ویژه رمان۹۸ راه زیادی تا پایین است | کاربران انجمن رمان۹۸

Jãs.I · 14/4/21

مترجم: Erarira
«من تا به حال هرگز...»

توی یه زلزله نبودم.
اصلا نمی‌دونم که این
حتی شبیه‌اش
بوده باشه یا نه؛
ولی واقعا حس می‌کردم
زمین ِ زیر پام دهن باز کرده
و من رو بلعیده.

Jãs.I · 14/4/21

مترجم: Erarira
«اتفاقاتی که همیشه وقتی یکی کشته می‌شه رخ می‌دن»

شماره یک: جیغ زدن
البته همه جیغ نمی‌زنن،
معمولا فقط
مامان‌ها،
دوست‌ها،
و دخترا این کارو می‌کنن.
تو این مورد
لتیکا
دوست شاون بود
که روی زانوهاش
زمین افتاده بود
و بین جیغ زدن‌هاش
پیشونیش رو می‌بـ*ـو*سید
فکر می‌کنم امیدوار بود
که صداش
بتونه یه جوری
اون‌ رو زنده نگه داره،
یا خون‌ریزیش رو
بند بیاره.
ولی حدس می‌زنم
که اعماق قلبش،
یعنی تو عمیق‌ترین نقطۀ موجود،
می‌دونست
که این بـ*ـو*سۀ خداحافظیه.

Jãs.I · 14/4/21

مترجم: Erarira
«و مادرم...»

آهسته ناله می‌کرد:
بچۀ من نه،
بچۀ من نه!
چرا؟!
و خودش رو
مثل یه چراغ کم‌نور
روی جسد برادرم
انداخته بود.

Jãs.I · 14/4/21

«شماره دو: آژیرها»

حجم زیادی از آژیرها
نعره می‌کشیدن
و صداهای دیگه شهر رو می‌شکافتن؛
به جز صدای ضجه‌ها.
صدای ضجه‌ها همیشه
از ورای هر چیزی
شنیده میشه.
حتی از پس صدای آژیرها!

Jãs.I · 25/4/21

مترجم: Erarira
«شمارۀ سه: سوالات»

پلیس‌ها نور چراغ‌قوه‌هاشون رو روی صورتامون انداختن؛
و همه‌مون خشکمون زد.

کسی چیزی ندید؟

یه افسر جوون بود که این رو پرسید.
خیلی صادق به نظر می‌اومد.
انگار که هرگز این کارو نکرده بود.
تازه‌کارا همیشه قابل تشخیصن.
یه جوری سوال می‌پرسن،
که انگار واقعا توقع دارن جوابی بگیرن.

کسی چیزی ندید؟
نه چیزی ندیدم.

مارکوس آندروز،
همسایۀ همه چیزدانمون بود که گفت.
اون همه چی رو قبل اینکه حتی رخ بدن
می‌دونست.

Jãs.I · 25/4/21

مترجم: openworld
«درصورتی که نمی‌دونید»

گلوله‌ه‍ا همه رو کور یا کَر می‌کنن؛
خصوصاً وقتی که کسی رو
کشتن.
توی این شرایط بهترین کار
اینه که نامرئی بشیم.
همه اینو می‌دونن؛
حتی تونی فرار کرد.

Jãs.I · 25/4/21

مترجم: Erarira
«من مطمئن نیستم»

که پلیسا از من سوالی پرسیده باشن.
شاید آره،
شاید هم نه.
نمی‌تونستم هیچی بشنوم.
تو گوشم پر از صدای ضربان بود.
انگار که سرم رو زیر آب
نگه داشته باشن.
انگار که نفسم رو حبس کرده باشم.
شاید هم کرده بودم.
شاید امیدوار بودم
که بتونم یکم از نفسمو به شاون بدم.
یا شاید...
یه جوری...
بهش ملحق بشم.

Jãs.I · 25/4/21

«وقتی اتفاقات بدی رخ می‌دن»

ما معمولاً می‌تونیم به بالا نگاه کنیم
و ماه رو ببینیم که بزرگ و درخشان،
به ما می‌تابه.
چیزی که باعث میشه
حس بهتری پیدا کنم.
مثل اینکه چیزی اون بالا هست
که تو تاریکی درخشش‌اش رو به ما
روانه می‌کنه.
ولی روز قبل از دیروز
وقتی که شاون مرد،
ماه خاموش شد.
یه نفر بهم گفت:
«ماهی یکبار، ماه سیاه می‌شه
و خودش رو احیاء می‌کنه؛
و شب بعد به حالت عادی برمی‌گرده.»
بذار بهت یه چیزی بگم.
ماه خیلی خوش‌شانسه که
این پایین نیست.
جایی که هیچ چیز
جدیدی وجود نداره!

Jãs.I · 3/5/21

مترجم: Erarira
«من اونجا ایستادم»

دهنمو بسته بودم.
انقدر محکم
که برای پودر کردن دندونام کافی بود؛
و به شاون نگاه می‌کردم
که مثل یه مبل دست دوم
رو زمین دراز کشیده بود.
مبل لکه‌دار شده‌ای
که طرح پارچش زنجیرای طلایی بود.

بی‌شرفا حتی
به گروگان گرفتنش هم
راضی نشده بودن.

Jãs.I · 3/5/21

مترجم: Afsa
«تو دست‌هاش»
یه مشمای سفید خرید بود؛
با حروفی قرمز رنگ:
سپاس‌گذاریم
سپاس‌گذاریم
سپاس‌گذاریم
سپاس‌گذاریم
سپاس‌گذاریم
سپاس‌گذاریم
سپاس‌گذاریم
روز خوبی داشته باشید!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین