- عضویت
- 17/11/20
- ارسال ها
- 1,787
- امتیاز واکنش
- 12,071
- امتیاز
- 323
- سن
- 20
- محل سکونت
- MASHHAD
- زمان حضور
- 90 روز 8 ساعت 45 دقیقه
جلوه هاى صدق اهل بیت علیهم السلام در صادق این خاندان به صورت ویژه بروز یافته است. این جلوه ها را در رفتار آن حضرت بهترمى توان درک کرد. آنچه بیشتر رواج یافته، ذکر« قال الصادق »هاست که به حق زیرساخت فکرى، فقهى و کلامى شیعه را تشکیل داده است اما در کنار توجه به گفته هاى آن حضرت، فصلى براى تامل و توجه در رفتارهاى آن امام علیه السلام و بهره گیرى عملى از این رفتارها فصل دیگرى را هم باید گشود . آنچه در این نوشتار مى آید، بخشى از کردارهاى امام صادق علیه السلام را منعکس مى سازد.
۱. رسیدگی به محرومان
هشام بن سالم مى گوید: امام صادق علیه السلام هنگامى که تاریکى شب فرا مى رسید، کیسه ای از نان و گوشت و پول را بر مى داشت و بردوش مى نهاد و به سوى نیازمندان شهر مدینه مى شتافت و آنها را میانشان تقسیم مى کرد. آنها او را نمى شناختند. زمانى که امام صادق علیه السلام رحلت کرد و آن انفاق هاى شبانه ادامه پیدا نکرد، نیازمندان فهمیدند که چه کسى هر شب به آنها غذا و پول مى داد. (۱)
معلى بن خنیس مى گوید: امام صادق علیه السلام با انبانى (کیسه) از نان بیرون آمد و من همراه او بودم. به اقامتگاه بنى ساعده رسیدیم. در آن جا گروهى خوابیده بودند. آن حضرت یک یا دو نان بر بالین هر کدام نهاد. به آخرین فرد که رسید، برگشتیم. پرسیدم: من به فدایت! آیا اینها حق را مى شناسند ( یعنى شیعه هستند)؟ از پاسخ امام برمی آید که آنان شیعه نبودند ولی نسبت به آنها نیز رافت داشتند. (۲)
در روایتى آمده است:
«کان الصادق علیه السلام یطعم حتى لایبقى لعیاله شى ء»(۳) ؛ امام صادق علیه السلام به فقیران اطعام مى کرد تا آن جا که براى خانواده اش چیزى باقى نمى ماند.
۲ . میانه روى
امام صادق علیه السلام . در ایام قحطى . دستورمى داد براى تهیه آرد، گندم را با جو مخلوط کنند و مى فرمود: من مى توانم براى خانواده ام آرد گندم خالص تهیه کنم ولى دوست دارم در زندگى اندازه و حساب و کتاب را خوب رعایت کنم. (۴)
۳ . دورى از بخل
فضل بن ابى قره مى گوید:
” رایت اباعبدالله علیه السلام یطوف من اول اللیل الى الصباح و هو یقول: اللهم قنى شح نفسى فقلت: جعلت فداک ما سمعتک تدعو بغیر هذا الدعاء؟ قال: واى شى ء اشد من شح النفس، ان الله یقول: «و من یوق شح نفسه فاولئک هم المفلحون .» (۵)
امام صادق علیه السلام را دیدم که از اول شب تا صبح، خانه خدا را طواف کرد و این دعا را خواند: خدایا! مرا از شر بخل نفسم برهان! گفتم: به فدایت شوم! از شما غیر از این دعا را نشنیدم؟ فرمود: چه چیزى بدتر از بخل نفس! بعد آیه « و من یوق شح نفسه…» را خواند.
۴ . ادب بیمارى
امام صادق علیه السلام هنگام بیمار شدن عرض مى کرد: «الله اجعله عله ادب لاعله غضب.» (۶)
بارخدایا! آن را بیمارى ادب (و تنبه) قرار بده، نه بیمارى غضب ( و خشمت).
۵ . دعا هنگام پیش آمد ناگوار
«کان الصادق علیه السلام: اذا حز به امر جمع النساء والصبیان ثم دعا و امنوا.» (۷)
امام صادق علیه السلام هر گاه به پیش آمد ناگوارى برمى خورد، زنان و اطفال را جمع مى کرد و دعا مى کرد و آنها آمین مى گفتند.
۶ . سجده بر تربت حسینى
«کان الصادق علیه السلام لایسجد الا على تربه الحسین علیه السلام تذللا لله و استکانه الیه.» (۸)
امام صادق علیه السلام جز بر تربت حسینى سجده نمى کرد، تا در درگاه خداوند.
۷ . دعا
«کان الصادق علیه السلام یدعو بهذاالدعاء: الهى کیف ادعوک و قد عصیتک و کیف لاادعوک و قد عرفت حبک فى قلبى…» (۹)
امام صادق علیه السلام این دعا را مى خواند: خدایا! چگونه تو را بخوانم، در حالى که تو را معصیت کرده ام و چگونه تو را نخوانم، در حالى که محبت تو را در قلبم احساس مى کنم …
۸ . روزه
« کان الصادق علیه السلام اذا صام لایشم الریحان فسئل عن ذلک فقال: انى اکره ان اخلط صومى بلذه.» (۱۰)
امام صادق علیه السلام هنگامى که روزه مى گرفت، ریحان را بو نمى کرد. از او علت این امر را پرسیدند. فرمود: من دوست ندارم که روزه ام را با لـ*ـذت درهم آمیزم.
۱. رسیدگی به محرومان
هشام بن سالم مى گوید: امام صادق علیه السلام هنگامى که تاریکى شب فرا مى رسید، کیسه ای از نان و گوشت و پول را بر مى داشت و بردوش مى نهاد و به سوى نیازمندان شهر مدینه مى شتافت و آنها را میانشان تقسیم مى کرد. آنها او را نمى شناختند. زمانى که امام صادق علیه السلام رحلت کرد و آن انفاق هاى شبانه ادامه پیدا نکرد، نیازمندان فهمیدند که چه کسى هر شب به آنها غذا و پول مى داد. (۱)
معلى بن خنیس مى گوید: امام صادق علیه السلام با انبانى (کیسه) از نان بیرون آمد و من همراه او بودم. به اقامتگاه بنى ساعده رسیدیم. در آن جا گروهى خوابیده بودند. آن حضرت یک یا دو نان بر بالین هر کدام نهاد. به آخرین فرد که رسید، برگشتیم. پرسیدم: من به فدایت! آیا اینها حق را مى شناسند ( یعنى شیعه هستند)؟ از پاسخ امام برمی آید که آنان شیعه نبودند ولی نسبت به آنها نیز رافت داشتند. (۲)
در روایتى آمده است:
«کان الصادق علیه السلام یطعم حتى لایبقى لعیاله شى ء»(۳) ؛ امام صادق علیه السلام به فقیران اطعام مى کرد تا آن جا که براى خانواده اش چیزى باقى نمى ماند.
۲ . میانه روى
امام صادق علیه السلام . در ایام قحطى . دستورمى داد براى تهیه آرد، گندم را با جو مخلوط کنند و مى فرمود: من مى توانم براى خانواده ام آرد گندم خالص تهیه کنم ولى دوست دارم در زندگى اندازه و حساب و کتاب را خوب رعایت کنم. (۴)
۳ . دورى از بخل
فضل بن ابى قره مى گوید:
” رایت اباعبدالله علیه السلام یطوف من اول اللیل الى الصباح و هو یقول: اللهم قنى شح نفسى فقلت: جعلت فداک ما سمعتک تدعو بغیر هذا الدعاء؟ قال: واى شى ء اشد من شح النفس، ان الله یقول: «و من یوق شح نفسه فاولئک هم المفلحون .» (۵)
امام صادق علیه السلام را دیدم که از اول شب تا صبح، خانه خدا را طواف کرد و این دعا را خواند: خدایا! مرا از شر بخل نفسم برهان! گفتم: به فدایت شوم! از شما غیر از این دعا را نشنیدم؟ فرمود: چه چیزى بدتر از بخل نفس! بعد آیه « و من یوق شح نفسه…» را خواند.
۴ . ادب بیمارى
امام صادق علیه السلام هنگام بیمار شدن عرض مى کرد: «الله اجعله عله ادب لاعله غضب.» (۶)
بارخدایا! آن را بیمارى ادب (و تنبه) قرار بده، نه بیمارى غضب ( و خشمت).
۵ . دعا هنگام پیش آمد ناگوار
«کان الصادق علیه السلام: اذا حز به امر جمع النساء والصبیان ثم دعا و امنوا.» (۷)
امام صادق علیه السلام هر گاه به پیش آمد ناگوارى برمى خورد، زنان و اطفال را جمع مى کرد و دعا مى کرد و آنها آمین مى گفتند.
۶ . سجده بر تربت حسینى
«کان الصادق علیه السلام لایسجد الا على تربه الحسین علیه السلام تذللا لله و استکانه الیه.» (۸)
امام صادق علیه السلام جز بر تربت حسینى سجده نمى کرد، تا در درگاه خداوند.
۷ . دعا
«کان الصادق علیه السلام یدعو بهذاالدعاء: الهى کیف ادعوک و قد عصیتک و کیف لاادعوک و قد عرفت حبک فى قلبى…» (۹)
امام صادق علیه السلام این دعا را مى خواند: خدایا! چگونه تو را بخوانم، در حالى که تو را معصیت کرده ام و چگونه تو را نخوانم، در حالى که محبت تو را در قلبم احساس مى کنم …
۸ . روزه
« کان الصادق علیه السلام اذا صام لایشم الریحان فسئل عن ذلک فقال: انى اکره ان اخلط صومى بلذه.» (۱۰)
امام صادق علیه السلام هنگامى که روزه مى گرفت، ریحان را بو نمى کرد. از او علت این امر را پرسیدند. فرمود: من دوست ندارم که روزه ام را با لـ*ـذت درهم آمیزم.
سیرى در سیره امام صادق علیه السلام.
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
