- عضویت
- 18/3/20
- ارسال ها
- 391
- امتیاز واکنش
- 7,544
- امتیاز
- 263
- سن
- 24
- محل سکونت
- City of Smoke and Ash☁️
- زمان حضور
- 60 روز 20 ساعت 41 دقیقه
نویسنده این موضوع
نقد و بررسی بازی رزیدنت ایول: بایوهازارد
بازی Resident Evil 7 Biohazard یک بازگشت تمامعیار به گذشتههای دور و نزدیک است، ترکیبی از بهترین و بدترین ویژگیهای این مجموعه.
بازی رزیدنت اویل 7، جدیدترین قسمت از مجموعهی پرچمدارِ استودیوی ژاپنی کپکام، بازی فوقالعاده و بینقصی نیست، اما تا دلتان بخواهد سرگرمکننده و خوشساخت است. بازی تماما نوآورانهای که از روی تریلرهایش به نظر میرسید نیست، اما این عدم نوآوری صرفا نکتهی بدی محسوب نمیشود. «رزیدنت اویل 7» برخلاف چیزی که فکر میکردیم حرکت انقلابی شینجی میکامی با «رزیدنت اویل 4» را تکرار نمیکند، اما این نه تنها یکی از نکات منفیاش نیست، که شاید بهترین ویژگی بازی هم باشد. حقیقت این است که بعضی بازیها آنقدر به تکرار افتادهاند که فقط چیزی مثل یک نوآوری و انقلاب اساسی آنها را از شرایط خستهکننده و درجا زدنشان نجات میدهد. رزیدنت اویل اما بازیای نبوده که به تکرار افتاده باشد. مشکل «رزیدنت اویل» از دست دادن هویتش بود. هیچوقت فراموشی هویت را با اختراع یک هویت قلابی جدید و جایگزین کردن زورکی آن درمان نمیکنند، بلکه سعی میکنند تا با مرور خاطرات گذشته هویت واقعی فرد را به یادش بیاورند. اگر قسمت ششم و تا حدودی پنجم را رزیدنت اویلهایی بدانیم که با انتخاب اکشنهای بیسروته هالیوودی به هزیان گفتن افتاده بودند، قسمت هفتم همان رزیدنتی است که به خودش آمده و بالاخره به یاد میآورد که واقعا چه چیزی بوده و چه چیزی باید باشد. «رزیدنت اویل 7» همان کسی است که بعد از سالها از یک کمای طولایی بیدار شده و تازه دارد به خاطر میآورد که کجاست. «رزیدنت اویل 7» در یک کلام بازیای است که این مجموعه بهطرز دیوانهواری برای بازگشت به روزهای اوجش به آن نیاز داشت و سازندگان در رسیدن به هدفی که داشتهاند در حد قابلقبولی موفق بودهاند.
آخه میدانید چه شده؟ به محض انتشار اولین تریلرهای بازی و روبهرو شدن طرفداران کهنهکارِ مجموعه با زاویهی دوربین شخصیت اصلی که از سوم شخص روی شانه به اول شخص تغییر کرده بود، عدهای ناراحت شدند که بازی محبوبشان خراب شده است و عدهای دیگر خوشحال بودند که بازی محبوبشان با تغییری اساسی روبهرو شده است. بگذارید بگویم که هر دو طرف با دیدن محصول نهایی بهطور مثبتی ناامید خواهند شد: کسانی که ناراحت بودند باید بدانند که شاید زاویهی دوربین تغییر کرده باشد، اما «رزیدنت اویل 7» به معنای واقعی کلمه «رزیدنت اویل» است و تمام ویژگیهای منحصربهفرد این مجموعه و ژانر «وحشت/بقا» که توسط خودش در فضای جریان اصلی وارد شده بود را در خود دارد و کسانی که با دیدن یک تغییر دوربین ساده، انتظار یک انقلاب بزرگ را میکشیدند باید بدانند که خبری از این حرفها نیست. «رزیدنت اویل 7» یک ریبوت/دنباله محسوب میشود. یعنی علاوهبر برگرداندن این مجموعه به ریشههایش و فاصله گرفتن از مسیری که بازیهای این مجموعه با قسمت پنجم و ششم پیش گرفته بودند، ادامهدهندهی اتفاقات بازیهای قبلی نیز است.
بازی Resident Evil 7 Biohazard یک بازگشت تمامعیار به گذشتههای دور و نزدیک است، ترکیبی از بهترین و بدترین ویژگیهای این مجموعه.
بازی رزیدنت اویل 7، جدیدترین قسمت از مجموعهی پرچمدارِ استودیوی ژاپنی کپکام، بازی فوقالعاده و بینقصی نیست، اما تا دلتان بخواهد سرگرمکننده و خوشساخت است. بازی تماما نوآورانهای که از روی تریلرهایش به نظر میرسید نیست، اما این عدم نوآوری صرفا نکتهی بدی محسوب نمیشود. «رزیدنت اویل 7» برخلاف چیزی که فکر میکردیم حرکت انقلابی شینجی میکامی با «رزیدنت اویل 4» را تکرار نمیکند، اما این نه تنها یکی از نکات منفیاش نیست، که شاید بهترین ویژگی بازی هم باشد. حقیقت این است که بعضی بازیها آنقدر به تکرار افتادهاند که فقط چیزی مثل یک نوآوری و انقلاب اساسی آنها را از شرایط خستهکننده و درجا زدنشان نجات میدهد. رزیدنت اویل اما بازیای نبوده که به تکرار افتاده باشد. مشکل «رزیدنت اویل» از دست دادن هویتش بود. هیچوقت فراموشی هویت را با اختراع یک هویت قلابی جدید و جایگزین کردن زورکی آن درمان نمیکنند، بلکه سعی میکنند تا با مرور خاطرات گذشته هویت واقعی فرد را به یادش بیاورند. اگر قسمت ششم و تا حدودی پنجم را رزیدنت اویلهایی بدانیم که با انتخاب اکشنهای بیسروته هالیوودی به هزیان گفتن افتاده بودند، قسمت هفتم همان رزیدنتی است که به خودش آمده و بالاخره به یاد میآورد که واقعا چه چیزی بوده و چه چیزی باید باشد. «رزیدنت اویل 7» همان کسی است که بعد از سالها از یک کمای طولایی بیدار شده و تازه دارد به خاطر میآورد که کجاست. «رزیدنت اویل 7» در یک کلام بازیای است که این مجموعه بهطرز دیوانهواری برای بازگشت به روزهای اوجش به آن نیاز داشت و سازندگان در رسیدن به هدفی که داشتهاند در حد قابلقبولی موفق بودهاند.
آخه میدانید چه شده؟ به محض انتشار اولین تریلرهای بازی و روبهرو شدن طرفداران کهنهکارِ مجموعه با زاویهی دوربین شخصیت اصلی که از سوم شخص روی شانه به اول شخص تغییر کرده بود، عدهای ناراحت شدند که بازی محبوبشان خراب شده است و عدهای دیگر خوشحال بودند که بازی محبوبشان با تغییری اساسی روبهرو شده است. بگذارید بگویم که هر دو طرف با دیدن محصول نهایی بهطور مثبتی ناامید خواهند شد: کسانی که ناراحت بودند باید بدانند که شاید زاویهی دوربین تغییر کرده باشد، اما «رزیدنت اویل 7» به معنای واقعی کلمه «رزیدنت اویل» است و تمام ویژگیهای منحصربهفرد این مجموعه و ژانر «وحشت/بقا» که توسط خودش در فضای جریان اصلی وارد شده بود را در خود دارد و کسانی که با دیدن یک تغییر دوربین ساده، انتظار یک انقلاب بزرگ را میکشیدند باید بدانند که خبری از این حرفها نیست. «رزیدنت اویل 7» یک ریبوت/دنباله محسوب میشود. یعنی علاوهبر برگرداندن این مجموعه به ریشههایش و فاصله گرفتن از مسیری که بازیهای این مجموعه با قسمت پنجم و ششم پیش گرفته بودند، ادامهدهندهی اتفاقات بازیهای قبلی نیز است.
نقد و بررسی بازی Resident Evil: Biohazard
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com