گذرگاه غول پیکر آنتریم | ایرلند

~BAHAR.SH~ · 29/3/21

گذرگاه غول پیکر آنتریم، ساحلی عجیب و افسانه ای در ایرلند

گذرگاه غول پیکر ایرلند (GIANT CAUSEWAY)

گذرگاه غول پیکر در شهر آنتریم در سواحل شمالی کشور ایرلند واقع شده و به جزیره ای پر رمز و راز معروف است.

گذرگاه غول پیکر شهر آنتریم

در طول تاریخ افسانه های زيادي در جای جای جهان داشته ایم که هر کدام فلسفه اختصاصی به خودشان را دارا هستند. این بار می خواهیم در مورد یکی ديگر از این افسانه های که مربوط به مردم کشور ایرلند شمالی است صحبت کنیم، افسانه ای که می گویند یک غول آسا جزیره را ساخته است.

گذرگاه غول پیکر در شهر آنتریم در سواحل شمالی کشور ایرلند واقع شده و به جزیره ای پر رمز و راز مشهور هست، باتوجه به شکل ظاهری این منطقه اکثر مردم ایرلند تا سال ها جرأت وارد شدن به آن جا را در خود نمی دیدند. در این جزیره سنگ ها و ستون ها بطور باور نکردنی در کنار هم قرار گرفته اند و در بعضی از آن ها ترک های بزرگی وجود دارد.

افسانه گذرگاه غول پیکر

سال های زيادي مردم کشور ایرلند بر این باور بودند که منطقه گذرگاه غول پیکرGiant Causeway’s را موجودی که دارای نیروهای فرا انسانی بوده ایجاد نموده است. قصه بر می گردد به یک غول عظیم ایرلند به اسم Fion mac Cumhaill که در یک چالش با یکی از اساطیر اسکاتلندی به اسم غول Benandonner بوده است. از همین رو Fion هنگامی که متوجه می شود بناندور از وی قوی تر است پیوسته خود از او مخفی نگه می داشته است.

همسر فیون که Oonagh نام داشته فیون را شبیه یک کودک مراقبت می نموده و او را در گهواره قرار داده بوده است. زمانی که بناندور اندازه کودکی درون گهواره است را می بیند، به این فکر میافتد که حتماً پدر این او یک غول پیکری در بین تمام غول های دنیا است. به همین علت از شدت ترس دربرابر پدر فیون Fion|پا پس کشید و با فرار از این منطقه باعث شد تا سنگ ها بشکنند و این جاذبه طبیعی بوجود بیاید.

واقعیت ماجرای گذرگاه غول پیکر

گذرگاه ساحلی غول پیکر با تعداد ۴۰۰۰۰ ستون سنگی به هم پيوسته از جنس بازالت بر اثر فوران آتشفشان در دوران باستان بوجود آمده است. این منطقه واقع در شهرستان آنتریم در ساحل شمال شرقی ایرلند شمالی در حدود سه مایلی شهر بوشمیلز قرار دارد.

حدود 50 تا 60 میلیون سال قبل در دوره ی زمین شناسی پالئوژن، آتشفشان های پیرامون شهر انتریم بسیار فعال بودند؛ طوری که گاهی وقت ها حتی چند‌بار در روز فوران می کردند و گدازه های آن روی خاک‎ های آهکی جزیره راه افتاده و مساحت زيادي از زمین های اطراف را می پوشاند. به مرور زمان این گدازه ها روی زمین حرکت می کردند، شکاف هایی را که در اثر فوران های گذشته ایجاد شده بود می پوشاندند و در تمامی شکستگی ها نفوذ می کردند. ستون های سنگی از دامنه های کوه آغاز و تا ساحل دریا ادامه پیدا می کند و درون آب ناپدید می شوند. ارتفاع این ستون ها گاه به ۱۲ متر هم می رسد.

منبع: بیتوته