- عضویت
- 6/2/20
- ارسال ها
- 7,624
- امتیاز واکنش
- 13,279
- امتیاز
- 428
- زمان حضور
- 82 روز 4 ساعت 42 دقیقه
قبول باید غیر مشروط و غیر مقید باشد
قبول باید غیر مشروط و غیر مقید باشد و در غیر این صورت، علاوه بر رد ایجاب اصلی، ایجاب متقابل نیز تلقی می شود. در نتیجه، چنانچه ایجاب دهنده، قبول مقیدی را دریافت کند و موافقت خود را اعلام نکند، قراردادی وجود ندارد و او مکلف نیست که به قبول جرح و تعدیل شده، جواب گوید، گرچه سکوت کامل بعد از دریافت چنین قبولی، بندرت موجد یک رفتار خوب تجاری می گردد. به همین دلیل، در دعوای یک شرکت نورث ولزی علیه یک شرکت کانادایی برای فروش یک هواپیمای آبی و خاکی مذاکره کرد. فروشنده این تلگراف را فرستاد: « فروش هواپیمای (گروموند مالارد) را به شما تایید می کنیم… ، لطفا ۵۰۰۰ پوند حواله کنید ». خریدار پاسخ داد : « تلگراف شما و خرید هواپیمای گروموند مالارد از سوی ما طبق شرایط شما تایید می شود… مبلغ ۵۰۰۰ پوند به بانک شما حواله شد که به عنوان امانت در حساب شما تا زمان تحویل باقی خواهد ماند… لطفا تایید کنید که تحویل در طی ۳۰ روز بعدی خواهد بود». فروشنده به این - پاسخی نداد، ولی هواپیما را به شخصی دیگر به قیمت بالاتر فروخت. در این باره، دادگاه پژوهش رای داد که قراردادی وجود نداشته است. پاسخ خریدارحاوی دوشرط جدید بود: یکی مربوط به پرداخت و دیگری در مورد تحویل و فروشنده الزامی نداشت که به این ایجاب متقابل پاسخ دهد.
قبولی مشروط به شرایط عمومی فروشنده
قبولی همواره باید شامل عمومی تجاری فروشنده باشد و در اینجا، ملاحظات پیشین در مورد شرایط عمومی تجاری که توسط صادرکنندگان منفرد اتخاذ شده، باید مد نظر قرارگیرد. زمانی که معاملات قبلی صادراتی بین طرفین واقع شده و قراردادهای آنها تابع همان شرایط فروش باشد، می توان فرض کرد که خریدار سفارشهای خود را مشروط به همان شرایط کرده و قبولی غیر مشروط فروشنده موجب انعقاد معامله خواهد شد. با وجود این، در بیشتر موارد، شرایط فروش فروشنده در زمان ارائه ی ایجاب، برای خرید مجهول خواهد بود و قبولی فروشنده [همراه با ذکر قید] « مشروط به شرایط فروش ما» به مفهوم مطلق حقوقی، رد ایجاب خریدار با ارائه ایجاب متقابل است؛ هر چند که در این مورد، دادگاهها هنگامی که معامله و اعمال بعدی طرفین گویای قصد آشکار آنها بر ملزم بودنشان بر طبق توافق است، از رسیدن به چنین نتیجه ای ابا دارند. در این قبیل موارد، فروشنده که خواهان یک وضیعت مطمئن است باید پیش از عقد قرارداد، تایید غیر مشروط خریدار را، بویژه در زمانی که مذاکرات از طریق مکاتبه صورت می پذیرد، کسب کند. در عمل، گاه به شرایط دقیق قانون توجه نمی شود که هر چند قابل درک است، اما به نتایج نامطلوبی منجر می شود. یک صادرکننده ی عاقل هنگامی که معاملات به روش معمول انجام نمی شوند، دست کم باید بر رعایت مطلق متقاضیات قانونی، پافشاری کند.
اعلام قبولی
طبق قاعده کلی، قرارداد زمانی منعقد می شود که قبولی به ایجاب دهنده اعلام شود. هر گاه تعیین محل انعقاد قرارداد ضروری باشد، منطقی است که بگوییم قرارداد در محلی منعقد شده که قبولی به ایجاب دهنده اعلام شده است. کلمهی «اعلام» اصطلاحی تخصصی در رشته ی حقوق است و به این معناست که مخاطب باید بتواند از مطلب مورد بحث آگاه شود. مطلب بیان شده هنگامی به نحو صحیح اعلام شده است که توسط مخاطبش دریافت شده باشد ولو آنکه او به دلایلی آن را نخوانده باشد؛ برای مثال به این دلیل که در طی مراحل مربوط در تشکیلات اداری اش، متن مورد نظر به او نرسیده باشد.
این قاعده در مورد قراردادهای آنی به کار می رود. این قبیل قراردادها به طور شفاهی، با تلفن یا از طریق تلکس، و طبق نظر برخی به وسیله نمابر (فاکس) منعقد می شوند.
چنانچه اعلام قبولی از طریق پست یا تلگراف باشد، اینکه آیا قاعده ی کلی برای اعلام مطلب باید اعمال شود یا اینکه صرف پست کردن قبولی کفایت می کند، نه رسیدن آن به آدرس طرف ایجاب، بستگی به قصد طرفین دارد. معمولا قصد طرفین این است که قاعده کلی باید اعمال شود؛ اما در شرایط استثنایی، می توان از شرایط ایجاب استنباط کرد که صرف پست کردن قبولی کافی خواهد بود. برای رفع ابهام، در ایجاب باید بیان شود که ایجاب کننده فقط هنگامی ملزم است که بواقع قبولی را دریافت کند.
منبع: موسسه حقوقی
قبول باید غیر مشروط و غیر مقید باشد و در غیر این صورت، علاوه بر رد ایجاب اصلی، ایجاب متقابل نیز تلقی می شود. در نتیجه، چنانچه ایجاب دهنده، قبول مقیدی را دریافت کند و موافقت خود را اعلام نکند، قراردادی وجود ندارد و او مکلف نیست که به قبول جرح و تعدیل شده، جواب گوید، گرچه سکوت کامل بعد از دریافت چنین قبولی، بندرت موجد یک رفتار خوب تجاری می گردد. به همین دلیل، در دعوای یک شرکت نورث ولزی علیه یک شرکت کانادایی برای فروش یک هواپیمای آبی و خاکی مذاکره کرد. فروشنده این تلگراف را فرستاد: « فروش هواپیمای (گروموند مالارد) را به شما تایید می کنیم… ، لطفا ۵۰۰۰ پوند حواله کنید ». خریدار پاسخ داد : « تلگراف شما و خرید هواپیمای گروموند مالارد از سوی ما طبق شرایط شما تایید می شود… مبلغ ۵۰۰۰ پوند به بانک شما حواله شد که به عنوان امانت در حساب شما تا زمان تحویل باقی خواهد ماند… لطفا تایید کنید که تحویل در طی ۳۰ روز بعدی خواهد بود». فروشنده به این - پاسخی نداد، ولی هواپیما را به شخصی دیگر به قیمت بالاتر فروخت. در این باره، دادگاه پژوهش رای داد که قراردادی وجود نداشته است. پاسخ خریدارحاوی دوشرط جدید بود: یکی مربوط به پرداخت و دیگری در مورد تحویل و فروشنده الزامی نداشت که به این ایجاب متقابل پاسخ دهد.
قبولی مشروط به شرایط عمومی فروشنده
قبولی همواره باید شامل عمومی تجاری فروشنده باشد و در اینجا، ملاحظات پیشین در مورد شرایط عمومی تجاری که توسط صادرکنندگان منفرد اتخاذ شده، باید مد نظر قرارگیرد. زمانی که معاملات قبلی صادراتی بین طرفین واقع شده و قراردادهای آنها تابع همان شرایط فروش باشد، می توان فرض کرد که خریدار سفارشهای خود را مشروط به همان شرایط کرده و قبولی غیر مشروط فروشنده موجب انعقاد معامله خواهد شد. با وجود این، در بیشتر موارد، شرایط فروش فروشنده در زمان ارائه ی ایجاب، برای خرید مجهول خواهد بود و قبولی فروشنده [همراه با ذکر قید] « مشروط به شرایط فروش ما» به مفهوم مطلق حقوقی، رد ایجاب خریدار با ارائه ایجاب متقابل است؛ هر چند که در این مورد، دادگاهها هنگامی که معامله و اعمال بعدی طرفین گویای قصد آشکار آنها بر ملزم بودنشان بر طبق توافق است، از رسیدن به چنین نتیجه ای ابا دارند. در این قبیل موارد، فروشنده که خواهان یک وضیعت مطمئن است باید پیش از عقد قرارداد، تایید غیر مشروط خریدار را، بویژه در زمانی که مذاکرات از طریق مکاتبه صورت می پذیرد، کسب کند. در عمل، گاه به شرایط دقیق قانون توجه نمی شود که هر چند قابل درک است، اما به نتایج نامطلوبی منجر می شود. یک صادرکننده ی عاقل هنگامی که معاملات به روش معمول انجام نمی شوند، دست کم باید بر رعایت مطلق متقاضیات قانونی، پافشاری کند.
اعلام قبولی
طبق قاعده کلی، قرارداد زمانی منعقد می شود که قبولی به ایجاب دهنده اعلام شود. هر گاه تعیین محل انعقاد قرارداد ضروری باشد، منطقی است که بگوییم قرارداد در محلی منعقد شده که قبولی به ایجاب دهنده اعلام شده است. کلمهی «اعلام» اصطلاحی تخصصی در رشته ی حقوق است و به این معناست که مخاطب باید بتواند از مطلب مورد بحث آگاه شود. مطلب بیان شده هنگامی به نحو صحیح اعلام شده است که توسط مخاطبش دریافت شده باشد ولو آنکه او به دلایلی آن را نخوانده باشد؛ برای مثال به این دلیل که در طی مراحل مربوط در تشکیلات اداری اش، متن مورد نظر به او نرسیده باشد.
این قاعده در مورد قراردادهای آنی به کار می رود. این قبیل قراردادها به طور شفاهی، با تلفن یا از طریق تلکس، و طبق نظر برخی به وسیله نمابر (فاکس) منعقد می شوند.
چنانچه اعلام قبولی از طریق پست یا تلگراف باشد، اینکه آیا قاعده ی کلی برای اعلام مطلب باید اعمال شود یا اینکه صرف پست کردن قبولی کفایت می کند، نه رسیدن آن به آدرس طرف ایجاب، بستگی به قصد طرفین دارد. معمولا قصد طرفین این است که قاعده کلی باید اعمال شود؛ اما در شرایط استثنایی، می توان از شرایط ایجاب استنباط کرد که صرف پست کردن قبولی کافی خواهد بود. برای رفع ابهام، در ایجاب باید بیان شود که ایجاب کننده فقط هنگامی ملزم است که بواقع قبولی را دریافت کند.
منبع: موسسه حقوقی
عنصر قبول در قراردادهای بین المللی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
