ادبیات هند

yeganeh yami · 20/2/21

«سرآغاز ادبیات غنی هند»
کتیبه های آشوکا قدیمی ترین کتیبه های نوشته شده در هند هستند. این کتیبه‌ها در قرن سوم قبل از میلاد به زبان سانسکریت نوشته شده‌اند. کاربرد سانسکریت در کتیبه نویسی، ادبیات بودائی و چینی – که استفاده از آن ابتدا در این کیش معمول نبود – همواره رو به افزایش بوده است. کالیداس (KALIDAS) نخستین نام مشهور در ادبیات سانسکریت و بزرگ‌ترین شاعر و درام‌نویس هند است.
وی در حدود قرن پنجم یا ششم میلادی می‌زیسته است و درام معروف شاکونتالا، اثر برجسته‌ی اوست. این اثر و دیگر آثار وی همچون «مگادوتا» یا «ابر پیغامبر» او را در مقام بزرگ‌ترین شاعر سانسکریت قرار داده است. این شاعر در اروپا نیز شهرت به سزایی دارد. گوته –شاعر بزرگ آلمان– درام شاکونتالا را ترجمه کرده و کالیداس را به عظمت ستوده است
در ادبیات هند، اشعار زیادی نیز وجود دارد که گاهی قصایدی کوتاه و گاه قطعاتی بلندترند. این اشعار معمولا به شکل صد بیتی هستند که یا جنبه‌ی غزل محض دارند ویا غزل‌های تعلیمی هستند. به علاوه از همان قرون اول میلادی، اشعار حکمی و پند و اندرز بی‌شماری وجود داشته که گاه از یک متن منثور درباره‌ی موضوع‌های گوناگون جدا شده‌اند و گاه، خود مستقل بوده‌اند
حکایت هندی «پانچا تانترا» و قصه‌های سانسکریت، از ودا است که در آن اشاراتی به افسانه‌ها و سرگذشت‌های خیالی از نوع عامیانه مشاهده می‌شود. رمان به زبان سانسکریت بسیار کم است و به دشواری می‌توان این عنوان را بر آن‌ها نهاد. نخستین رمان هند از نظر تاریخی، کتابی به نام «دان دین» است. این کتاب را –که مربوط به قرن ششم یا هفتم میلادی است– شاهکار نثر ادبی سانسکریت می‌دانند. همچنین نمایش نامه‌هایی تاریخی، همانند حماسه‌های تاریخی نیز وجود دارند که در آن سلاطین و شخصیت های بلند پایه را به روی صحنه میآورند و صفات برجسته‌ی آنان به گونه‌ای مبالغه آمیز تحسین و تکریم می‌شود. امروزه نیز، تعداد فراوانی نمایش‌نامه‌ی سنتی یا نوگرا به زبان سانسکریت نوشته می‌شود.

yeganeh yami · 25/2/21

زبان فارسی، زبان رایج در دربار و فرامین اجرایی و همچنین رسانه‌ای ارتباطی برای انتقال فرهنگ، بین دو کشور هند و ایران در دوران حکومت حاکمان مسلمان به شمار می‌رفت. بنابراین در این دوران، شرح وقایع تاریخی، اسناد حکومتی، فرامین دولتی؛ کتیبه‌ها و سکه‌ها همه به زبان فارسی نوشته شده‌اند. در دوره‌ی صفوی، تعداد زیادی از شاعران ایرانی به دلایل مختلف به هند مهاجرت و مسافرت کردند. مردم هند، به خصوص آنان که با ایرانیان اشتراکات مذهبی و زبانی داشتند؛ برای شاعران ایرانی ارزش و احترام خاصی قائل بودند. همچنین کتاب‌ها و ادبیات فارسی و عربی که مسلمانان، هم زمان با پادشاهی اکبر شاه با خود به هند آورده بودند، منبع خوبی برای هندی‌ها گردید و همین مسئله باعث شد شاعران و ادیبان هندی از کلمات و واژه‌های فارسی در اشعار و آثار خود استفاده کنند.
«مانولارلانکیرن» نخستین شاعر هندوی دربار اکبر شاه بود که به خوبی، به زبان فارسی شعر می‌سرود. صائب تبریزی – شاعر بزرگ ایران – نیز تعدادی از غزل‌های ارزشمند تاسانی را همراه با غزل‌های خود ثبت کرده بود. شعر تاسانی، مملو از افکار و تصورات عمیق عرفانی است.
از دیگر شاعران دربار اکبر شاه می توان به بهوپت رای بیراجی و امیر بیگ اشاره کرد که به زبان فارسی شعر می‌سرودند. با گذشت زمان هندی‌های بیش‌تری به مطالعه‌ی زبان فارسی پرداختند و آثاری نیز به همین زبان از خود به جای گذاشتند؛ مانند: چندر بهان برهمن با اثر معروف خود به نام چارچمن، میرزا عبدل القادر بیدل، امیرخسرو دهلوی، فیضی کاشانی، ذوقی رام حسرت منشی هار کوپای تافته، منشی رام داس محیط، آندرام مخلص، سیالکوتی مل وارسته، وندانگرایا و …
با ورود اروپائیان به هند، به خصوص در دوران استعمار انگلیس به مرور از نفوذ و عمومیت زبان فارسی در هند کاسته شد؛ به‌طوری که هم اکنون تعداد بسیار محدودی از مردم هند، با زبان فارسی آشنا هستند.
پ.ن: عکس اکبر شاه

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ادبیات هند

yeganeh yami

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

yeganeh yami

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

ادبیات هند

yeganeh yami

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

yeganeh yami

کاربر نیمه حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین