- عضویت
- 28/2/20
- ارسال ها
- 4,354
- امتیاز واکنش
- 51,361
- امتیاز
- 443
- محل سکونت
- ☁️
- زمان حضور
- 122 روز 21 ساعت 18 دقیقه
نویسنده این موضوع
خودا کووه ناسیگ وه فر نیگه بان
خدا کوه را می شناسد که روی آن برف می گذارد.
***
میمان یهی شهوه دعاگوو سهد ساله
مهمان یک شبه دعا گو صد ساله
***
ابرو خوود(خوت) له ده سخووده(خوته) هیوره ده په یو(چاو دیری لی بکه)
آبروی خودت دست خودته مواظب آن باش.
***
میهی یهکهتر گورگ بردهی سگ ژار مل خوهی شکان
گرگ، گوسفند دیگری را برده است، سگ فقیر گردن خود را می شکند
***
رووی ده سی وه ئه نجیر نه ره سی وه ت که ره سه
روباه دستش به انجیر نمی رسد می گوید نارس است.
***
پغشه خوهی چهسه و فشار خونی چهسه
مگس خودش چیست، فشار خونش چه باشد
***
ئاردی رشیاگ(بیخ) له ناو درگ(درک) کو گه ردوو نیوگ(نابیته وه)
آرد ریخته در خار زار جمع نگردد.
***
میه لهر خوهی چگ پوسالکهی برد وهرد
گوسفند لاغر رفت، پوست را هم با خود برد.
***
میرات خهر وه کهمتار رهسی
میراث خر به کفتار می رسد
***
کابرا سه ر بئاو تاشیگ
یارو سر بی آب می تراشد
***
خالوو که فیگه سه ر ئاو خوارزا ده خوار ئاو فیریگ کیگ
دایی در سر آب غرق می شود خواهر زاده در پایین آب دنبالش می گردد.
***
منیته کهیوانوو پهتگ ئهوشه کن
شبیه کدبانویی هستی که پته کهنه را از هم جدا می کند
***
م ده مهکینه دیام، کلاو ت ئاردینه
من از آسیاب می آیم کلاه تو آردی شده
***
میمان حهبیب خوداس
میهمان حبیب خداست.
***
مووریژه وهختی خوازی رسقی بوری بال و پهر دراری
مورچه به گاه قطع روزی، بال و پر در می آورد
***
مهگهر نان و گووش جایته
مگر نان را با گوش می جوی
منبع:بیتوته
خدا کوه را می شناسد که روی آن برف می گذارد.
***
میمان یهی شهوه دعاگوو سهد ساله
مهمان یک شبه دعا گو صد ساله
***
ابرو خوود(خوت) له ده سخووده(خوته) هیوره ده په یو(چاو دیری لی بکه)
آبروی خودت دست خودته مواظب آن باش.
***
میهی یهکهتر گورگ بردهی سگ ژار مل خوهی شکان
گرگ، گوسفند دیگری را برده است، سگ فقیر گردن خود را می شکند
***
رووی ده سی وه ئه نجیر نه ره سی وه ت که ره سه
روباه دستش به انجیر نمی رسد می گوید نارس است.
***
پغشه خوهی چهسه و فشار خونی چهسه
مگس خودش چیست، فشار خونش چه باشد
***
ئاردی رشیاگ(بیخ) له ناو درگ(درک) کو گه ردوو نیوگ(نابیته وه)
آرد ریخته در خار زار جمع نگردد.
***
میه لهر خوهی چگ پوسالکهی برد وهرد
گوسفند لاغر رفت، پوست را هم با خود برد.
***
میرات خهر وه کهمتار رهسی
میراث خر به کفتار می رسد
***
کابرا سه ر بئاو تاشیگ
یارو سر بی آب می تراشد
***
خالوو که فیگه سه ر ئاو خوارزا ده خوار ئاو فیریگ کیگ
دایی در سر آب غرق می شود خواهر زاده در پایین آب دنبالش می گردد.
***
منیته کهیوانوو پهتگ ئهوشه کن
شبیه کدبانویی هستی که پته کهنه را از هم جدا می کند
***
م ده مهکینه دیام، کلاو ت ئاردینه
من از آسیاب می آیم کلاه تو آردی شده
***
میمان حهبیب خوداس
میهمان حبیب خداست.
***
مووریژه وهختی خوازی رسقی بوری بال و پهر دراری
مورچه به گاه قطع روزی، بال و پر در می آورد
***
مهگهر نان و گووش جایته
مگر نان را با گوش می جوی
منبع:بیتوته
ضرب المثل های کردی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com