- عضویت
- 5/8/20
- ارسال ها
- 1,055
- امتیاز واکنش
- 26,343
- امتیاز
- 368
- سن
- 20
- محل سکونت
- ツ☁️
- زمان حضور
- 51 روز 13 ساعت 43 دقیقه
نویسنده این موضوع
#معماری
اطلاعات پروژه
نام: خانه کوچک/
آدرس: اصفهان، خیابان هزارجریب/
معمار: مسیح فضیله/
تاریخ: ۱۳۹۲ - ۱۳۹۵/
مساحت زمين: ۷۰ مترمربع/
مساحت زیربنا: ۲۸۵ مترمربع/
نوع: مسکونی/
سازه: حسن فتحی/
تاسيسات مکانیکی: عمادالدین زندیان/
تاسیسات الکتریکی: حسین آلوئی/
مديراجرايي: امین دردشتی نیا/
نظارت: مسیح فضیله/
گرافيست: عفیفه زندیان/
مصالح: سنگ، چوب /
کارفرما: عباس جعفریان/
عکاس: فرشید نصرآبادی /
جايزه: رتبه سوم مشترک جايزه معمار در گروه ساختمان های مسکونی آپارتماني، برگزار كننده مجله معمار، ۱۳۹۶/
توضیحات
با توجه به افزایش جمعیت و تبدیل خانه های ویلایی به آپارتمان های کوچک و در نتیجه تبدیل مکان سکونت به فضایی محدود با عملکرد مشخص، که اکثرا فاقد نور، دید و هوای مناسب هستند، که زندگی در این شرایط علاوه بر تاثیر در روحیه ساکنین، می تواند در تعاملات روزمره افراد با یگدیگر نیز، تاثیرگذار باشد. خانه کوچک دارای زمینی به مساحت ۷۰ مترمربع بود و در حالت معمول، می توانست فضایی با مشخصات فوق شود. سعی ما بر این بود، تا محدودیتهای یک آپارتمان کوچک را بشکنیم و هر فضا به جای یک عملکرد خاص، تبدیل به فضایی چند عملکردی شود، علاوه برآن، همه فضاهای مجموعه دارای نور، دید و تهویه مناسب باشند.
با توجه به محدود بودن ابعاد زمین، محدودیتهای مشرفیت و محدودیت ارتفاع سعی بر آن شد تا به جای استفاده از عناصر تفکیککننده مانند دیوار، برای جداسازی فضاها، با طراحی ریزفضاهای هر واحد، در ترازهای ارتفاعی متفاوت، تفکیک فضاهای مورد نظر صورت پذیرد، تا ضمن ایجاد ارتباط منطقی بین فضاها و رعایت اصل سلسله مراتب، شاهد شکلگیری فضاهایی انعطاف پذیر باشیم. با اینکار فضایی یکدست، گرم و دلباز با نورگیری مطلوب ایجاد شد و حرکت از یک فضا به فضای دیگر، با تعداد محدود پله، انجام پذیرفت تا علاوه بر اینکه، حس حرکت و پویایی بیشتر شود، در عین حال این جابه جایی فضایی با سهولت انجام پذیرد و حس سکون و آرامش خانه از دست نرود. بدین ترتیب، فضاهای بلااستفاده به کمترین حد خود رسید و از جزء جزء فضاها استفاده شد و باعث شد افراد ساکن در مجموعه، کیفیتهای فضایی متنوعی را تجربه کنند.
در حقیقت، کل فضای خانه تبدیل به یک دستگاه پله شد که در آن اختلاف تراز پاگردها کمتر و هر پاگرد گسترده و تبدیل به یک فضای قابل استفاده شد، این دستگاهپله هم حس حرکت و پویایی و هم حس سکونت و آرامش را در خود داشت.از طرفی با کاشت گیاهان در سطح های مختلف و فضاهای بلا استفاده و ایجاد حس بصری و لامسه بین ساکنین و گیاهان، توانستیم کمی از حس خانه های ویلایی را در این ساختمان کوچک تداعی کنیم، که تاثیر به سزایی در روحیه و شادابی ساکنین داشت.
منبع: caoi
اطلاعات پروژه
نام: خانه کوچک/
آدرس: اصفهان، خیابان هزارجریب/
معمار: مسیح فضیله/
تاریخ: ۱۳۹۲ - ۱۳۹۵/
مساحت زمين: ۷۰ مترمربع/
مساحت زیربنا: ۲۸۵ مترمربع/
نوع: مسکونی/
سازه: حسن فتحی/
تاسيسات مکانیکی: عمادالدین زندیان/
تاسیسات الکتریکی: حسین آلوئی/
مديراجرايي: امین دردشتی نیا/
نظارت: مسیح فضیله/
گرافيست: عفیفه زندیان/
مصالح: سنگ، چوب /
کارفرما: عباس جعفریان/
عکاس: فرشید نصرآبادی /
جايزه: رتبه سوم مشترک جايزه معمار در گروه ساختمان های مسکونی آپارتماني، برگزار كننده مجله معمار، ۱۳۹۶/
توضیحات
با توجه به افزایش جمعیت و تبدیل خانه های ویلایی به آپارتمان های کوچک و در نتیجه تبدیل مکان سکونت به فضایی محدود با عملکرد مشخص، که اکثرا فاقد نور، دید و هوای مناسب هستند، که زندگی در این شرایط علاوه بر تاثیر در روحیه ساکنین، می تواند در تعاملات روزمره افراد با یگدیگر نیز، تاثیرگذار باشد. خانه کوچک دارای زمینی به مساحت ۷۰ مترمربع بود و در حالت معمول، می توانست فضایی با مشخصات فوق شود. سعی ما بر این بود، تا محدودیتهای یک آپارتمان کوچک را بشکنیم و هر فضا به جای یک عملکرد خاص، تبدیل به فضایی چند عملکردی شود، علاوه برآن، همه فضاهای مجموعه دارای نور، دید و تهویه مناسب باشند.
با توجه به محدود بودن ابعاد زمین، محدودیتهای مشرفیت و محدودیت ارتفاع سعی بر آن شد تا به جای استفاده از عناصر تفکیککننده مانند دیوار، برای جداسازی فضاها، با طراحی ریزفضاهای هر واحد، در ترازهای ارتفاعی متفاوت، تفکیک فضاهای مورد نظر صورت پذیرد، تا ضمن ایجاد ارتباط منطقی بین فضاها و رعایت اصل سلسله مراتب، شاهد شکلگیری فضاهایی انعطاف پذیر باشیم. با اینکار فضایی یکدست، گرم و دلباز با نورگیری مطلوب ایجاد شد و حرکت از یک فضا به فضای دیگر، با تعداد محدود پله، انجام پذیرفت تا علاوه بر اینکه، حس حرکت و پویایی بیشتر شود، در عین حال این جابه جایی فضایی با سهولت انجام پذیرد و حس سکون و آرامش خانه از دست نرود. بدین ترتیب، فضاهای بلااستفاده به کمترین حد خود رسید و از جزء جزء فضاها استفاده شد و باعث شد افراد ساکن در مجموعه، کیفیتهای فضایی متنوعی را تجربه کنند.
در حقیقت، کل فضای خانه تبدیل به یک دستگاه پله شد که در آن اختلاف تراز پاگردها کمتر و هر پاگرد گسترده و تبدیل به یک فضای قابل استفاده شد، این دستگاهپله هم حس حرکت و پویایی و هم حس سکونت و آرامش را در خود داشت.از طرفی با کاشت گیاهان در سطح های مختلف و فضاهای بلا استفاده و ایجاد حس بصری و لامسه بین ساکنین و گیاهان، توانستیم کمی از حس خانه های ویلایی را در این ساختمان کوچک تداعی کنیم، که تاثیر به سزایی در روحیه و شادابی ساکنین داشت.
منبع: caoi
پروژه خانه کوچک
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com