علل عفونت استخوان و راه‌‌های درمان استئومیلیت

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

عفونت استخوان یا استئومیلیت چیست؟

در عفونت استخوان یا استئومیلیت (Osteomyelitis) عفونت از طریق جریان خون و یا انتشار از راه بافت‌های نزدیک، به استخوان می‌رسد. از طرفی دیگر گاهی به دلیل یک آسیب، استخوان در معرض میکروب‌ها قرار گرفته و در نتیجه عفونت در خود استخوان آغاز می‌شود.

مبتلایان به بیماری‌های مزمن، همچون دیابت و یا نارسایی کلیوی، بیش‌تر از سایرین در معرض خطر ابتلا به عفونت استخوان قرار دارند. افراد دیابتی در صورت داشتن زخم در پا ممکن است به عفونت استخوان هم دچار شوند.

با وجود اینکه در گذشته این عارضه غیرقابل درمان بود، امروزه با موفقیت درمان می‌شود. در بیش‌تر مبتلایان قسمت‌های مرده استخوانی با کمک جراحی برداشته می‌شود. بعد از جراحی آنتی بیوتیک‌های درون وریدی بسیار قوی برای فرد تجویز خواهد شد.

علائم عفونت استخوان

علائم و نشانه‌های استئومیلیت شامل:

تب
تورم، گرم یودن و قرمزی نواحی اطراف عفونت
درد در محل دارای عفونت
خستگی

برخی اوقات عفونت استخوان هیچ نشانه و علامت خاصی ندارد و تشخیص آن از مشکلات دیگر بسیار سخت و دشوار خواهد بود. این حالت بیش‌تر در نوزادان، افراد مسن‌تر و افرادی با سیستم ایمنی در معرض خطر رخ می‌دهد.

چه زمانی برای درمان استئومیلیت باید به پزشک مراجعه کرد؟

زمانی که فرد دردی در استخوان خود احساس می‌کند که به مرور در حال بدتر شدن بوده و با تب هم همراه است باید به پزشک مراجعه کند. اگر فرد به دلیل ابتلا به بیماری خاص، جراحی و یا آسیب‌های اخیر در معرض خطر عفونت باشد؛ در صورت دیدن علائم و نشانه‌های عفونت باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کند.

علت عفونت استخوان

بیش‌تر موارد عفونت استخوان به علت باکتری استافیلوکوک (staphylococcus) رخ می‌دهد. این باکتری معمولاً در پوست و یا بینی افراد، حتی افراد سالم دیده می‌شود.

میکروب‌ها به روش‌های مختلفی وارد استخوان می‌شوند، این روش‌ها شامل:

جریان خون: میکروب‌های سایر نقاط بدن – برای مثال در ریه‌ها به علت ذات الریه و یا در سیستم ادراری به علت عفونت مجرای ادراری – می‌توانند در جریان خون به سمت نواحی ضعیف استخوانی حرکت کنند.
جراحت‌ها: زخم‌های عمیق و شدید محلی برای ورود میکروب‌ها به داخل بدن هستند. اگر یک جراحت یا زخم در بدن عفونی شود، عفونت می‌تواند به راحتی وارد استخوان‌های نزدیک شود. همچنین در صورتی که شکستگی استخوان آن‌قدر شدید باشد که بخشی از آن از پوست خارج شود، میکروب‌ها راهی برای ورود به بدن پیدا می‌کنند.
جراحی: آلودگی مستقیم میکروبی در جراحی جایگزین کردن مفاصل، پروتز گذاری و یا اصلاح شکستگی‌ها رخ می‌دهد.

منبع: دکتردکتر

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

عوامل خطر عفونت استخوان

استخوان‌ها به صورت طبیعی در برابر عفونت مقاوم هستند، اما با افزایش سن این مقاومت کم و کم‌تر خواهد شد. عوامل دیگری که باعث آسیب پذیری بیش‌تر استخوان‌ها و بروز عفونت استخوان می‌شود، عبارتند از:

اختلالات گردش خون

زمانی که رگ‌های خونی آسیب دیده و یا مسدود شوند، بدن در توزیع سلول‌های مبارز با عفونت دچار مشکل می‌شود. این سلول‌ها اجازه نمی‌دهند تا عفونت‌های کوچک توسعه پیدا کنند. در صورت بروز این اختلال یک زخم سطحی می‌تواند به یک زخم عمیق تبدیل شده و در نتیجه بافت‌های عمقی‌تر و استخوان‌ها در معرض عفونت قرار خواهند گرفت.

بیماری‌هایی که باعث نقص سیستم گردش خون می‌شوند، عبارتند از:

دیابت کنترل نشده
بیماری سرخرگ محیطی
کم خونی داسی شکل

درمان‌های نیازمند لوله گذاری و یا کاتتر گذاری

در گروهی از بیماری‌ها در طول فرایند درمان لوله گذاری انجام می‌شود و به همین دلیل محیط بیرون از بدن با انـ*ـدام‌های داخل بدن در ارتباط خواهند بود و به این ترتیب میکروب‌ها که راهی برای ورود به بدن دارند، خطر بروز عفونت ملی در بدن که منجر به استئومیلیت می‌شود را افزایش خواهند داد.

در موارد زیر لوله گذاری انجام می‌شود:

دیالیز
کاتترهای ادراری
لوله گذاری درون وریدی طولانی مدت یا لاین مرکزی (central lines)

مشکلات و عوارض جانبی عفونت استخوان

مشکلات و عوارض جانبی عفونت استخوان عبارتند از:

مرگ استخوان (osteonecrosis): عفونت استخوان گاهی مانع از گردش طبیعی خون شده و در نهایت به مرگ استخوان منجر می‌شود. نواحی که دچار مرگ استخوانی شده اند با کمک جراحی برداشته شده و تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار خواهند گرفت.
عفونت مفصلی (Septic arthritis): برخی اوقات عفونت استخوانی به مفاصل نزدیک رسیده و منجر به بروز عفونت مفصلی خواهد شد.
رشد معیوب: اگر عفونت استخوان در نواحی نرم‌تر بدن همچون انتهای استخوان‌های بلند پا و بازو رخ دهد، احتمال درگیر شدن استخوان‌ها و مفاصل دیگر هم وجود دارد.
سرطان پوست: اگر عفونت استخوان ناشی از زخم بازی باشد که چرک تولید می‌کند، سلول‌های اطراف در معرض خطر بالای سرطان سلول‌های سنگفرشی قرار خواهند گرفت.

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

پیشگیری از عفونت استخوان

اگر خطر بروز عفونت در فرد بالا باشد، باید با مشورت با پزشک راه‌های پیشگیری از بروز عفونت بررسی شود. کاهش خطر بروز عفونت، احتمال بروز عفونت استخوان را هم کاهش خواهد داد.

بریدگی‌ها، نیش و جای گاز حیوانات به راحتی راهی برای ورود میکروب‌ها به بدن هستند و بنابراین باید در هنگام بروز خطر بسیار مراقب بود. اگر در بدن فرد جراحت و زخم کوچکی ایجاد شود، باید هر چه سریع‌تر محل زخم تمیز و ضدعفونی شده و سپس پانسمان انجام شود. زخم باید مرتب از نظر نشانه‌های عفونت بررسی شود.

تشخیص عفونت استخوان

پزشک ناحیه‌ی اطراف استخوان را برای هرگونه تورم، گرمی و قرمزی بررسی می‌کند. اگر بیمار زخم پا داشته باشد پزشک با یک ابزار مخصوص استخوان نزدیک محل زخم را بررسی میکند.

برای تشخیص استئومیلیت و نوع میکروبی که باعث ایجاد عفونت شده است، باید مجموعه‌ای از آزمایش‌ها انجام شود. این آزمایش‌ها شامل:

آزمایش خون

آزمایش خون بالارفتن سطح گلبول‌های سفید و دیگر فاکتورهای خونی نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ی بدن با عفونت‌هارا نشان می‌دهد. اگر عفونت استخوانی ناشی از وجود عفونت در خون باشد، آزمایش خون نوع میکروب را مشخص خواهد کرد.

هیچ آزمایش خونی بیانگر ابتلا و یا عدم ابتلا به استئومیلیت نیست. با این همه آزمایش خون به پزشک سرنخ‌هایی برای انجام آزمایش‌های بیش‌تر داده و به پزشک کمک می‌کند تا درمان‌های مورد نیاز را برای بیمار انجام دهد.

تست‌های تصویربرداری

رادیولوژی اشعه ایکس: رادیولوژی اشعه ایکس هرگونه آسیب استخوانی را نشان می‌دهد. با این همه باید چندین هفته از حضور استئومیلیت گذشته باشد تا آسیب استخوانی قابل مشاهده باشد. اگر استئومیلیت به تازگی ایجاد شده باشد، باید از روش‌های تصویربرداری تشخیصی پرجزئیات‌تر استفاده کرد.
ام آر آی: در این روش تشخیصی از امواج رادیویی در یک میدان مغناطیسی قوی استفاده می‌شود. تصاویر به دست آمده به این روش تصاویری پر از جزئیات از استخوان و بافت‌های نرم اطراف آن است.
سی‌تی اسکن: تصویر سیتی اسکن از چندین تصویر رادیولوژی گرفته شده از جهات مختلف تشکیل شده است. تصاویر به دست آمده با این روش پر از جزئیاتی از انـ*ـدام‌های داخلی هستند. معمولاً در صورتی سی تی اسکن انجام می‌شود که فرد قادر به انجام ام آر آی نباشد.

ASaLi_Nh8ay · 10/3/21

نمونه برداری استخوان

نمونه برداری از استخوان نوع میکروبی که باعث ایجاد عفونت شده را مشخص می‌کند. اگر نوع میکروب مشخص شود، پزشک می‌تواند آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت را تجویز کند.

نمونه برداری باز نیازمند بیهوشی و جراحی برای دسترسی به استخوان است. در برخی از موارد جراح به کمک یک سوزن بلند از طریق پوست به استخوان دسترسی پیدا کرده و نمونه برداری را انجام می‌دهد. این نمونه برداری نیازمند بیحسی موضعی برای بیحس کردن محل وارد کردن سوزن است. رادیولوژی اشعه ایکس و دیگر روش‌های تصویربرداری محل دقیق وارد کردن سوزن را مشخص می‌کند.

درمان عفونت استخوان

رایج‌ترین درمان برای استئومیلیت جراحی برای خارج کردن قطعه عفونی و یا مرده‌ی استخوانی است. بعد از جراحی در بیمارستان به صورت وریدی آنتی بیوتیک برای فرد تجویز می‌شود.

جراحی

بسته به شدت عفونت، جراحی استئومیلیت ممکن است شامل یک یا چند روش زیر باشد:

خالی کردن منطقه عفونی: پزشک ناحیه اطراف استخوان عفونی را باز می‌کند. بعد آن جراح همه‌ی چرک و مایعات ناشی از عفونت را خالی می‌کند.
خارج کردن استخوان و بافت عفونی: جراح با روش دبریدمان (debridement) تا جایی که امکان پذیر است استخوان عفونی و مقدار کمی از استخوان‌های سالم حاشیه‌ای را خارج می‌کند. این کار برای اطمینان از اینکه همه‌ی بخش‌های عفونی خارج شده‌اند انجام می‌شود. در صورت وجود نشانه‌ای از عفونت، بافت‌های اطراف هم ممکن است خارج شوند.
ترمیم جریان خون به سمت استخوان: جراح هرگونه فضای خالی ناشی از انجام دبریدمان را با قطعات استخوانی و یا دیگر بافت‌ها مانند پوست یا ماهیچه دیگر انـ*ـدام‌های بدن پر می‌کند.
برخی اوقات پیوند بافت یا پیوند استخوان به بعد از قوی‌تر شدن بیمار موکول می‌شود. بافت یا استخوان پیوند زده شده به بدن کمک می‌کند تا رگ‌های خونی آسیب دیده را ترمیم کرده و استخوان جدید تشکیل شود.
خارج کردن اجسام خارجی: در برخی موارد اجسام خارجی ناشی از جراحی‌های قبلی مانند صفحات و یا پیچ‌های جراحی برداشته می‌شوند.
قطع عضو: به عنوان آخرین راه، پزشک جراح برای جلوگیری از انتشار عفونت به مجبور به قطع عضو می‌شود.

دارو

نمونه برداری از استخوان نوع میکروبی که باعث ایجاد عفونت شده را مشخص می‌کند. بعد از مشخص شدن نوع میکروب، پزشک آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت را تجویز می‌کند. آنتی بیوتیک به مدت 6 هفته از طریق وریدی در بازو به فرد داده می‌شود. اگر عفونت شدید باشد، درمان آنتی بیوتیکی با تجویز آنتی بیوتیک خوراکی تکمیل می‌شود.

آماده شدن برای ملاقات با پزشک

زمانی که فرد برای اولین بار متوجه علائم و نشانه‌های بیماری خود می‌شود، باید به پزشک عمومی مراجعه کند‌. پزشک بیمار را به متخصص بیماری‌های عفونی و یا جراح ارتوپد ارجاع خواهد داد.

کارهایی که بیمار مبتلا به استئومیلیت باید انجام دهد

محدودیت‌های پیش از ویزیت را بشناسید، گاهی لازم است که فرد پیش از ویزیت اقدامات خاصی انجام دهد و یا اینکه رژیم غذایی خود را محدود کند‌.
علایم و نشانه‌های خود را به دقت یادداشت کنید.
لیستی از داروها، مکمل‌ها، ویتامین‌های مصرفی تهیه کنید.
سوالات خود را از قبل آماده کنید.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

علل عفونت استخوان و راه‌‌های درمان استئومیلیت

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ASaLi_Nh8ay

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین