- عضویت
- 17/11/20
- ارسال ها
- 1,787
- امتیاز واکنش
- 12,071
- امتیاز
- 323
- سن
- 20
- محل سکونت
- MASHHAD
- زمان حضور
- 90 روز 8 ساعت 45 دقیقه
علمای اسلام متفقند که امیر المؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) از دیگر صحابه رسول الله (صلی الله علیه و آله) عالمتر و در احکام الهی و تفسیر رموز قرآن و سنت از آنان داناتر و در فقه و قضاء بصیرتر و عادلتر بود. خواص یاران پیغمبر (صلی الله علیه و آله) مثل ام سلمه و عایشه، همسران وی، و سلمان فارسی و انس بن مالک و عمر بن الخطاب و عبدالله بن عباس و معاویه بن ابی سفیان و عبدالله بن مسعود و بریده بن الحصیب و جابر بن عبدالله و عدی بن خاتم و ابو سعید خدری … هر یک ضمن احادیثی این امر را اثبات کرده اند. اما این راز مکتوم مانده است که وی این همه دانش را در علوم عقلی و نقلی و رزمی کجا و چه وقت از چه کسی آموخته بود تا حدی که بتواند سخنگو و سفیر و کاتب وحی پیامبر (صلی الله علیه و آله) شود و خطبه ها و اشعار و فتاوی او سرمشق فصحای عرب و راهنمای داوران و داورسان مسلمان گردد.
علمای امامیه به استناد احادیث وارده از طرق شیعی و سنی، علم علی (علیه السلام) را مانند سایر فضائل و خصایص او موثوب و فطری و ممد از صحبت و تربیت رسول الله (صلی الله علیه و آله) می دانند. آنان عقیده دارند که علی (علیه السلام) آموزگاری جز خاتم الانبیاء و درس و مشقی جز قرآن و حدیث نداشته ورد خلوت و جلوت و سفر و حضر پیوسته از رشحات فیض تعلیم و ارشاد رسول الله بهره مند بوده و رموز ولایت و رهبری را از پسر عم خود فرا گرفته است. وقتی کودک بود بر دوش مصطفی یا دست در دست او به دشتها و دره های بطحاء می رفت و هر چه در نظرش مجهول می آمد از حضرتش می پرسید و پاسخ می گرفت. رسول الله (صلی الله علیه و آله) در کودکی او را از پدرش ابوطالب بگرفت و پسرخوانده و عضو خانواده خود ساخت، علاقه اش به علی (علیه السلام) تا حدی بود که در خلوتگاه غار حراء او را با خود می برد. بعد از بعثت و در کشاکش کارشکنی های قریش علی نوجوان سایه وار دنبال پیامبر (صلی الله علیه و آله) رفت و در برابر هر حادثه خود را سپر او می ساخت. در تبعیدگاه «شعب ابی طالب» شبها در کنار بسـ*ـتر رسول الله نگهبانی می کرد. در شب سرنوشت ساز هجرت بر بسـ*ـتر او آرمید و جان خود را فدای وی ساخت. در مدینه، همخانه و همسایه پیغمبر و تا آخرین لحظه حیات وی در کنار او بود. او سردار بزرگ و علمدار و مشاور و محرم اسرار و دبیر و وزیر و مأمور اجرائیات پیغمبر بود و پیداست که این تعلیم مداوم و این پیوستگی منبعث از یگانگی روحی، سرمایه اصلی آموزش های نظری و عملی علی بود. به این سبب پیغمبر می فرمود: «علی جان من و خزانه دار علم من و دروازه شهر دانش من و فاضل ترین و برترین یاران من است» . درباره اینکه علم علی مستند و متصل به مصدر وحی بوده محدثین اهل سنت روایات بسیاری از رسول الله آورده اند (اسد الغابه، ۴/۲۲، الاستیعاب، ۲/۴۶۲، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، ۱۲/ حدیث ۱۲۲۲، ۱۵/احادیث ۲۱۵ به بعد) . در حدیثی از قول عبدالله بن عباس آمده است: «علم شش جزء است، پنج جزء آن را به علی داده اند، در جزء ششم هم با مردم شریک و به سهم خود از همه ما داناتر است» (الغدیر، ۳/۹۹ به نقل از مناقب، خوارزمی/۵۵) . به موجب همین اخبار رسول الله علی را وارث علم و گنجور دانش و صندوق اسرار خود معرفی می کرد (خصائص علی بن ابی طالب (صلی الله علیه و آله) /۸۲، کنز العمال، ۱۵/حدیث ۴۱۸، الغدیر، ۱۰۰۰) به روایت ابن عباس پیغمبر (صلی الله علیه و آله) علی (علیه السلام) را صندوقچه علم خود معرفی کرد (کنز العمال، ۱۲/حدیث ۴۱۸) سلمان فارسی روایت کرده است که پیغمبر می فرمود: «بعد از من علی دانشمندترین افراد امت است» (کنزالعمال، ۱۲/حدیث ۱۲۱۷) . کسی از معاویه بن ابی سفیان مسأله ای پرسید گفت: برو از علی بپرس گفت: جواب تو را بیشتر دوست دارم، معاویه گفت: «چه حرف زشتی زدی و چه سخن در خور سرزنش گفتی. تو مردی را دوست نمی داری که رسول الله به خاطر علمش او را گرامی می داشت… و عمر وقتی به مشکلی بر می خورد می گفت: علی اینجا هست. برخیز که خدا پاهایت را از زمین بلند نکند (مناقب ابن حنبل، نسخه عکس کتابخانه مجلس ورق ۱۱۶) .
هر یک از صحابه مشکلی داشت و در حکمی در می ماند در خانه علی (علیه السلام) می رفت. رسول الله او را دادگرترین قضات خوانده بود. به روایت ابن عباس «علم من و سایر صحابه در جنب علم علی مانند قطره ای در برابر هفت دریاست» (الغدیر، ۲/۴۴) . به روایت عایشه و عمر بن الخطاب و عبدالله بن عمر و معاویه بن ابی سفیان و عبدالله بن مسعود و ابو سعید خدری… علی ماهرترین فقیه و عادل ترین قاضی و داناترین مردم به سنت پیغمبر بود و هرگز در داوری خطا نمی کرد. در تاریخ اسلام هیچکس را سراغ نداریم که تا این حد از دانش خود مطمئن باشد که بر سر جمع بگوید: «سلونی قبل ان تفقدونی هر چه می خواهید از من بپرسید پیش از آن که مرا از دست بدهید» . عمر بن الخطاب ده ها بار مشکل خود را از علی می پرسید و می گفت : «لو لا علی لهلک عمر، اگر علی نبود عمر هلاک می شد» (کنز العمال، ۱۲/ حدیث ۱۱۶۱ و ۱۲۱۷، ۱۵/ احادیث ۳۰۱ به بعد، الریاض النضره، ۲/۱۹۸، الغدیر، ۳/۹۷، مناقب خوارزمی، ۵۰) .
علمای امامیه به استناد احادیث وارده از طرق شیعی و سنی، علم علی (علیه السلام) را مانند سایر فضائل و خصایص او موثوب و فطری و ممد از صحبت و تربیت رسول الله (صلی الله علیه و آله) می دانند. آنان عقیده دارند که علی (علیه السلام) آموزگاری جز خاتم الانبیاء و درس و مشقی جز قرآن و حدیث نداشته ورد خلوت و جلوت و سفر و حضر پیوسته از رشحات فیض تعلیم و ارشاد رسول الله بهره مند بوده و رموز ولایت و رهبری را از پسر عم خود فرا گرفته است. وقتی کودک بود بر دوش مصطفی یا دست در دست او به دشتها و دره های بطحاء می رفت و هر چه در نظرش مجهول می آمد از حضرتش می پرسید و پاسخ می گرفت. رسول الله (صلی الله علیه و آله) در کودکی او را از پدرش ابوطالب بگرفت و پسرخوانده و عضو خانواده خود ساخت، علاقه اش به علی (علیه السلام) تا حدی بود که در خلوتگاه غار حراء او را با خود می برد. بعد از بعثت و در کشاکش کارشکنی های قریش علی نوجوان سایه وار دنبال پیامبر (صلی الله علیه و آله) رفت و در برابر هر حادثه خود را سپر او می ساخت. در تبعیدگاه «شعب ابی طالب» شبها در کنار بسـ*ـتر رسول الله نگهبانی می کرد. در شب سرنوشت ساز هجرت بر بسـ*ـتر او آرمید و جان خود را فدای وی ساخت. در مدینه، همخانه و همسایه پیغمبر و تا آخرین لحظه حیات وی در کنار او بود. او سردار بزرگ و علمدار و مشاور و محرم اسرار و دبیر و وزیر و مأمور اجرائیات پیغمبر بود و پیداست که این تعلیم مداوم و این پیوستگی منبعث از یگانگی روحی، سرمایه اصلی آموزش های نظری و عملی علی بود. به این سبب پیغمبر می فرمود: «علی جان من و خزانه دار علم من و دروازه شهر دانش من و فاضل ترین و برترین یاران من است» . درباره اینکه علم علی مستند و متصل به مصدر وحی بوده محدثین اهل سنت روایات بسیاری از رسول الله آورده اند (اسد الغابه، ۴/۲۲، الاستیعاب، ۲/۴۶۲، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، ۱۲/ حدیث ۱۲۲۲، ۱۵/احادیث ۲۱۵ به بعد) . در حدیثی از قول عبدالله بن عباس آمده است: «علم شش جزء است، پنج جزء آن را به علی داده اند، در جزء ششم هم با مردم شریک و به سهم خود از همه ما داناتر است» (الغدیر، ۳/۹۹ به نقل از مناقب، خوارزمی/۵۵) . به موجب همین اخبار رسول الله علی را وارث علم و گنجور دانش و صندوق اسرار خود معرفی می کرد (خصائص علی بن ابی طالب (صلی الله علیه و آله) /۸۲، کنز العمال، ۱۵/حدیث ۴۱۸، الغدیر، ۱۰۰۰) به روایت ابن عباس پیغمبر (صلی الله علیه و آله) علی (علیه السلام) را صندوقچه علم خود معرفی کرد (کنز العمال، ۱۲/حدیث ۴۱۸) سلمان فارسی روایت کرده است که پیغمبر می فرمود: «بعد از من علی دانشمندترین افراد امت است» (کنزالعمال، ۱۲/حدیث ۱۲۱۷) . کسی از معاویه بن ابی سفیان مسأله ای پرسید گفت: برو از علی بپرس گفت: جواب تو را بیشتر دوست دارم، معاویه گفت: «چه حرف زشتی زدی و چه سخن در خور سرزنش گفتی. تو مردی را دوست نمی داری که رسول الله به خاطر علمش او را گرامی می داشت… و عمر وقتی به مشکلی بر می خورد می گفت: علی اینجا هست. برخیز که خدا پاهایت را از زمین بلند نکند (مناقب ابن حنبل، نسخه عکس کتابخانه مجلس ورق ۱۱۶) .
هر یک از صحابه مشکلی داشت و در حکمی در می ماند در خانه علی (علیه السلام) می رفت. رسول الله او را دادگرترین قضات خوانده بود. به روایت ابن عباس «علم من و سایر صحابه در جنب علم علی مانند قطره ای در برابر هفت دریاست» (الغدیر، ۲/۴۴) . به روایت عایشه و عمر بن الخطاب و عبدالله بن عمر و معاویه بن ابی سفیان و عبدالله بن مسعود و ابو سعید خدری… علی ماهرترین فقیه و عادل ترین قاضی و داناترین مردم به سنت پیغمبر بود و هرگز در داوری خطا نمی کرد. در تاریخ اسلام هیچکس را سراغ نداریم که تا این حد از دانش خود مطمئن باشد که بر سر جمع بگوید: «سلونی قبل ان تفقدونی هر چه می خواهید از من بپرسید پیش از آن که مرا از دست بدهید» . عمر بن الخطاب ده ها بار مشکل خود را از علی می پرسید و می گفت : «لو لا علی لهلک عمر، اگر علی نبود عمر هلاک می شد» (کنز العمال، ۱۲/ حدیث ۱۱۶۱ و ۱۲۱۷، ۱۵/ احادیث ۳۰۱ به بعد، الریاض النضره، ۲/۱۹۸، الغدیر، ۳/۹۷، مناقب خوارزمی، ۵۰) .
حدیث باب مدینه علم
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
