دل نوشته خسوف | ༻Z.A.H.Ř.Ą کاربر انجمن رمان ۹۸

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 25/2/23

بسم رب القم
در زیر درفش عاطفه و بارقه و تیشه‌ی تگرگ
در رستاخیز متبسم شکوفه های اسفند
در عریانی و رهایی از بی برگ و باری درخت
با شاخابه های به بلوغ رسیده اسفند؛ که در بهتی معصوم جوانه زده اند.
در کاشانه همایونی اسفند، ته تغاری زمستان، ناگه پلک جهان می‌پرد و از قهوه مردمک چشمانش
قلب آسمان شکافته...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 26/2/23

*°•| در انتهایِ‌یک‌حیاط..
که بوۍ گل‌های پیراهَنَت را میدهد
به یک فنجان چای
و یک نوار کاست
که‌ هر دو طرفش با صدای‌تو..
پر شده است:)

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 4/3/23

بسم‌ رب القلم

پریشان احوالم بر احوال این عمر همایونی در عصر صدا های دیجیتالی و زنده های پوسیده به خواب رفته و مرده های هوشیار!
پریشان احوالم بر احوال نبض مضطرب گورستان و قبر های دانشمند.
پریشانم، پریشانم نمی‌دانم.
کجا روم؟ کجا روم، نمی‌دانم.
کجا روم، که آفتاب دگر بر من نخواهد تابید.
که نغمه آوای بهاران را...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 19/3/23

بسم رب القم

روز و شب در شرار آتش درد نهانم
در رگ و ریشه‌ی من این همه همهمه گرمی ز چیست؟
آنچه بر من رفت از جفا
من ندانم.
در بدل من نخواهم عدل معاد را
ننگم آید.
من ندانم.
اشک جان سوزم، جرعه آب است؛ ولیکن به چشم خلق اخگر می‌بارد.
شعله می‌خیزد از شمع متلاطم بختم
لیک من ندانم که مرده‌ام یا زنده‌ام...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 19/3/23

بسم رب القم
بگذر زمن و مرا ندید بگیر
بگریز ز من؛ که از من جز ملال بهره نخواهی برد.
از خیال خام من بگریز؛ که خیال خام من در حواشی آخرین تلاش ‌های قاصدک جوانی است؛ که در امتداد خطوط قرمز باور‌های طلسم شده‌ی شیشه‌های دودی جان‌ باخت.
جان باخت، و باور به پرواز تا به ابد در حکم اغماء ماند.
بگریز ز من و...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 19/3/23

بسم رب القم

چشمه‌ای خشکیده خونین جگر
این نم نم باران کار کیست؟
رشته‌های بی‌تاب مورب آوایش
پیوسته در کمین گوش شنوایی
در قعر چاهی پلید، با پاره های درمانده
در معبد زلال نگاهش
دنبال می‌کند او، مجنون نا نجیب را
مالامال از عنف و عریانی
لیک او، با خلوص مرور می‌کند خاطرات پیوند درمانگی‌اش...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 19/3/23

بسم رب القلم

مرا پناه دهید؛ ای روح‌های سرگردان بیمار
این من رقت انگیر را پناه دهید در گورهای قبرستان مُرده بهار
ای ابرها، ای قطره‌های باران بشویید این پلیدی ها زمن
پناهم دهید
ای بلبلان سرمست
ای جویباران
ای بادهای رستاخیز
در خانه‌های باقی
سرو های رویایی
زمزمه های تاریک
عریانی تنهایی
از زمزمه...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 7/4/23

بسم رب القم
ماه هم امشب انگار؛ هـ*ـوس خسوف کرده. میان آفاق من مکسوف کرده. این دل بی‌نوای مرا مهتوک آفاق کرده. که نسیم سرخوش در واپسین لمحه، فرتور او را در ماه پیشکش کرده. سوگند به خسوف و مکسوف نگاه‌اش که؛ پس از این دل مرا عاقل و فیلسوف کرده.
تقدیم به الف

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 7/4/23

بسم رب القلم

و رفاقت، سرگذشت دردناک بادی است که؛ در بادگیرهای وهم نفس‌نفس می‌زند.
و رفاقت خود زخم جانم است و هم تریاق!
که همه زخم‌های من خود تریاک هستند.
من به روی عرشه خواهم رفت و انقلاب اقیانوس رشادت خود را تماشا خواهم کردم.
و تکه‌تکه‌های سرب رفاقت را با؛ قطره‌های منفجر شده‌ی خون از گیجگاه‌های...

Z.A.H.Ř.Ą༻ · 16/4/23

این انتهای ویرانی است.
این انتهای ویرانی است.
صدای باد نمی‌آید، صدای باد نمی‌آید‌.
در کوچه‌ای که دیگر باد نمی‌وزد، تلاطم پر شور عطر غریبه را چه کسی به تپش‌های دخترک خواهد سپرد؟
این انتهای ویرانی است‌.
برای صدای زنگ زده حروف الفبا در کارخانه مغز سازی.
این انتهای ویرانی است.
صدای باد نمی‌آید‌.
وقتی در آسمان...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین