Z.A.H.Ř.Ą༻
مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 16/10/20
- ارسال ها
- 1,830
- امتیاز واکنش
- 43,280
- امتیاز
- 418
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 293 روز 10 ساعت 47 دقیقه
سفرنامه چیست ؟
سفرنامه یک گونه بسیار شیرین هنری است که از انواع فرعی ادبیات محسوب می شود و یک شاخه فرعی از خودنوشتن است و آن نوشتن گزارش سفر یا گشت و گذار می باشد.
از آنجا که سفرها به انگیزه های گوناگونی چون تجارت و سیاحت و زیارت یا تحقیق و جز اینها صورت می گیرد، سفرنامه ها نیز به تبع انگیزهء نویسنده از سفر، تنوعی چشمگیر دارند و اطلاعات گوناگونی را در اختیار خوانندگان قرار می دهند.
سفرنامه ها معمولاً زبان و بیانی ساده و شیرین دارند. شاید دلیل ساده گویی بخش بزرگی از سفرنامه ها را بتوان در حین سفر نگاشته شدن آنها دانست؛ زیرا در هنگام جا به جایی و حرکت در سفر امکان سخن پردازیهایی ادبی که به تفکر زیادی احتیاج دارند نیست و نویسنده سفرنامه که در حقیقت همان بیننده حوادث سفر است ، ناچار است برای ثبت و ضبط حداکثری وقایع به قلم خود سرعت ببخشد و همین کار او را از سخن پردازی در نقل روایاتش دور می دارد.
سفرنامه ها یک بعد مهم دیگر نیز دارند و آن هم دیدن لایه های پنهان وجود نویسندهء سفرنامه است.
در سفر است که میزان صبر و شکیبایی افراد، حسن معاشرت آنها با انسانهای مختلف و قدرت روحی ایشان در تطبیق دادن خود با محیط جدید محک می خورد.
خدمت بزرگ دیگر سفرنامه ها، ژرف نگری خاصی است که این دسته از گونه های ادبی در باب شناخت جغرافیایی و تاریخی به خواننده خود می بخشند.
با مطالعه سفرنامه ای صادقانه و دقیق، گویی ما نیز با راوی ماجراها از دره های عمیق و کوه های بلند عبور می کنیم ، از دهکده های متروک دیدن می کنیم ، با مفاخر هر کشور آشنا می شویم ، با مردمان هر ناحیه مانوس می شویم، بر سر سفره خوراکشان می نشینیم و با مراسم و سنتهایشان الفت می گیریم و در یک کلام : با خواندن سفرنامه در حقیقت ما با گوش نویسنده می شنویم و با چشمان او می بینیم.
شاید چنین پنداشته شود که امروزه با وجود دوربینهایی که تمامی عالم را احاطه کرده اند و فناوریهای نوین، از رنگِ پر رنگ سفرنامه های دوران کهن کاسته شده. اما هرگز چنین نیست.
سفرنامه دیدن عالم است از مجرای دل و اندیشه و احساس راوی آن. سفرنامه طبیعت را ، انسانها را و سنتها را به شکل خام و بی روح به ما نشان نمی دهد، سفرنامه برشی است از قلب نویسنده سفرنامه که با هدیه هایی که از سفرش با خود آورده در آمیخته و برای ما ارمغان آورده است...
این مقدمه ای بود در باب اهمیت و عظمت گونه ادبی سفرنامه.
به امید یزدان، در نوشتارهای بعدی به سفرنامه های درخشان ادبیات پارسی اشاراتی مختصر خواهیم داشت تا قلبمان برای مطالعه این آثار شیرین و دوست داشتنی بیشتر به تپش بیافتد و اولین ملاقات ما با ناصرخسرو خواهد بود زیرا کتاب او از مشهورترین و دلپذیرترین سفرنامه های ایرانی و زبان شیرین پارسی است.
سفرنامه یک گونه بسیار شیرین هنری است که از انواع فرعی ادبیات محسوب می شود و یک شاخه فرعی از خودنوشتن است و آن نوشتن گزارش سفر یا گشت و گذار می باشد.
از آنجا که سفرها به انگیزه های گوناگونی چون تجارت و سیاحت و زیارت یا تحقیق و جز اینها صورت می گیرد، سفرنامه ها نیز به تبع انگیزهء نویسنده از سفر، تنوعی چشمگیر دارند و اطلاعات گوناگونی را در اختیار خوانندگان قرار می دهند.
سفرنامه ها معمولاً زبان و بیانی ساده و شیرین دارند. شاید دلیل ساده گویی بخش بزرگی از سفرنامه ها را بتوان در حین سفر نگاشته شدن آنها دانست؛ زیرا در هنگام جا به جایی و حرکت در سفر امکان سخن پردازیهایی ادبی که به تفکر زیادی احتیاج دارند نیست و نویسنده سفرنامه که در حقیقت همان بیننده حوادث سفر است ، ناچار است برای ثبت و ضبط حداکثری وقایع به قلم خود سرعت ببخشد و همین کار او را از سخن پردازی در نقل روایاتش دور می دارد.
سفرنامه ها یک بعد مهم دیگر نیز دارند و آن هم دیدن لایه های پنهان وجود نویسندهء سفرنامه است.
در سفر است که میزان صبر و شکیبایی افراد، حسن معاشرت آنها با انسانهای مختلف و قدرت روحی ایشان در تطبیق دادن خود با محیط جدید محک می خورد.
خدمت بزرگ دیگر سفرنامه ها، ژرف نگری خاصی است که این دسته از گونه های ادبی در باب شناخت جغرافیایی و تاریخی به خواننده خود می بخشند.
با مطالعه سفرنامه ای صادقانه و دقیق، گویی ما نیز با راوی ماجراها از دره های عمیق و کوه های بلند عبور می کنیم ، از دهکده های متروک دیدن می کنیم ، با مفاخر هر کشور آشنا می شویم ، با مردمان هر ناحیه مانوس می شویم، بر سر سفره خوراکشان می نشینیم و با مراسم و سنتهایشان الفت می گیریم و در یک کلام : با خواندن سفرنامه در حقیقت ما با گوش نویسنده می شنویم و با چشمان او می بینیم.
شاید چنین پنداشته شود که امروزه با وجود دوربینهایی که تمامی عالم را احاطه کرده اند و فناوریهای نوین، از رنگِ پر رنگ سفرنامه های دوران کهن کاسته شده. اما هرگز چنین نیست.
سفرنامه دیدن عالم است از مجرای دل و اندیشه و احساس راوی آن. سفرنامه طبیعت را ، انسانها را و سنتها را به شکل خام و بی روح به ما نشان نمی دهد، سفرنامه برشی است از قلب نویسنده سفرنامه که با هدیه هایی که از سفرش با خود آورده در آمیخته و برای ما ارمغان آورده است...
این مقدمه ای بود در باب اهمیت و عظمت گونه ادبی سفرنامه.
به امید یزدان، در نوشتارهای بعدی به سفرنامه های درخشان ادبیات پارسی اشاراتی مختصر خواهیم داشت تا قلبمان برای مطالعه این آثار شیرین و دوست داشتنی بیشتر به تپش بیافتد و اولین ملاقات ما با ناصرخسرو خواهد بود زیرا کتاب او از مشهورترین و دلپذیرترین سفرنامه های ایرانی و زبان شیرین پارسی است.
ادبیات سفر و زندگی چیست؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
