همه چیز درباره بیماری منییر و درمان آن

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

بیماری منییر یک بیماری مختص گوش است که باعث ناراحتی و اختلال در بدن می‌شود، در ادامه ضمن معرفی این بیماری و علائم آن به راه‌های تشخیص و درمان آن نیز خواهیم پرداخت.

بیماری منییر چیست؟

بیماری منییر (Meniere)، نارسایی و اختلال گوش داخلی است که می‌تواند باعث ایجاد سرگیجه و ناشنوایی در فرد گردد. این بیماری در اکثر موارد، تنها یکی از گوش‌های فرد مبتلا را درگیر خواهد کرد.

بیماری منییر می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما معمولا در سنین جوانی و میانسالی بیشتر خود را نشان می‌دهد. با اینکه منییر یک بیماری مزمن است اما می‌توان با انجام روش‌های درمانی مناسب، علائم آن در بدن را کاهش داده و اثرات بلندمدت آن را به حداقل رساند.

علائم بیماری منییر

علائم و نشانه‌هایی که این بیماری در بدن فرد مبتلا ایجاد می‌کند شامل موارد زیر است:

سرگیجه‌های گاه و بیگاه: افراد مبتلا به این بیماری به صورت خود به خود و نامنظم دچار سرگیجه‌هایی خواهند شد. سرگیجه‌های ناشی از بیماری منییر معمولا از بیست دقیقه تا چند ساعت ادامه خواهند داشت اما بیشتر از 24 ساعت طول نمی‌کشند. سرگیجه‌های شدید ایجاد شده در فرد مبتلا می‌توانند باعث ایجاد حالت تهوع در فرد نیس بشوند.
از دست دادن شنوایی: افراد مبتلا به بیماری منییر، به خصوص در اوایل دوره بیماری خود ممکن است شنوایی خود را به صورت موقتی از دست داده و سپس آن را بدست بیاورند؛ اما بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری، در بلندمدت شنوایی خود را به صورت دائمی از دست خواهند داد.
زنگ زدن گوش (وزوز کردن گوش): وزوز کردن گوش، حالتی است که فرد در داخل گوش خود صدای وزوز، سوت و… می‌شنود.
احساس گرفتگی و پر بودن گوش: افراد مبتلا به منییر، معمولا در گوشی که درگیر شده است احساس فشار و پر بودن می‌کنند.

علائم و نشانه‌های بیماری منییر در افراد مبتلا به صورت دوره‌ای بوده و ممکن است مدتی از بین رفته و دوباره ظاهر شوند؛ البته باگذشت زمان، بازه زمانی میان دوره‌ها کوتاه و کوتاه‌تر خواهد شد.

چه زمانی برای بیماری منییر باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورتی که علائم و نشانه‌‌های ذکر شده را دارید، برای معاینه به پزشک مراجعه نمایید. علت ظهور این علائم در بدن شما ممکن است بیماری‌های دیگری نیز باشند، بنابراین برای تشخیص دقیق و شروع درمان، بهتر است هرچه سریع‌تر به پزشک متخصص در این زمینه مراجعه کنید.

منبع: دکتردکتر

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

علل ابتلا به بیماری منییر

علت ایجاد بیماری منییر هنوز ناشناخته است. باتوجه به علائمی که این بیماری در بدن فرد مبتلا ایجاد می‌کند، به نظر می‌رسد که این عارضه به دلیل خارج شدن مقدار مایع گوش داخلی از میزان استاندارد خود به وجود می‌آید، اما هنوز علت اینکه چرا چنین اتفاقی در گوش می‌افتد مشخص نیست.

عواملی که در تغییر میزان مایع گوش نقش دارند، می‌توانند در ایجاد بیماری منییر نیز تاثیرگذار باشند؛ این عوامل عبارت‌اند از:

تخلیه نامناسب مایع؛ که ممکن است به دلیل انسداد یا ناهنجاری آناتومیک باشد.
واکنش ایمنی غیرطبیعی بدن
عفونت‌ ویروسی
عوامل ژنتیکی

به دلیل اینکه هنوز علت واحدی برای این بیماری شناسایی نشده است، اینطور به نظر می‌رسد که بیماری منییر به دلیل ترکیبی از علل مختلف در بدن یک فرد به وجود می‌آید.

عوارض منییر

سرگیجه‌های نامنظم و غیر قابل پیش‌بینی و از دست دادن شنوایی در بلند مدت را می‌توان به عنوان بدترین مشکلات و عوارض بیماری منییر در نظر گرفت. این بیماری می‌تواند با ایجاد خستگی و استرس در فرد مبتلا، او را با مشکلات متعددی مواجه کرده و بر کیفیت زندگی او تاثیر منفی بگذارد. سرگیجه ایجاد شده در فرد مبتلا، تعادل او را با مشکل مواجه کرده و می‌تواند باعث سقوط او و ایجاد آسیب‌های شدیدی شود.

نحوه تشخیص بیماری منییر

هنگامی که برای تشخیص این بیماری به پزشک مراجعه می‌کنید، نخستین کاری که پزشک متخصص انجام می‌دهد انجام معاینات فیزیکی و بررسی سوابق بیماری‌های شماست. بیماری منییر، در صورت داشتن موارد زیر تشخیص داده می‌شود:

ایجاد حداقل دو مرحله سرگیجه، به گونه‌ای که هر مرحله بیست دقیقه یا بیشتر (نه بیشتر از 12 ساعت) به طول انجامیده باشد.
از دست دادن شنوایی که با آزمایش پزشکی نیز تایید شده باشد.
وزوز کردن یا احساس پر بودن گوش
موارد ذکر شده، مربوط به سایر علل شناخته شده (اختلالاتی به جز منییر) نباشند.

تست شنوایی

تست شنوایی سنجی، میزان شناسایی صداهای مختلف در گام‌ها و حجم‌های متفاوت توسط شخص و اینکه چقدر قدرت تشخیص کلمات مشابه را از یکدیگر دارد را مورد بررسی قرار داده و در نهایت میزان شنوایی شخص را توسط نتایج بدست آمده اندازه گیری می‌کند. افراد مبتلا به بیماری منییر معمولا در شنیدن صداها با فرکانس پایین یا صداهای ترکیبی از فرکانس بالا و پایین با فرکانس متوسط مشکل دارند.

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

تست تعادل

بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری پس از اتمام دوره سرگیجه، تعادل خود را به دست می‌آورند، اما با این حال ممکن است در صورت ابتلا به این بیماری با مشکلاتی در این زمینه دست و پنجه نرم کنید.

آزمایش‌هایی که عملکرد گوش داخلی را مورد بررسی قرار می‌دهند شامل موارد زیر است:

تست ویدئونیستاموگرافی (VNG): این تست که مخفف کلمه Videonystagmography است، با بررسی حرکت چشم، وضعیت تعادل بدن را ارزیابی می‌کند. علت بررسی حرکت چشم در این آزمایش این است که حسگرهای مربوط به تعادل بدن که در گوش داخلی قرار گرفته‌اند با عضلات مربوط به حرکت چشم در ارتباط هستند؛ این ارتباط به شخص این امکان را می‌دهد که هنگام تمرکز و نگاه کردن به یک نقطه، بتواند سر خود را حرکت دهد.

تست صندلی چرخان: در این آزمایش، مشابه تست VNG، عملکرد گوش داخلی شما با بررسی حرکت چشم سنجیده می‌شود. در تست صندلی چرخان، شخص روی یک صندلی گردان که توسط کامپیوتر هدایت می‌شود قرار می‌گیرد که به وسیله آن گوشی داخلی فرد علاقه‌مند می‌شود.

تست پتانسیل‌های برانگیخته دهلیزی (VEMP): این آزمایش نه تنها به تشخیص بیماری کمک می‌کند، بلکه به وسیله آن می‌توان بر وضعیت بیماری نظارت داشت. تست VEMP می‌تواند تغییرات ایجاد شده در فاکتورهای مختلف گوش داخلی را در بیماران مبتلا به منییر نمایان کند.

تست پوسچروگرافی: به کمک این آزمایش می‌توان نشان داد که کدام بخش از سیستم تعادلی-بینایی، گوش داخلی، عضلات، تاندون‌ها و مفاصل دارای مشکل است. در این آزمایش، شما با یک پوشش ایمنی و پاهای برهنه روی یک سطح ایستاده و باید سعی کنید تا تعادل خود را در موقعیت‌های متفاوت حفظ کنید.

تست ایمپالس تصویری سر (vHIT): در این تست، از تصاویر ویدیویی، برای بررسی واکنش چشم‌های فرد به حرکات ناگهانی استفاده می‌گردد. در vHIT، هنگامی که با چشم‌هایتان روی یک نقطه تمرکز کرده‌اید، سرتان به صورت ناگهانی و در جهتی غیر قابل پیش‌بینی حرکت می‌کند. در صورتی که با تکان سر، چشمانتان از روی نقطه مورد نظر حرکت کرد، پزشک این حرکت را به عنوان یک واکنش غیرطبیعی تشخیص می‌دهد.

تست الکتروکوکولئوگرافی(ECoG): در این آزمایش، پاسخ گوش داخلی فرد به صداهای مختلف مورد بررسی قرار می‌گیرد. تست ECoG به پزشک در تشخیص ساختار یا مایع غیرطبیعی در گوش داخلی کمک می‌کند. این آزمایش تنها برای تشخیص بیماری منییر نبوده و در موارد دیگری نیز کاربرد دارد.

آزمایشات مربوط به رد کردن سایر شرایط: در کنار آزمایش‌های تشخیصی برای بیماری منییر، بررسی‌های دیگری نیز روی شخص بیمار انجام می‌شود تا سایر عللی که باعث به وجود آمدن شرایط و علائم مشابه بیماری منییر می‌گردند، از لیست احتمالات حذف شوند. در این مرحله، از آزمایش خون و تصویر برداری‌هایی مانند ام آر آی، برای تشخیص سایر شرایط از جمله وجود تومور در مغز یا ابتلای فرد به بیماری اسکلروز چندگانه یا اِم اِس استفاده می‌شود.

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

درمان بیماری منییر

متاسفانه تاکنون هیچ درمانی برای این بیماری شناخته نشده است. روش‌هایی وجود دارند که به وسیله آن‌ها می‌توان از شدت علائم کاسته و فاصله زمانی میان سرگیجه‌ها را بیشتر کرد؛ اما هیچ گونه درمانی برای برگرداندن شنوایی از دست رفته وجود ندارد.

درمان سرگیجه

ممکن است پزشک شما داروهایی برایتان تجویز کند که با خوردن آن‌‎ها هنگام سرگیجه، باعث کاهش شدت آن می‌شوند. از جمله این داروها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

داروهای مربوط به بیماری حرکت: مصرف داروهای بیماری حرکت، مانند مکلیزین یا دیازپام (با نام تجاری والیوم) می‌تواند در کاهش احساس سرگیجه و کنترل حالت تهوع و استفراغ کمک کند.
داروهای ضد تهوع: داروهای ضد تهوع مانند پرومتازین می‌توانند در کنترل کردن حالت تهوع و استفراغ هنگام سرگیجه مفید باشند.

داروهای بلند مدت

ممکن است پزشک به شما، مصرف داروهای ادرار آور و کاهش مصرف نمک را توصیه کند. این کار در بعضی از افراد به کنترل و سبک شدن علائم بیماری کمک می‌کند.

درمان‌ها و روش‌های غیر تهاجمی

روش‌های غیر تهاجمی برای کمک به بیماران مبتلا به منییر وجود دارند؛ این روش‌ها شامل موارد زیر است:

توانبخشی: در صورتی که در بازه زمانی مابین سرگیجه‌ها دچار مشکلات تعادلی هستید، توانبخشی دهلیزی می‌تواند به بهبود وضعیت تعادل شما کمک کند.
استفاده از سمعک: استفاده از سمعک در گوشی که به بیماری منییر مبتلا شده است می‌تواند نقش بسزایی در بهبود شنوایی شما داشته باشد. در صورت نیاز، پزشک شما می‌تواند شما را برای دریافت مشاوره در مورد انتخاب سمعک مناسب، به یک شنوایی شناس ارجاع دهد.
فشار درمانی: در افرادی که سرگیجه دارند، به کمک این روش با وارد کردن فشار به گوش میانی، مایعات و ساختارهای تجمع یافته در این بخش را کاهش می‌دهند. در این روش، از یک دستگاه به نام منیت (Meniett) استفاده می‌کنند؛ این دستگاه، پالس‌های فشار را از طریق یک لوله هوا وارد کانال گوش می‌کند. بیمار باید این کار را در خانه، روزه سه بار به مدت پنج دقیقه انجام دهد. استفاده از فشار درمانی، اثرات مثبتی بر کاهش عوارضی مانند وزوز و فشار گوش نشان داده است، اما در مورد تاثیر آن بر آسیب‌های بلندمدت بیماری نتایجی در دسترس نیست.

در صورتی که روش‌های غیر تهاجمی به بهبود بیماری شما کمکی نکند، ممکن است پزشک شما از روش‌های تهاجمی‌تری برای درمان استفاده کند.

تزریق به گوش میانی

در این روش، مواد دارویی به گوش میانی بیمار تزریق شده و سپس توسط گوش داخلی جذب می‌شود؛ این کار نیز در کاهش علائم بیماری منییر موثر است. تزریق توسط فرد متخصص و در مطب پزشک صورت می‌گیرد. از جمله داروهایی که برای درمان منییر به گوش میانی تزریق می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

جنتامایسین: این ماده در واقع یک نوع آنتی‌بیوتیک بوده که باعث برهم خوردن تعادل عملکرد گوش فرد می‌شود، سپس گوش دیگر او مسئولیت برقراری عملکرد را برعهده گرفته و این کار را انجام می‌دهد. البته استفاده از جنتامایسین می‌تواند موجب از دست رفتن شنوایی در فرد شود.
استروئید‌ها: تزریق استروئیدهایی مانند دگزامتازون می‌تواند به کنترل حملات سرگیجه در فرد مبتلا به منییر کمک کند. البته دگزامتازون نسبت به جنتامایسین ضعیف‌تر است، اما خطر کمتری در از دست رفتن شنوایی فرد نیز دارد.

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

عمل جراحی بیماری منییر

در صورتی که سرگیجه‌های ناشی از بیماری منییر بسیار شدید باشند و سایر روش‌های درمانی نیز تاثیری در بهبودی نداشته باشند، ممکن است پزشک بنا به تشخیص خود، انجام عمل جراحی را پیشنهاد کند. روش‌های عمل جراحی برای درمان منییر شامل موارد زیر میشوند:

کاهش فشار کیسه اندولنفاتیک: کیسه اندولنفاتیک، وظیفه تنظیم کردن سطح مایعات گوش داخلی را دارد. در این روش، از فشار کیسه اندولنفاتیک کاسته می‌شود که انجام این کار می‌تواند باعث کاهش سطح مایعات اضافی شود. در بعضی موارد، در کنار انجام این روش، از لوله شنت نیز استفاده می‌کنند. شنت، لوله‌ای است که به وسیله آن مایعات اضافی گوش داخلی را تخلیه می‌کنند.
لابیرنتکتومی: در این روش، جراح، بخش مربوط به تعادل گوش داخلی را برمی‌دارد که در نتیجه آن، عملکرد تعادلی و شنوایی گوش مبتلا به منییر از بین خواهد رفت. این روش معمولا برای بیمارانی انجام می‌شود که شنوایی خود را به طور کامل یا تقریبا از دست داده‌اند.
برش عصب دهلیزی: در این روش، عصبی که بخش‌های تعادلی و حرکتی را از گوش داخلی به مغز متصل می‌کند (عصب دهلیزی) قطع می‌شود. با استفاده از این روش، می‌توان مشکلات مربوط به سرگیجه را برطرف نمود و در عین حال، شنوایی گوش مبتلا به منییر را حفظ نمود. عمل برش عصب دهلیزی، نیاز به بیهوش کردن بیمار و یک شب بسـ*ـتری بودن او در بیمارستان دارد.

درمان‌های خانگی بیماری منییر

شما می‌توانید با انجام یک سری مراقبت‌های خاص، اثر علائم بیماری منییر را در بدن خود کاهش دهید. شما می‌توانید از روش‌های خانگی زیر برای بهبود علائم این بیماری استفاده کنید:

در صورت احساس سرگیجه، در جای خود بشینید یا دراز بکشید: هنگام حملات سرگیجه، بهتر است از هرگونه فعالیتی که باعث بدتر شدن وضعیت می‌شود، از جمله حرکت ناگهانی، محیط پر نور، تماشای تلویزیون و مطالعه خودداری کنید. در این هنگام سعی کنید روی اشیاء ثابت تمرکز کنید.
هنگام سرگیجه یا پس از آن، استراحت کنید: سعی کنید عجله‌ای برای بازگشت به فعالیت‌های عادی خود نداشته باشید.
مراقب از دست رفتن تعادلتان باشید: گاهی اوقات، برهم خوردن تعادل و زمین خوردن می‌تواند آسیب‌های جدی به شما وارد کند. هنگامی که در شب از خواب بیدار می‌شوید، سعی کنید ابتدا فضا را روشن کرده و سپس از جای خود حرکت کنید. در صورتی که با مشکل شدید تعادلی مواجه هستید، استفاده از عصا هنگام راه رفتن می‌تواند در حفظ تعادل و کاهش خطر آسیب دیدگی بسیار موثر باشد.

تغییر سبک زندگی

برای پیشگیری از علاقه‌مند بیماری و حملات سرگیجه، می‌توانید موارد زیر را در زندگی روزمره خود در نظر بگیرید:

کاهش مصرف نمک: استفاده از غذاها و نوشیدنی‌هایی که حاوی مقدار زیادی نمک هستند، باعث افزایش احتباس مایع در بدن شما می‌شود. برای حفظ سلامت خود، روزانه بیشتر از 2,300 میلی‌گرم سدیم مصرف نکنید. همچنین متخصصان تغذیه در این زمینه توصیه می‌کنند که مصرف نمک خود را به صورت متعادل در طول روز تنظیم کرده و به صورت یکجا مقدار زیادی نمک مصرف نکنید.

مراجعه به پزشک

هنگامی که علائم بیماری منییر را در خود حس کردید، در قدم نخست بهتر است به پزشک خانوادگی خود مراجعه کنید. پزشک شما با انجام معاینات و بررسی‌های لازم، شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی، متخصص شنوایی یا متخصص مغز و اعصاب ارجاع خواهد داد. یکی از نکات مهم برای کمک به پزشک در تشخیص بیماری، این است که پیش از مراجعه، برای معاینه آماده باشید و اطلاعات کاملی به پزشک ارائه دهید. در ادامه به مواردی که پیش از مراجعه به فرد متخصص باید داشته باشید اشاره خواهیم کرد:

کارهایی که پیش از مراجعه می‌توانید انجام دهید

هنگامی که از پزشک متخصص، برای معاینه وقت می‌گیرید، از او در مورد کارهایی که باید پیش از مراجعه انجام دهید بپرسید؛ به عنوان مثال ممکن است پزشک از شما بخواهد که ناشتا باشید. شما می‌توانید لیستی از موارد زیر برای خود تهیه کنید:

علائم بیماری: در این لیست، تمامی علائم بیماری خود را بنویسید. در مواردی که رفت و برگشت دارند، مدت زمان ماندگاری و اینکه حدودا هر چند وقت به سراغتان می‌آیند را نیز در نظر داشته باشید.
اطلاعات شخصی مهم: این اطلاعات می‌تواند شامل نگرانی‌های اصلی شما، تغییرات اخیری که در سبک زندگی‌تان به وجود آمده و سابقه پزشکی خانوادگی‌تان باشد.
داروهای مصرفی: شامل تمامی داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، به همراه دوز استفاده از آن‌ها.
بردن یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان به عنوان همراه: همراه شما می‌تواند به شما در یادآوری اطلاعاتی که ممکن است در مطب پزشک فراموش کنید کمک کند.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

همه چیز درباره بیماری منییر و درمان آن

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین