رمان سکوت قلب | ELNAZ کاربر انجمن رمان ۹۸

*ELNAZ* · 13/4/21

ذهنم رهایم نمی‌کند. سرم را میان دستانم می‌گیرم. تظاهر به خوشبختی دردناک‌تر از تحملِ بدبختی است!
صدای بسته شدن در را که می‌شنوم، بلند می‌شوم و هندزفری و گوشی‌ام را برمی‌دارم. آهنگ مورد نظر را پلی می‌کنم و صدایش را تا آخر بلند می‌کنم. صدای بلند در سرم...

*ELNAZ* · 13/4/21

آرام نمی‌شود. همان‌طور که شش ماه است نشده. صدایش می‌کنم و سعی می‌کنم با او حرف بزنم و آرامش کنم. بهتر نمی‌شود که هیچ، بدتر هم می‌شود. تنها یک راه حل به ذهنم می‌رسد. دکترش این کار را قدغن کرده است؛ اما...
- ولم کن هاکان! ولم کن! مگه کَری نمی‌شنوی چی می‌گم؟ برو به درک! نمی‌خوام ببینمت. تو هم از من بدت میاد و...

*ELNAZ* · 13/4/21

گوش نمی‌کنم. یک بار هم من خودم را به ‌کری می‌زنم. به صندلی ماشین چسبیده و با تعجب به من نگاه می‌کند.
- مگه نگفتی می‌خوای بمیری؟ دارم کمکت می‌کنم به خواسته‌ت برسی. فقط خودم هم باهات میام.
- تو دیوونه شدی! بزن کنار. گفتم می‌خوام بمیرم، نگفتم قراره تو هم با من خودت رو بکشی. بزن کنار لعنتی! آروم برو!
سرعتم را...

*ELNAZ* · 13/4/21

با شرمندگی لـبش را گاز می‌گیرد که دستش را محکم می‌فشارم.
- تو وضعیت خوبی نبودی. بهش فکر نکن. شعر چی شد خانوم دکتر؟
- خودت می‌گی دکتر. مگه من شاعرم؟
چشم‌غره‌ای به او می‌روم.
- لحنت شبیه بیتا شده. دیگه نمی‌ذارم باهاش بگردی. بخون دیگه.
- اوم... «چه مدت لازم بوده
تا کلمه‌ی عفو
بر زبان جاری شود؟
تا حرکتی اعتماد...

*ELNAZ* · 13/4/21

- من خوبم؛ ولی احتمالاً اگه تو بفهمی بیتا خواستگار داره و نمی‌خواد نه بگه، حالت بهتر می‌شه.
خشکش می‌زند. تمام سعیم را می‌کنم به قیافه‌اش نخندم. هاکان اما جلوی خودش را نمی‌گیرد و می‌خندد.
- داره اذیتت می‌کنه، خواستگار کجا بود؟ این رو کسی یه بار ببینه، از صد کیلومتریش دیگه رد نمی‌شه. البته همین‌طور که کسی...

*ELNAZ* · 13/4/21

هاکان
می‌داند که جانم به جانش بند است. می‌داند بعد از او دیگر عاشق نمی‌شوم و تنهایی‌ام را آن‌قدر محکم در حصار می‌گیرم تا تمام فضای خالی زندگی‌ام پر شود. این‌ها را می‌داند. خیلی چیزهای دیگر را هم می‌داند؛ مثلاً همین که خیلی وقت‌ها برایش ناز می‌آورم و قهرم. واقعاً قهر نیستم و دلم توجهی خاص می‌خواهد. دلم فقط...

*ELNAZ* · 13/4/21

سرطان بدخیمِ تنهایی تمام وجودم را گرفته و حالِ روزگارم پریشان است که هر لحظه چند بار می‌میرم.
این مرضِ لاعلاج نفس که می‌کشم، به هر کجا که نگاه می‌کنم، وقتِ خواب، هنگامِ بیداری و حتی لحظه‌یِ مرگ هم دلم را برای تو تنگ می‌کند!
دست هاکان را می‌کشم و به‌سمت بقیه می‌رویم. تنهایش می‌گذارم تا گریه کند. تا حرف‌هایش...

*ELNAZ* · 13/4/21

من سکوتم؛ سکوت قلب.
سکوتِ ایستگاه پس از رفتنِ مسافری با قطار.
من نگاهم؛ نگاهِ مانده به ناکجا در لحظه‌ی باورِ تنهایی.
من اشکم؛ اشکی که با دستانِ به راه مانده‌یِ دختری عاشق که چاره‌ای جز رفتن نداشت، پاک شد!
من آهم؛ آهی عمیق و جان‌سوز که سال‌ها بعد در تنهایی کشیده خواهد شد!
***
- خب اوینارجون، می‌بینم حالت...

*ELNAZ* · 13/4/21

زندگی همین است. هیچ چیز همیشگی نیست. آری! یاد گرفتم که باید با سرنوشت کنار آمد؛ نه اینکه نجنگید. باید با اتفاقاتی که دست ما نیست، کنار آمد. باید بگذاری تمام شود. هر شبی بالاخره تمام می‌شود، صبح می‌شود. هر حال بدی هم تمام می‌شود. بالاخره خورشید طلوع خواهد کرد. تو باید صبور باشی و در کنار کسانی که دوستشان...

*ELNAZ* · 13/4/21

ناظر: دونه انار
نمره به ناظر: خوب
پی‌گیری: خوب
تایید رمان: خوب
فرستادن تاپیک‌های مفید و مرتبط: خوب
ویرایش: متوسط
ایده و کمک: خوب
اخلاق: عالی
زمان جواب‌دهی: خیلی زود پاسخگو بودن و با حوصله به همه سوال‌هام رسیدگی می‌کردن
میزان رضایت شما: خوب بود راضی‌م

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون راجع به رمان چیه؟

عالیه!

خوبه جای بهتر شدن داره!

بد نیست!

افتضاحه!

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین