Z.A.H.Ř.Ą༻
مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 16/10/20
- ارسال ها
- 1,846
- امتیاز واکنش
- 43,392
- امتیاز
- 418
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 294 روز 4 ساعت 9 دقیقه
نویسنده این موضوع
حسن مقدم
تولد: 1895 ميلادي در تهران
وفات: 1925 ميلادي در سوئيس
حسن مقدم فرزند محمد تقي خان احتساب الملك و برادر بزرگ تر محسن مقدم ( واقف موزه مقدم دانشگاه تهران) از بزرگ مردان تاريخ
ادبيات كشورمان مي باشد که برای اولین بار تئاتر را به صورت آکادمیک و حرفه ای در ايران به روی صحنه آورد.
بزرگترین اثر ادبی زنده ياد مقدم نمایشنامه ی معروف ((جعفرخان از فرنگ آمده )) مي باشد که حتی پس از اجرا در جامعه ی عقب افتاده ی
ایران قاجار بسیار طرفدار و منتقد پیدا کرد و علت معروفیت او نزد ایرانیان آن زمان هم همین شاهکار ادبی وی اجرای این نمایشنامه درواقع اولین تئاتر مدرن در ایران بود چون تا قبل از این تاریخ(1301شمسي) معمولا نمایش های سرحوضی و تعزیه
متداول بود که از فنون حرفه ای تئاتر و بازیگری بدور بودند. این نمایشنامه در سال 1301شمسی در تالار گراند هتل تهران در شب هشتم فروردین به صحنه برده شد که بدون شک اجرای موفق این نمایشنامه یکی از رویدادهای بسیار موثر درتئاتر این مرز و بوم بوده است. آوازهی او در سالهای 1924 و 1925 ميلادي به حدی بوده است که معروفترین مردان قلم امروز به پای شهرت او نمیرسیدهاند. نام او در اغلب نشریات و مجلات معروف اروپا از جمله (مرکور دوفرانس، مساژ دوریان، کودولوریان، اروپ، روولیترر و ... در ردیف بزرگان علم و ادبدنیای معاصرش مانند فروید، زوایک، ماکسیم گورکی، سن کلر، آندره ژید و تاگور) داستان کوتاه، مکالمه و مناظره نمایشی، فضولی و مزاح، نیشخند و انتقاد طنزآمیز، تحقیق درباره فولکلور ایران، روش جمع آوری افسانهها وحکم و امثال و اصطلاحات فارسی، تتبعات ادبی، تحقیقات تاریخی، بیوگرافی و اسکیچ نویسی رشتههایی بود که او برای نشان دادن هنر واستعداد ذاتی خود انتخاب کرد و در هر یک آثاری از خود باقی گذاشت. حسن عاشق روانشناسی بود و به کاوش روح انسان اعتقاد داشت، دوستی و آشنایی با فروید برای او موهبتی بود تا بیاموزد. از نظر تفکر شايد او را جزو شکاکیون مي بايست دانست زیرا به هرچیزی با شک وتردید نگاه میکرد، تا زمانی که خودش درست و حسابی مطالعه کند و حقیقت هر پدیده ای را دریابد دست از جست و جو و کنکاش برنمیداشت.
مرحوم محسن مقدم در کتاب حسن مقدم و جعفرخان از فرنگ آمده چنین اظهار داشته است:" بزرگترین هدف زندگی برادرم شناسایی بود، به عمق مشکل توجه داشت. شاید این تأثیری بود که از مطالعه آثار ادبی و اجتماعی و یاآشنایی و همکاری با شخصیت های برجسته ای مثل آندره ژید یا فروید و یا تاگور حاصل شده بود. معرفت داشتن و عارف بودن و دانش اندوزی هدف اصلی زندگی اش بود. دنیا و زندگی بشر را در جوامع مختلف به شکل یک آزمایشگاه می دید و دوست داشت که مشاهداتش را در این آزمایشگاه به صورت ابزار کار درآورد. او پیرو مکتب رئالیسم بود و از تخیل پردازی خوشش نمی آمد. دوست داشت طبیعت را آنطور که هست، زشت، خراب و حتی فاسد و قابل انتقاد ببیند او نمی خواست فقط ستایشگر زیبایی باشد."
از حسن مقدم آثار بسیاری به جامانده است که بیشتر به زبان فرانسه مي باشد. اولین داستان کوتاه او تحت عنوان هندوانه در سال 1335 ه.ق، در استانبول منتشر شد که استقبال زیاد مردم از این سبک نگارش باعث گردید تا حسن این سبک تازه و ابتکاری را ادامه داده ونتیجه همین تشویقها بود که او توانست بعدها داستانهای نرگس، شاهزاده خانم تاجی، زن حاجی آقا، و ... را به قلم تحریر درآورد.
از جمله آثار دیگر از این هنرمند، نمایش نامه مهم و مشهور اما نادیدهاش به نام "ایرانی بازی " بوده که پیش از این تنها در سال 1303 شمسی در آلمان اجرا شده است که بسیاری از پژوهشگران و مورخان تئاتر نیز تاکنون از دیگر آثار این هنرمند، چاپ نوشتههایی درباره تئاتر از جمله نقدی است که بر اجرای اپرت پری چهر و پری زاد نوشته و از او چهره ای برتر درزمینه تئاتر ارائه کرده.
یکی دیگر از تحقیقات ارزنده او که با نام (علی نوروز) به چاپ رساند فهرست روزنامهها و نشریات فارسی در ایام جنگ جهانی اول است. این مقاله باارزش در یکی از نشریات شرق شناسی فرانسه منتشر و در آن علاوه بر نام بردن از صاحبان امتیاز نشریات از میزان تیراژ و حتی گرایش سـ*ـیاسی آنها نیز یاد کرده است. اغلب مقالات او در سالهای (1303-1301)تحت عنوان مکتوب از تهران تا قاهره در روزنامهی ایران به چاپ رسیده که حسن مقدم در آن مقالات با تکیه بر تجربیاتش از اوضاع اجتماعی و سـ*ـیاسی اغلب کشورهای اروپا سخن گفته و با تغییر و توجیه نکات قابل توجه، مردم ایران رادر جریان امور جهان گذاشته است.
هم چنین انتشار مجلهی ادبی به نام(پارس) بوده است که حسن مقدم پس از بازگشت مجدد به اروپا و در استانبول آن را با همکاری
ابوالقاسم لاهوتی و خان ملک ساسانی منتشر نموده است. نگارش مقالهای درباره ابوالقاسم لاهوتی، شاعر انقلابی، نقدی بر یکی از نمایشنامههای حماسی کاظم زادهی ایرانشهر و طرح دورمان از
آخرین کارهای حسن مقدم است.
حسن مقدم در آخرين روزهاي حيات خويش در آسايشگاه لوزان سوئيس
حسن مقدم به گفته ی بسیاری از صاحب نظران اگر در جواني از دنيا نمي رفت از بزرگترین روشنفکران و نویسندگان ایران می شد. اما دریغ که زندگی برای وی آنقدر کوتاه بود که تمام آرزوهای خود و دیگران را یکسره با خود به خاک سپرد.
وفات:
او در سال 1924 زمانی که به عنوان سفیر ایران در قاهره به سر میبرد، روزی برای دیدار از مقبره توت عنخ آمون که تازه کشف شده بود
لباسهای راحتی خود را می پوشد و بدون ماسک که البته دیگران هم کمتر استفاده می کردند وارد مقبره می شود. وی بی خبر از سرنوشت.
خود همراه با بیماری پنهان سل از معبد خارج مي شود.
روحش شاد
منبع: موزه مقدم دانشگاه تهران
تولد: 1895 ميلادي در تهران
وفات: 1925 ميلادي در سوئيس
حسن مقدم فرزند محمد تقي خان احتساب الملك و برادر بزرگ تر محسن مقدم ( واقف موزه مقدم دانشگاه تهران) از بزرگ مردان تاريخ
ادبيات كشورمان مي باشد که برای اولین بار تئاتر را به صورت آکادمیک و حرفه ای در ايران به روی صحنه آورد.
بزرگترین اثر ادبی زنده ياد مقدم نمایشنامه ی معروف ((جعفرخان از فرنگ آمده )) مي باشد که حتی پس از اجرا در جامعه ی عقب افتاده ی
ایران قاجار بسیار طرفدار و منتقد پیدا کرد و علت معروفیت او نزد ایرانیان آن زمان هم همین شاهکار ادبی وی اجرای این نمایشنامه درواقع اولین تئاتر مدرن در ایران بود چون تا قبل از این تاریخ(1301شمسي) معمولا نمایش های سرحوضی و تعزیه
متداول بود که از فنون حرفه ای تئاتر و بازیگری بدور بودند. این نمایشنامه در سال 1301شمسی در تالار گراند هتل تهران در شب هشتم فروردین به صحنه برده شد که بدون شک اجرای موفق این نمایشنامه یکی از رویدادهای بسیار موثر درتئاتر این مرز و بوم بوده است. آوازهی او در سالهای 1924 و 1925 ميلادي به حدی بوده است که معروفترین مردان قلم امروز به پای شهرت او نمیرسیدهاند. نام او در اغلب نشریات و مجلات معروف اروپا از جمله (مرکور دوفرانس، مساژ دوریان، کودولوریان، اروپ، روولیترر و ... در ردیف بزرگان علم و ادبدنیای معاصرش مانند فروید، زوایک، ماکسیم گورکی، سن کلر، آندره ژید و تاگور) داستان کوتاه، مکالمه و مناظره نمایشی، فضولی و مزاح، نیشخند و انتقاد طنزآمیز، تحقیق درباره فولکلور ایران، روش جمع آوری افسانهها وحکم و امثال و اصطلاحات فارسی، تتبعات ادبی، تحقیقات تاریخی، بیوگرافی و اسکیچ نویسی رشتههایی بود که او برای نشان دادن هنر واستعداد ذاتی خود انتخاب کرد و در هر یک آثاری از خود باقی گذاشت. حسن عاشق روانشناسی بود و به کاوش روح انسان اعتقاد داشت، دوستی و آشنایی با فروید برای او موهبتی بود تا بیاموزد. از نظر تفکر شايد او را جزو شکاکیون مي بايست دانست زیرا به هرچیزی با شک وتردید نگاه میکرد، تا زمانی که خودش درست و حسابی مطالعه کند و حقیقت هر پدیده ای را دریابد دست از جست و جو و کنکاش برنمیداشت.
مرحوم محسن مقدم در کتاب حسن مقدم و جعفرخان از فرنگ آمده چنین اظهار داشته است:" بزرگترین هدف زندگی برادرم شناسایی بود، به عمق مشکل توجه داشت. شاید این تأثیری بود که از مطالعه آثار ادبی و اجتماعی و یاآشنایی و همکاری با شخصیت های برجسته ای مثل آندره ژید یا فروید و یا تاگور حاصل شده بود. معرفت داشتن و عارف بودن و دانش اندوزی هدف اصلی زندگی اش بود. دنیا و زندگی بشر را در جوامع مختلف به شکل یک آزمایشگاه می دید و دوست داشت که مشاهداتش را در این آزمایشگاه به صورت ابزار کار درآورد. او پیرو مکتب رئالیسم بود و از تخیل پردازی خوشش نمی آمد. دوست داشت طبیعت را آنطور که هست، زشت، خراب و حتی فاسد و قابل انتقاد ببیند او نمی خواست فقط ستایشگر زیبایی باشد."
از حسن مقدم آثار بسیاری به جامانده است که بیشتر به زبان فرانسه مي باشد. اولین داستان کوتاه او تحت عنوان هندوانه در سال 1335 ه.ق، در استانبول منتشر شد که استقبال زیاد مردم از این سبک نگارش باعث گردید تا حسن این سبک تازه و ابتکاری را ادامه داده ونتیجه همین تشویقها بود که او توانست بعدها داستانهای نرگس، شاهزاده خانم تاجی، زن حاجی آقا، و ... را به قلم تحریر درآورد.
از جمله آثار دیگر از این هنرمند، نمایش نامه مهم و مشهور اما نادیدهاش به نام "ایرانی بازی " بوده که پیش از این تنها در سال 1303 شمسی در آلمان اجرا شده است که بسیاری از پژوهشگران و مورخان تئاتر نیز تاکنون از دیگر آثار این هنرمند، چاپ نوشتههایی درباره تئاتر از جمله نقدی است که بر اجرای اپرت پری چهر و پری زاد نوشته و از او چهره ای برتر درزمینه تئاتر ارائه کرده.
یکی دیگر از تحقیقات ارزنده او که با نام (علی نوروز) به چاپ رساند فهرست روزنامهها و نشریات فارسی در ایام جنگ جهانی اول است. این مقاله باارزش در یکی از نشریات شرق شناسی فرانسه منتشر و در آن علاوه بر نام بردن از صاحبان امتیاز نشریات از میزان تیراژ و حتی گرایش سـ*ـیاسی آنها نیز یاد کرده است. اغلب مقالات او در سالهای (1303-1301)تحت عنوان مکتوب از تهران تا قاهره در روزنامهی ایران به چاپ رسیده که حسن مقدم در آن مقالات با تکیه بر تجربیاتش از اوضاع اجتماعی و سـ*ـیاسی اغلب کشورهای اروپا سخن گفته و با تغییر و توجیه نکات قابل توجه، مردم ایران رادر جریان امور جهان گذاشته است.
هم چنین انتشار مجلهی ادبی به نام(پارس) بوده است که حسن مقدم پس از بازگشت مجدد به اروپا و در استانبول آن را با همکاری
ابوالقاسم لاهوتی و خان ملک ساسانی منتشر نموده است. نگارش مقالهای درباره ابوالقاسم لاهوتی، شاعر انقلابی، نقدی بر یکی از نمایشنامههای حماسی کاظم زادهی ایرانشهر و طرح دورمان از
آخرین کارهای حسن مقدم است.
حسن مقدم در آخرين روزهاي حيات خويش در آسايشگاه لوزان سوئيس
حسن مقدم به گفته ی بسیاری از صاحب نظران اگر در جواني از دنيا نمي رفت از بزرگترین روشنفکران و نویسندگان ایران می شد. اما دریغ که زندگی برای وی آنقدر کوتاه بود که تمام آرزوهای خود و دیگران را یکسره با خود به خاک سپرد.
وفات:
او در سال 1924 زمانی که به عنوان سفیر ایران در قاهره به سر میبرد، روزی برای دیدار از مقبره توت عنخ آمون که تازه کشف شده بود
لباسهای راحتی خود را می پوشد و بدون ماسک که البته دیگران هم کمتر استفاده می کردند وارد مقبره می شود. وی بی خبر از سرنوشت.
خود همراه با بیماری پنهان سل از معبد خارج مي شود.
روحش شاد
منبع: موزه مقدم دانشگاه تهران
بیوگرافی حسن مقدم | نویسنده
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر: