خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

~XFateMeHX~

کاربر برتر
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
6/4/20
ارسال ها
7,078
امتیاز واکنش
10,094
امتیاز
428
زمان حضور
35 روز 22 ساعت 26 دقیقه
نویسنده این موضوع
در تراكم گاز هيدروژن به اندازه جرم خورشيد ما ، به علت فشار گرانشي ، چگالي در مركز ستاره بالا ميرود و به دنبال آن حرارت افزايش مي‌يابد و با بالا رفتن حرارت ، ذرات غير همنام كه نسبت به يكديگر جاذبه الكتريكي و ميل تركيبي دارند در هم ادغام ميشوند و نوترون‌ها را بوجود مي‌آورند ، حاصل فرايند افزايش عدد جرمي عناصر است ، ولي مقدار زيادي انرژي به صورت تشعشع بوجود مي‌آيد كه باعث ميشود ذرات به صورت فواره به طرف سطح ستاره روان شوند كه اين خود باعث تعادل يكنواختي در فعاليت ستاره‌اي همچون خورشيد ما ميشود ، ولي اگر جرم خورشيد ما چهار الي هشت برابر جرم فعلي مي‌بود اين واكنشها بسيار سريع‌تر روي ميدادند و با كاهش ذخيره‌هاي هيدروژني ، ستاره وارد مرحله بحراني خود مي‌شد ، در نهايت واكنشها كند مي‌شدند ، لذا ذرات نمي‌توانستند همچون فواره به طرف سطح حركت كنند ، در نتيجه نيروي انبساط ستاره تحليل مي‌رفت و چگالي و فشار در مركز افزايش مي‌يافت و چون گازها يا پلاسما در فشار و چگالي محدوديت دارند ، اجبارا الكترون‌ها و پروتون‌ها به صورت لحظه‌اي در هم ادغام مي‌شدند و طي مراحلي انفجار ابر نو اختري روي ميداد ، پس ميتوانيم نتيجه بگيريم كه شرط انفجار در يك ابر نو اختر اولا چگالي بيشتر از حد مجاز براي ماده ( گاز يا پلاسما ) و دوما وجود ذرات غير همنام است و چرا غير همنام ؟ به خاطر اينكه نسبت به يكديگر جاذبه و ميل تركيبي داشته باشند !

اينك ميتوان فهميد كه اين شرايط نيز در سياه‌چاله‌ها مهياست ، اولا چگالي و فشار در مركز بعضي از سياه‌چاله‌ها بالاست و تا هر حدي كه بخواهيم قابل افزايش است و هيچ محدوديتي در آن نداريم ، البته تا شروع واكنش و لازم به ذكر است كه فشار و چگالي بحراني براي نوترون‌ها يا كواركها بسيار بيشتر از گاز هيدروژن است ، دوما درست است كه نوترون‌ها يا كواركها ذرات همنام هستند ولي نسبت به يكديگر جاذبه‌اي بسيار قوي به صورت نيروي گرانشي يا هسته اي قوي دارند كه نشانه از ميل تركيبي و ادغام شدن آنهاست چرا كه در كنار يكديگر تجمع كرده‌اند ، يعني همانطور كه الكترون‌ها و پروتون‌ها در كنار يكديگر حضور دارند و اتمها را تشكيل مي‌دهند ، و ما نبايد فراموش كنيم كه نوترون خود ذره‌اي تركيبي از الكترون و پروتون است و در حقيقت الكترون‌ها و پروتون‌ها براي بار دوم در واكنش هسته‌اي از نوع چهارم در هم ادغام ميشوند تا انرژي باقيمانده يا انرژي نهايي خود را تخليه كرده و به ماده تاريك تبديل شده و به نقطه‌ي صفر انرژي برسند . موضوع بسيار مهم اين است كه نوترون‌ها يا كواركها در مركز يك جرم نوتروني به علت افزايش فشار تا اندازه‌اي مشخص ، در نهايت اسپين ( دوران ، سرعت زاويه‌اي و ... ) خود را از دست داده و در هم ادغام ميشوند و شايد اين اسپين آنها است كه فعلا مانع ادغام و تركيب ميشود و فشار به اندازه كافي بالا نرفته است تا اين واكنش انجام پذيرد .

منبع: اندیشه های نو در فیزیک


آيا واكنش هسته‌اي از نوع چهارم واقعا توجيه علمي دارد ؟

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا