خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع

جلسات نمایشنامه‌خوانی «عصری با نمایش» از این هفته کار خود را از سر می‌گیرد.
به گزار خبرگزاری مهر، برنامه «عصری با نمایش» که در دو هفته گذشته به دلیل همزمانی با ایام سوگواری ماه محرم تعطیل بود با سپری شدن این ایام از هفته جاری، برگزاری خود را از سر می‌گیرد که بر این اساس نمایشنامه «رئال» روزهای پنجشنبه و جمعه ۵ و ۶ مهر ماه در این برنامه نمایشنامه خوانی می‌شود.

این نمایشنامه که متن آن نوشته عاطفه کوشکی است با کارگردانی شروین برکت نمایشنامه خوانی می‌شود.

نمایشنامه «رئال» درباره یک بازیگر تئاتر است که در کودکی آزار روحی دیده و اکنون در حال بازی در نمایشی است که نویسنده‌اش، داستان زندگی او را نوشته است و ...

گروه اجرایی این نمایشنامه‌خوانی عبارتند از نویسنده: عاطفه کوشکی، کارگردان: شروین برکت، بازیگران به ترتیب خواندن: روژینا ابراهیمی، داوود سلیمانی، شروین برکت، صحنه‌خوان: فریبا ابراهیمی، دستیار کارگردان: تارا مرادی، عکاس: پوریا خلیلیان، طراح پوستر و تیزر: شروین برکت.

نمایشنامه «رئال» ساعت ۱۵ روزهای ۵ و ۶ مهر ماه در خانه نمایش «مهرگان» به نشانی خیابان انقلاب، خیابان خارک، نمایشنامه‌خوانی می‌شود.

کارگردان این اثر نمایشی در یادداشتی نوشته است: «از کجا شروع کنم...؟ از کجا شروع می‌شه...؟ چی باعث می‌شه...؟ وظیفه‌ من چیه...؟ من هم همین مردم هستم...! همه می‌بینن ... همه هم می‌شنون...! اما من به عنوان آرتیست یک ویژگی دارم نسبت بقیه مردم!

من می‌تونم درام خلق کنم از دلِ جامعه. مگه من جامعه‌ شناسم...!؟ قطعا نه اما دستِ کم خودم می‌دونم که چی می‌خوام از خلقِ یک اثر نمایشی و اون چیزی نیست جز نشان دادنِ دغدغه‌هایم. سال‌هاست که بر این باورم که عنصر نمایش (در هر قالبی) در وهله اول رسالتش سرگرمیه یعنی به عبارتی لزوما قرار نیست که یک اثر نمایشی پیامی در پی داشته باشه. (در اینجا منظورم محتوای اثر است، نه فرم و تکنیک)

اما بیاییم کمی متفاوت‌تر به این اثر نگاه کنیم. یک نویسنده‌ای، در یک شهر دیگه‌ای، یک متنی رو می‌نویسه. به دست من می‌رسه و دردم می‌گیره از این همه واقعیت محض. «رئال» ... اسم نمایشنامه بود ... توش چیزِ شگفت‌انگیزی نمی‌بینید، حرفی از آدم‌ها و عشق‌های اساطیری نمی‌زنه! به جای آن، یک اتفاق و یک واقعیت محض رو بی پوشش به نمایش می‌گذارد و این مهم برای من جایگاه ویژه‌ای داره. چرا که حالا می‌تونم درباره‌اش حرف بزنم، تعامل کنم و صحبت‌های دیگران را پیرامون آن بشنوم. مصداقِ جمله‌ معروفی که می‌گه: آدم متمدن باید حرف بزنه...»


آغاز دوباره «عصری با نمایش»/ «رئال» خوانده می‌شود

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا