اشعار پابلو نرودا

Armita.M · 12/3/21

واقعا دوستت دارم
گرچه شايد گاهي
چنين به نظر نرسد
گاه شايد به نظر رسد
كه عاشق تو نيستم
گاه شايد به نظر رسد
كه حتي دوستت هم ندارم
ولي درست در همين زمان هاست
كه بايد بيش از هميشه
مرا درک كني
چون در همين زمان هاست
كه بيش از هميشه عاشق تو هستم
ولي احساساتم جريحه دار شده است
با اين كه نمي خواهم
مي بينم كه نسبت به تو
سرد و بي تفاوتم
درست در همين زمان هاست كه مي بينم
بيان احساساتم برايم خيلي دشوار مي شود
اغلب كرده تو ، كه احساسات مرا جريحه دار كرده است
بسيار كوچک است
ولي آن گاه كه كسي را دوست داري
آن سان كه من تو را دوست دارم
هر كاهي كوهي مي شود
و پيش از هر چيزي اين به ذهنم مي رسد
كه دوستم نداري
خواهش مي كنم با من صبور باش
مي خواهم با احساساتم
صادق تر باشم
و مي كوشم كه اين چنين حساس نباشم
ولي با اين همه
فكر مي كنم كه بايد كاملا اطمينان داشته باشي
كه هميشه
از همه راه هاي ممكن
عاشق تو هستم

Armita.M · 12/3/21

وقتي تو مي خواني مرا
وقتي تو آوازم مي کني
صدايت
لايه اي از دانه روز برمي دارد
و پرندگان زمستاني
هم آوايت مي شوند
گوش دريا
پر است از زنگ و زنجير و زنجره
از موج و اوج و حضيض
و من
پرم از تو
وقتي تو آوازم مي کني
***
اگر اندك
اندك
دوستم نداشته باشي
من نيز تو را
از دل مي‌برم
اندك
اندك
اگر يكباره فراموشم كني
در پي من نگرد
زيرا
پيش از تو فراموشت كرده ام

منبع: قلب من چشم تو

Armita.M · 12/3/21

عطر تو
به گذشته مي انديشم
جايي که تو
ميان شاخه اي نشسته اي
و آرام
به ميوه اي بدل مي شوي
جايي که ريشه ات ، شيره زمين را مي نوشد
و سرود لبخندت
هجاهاي يک ترانه را بخش مي کند
عطر تو
به تنديسي از يک لبخند بدل مي شود
و آفتاب و زمين
سوگندهاشان را به جا مي آورند
در برابرت
ميان شاخه ها ، گيسوي تو را خواهم شناخت
و چهره ات را
که در دل برگي تصوير مي شود
و تو
تا نزديکي عطش من
گلبرگ هايي خواهي آورد
و دهانم
با طعم تو آگين مي شود
با لبخند و خونت
که توامان ، ميوه اي است مرا
از باغچه اي که عاشقانش
در آرزويند

Armita.M · 12/3/21

هنگام مرگ
مي خواهم به هنگام مرگ ، دو دست تو بر چشمانم باشد
نور و گندم دستان عاشق پرست ات را
که تازگي و لطافت شان بار دگر درونم گذر کند
و نرمي دگرگوني سرنوشت ام را احساس کنم
در انتظار تويي که خفته اي ، آرزوي زنده ماندن ات دارم
مي خواهم همچنان گوش به باد بسپاري
و رايحه ي دريايي که هر دو دوست اش داشتيم را بو کني
که باز بر ماسه اي قدم برداري که با هم قدم مي زديم
مي خواهم آنچه را که دوست دارم ، زنده بماند
تو که فراتر از همه چيز دوست داشته و آواز خوانده ام
از اين رو ، گلگونه ي گلبار من ، هميشه شکوفا باش
براي آنکه اوامر عشق من به تو تحقق پذيرد
براي آنکه سايه ام بر گيسويت گام بردارد
براي آنکه دليل پيام آوازم آشناي همگان باشد
عشق من ، اگر من بميرم و تو نميري
عشق من ، اگر تو بميري و من نميرم
بيا بر پهنه ي درد ، بيش از اين نيفزاييم
چرا که هيچ گستره اي چون زندگي ما نيست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

اشعار پابلو نرودا

Armita.M

دستیار تالار هنر

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

Armita.M

دستیار تالار هنر

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

Armita.M

دستیار تالار هنر

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

Armita.M

دستیار تالار هنر

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دستیار تالار هنر

دستیار تالار هنر

دستیار تالار هنر

دستیار تالار هنر

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین