پاگودای میانمار

[فاطمـ♡ـه]

به گزارش گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ میانمار چهلمین کشور بزرگ دنیا و دومین کشور بزرگ آسیای جنوب شرقی است، کشوری وسیع که یک سوم مرزهای خارجی آن از طریق مرزهای آبی است. چین، لائوس، تایلند، بنگلادش و هند از جمله همسایه‌های این کشور آسیایی هستند

میانمار با نام پیشینه برمه( Burma ) از سال 1824 توسط دولت بریتانیا اشغال و به عنوان جزئی از هند، مستعمره بریتانیا بود که در سال 1937 از هند جدا و با نام برمه ایتالیا نامگذاری شد و در نهایت سال 1948 با استقلال کامل نامش را به میانمار تغییر داد.

جمعیت این کشور حدود 60 میلیون نفر و بیست و چهارمین کشور پر جمعیت دنیاست که حدود 80 درصد آنها را بوداییان تشکیل می‌دهند. آب و هوای گرمسیری با سه فصل گرم، سرد و مرطوب دارد. کشوری غنی و زیبا که البته در جذب گردشگر کمتر به آن پرداخته شده است. شهر یانگون که از آن به باغ شهر شرقی یاد می‌شود. شهر ماندلای با یک کاخ سلطنتی زیبا، شهر بگن و ساحل نگاپالی تنها برخی از جاذبه‌های این کشور زیباست.

اما در سالهایی اخیر میانمار با اتفاقاتی هولناک روبرو شده است؛ سال 1982 به واسطه قانون شهروندی میانمار از بین 144 اقلیت این کشور، 9 اقلیت از حقوق شهروندی محروم شدند که روهینگیا با جمعیت 6 میلیونی خود( 4 درصد کل کشور) یکی از این محرومان بود. محرومیتی که چندین سال بعد به بهانه کشتار یک زن به فاجعه‌ای انسانی در این کشور تبدیل شد.

اما در این خبر می‌خواهیم ذهن شما را به سمت برخی از زیبایی‌های این کشور غنی اما بدون استفاده ببریم، جاذبه‌های گردشگری که گاه خیره‌کننده و حیرت انگیز هستند.
هر جغرافیایی معماری خاص خود را دارد. همان گونه کلیساهای جامع در اروپا به واسطه معماری های سربرافراشته از نوع باروک شهرت دارند، بناهایی نیز در آسیا و خصوصا در شرق آن وجود دارند که شناخته شده و امضای خاص خودشان را دارند. به برخی از این بناهای باشکوه «پاگودا» گفته می شود.
پاگوداها بناهایی چند لایه ای هستند که در بسیاری از مواقع به عنوان عبادتگاه های برای پیروان تائو و بودا ساخته و مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه پاگوداها عمدتا استفاده آیینی و مذهبی دارند اما شگفتی های به کارگرفته شده در این نوع معماری شرقی باعث شده که بسیاری از گردشگران برای بازدید چنین بناهایی رهسپار کشورها، شهرها و یا مناطق دورافتاده ای شوند تا بتوانند از آنها بازدید کنند.

کیا اکتیو ، معبدی کوچک و بودایی در کشور میانمار میباشد که بر روی صخره ای گرانیتی بنا شده است و با ورقه هایی از طلا زینت داده شده است.
صخره طلایی، سومین معبد بودایی مهم کشور میانمار به حساب می آید و نامش در رده بندی پس از معابد شوئدگان و ماهامونی قرار دارد.
افسانه ها و روایات محبوب میان بودایی ها، یکصدا معتقدند که این معبد طلایی به تار مویی از موهای بودا وصل میباشد و این نیروی جادویی و ماورا طبیعی بوداست که معبد را این گونه در لبه صخره نگاه داشته است. طبق شواهد تاریخی، معبد طلایی همیشه این گونه در لبه صخره و در مرز افتادن قرار داشته است. خود راهبان بودایی سالی سه مرتبه برای رسیدن به صخره طلایی از مسیر کوهستانی بالا می روند تا از ثروت و عافیت برخوردار گردند.
ارتفاع این معبد کوچک طلایی تنها 7.3 متراست و محیط آن حدود 15 متر میباشد و وزنی در حدود ۶۱۱.۵ تن دارد. جالب آن که در زبان مان ( زبان مورد استفاده بومیان میانمار )، کلمه کیا اکتیو به معنای «معبدی در گوشه دنج دنیا» است. صخره طلایی بر روی صفحه ای مایل واقع شده و سطح تماس دو صخره با یک دیگر بسیار کوچک میباشد. به نظر می رسد این دو سطح مستقل از یک دیگر هستند، چرا که تقریبا نصف صخره طلایی در هوا معلق است و تنها بخش انتهایی آن بر روی صخره زیرین خود تکیه کرده است.

منابع: مجله آوازه_ویزا و باشگاه خبرنگاری جوان*
#جاذبه_گردشگری ​

پاگودای میانمار

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

بهترین انجمن رمان نویسی ایران | رمان ۹۸

forum.roman98.com

رمان ۹۸ | دانلود رمان

نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,

roman98.com