آموزش روش هایی برای آغاز داستان | اختصاصی انجمن رمان ۹۸

*ELNAZ* · 2/8/21

«به نام خداوند مهربان»
سلام به دوستان عزیزم و تمامی نویسندگان ارجمند.
این تاپیک اختصاصی رمان ۹۸، آموزش شروع متفاوت داستان/رمان برای نویسندگان مبتدی است.
هرگونه کپی برداری از متون با ذکر منبع پیگرد قانونی خواهد داشت!
~تیم آموزش نویسندگی رمان ۹۸ تقدیم می‌کند.~
تیم آموزش نویسندگی

*ELNAZ* · 2/8/21

ممکنه خیلی خیلی برامون پیش اومده که میایم ایده سازی می‌کنیم شخصیت رو خوشگل می‌کنیم بدبختش می‌کنیم و خودمون رو براش می‌کشیم میره نقد و می‌بینیم ای داد و بیداد. شروع رمان یا داستانمون برچسب کلیشه بودن روش می‌خوره! اون موقع اس که میایی یه لعنت میفرستی به خودت و کل دنیا بعد عصبی در لـ*ـب تاب رو می‌بندی می‌گیری می‌خوابی!
خب فرزندم بیا باهم یاد بگیریم از اول خوب بنویسیم!
چند تا از شیوه ها برای شروع رو می‌خوام نام ببرم. اینا هم کلیشه ای هم قدیمی و هم خسته کننده و به شدت توصیه میکنم پرهیز کنید ازش!
۱_ بیدار شدن
آغاز داستان با بیدار شدن شخصیت (از کما، بیهوشی، خواب و...) نه تنها کلیشه‌ایه، بلکه خسته‌کننده‌ست!
بدتر از اون، این‌که شخصیت بیدار بشه و به کارهای عادی روزانه‌ش بپردازه. اگه می‌خواید این‌جوری شروع کنید، بهتره بذارید چیز جالبی اتفاق بیفته و دلیل خوبی براش داشته باشید.
۲_رویا دیدن
مثل بیدار شدن، آغاز داستان با خواب و رویاهای شخصیت کلیشه‌ایه و همچنین تقلبه‌. خواننده وقت می‌ذاره و آغاز رو می‌خونه، بعد می‌فهمه نه اصلا هم آغاز نبوده. بعد می‌ره سراغ واقعیت، که چیه؟ بیدار شدن شخصیت...
دلیل خوبی برای چنین کاری لازم دارید. مثلا آغاز فیلم "تلقین" با رویا بود، اما اون رویا بخشی فعال از داستان بود. جذاب بود و منطقی
۳_داستان پیش‌زمینه‌ی شخصیت‌
خواننده هنوز به شخصیت اهمیت نمی‌ده! یک راست نرید درباره‌ی زندگی گذشته و هفت جد شخصیت اطلاعات تلنبار کنید. اون اطلاعات رو لابه‌لای داستان پخش و پلا کنید.
خواننده‌ها معمولا ترجیح می‌دن قبل از فهمیدن اتفاقات قبلی، وارد اتفاقات کنونی بشن.
توصیف زیاد پس‌زمینه‌ی رمان نه تنها در آغاز که توی کل رمان، قاتل داستانه.
۴_هیچ اتفاقی نیفتد
داستان با توصیف اتفاقات همیشگی و گپ‌وگفت یا منظره شروع بشه، اما هیچ اتفاق مهمی نیفته. خواننده‌ها مجذوب داستان نمی‌شن مگه اینکه کنش یا گره‌ای توی داستان باشه.
۵_مبهم یا ناپایدار بودن راوی
اگه خواننده‌ها ندونن راوی یا شخصیت اصلی کیه که باهاش همذات‌پنداری کنن، درگیر شدن با داستانتون براشون سخت می‌شه.
اگر روایتتون اول شخص بود هم زود اسم و جنسیت و مشخصات راوی رو نشون بدید.
۶_ باورپذیر نبودن شخصیت‌ها
اگر شخصیت‌ها هیچ وجه مشترکی با آدم‌های واقعی که دارای نقص هستن نداشته باشن، احتمالا خواننده علاقه‌ای به دونستن داستان اون شخصیت‌ها نشون نمی‌ده.
شما به چیزی منحصر به فرد در مورد شخصیت‌هاتون نیاز دارید.
۷_ خنثی و غیرجذاب بودن لحن داستان
آوا و لحن داستان قراره خواننده رو جذب کنه. تعریف دقیق این سخته، ولی می‌شه اون رو نوعی اطمینان توی نوشته دونست که باعث می‌شه خواننده حس کنه نویسنده حرفی مهم و جذاب داره.

*ELNAZ* · 2/8/21

۸_داستانتون رو با معرفی شخصیت‌ها شروع نکنین!
مثلا: اسم من لی‌لی است. فردا پانزده سالم می‌شود و قرار است با دوتا از دوست‌هایم به پارک مرکزی بروم: سارا و مهرین. آن‌ها خواهرهای دوقلو هستند.
پ ن: اینجور چیزی ببینم خودکشی می‌کنم.
این اشتباهه. خواننده رو با اطلاعات بمبارون نکنین جان من!
نکته در گوشی: در آغاز رمان از اسامی زیاد استفاده نکن! در فصل اول نباید شخصیت‌های بسیار و نقش‌های زیاد وجود داشته باشن. چرا؟
1- به خاطر سپردن این‌همه اسم و تفکیک نقش‌هاشون کار سختیه.
2- خواننده احساس آشفتگی و بی‌نظمی در رمان می‌کنه.
3- قطعا فرصت نمی‌شه همه رو در همون فصل اول شخصیت‌پردازی مناسبی کرد و درست درک نخواهند شد.
4- نمی‌شه فردیت، اهمیت و موقعیت خاص شخصیت‌ها رو کاملا مشخص کرد.
5- نباید ذهن خواننده به زور با شخصیت‌های بسیار و حوادث و خط طرح‌های فرعی درگیر بشه، باید در جریان داستان غرق بشه و پیش بره.
6- اشتیاق خواننده کمتر، و رمان کم‌کم مبهم می‌شه.
7- خواننده مجبور می‌شه مدام به عقب برگرده و ببینه هرکس کیه و درگیر چیه.
8- انبوه مطالب نمی‌ذاره نویسنده روی چیزهای خاصی تاکید کنه. پس:
در شروع داستان و پارت های اول سیلی از حوادث و شخصیت‌ها ننویسید. شاید شما مدت زیادی با شخصیت‌ها وقت صرف کردید و همه رو خوب می‌شناسید، اما خواننده برای دفعه‌ی اوله که باهاشون آشنا می‌شه و ممکنه نتونه از هم تشخیص‌شون بده.
بذارید کم‌کم نقش اصلی‌ها توی داستان جا بیفته و بعد برید سراغ فرعی‌ها.
حالا با تمام این‌ها ممکنه براتون سوال پیش بیاد این همه ممنوعه رو گفتی برای شروع دیگه چیزی موند ما استفاده کنیم؟
بله بله الان می‌ریم سراغ اون بخش هم. پس خوب دقت کنید!
۱_ترتیب دادن زمان و مکان صحنه
می‌تونید به سادگی تاریخ و مکان رو بنویسید یا لابه‌لای توصیفات این اطلاعات رو بذارید.
۲_ایجاد حال و هوای داستان
از طریق توصیف فضاسازی کنید. با سبک، طول جملات و کلمات مناسب متن حال و هوای مناسب رو شرح بدید.
۳_طرح یک پرسش
سعی نکنید اطلاعات بیش از حد بدید. به اندازه‌ای باشه که خواننده‌ها به درون داستان هدایت بشن، اما پرسش‌هایی هم بذارید که نسبت به ادامه‌ی داستان مشتاق بشن.
۴_پرش از حال به گذشته
دقت کنید این روش برای شروع تازگی ها خیلی مد شده و البته قشنگ هم هست. خواننده رو کنجکاو میکنه که ببینه چرا اینجوری شده؟ این چه اتفاقی که افتاده و شخصیت ها رو ناراحت کرده عصبی و... کرده؟ این روش شروع مهارت می‌خواد باید بدونی کجا پرش داشته باشی به گذشته؟ کجا برگردی زمان حال؟!
نکته در گوشی دوم: معمولا خیلی از نویسندگان ناظران و حتی منتقدان اعتقاد دارن که بهتره شروع رمان از مونولوگ باشه نه از دیالوگ!

*ELNAZ* · 2/8/21

۵_خطر
خواننده رو متوجه یه عالمه خطر کنین. اون کنجکاو می‌شه که بدونه بعدش چی می‌شه! از خودش سوال بپرسه چرا اینجوری شده؟ بعدش چی میشه؟ فلان شخصیت چه سرنوشتی در انتظارش و...
۶_چیزی غیرطبیعی
فقط یه روز عادی دیگه‌ست... نه، نیست! چیزی که روال عادی زندگی رو به هم بریزه، واقعا خواننده رو کنجکاو می‌کنه! شروع های عادی رو نام بردم بالا از اونا پرهیز کنید سعی کنید یه اتفاق یه حادثه که جالبه و هیجان انگیز بیارید وسط!
۷_صحبت‌های مورمورکننده
شخصیت یه نیمه‌ی عجیب و نگران‌کننده داره؟ همون لحظه نشونش بدید! خواننده‌ها داستان پیش‌زمینه رو دوست دارن...
۸_چشم انداز
با چشم‌اندازی غافلگیرکننده شروع کنید. می‌توانید به خواننده یک پیشگویی یا شخصیتی گیرا نشان دهید. مرموز باشید!
نکته در گوشی سوم: بعضی‌وقت‌ها بهتره داستان از اولِ اولِ ماجرا شروع نشه؛ مثلا: «من در یکی از شهرهای کوچک ایالت پنسیلوانیا در یک روز برفی به دنیا آمدم و...
این شروع غلط نیست ولی هیجان و تعلیق کافی نداره که کنجکاوی خواننده رو علاقه‌مند کنه.
بهتره از وسط داستان شروع کنید که اصطلاحا در زبان لاتین بهش می‌گن in media rest که یعنی شروع از وسط.
مثال شروع از ابتدا:
تابستان صندوقدار فروشگاه ای‌اند‌پی بودم. هر روز پیراهن سفید اتوکشیده می‌پوشیدم و از مسیر کنار دریا سر کار می‌رفتم...
مثال شروع از وسط:
سه دختر با لباس شنا وارد فروشگاه شدند. تا به قسمت نان‌ها نرسیدند آن‌ها را ندیدم؛ اولین دختری که دیدم کمی چاق و آفتاب‌سوخته بود و... (من الان دم دستی ترین مثال ها رو زدم شما با خلاقیت بیشتر چیزهای قشنگتری به فکرتون می‌رسه!
۹_بیان یک سخن فلسفی
بزار با یه مثال توضیح بدم!
داستان هیچ آغاز و پایانی ندارد، هرکس به دلخواه خود لحظه‌ای را انتخاب می‌کند و از آنجا به عقب یا جلو می‌نگرد.
"پایان رابـ*ـطه اثر گراهام گرین"
صغیر و کبیر فرضشان این است که مرد مجرد پول و پله‌دار قاعدتا زن می‌خواهد.
"غرور و تعصب اثر جین آستین"
دو تا مثال از دو تا کتاب جذاب و معروف!
۱۰_سرآغازهای توصیفی
امروزه این تکنیک زیاد استفاده نمی‌شه. اما خب زیبایی و جذابیت خودش رو هنوز داره!
مثلا:
در اواخر تابستانِ آن سال، ما در خانه‌ای ساکن بودیم، در روستایی رو به رود و دشتی که تا کوه‌ها می‌رفت.
"وداع با اسلحه اثر ارنست همینگوی"
یا این:
مزرعه‌ای داشتم در آفریقا، در دشت‌های مشرف به بلندی‌های انگونگ.
"از آفریقا اثر کارن بلیکسن"
فکر میکنم بهترین روش ها برای شروع و نباید ها رو کامل گفتم. اگه شما پیشنهادی داشتید و فکر می‌کنید اون نوع شروع که شما تصور می‌کنید هم قشنگه در پروف یا خصوصی بهم بگید اگه خوب بود اضافه می‌کنم. امیدوارم لـ*ـذت برده باشید و کمکی بهتون کرده باشه!

نکته در گوشی آخر: هر گونه کپی پیگرد قانونی داره حواستون باشه!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

آموزش روش هایی برای آغاز داستان | اختصاصی انجمن رمان ۹۸

ELNAZ

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ELNAZ

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ELNAZ

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ELNAZ

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین