مورد « و» به کناره های لـ*ـب و دندان می ساید و خارج می شود.
خ: از اصطحکاک ملازه با پسین زبان پدید می آید. این صامت آوایی نیست.
ه ح: صامتی آوایی نیست و مخرج آن چاکنای است، یعنی با عبور هوا از درون تار آواها تولید می شود.
ث ص س، ذ ظ ض ز: هنگام تلفظ آنها، هوا یا صامت ازبین دندانها می گذرد. در حین ادای این دوصامت آرواره ها تقریبا بسته است. « س» آوایی نیست و « ز» آوایی است.
ش،ژ: این دوصامت که اولی آوایی نیست و دومی آوایی می باشد. با قرار گرفتن کناره های زبان روی لثه ها، و سطح فوقانی آن روی پیشگام تولید می شوند. آرواره ها تقریبا بسته است و گرد شدن لبها به صوت حاصل تشدید خاصی می دهد.
ل: هنگام ادای « ل» نوک زبان به پیشگام می چسبد و از خروج هوا از آن نقطه جلوگیری می کند، لیکن کناره های زبان پایین می آیند و اجازه می دهند که هوا به خروج خود ادامه دهد. این صامت آوایی است.
ر: این صامت آوایی با برخورد متوالی نوک زبان به پس لثه های بالا تولید می شود.
م،ن: برای ادای « م» دولب بهم می چسبد و صوت از طریق حفره خیشوم خارج می شود. و تا هنگامی که لبها از هم جدا نشوند، صامت کامل نمی شود. اما هنگام تلفظ « ن» قسمت پیشین زبان کاملا به لثه ها می چسبد،نرم کام پایین می آید و به صوت اجازه می دهد تا از خیشوم خارج شود. این صامت نیز تا هنگامی که زبان از لثه جدا نشده، کامل نمی شود.
چ،ج: مخرج این دو صامت از فشار قسمت پیشین زبان به پیشکام حاصل می شود.« چ» آوایی نیست و « ج» آوایی است.
ی: این صامت( نیم مصوت) با عبور صوت از مجرای دهان در حالیکه با نزدیک شدن قسمت میانی زبان به میان کام تنگ شده است، پدید می آید.
اَ: قسمت پیشین زبان اندکی بالا می آید و آرواره باز می شود.
اِ: قسمت پیشین زبان اندکی بالا می آید و آرواره نیم باز است.
اُ: قسمت عقب زبان بالا می رود و آرواره نیم باز است. لبها از دندانها فاصله می گیرند و گرد می شوند.
آ: قسمت عقب زبان اندکی بالا می رود و آرواره کاملا باز می شود.
او: قسمت عقب زبان کاملا بالا می آید و آرواره بسیار باز می شود. لبها گرد می شوند و از دندانها فاصله می گیرند و در قیاس با «اُ» دایره تنگتری می سازد.
ای: قسمت پیشین زبان بالا می آید، آرواره تقریبا بسته است
می توانید بلند بلند از روی کتاب یا یک متن بخوانید.هر دفعه روی یکی از اجزای کلمه تاکید کنید.مثلا در جمله ی زیر هر دفعه روی کلمات سیاه/ضخیم تاکید کنید:
محققان منشا تاتر را از آیین می دانند.
*لحن های دیگری که می توان با آن جمله را ادا کرد امتحان کنید.حالت سوالی،خوشحالی،شک و تردید،ژست زنانه،لحن کودکانه،خشم،لفظ قلمی یا حتی لحن لاتی.
*از آن جمله های سرگرم کننده ای که به بچه ها می گویند با خود تکرار کنید " آهویی رفته بود چرا/نه خود چرید نه بچه را/پس چرا رفته بود چرا" و از این قبیل. در تمام مدت باید سعی کنید تک تک حروف را به صحیح ترین شکل ممکن و کامل ادا کنید.در جمله ی مذکور هدف تلفظ صحیح حرف چ در برخورد با سایر حروف هست.
تلفظ صحیح حروف (ر)و(ل)
در لرستان نهُ لر استُ هر لُری نهُ نَره لُر نَرِه لَر چِهِ نره لر هر نره لر نه نره لر
حرف سین
رشته‌ی تسبیح اگر بگسست، معذورم بدار! /دستم اندر ساعد ِ سـ*ـاقیّ ِ سیمین ساق بود!
حرف خ
خیال ِ خال ِ تو با خود به خاک خواهم برد /که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز
حرف شین
شب است و شاهد و شمع و نوشیدنی و شیرینی! /غنیمت است چنین شب که دوستان بینی
رسم عاشق کشی و شیوه‌ی شهرآشوبی /جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود
حرف چ
سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند /همدم گل نمی‌شود، یاد سمن نمی‌کند
حرف ک
که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند؟ /که واقف است که چون رفت تـ*ـخت جم بر باد؟
*تکرار مصوت های آ - اَ -اُ -اِ -ای با صدای بلند
*خواندن آوازهای ریتمیک،مثل آواز "یار دبستانی من"
* آشنایی با سلفژ و موسیقی،آواز خواندن با نت های صحیح
*برای تمرین رها سازی صدا،مخصوصا برای خجالتی ها که عادت ندارند با صدای بلند حرف بزنند: در اتاق را ببندید،یک بالش جلوی دهان خود بگیرید و از ته دل فریاد بزنید!! می دانم اولش حس مسخره ای به آدم دست می دهد ولی این تنها کاری است که برای رهاسازی باید انجام دهید.بالش هم فقط نقش خفه کردن صدا برای عدم ایجاد مزاحمت برای دیگران را دارد.
نحوه بیان صامتها و مصوتها
صامتها:الف ب ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و ه ی
مصوتها: اَ اِ اُ آ ی و
پ ، ب: برای تلفظ ، لبها می چسبند و عبور هوا یا صوت را برای مدتی متوقف می کنند. هنگامی که لبها با یک حرکت ناگهانی از هم جدا شد، صامت شنیده می شود. با این تفاوت که در مورد« پ» هوا بصورت انفجاری خفیف بیرون می زند، اما در مورد « ب» صوتی که در حنجره تولید شده بگوش می رسد.
ت ط ، د: برای تلفظ نوک زبان به پشت دندانهای پیشین بالا و پهلوهای آن به لثه ها فشرده می شود و گذرگاه هوا یا صوت را برای لحظه ای مسدود می سازد. به محض آنکه زبان را آزاد کنید، در مورد « ت» هوا و در مورد « د» صوت خارج می شود.
ک،گ: قسمت پسین زبان به نرم کام می چسبد و از خروج هوا جلوگیری می کند. با رها شدن زبان و خروج هوا در مورد « ک» و صوت در مورد« گ» صامت شنیده می شود.
ع، حمزه: با بسته و سپس باز شدن آنی چاکنای (شکاف میان تار-آواها) تولید می شود.
ق غ: هنگام تلفظ این صامت ملازه یک لحظه به انتهای زبان می چسبد و سپس آزاد می شود. این صامت جز صامتهای آوایی است.
ف، و: هنگام تلفظ این دو صامت دندانهای بالا به نرمی، اما بطرز استوار، برلب پایین فشار می آورد و هوا در مورد « ف» و صوت در مورد « و» به کناره های لـ*ـب و دندان می ساید و خارج می شود.
خ: از اصطحکاک ملازه با پسین زبان پدید می آید. این صامت آوایی نیست.
ه ح: صامتی آوایی نیست و مخرج آن چاکنای است، یعنی با عبور هوا از درون تار آواها تولید می شود.
ث ص س، ذ ظ ض ز: هنگام تلفظ آنها، هوا یا صامت ازبین دندانها می گذرد. در حین ادای این دوصامت آرواره ها تقریبا بسته است. « س» آوایی نیست و « ز» آوایی است.
ش،ژ: این دوصامت که اولی آوایی نیست و دومی آوایی می باشد. با قرار گرفتن کناره های زبان روی لثه ها، و سطح فوقانی آن روی پیشگام تولید می شوند. آرواره ها تقریبا بسته است و گرد شدن لبها به صوت حاصل تشدید خاصی می دهد.
ل: هنگام ادای « ل» نوک زبان به پیشگام می چسبد و از خروج هوا از آن نقطه جلوگیری می کند، لیکن کناره های زبان پایین می آیند و اجازه می دهند که هوا به خروج خود ادامه دهد. این صامت آوایی است.
ر: این صامت آوایی با برخورد متوالی نوک زبان به پس لثه های بالا تولید می شود.
م،ن: برای ادای « م» دولب بهم می چسبد و صوت از طریق حفره خیشوم خارج می شود. و تا هنگامی که لبها از هم جدا نشوند، صامت کامل نمی شود. اما هنگام تلفظ « ن» قسمت پیشین زبان کاملا به لثه ها می چسبد،نرم کام پایین می آید و به صوت اجازه می دهد تا از خیشوم خارج شود. این صامت نیز تا هنگامی که زبان از لثه جدا نشده، کامل نمی شود.
چ،ج: مخرج این دو صامت از فشار قسمت پیشین زبان به پیشکام حاصل می شود.« چ» آوایی نیست و « ج» آوایی است.
ی: این صامت( نیم مصوت) با عبور صوت از مجرای دهان در حالیکه با نزدیک شدن قسمت میانی زبان به میان کام تنگ شده است، پدید می آید.
اَ: قسمت پیشین زبان اندکی بالا می آید و آرواره باز می شود.
اِ: قسمت پیشین زبان اندکی بالا می آید و آرواره نیم باز است.
اُ: قسمت عقب زبان بالا می رود و آرواره نیم باز است. لبها از دندانها فاصله می گیرند و گرد می شوند.
آ: قسمت عقب زبان اندکی بالا می رود و آرواره کاملا باز می شود.
او: قسمت عقب زبان کاملا بالا می آید و آرواره بسیار باز می شود. لبها گرد می شوند و از دندانها فاصله می گیرند و در قیاس با «اُ» دایره تنگتری می سازد.
ای: قسمت پیشین زبان بالا می آید، آرواره تقریبا بسته است
تمرین بیان
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
