خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
گوینده انجمن
کپیست انجمن
عضویت
31/8/20
ارسال ها
3,251
امتیاز واکنش
43,173
امتیاز
443
زمان حضور
105 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
به نام خدا
میاندوآب یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی و با فاصله ۱۶۴ کیلومتری از ارومیه، در جنوب استان قرار گرفته‌است.[۲] میاندوآب شهر رودخانه‌های پرآب[۳] در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود واقع شده و محل تلاقی استانهای آذربایجان غربی و شرقی محسوب می‌شود. وجه تسمیه این شهر نیز حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود است.[۴] ورزش دوچرخه سواری در این شهر قدمت زیادی دارد و میاندوآب به شهر دوچرخه ایران معروف و مشهور است.[۵][۶] در جلد چهارم کتاب «فرهنگ جغرافیائی ایران (آبادیها)» نیز زبان مردم میاندوآب، ترکی آذربایجانی و مذهب آن‌ها شیعه ذکر شده است.[۷] سوغات این شهر قند است.
این شهر یکی از بزرگترین و مهم‌ترین شهرهای آذربایجان غربی می‌باشد و تنها شهرستانی در ایران می‌باشد که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریباً برابر است[۱۱][۱۲] میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور محسوب می‌شود[۱۱] و شهرستان میاندوآب نیز بعد از ارومیه بزرگترین تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی و یکی از قطب‌های اصلی استان در امر تولید می‌باشد.میاندوآب از جایگاه ارتباطی، نظامی و استراتژیک ویژه ای در سطح منطقه شمال غرب کشور برخوردار است و به دلیل واقع شدن در مسیر راه تبریز ـ مراغه ـ سنندج و ارومیه و تهران و پیوند دادن استان‌های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و زنجان و کردستان اهمیت و نقش مهمی برخوردار است.
میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پررونق محسوب می‌شده‌است، اولین سند معتبر به دست آمده که مربوط به منطقه میاندوآب باشد، سنگ نبشته ای به زبان اورارتویی که در شمال غرب شهر در نزدیکی روستای داش تپه می‌باشد که دو قطعه بزرگ این کتیبه به موزه بریتانیا انتقال داده شده‌است
میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود قرار دارد. وجه تسمیه این شهر حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود است.
نام قدیمی شهر مرحمت آباد بوده که به دلیل اهدای زمین‌های آن از سوی ناصرالدین شاه به فرزند دوست علی خان معیرالممالک به این نام خوانده شد.
زبان: مردم میاندوآب به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می‌کنند.
جغرافیا:
وضعیت طبیعی
شهر میاندواب با واقع شدن در دشت میاندوآب که به عنوان چهارمین دشت حاصلخیز کشور شناخته می‌شود، ظرفیت بالایی برای توسعه و پیشرفت دارد[۱۱][۲۰] استعداد بالقوه و خاک مرطوب و حاصلخیز، آب فراوان برای کشتزارهای بزرگ، تنوع انواع محصولات زراعی و سردرختی،[۲۱] میاندواب را به یکی از قطب‌های اصلی و بزرگ تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی بدل ساخته است[۱۳] میاندوآب پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالقوه زیادی برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی دارد و در بخش کشاورزی، دارای موقعیت مطرحی است.[۲۲] در کنار این عوامل، شهر میاندواب با واقع شدن در موقعیت مناسب جغرافیایی و وجود منابع آبی مناسب مثل رودخانه زرینه رود، شرایط مناسبی برای توسعه و رشد شهری داراست.[۲۰] در زمانی نه چندان دور جلگه میاندوآب یکی از جلگه‌های معروف کشت پنبه بوده است و هم‌اکنون کشت چغندر قند رواج دارد
منبع: ویکی پدیا-دانشنامه آزاد


معرفی شهرستان میاندوآب

 
آخرین ویرایش:

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
گوینده انجمن
کپیست انجمن
عضویت
31/8/20
ارسال ها
3,251
امتیاز واکنش
43,173
امتیاز
443
زمان حضور
105 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
آب و هوا
آب و هوای این منطقه متغیر بوده، دارای تابستان‌های نسبتاً گرم و زمستان‌های بسیار سرد است. میزان بارش متوسط در منطقه ۲۸۹ میلی لیتر ثبت شده‌ است.[نیازمند منبع]،
موقعیت جغرافیایی:
میاندوآب از موقعیت ارتباطی و جغرافیایی بی نظیری برخوردار است و به عنوان چهارراه ارتباطی چهار استان شمال غربی کشور شناخته می‌شود[۲۳] و محل اتصال استان‌های آذربایجان‌شرقی و آذربایجان‌غربی، زنجان و کردستان به محسوب می‌شود،[۲۴] میاندوآب با توجه موقعیت استراتژیک خود از لحاظ جغرافیایی، سـ*ـیاسی و گردشگری همواره مورد تأکید صاحب نظران در امر توسعه بوده‌است[۲۵] این شهر در حد فاصل بین شهرهای ملکان، شاهین‌دژ، بوکان و مهاباد و میانه واقع شده‌است و در واقع پل ارتباطی برای استان‌های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی محسوب می‌گردد. مساحت شهرستان میاندوآب ۲۶۹۴ کیلومتر مربع است و در طول جغرافیایی ۴۶درجه و ۶ دقیقهٔ شرقی از نصف‌النهار گرینویچ و در عرض ۳۶ درجه و ۵۸ دقیقهٔ شمالی از خط استوا در وسط جلگه‌های منتهی به دریاچه ارومیه با ارتفاع ۱۳۱۴ متر از سطح دریا قرار دارد.
پیشینه:
سابقه تاریخی سکونت در دشت میاندواب به هزاره‌های قبل از میلاد و به دوران اورارتو برمی‌گردد و اولین سندی که به موجودیت شهر امروزی میاندواب اشاره دارد به زمان فتحعلی شاه قاجار می‌رسد.[۲۶] میاندواب تا سال ۱۳۰۹ هجری شمسی مرکز ناحیه مرحمت‌آباد و از توابع مراغه به‌شمار می‌رفت.[۲۶] میاندوآب را سیاحان اروپایی که تا پیش از دوره پهلوی از این منطقه دیدن می‌کردند در کتاب‌های خود آورده‌اند.[۲۷][۲۸]
در دوره قاجار آغامحمدخان قاجار که شهر کرمان را به‌کل نابود ساخته و همگی مردم آن را کور کرده بود، یک هزار تن از جوانان شهر را به سرکردگی مرتضی‌قلی‌خان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد. این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند حتی در میاندوآب از دیرباز محله‌هایی به نام محله کرمانی‌ها، سیرجانی‌ها، زرند، راه‌بُر و لک‌ها وجود دارد.[۲۹][۳۰] طایفه‌ای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت می‌کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.[۳۱] در حال حاضر اقلیت بسیار اندکی از کلیمیان در میاندوآب هستند.
کوه‌های شهرستان میاندوآب:
شهرستان میاندوآب، از نظر توپوگرافی، تپه ماهوری و جلگه‌ای است. بجز در شرق میاندوآب، که دامنه‌های سهند در آن واقع است؛ اکثراً تپه ماهوری و هرچه به طرف شهر میاندوآب نزدیک می‌شویم از ارتفاع آنان کم می‌شود. بلندترین ارتفاع کوه‌های مرز آذربایجان‌شرقی و غربی، در محل ربط با ارتفاع ۲۸۳۲ متر است و کوه‌های جان‌آقا، عثمان اولن، آیدشه و ارتفاعات نوروز لو (سد انحرافی نوروزلو در پای این کوه بر روی زرینه‌رود احداث شده) ۱۴۵۰ متر ارتفاع دارند. همچنین کوه قشلاق‌لو، با ارتفاع ۱۳۷۰ متر و ارتفاعات خطایی، در اطراف تالاب چنگیزگلی، با ارتفاع ۱۴۵۰ متر و کوه تلخاب یا قزل کوه، در حد فاصل مهاباد و میاندوآب با ارتفاع ۱۶۴۵ متر می‌باشد.
منبع: ویکی پدیا-دانشنامه آزاد


معرفی شهرستان میاندوآب

 

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
گوینده انجمن
کپیست انجمن
عضویت
31/8/20
ارسال ها
3,251
امتیاز واکنش
43,173
امتیاز
443
زمان حضور
105 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
آثار باستانی
  • '''پل میرزا رسول'''
این پل تاریخی در ۵ کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه سمینه رود بنا شده‌است. این اثر که قدمت آن به دوره قاجاریه می‌رسد در حال حاضر، در کنار جاده میاندوآب به مهاباد واقع شده‌است. طول این پل ۵۲ متر و تعداد دهانه‌های آن ۷ دهانه می‌باشد. مصالح بکار رفته در این بنا در قسمت پایه‌ها و سیل شکن‌ها، سنگ و در بقیه قسمت‌ها آجر می‌باشد. این بنا به شماره ۲۰۶۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده‌است
''پل کوسالار '''
پل کوسالار در ۱۰ کیلومتری شمال شرقی میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای کوسالار بر روی کانالی به نام «آجی گوبی» که از زرینه رود منشعب است، ساخته شده‌است. با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می‌رسد. پل کوسالار دارای ۲ پایه است که با لاشه سنگ و ملات آهک بر روی پی‌های نه چندان محکم استوار گشته‌اند پایه‌ها ۶/۱ متر عرض و ۵/۴ متر طول و در جهت مخالف جریان آب دارای آب شکن‌های مثلثی می‌باشند که هم‌اکنون بقایای آن‌ها باقی مانده‌است. طول آب شکن‌ها حدود ۱ متر و ارتفاع پایه‌ها و آب شکن‌ها از کف پل تا قسمت پایه طاقها ۵/۱ متر می‌باشد.
از دیگر آثار تاریخی و باستانی میاندوآب می‌توان به نقاط زیر اشاره کرد:
مسجد طاق، تپه باستانی روستای داش تپه، مجاری صخره‌ای معروف به چهل پله، امامزاده تاجن علی، قلعه هلاکو، آرامگاه ملا شهاب الدین، قلعه حسین‌آباد، قلعه خرابه، قزل قلعه (قزون ۷ و ۸ هـ. ق) دلیک داش (دوره تاریخی).
میاندوآب بیش از ۱۰۰ اثر تاریخی دارد که ۴۳ اثر از آن‌ها در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است.
از دیگر آثار تاریخی و باستانی میاندوآب می‌توان به نقاط زیر اشاره کرد:
مسجد طاق، تپه باستانی روستای داش تپه، مجاری صخره‌ای معروف به چهل پله، امامزاده تاجن علی، قلعه هلاکو، آرامگاه ملا شهاب الدین، قلعه حسین‌آباد، قلعه خرابه، قزل قلعه (قزون ۷ و ۸ هـ. ق) دلیک داش (دوره تاریخی).
میاندوآب بیش از ۱۰۰ اثر تاریخی دارد که ۴۳ اثر از آن‌ها در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است.

میاندوآب در شهرستان میاندوآب در استان آذربایجان غربی ایران قرار دارد.جمعیت این شهر در سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۳۴،۴۲۵ نفر بوده که به زبان ترکی‌آذربایجانی صحبت می‌کنند.
گردش در شهر
شهرستان میاندوآب دارای جاذبه‌های گردشگری بسیاری از جمله آب‌انبار شاه تپه، مسجد تاریخی طاق، آبشار اوزان، آبشار اولامچی، رشته کوه جاناقا، رودسیمینه رود وزرینه رود، پل تاریخی میرزا رسول، پل تاریخی کوسه لر، حمام طبیعی حیدر باغی، غار جیبکلو، امام زاده‌ها، پارک زیبای گوللرباغی ، پارک آذربایجان ، پارک شهیدباکری ، پارک معلم ، پارک هادی ، پارک ساحلی آتا و آنا، شهربازی پارک ملت و مناظر طبیعی بسیار زیبایی می‌باشد.
دیدنی‌ها
  • موزه میاندوآب. اشیای به نمایش گذاشته شده در این گنجینه مربوط به دوره‌های پیش از تاریخ، هزاره اول میلاد، دوره‌های تاریخی ‪ ۱۵۰۰‬تا ‪۳۰۰۰‬ سال پیش، دوره‌های اسلامی ‪ ۱۴۰۰‬سال قبل و عصر حاضر است. از دیگر بخش‌های این گنجینه آثار مربوط به گنجینه مردم شناسی است که در آن مجسمه‌های مختلف با لباس‌های محلی به نمایش گذاشته شده است. هم‌اکنون در گنجینه شهرستان میاندوآب آثاری چون اشیا سنگی، سفالی، فلزی، سکه و پارچه متعلق به شهرها و مناطق مختلف کشور از جمله تپه سیلک کاشان، تپه حسنلو نقده، اشیاو ابزار آلات مفرغی لرستان و نیشابور، گرگان و آثاری از منطقه اسماعیل‌آباد و عمارلو رودبار به نمایش گذاشته شده است
منبع: ویکی پدیا-دانشنامه ازاد| ویکی سفر


معرفی شهرستان میاندوآب

 

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
گوینده انجمن
کپیست انجمن
عضویت
31/8/20
ارسال ها
3,251
امتیاز واکنش
43,173
امتیاز
443
زمان حضور
105 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
  • سد زرینه رود:
  • مسجد تاریخی طاق. مسجد طاق قدیمی ترین مسجد شهرستان میاندواب با بیش از دو قرن قدمت یکی از زیباترین جلوه‌های معماری اسلامی در آذربایجان غربی است. خان بیگلر بیگی حاکم مراغه مسجد طاق میاندواب را در سال ۱۲۰۲ هجری قمری ساخت. بنای مسجد به صورت شبستانی ستون دار با پوشش طاق و گنبد است که این پوشش از ۹ گنبد کوچک تشکیل شده که بر طاق‌ها و چهارستون‌هایی به شکل مکعب استوار است. طاق‌ها از آجر با ملات گچ و پی مسجد از سنگ و دیوارها از خشت ساخته شده است. این مسجد در سال‌های اخیر به صورت کامل مرمت شده و به شماره ۱۹۴۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. ویرایش
  • گؤی‌تپه. تپه تاریخی:
  • پل تاریخی میرزا رسول. این پل تاریخی در ۵ کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه سیمینه رود بنا شده است. این اثر که قدمت آن به دوره قاجاریه می‌رسد در حال حاضر، در کنار جاده میاندوآب به ارومیه واقع شده است. طول این پل ۵۲ متر و تعداد دهانه‌های آن ۷ دهانه می‌باشد. مصالح بکار رفته در این بنا در قسمت پایه‌ها و سیل شکن‌ها، سنگ و در بقیه قسمتها آجر می‌باشد. این بنا به شماره ۲۰۶۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
  • تالاب قره گؤل.
  • قلعه هلاکوخان (حسین‌آباد).
  • بقعه تاج الدین علی، در ۴۵ کیلومتری میاندوآب و ۱۵ کیلومتری شهر چهاربرج. بنای اولیه آن بصورت ۴ گوش با گنبدهای مدور بوده و به تازگی با خودیاری مردم بنای بزرگتری در اطراف آن ایجاد گردیده بطوریکه بنای اولیه در مرکز قرار گرفته است. زائران زیادی خصوصاً در ایام ماه مبارک رمضان و ماههای محرم و صفر از این مکان بازدید می‌کنند. ویرایش
  • پل کوسالار، در ۱۰ کیلومتری شمال شرقی میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای کوسه‌لر(کوسالار). پل کوسه لر بر روی کانالی به نام «آجی گوبی» که از زرینه رود منشعب است، ساخته شده است. با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می‌رسد. پل کوسه لر دارای ۲ پایه است که با لاشه سنگ و ملات آهک بر روی پی‌های نه چندان محکم استوار گشته‌اند پایه‌ها ۶/۱ متر عرض و ۵/۴ متر طول و در جهت مخالف جریان آب دارای آب شکن‌های مثلثی می‌باشند که هم اکنون بقایای آنها باقی مانده است. طول آب شکن‌ها حدود ۱ متر و ارتفاع پایه‌ها و آب شکن‌ها از کف پل تا قسمت پایه طاقها ۵/۱ متر می‌باشد.
  • ساختمان پل دارای سه دهانه یا چشمه است که طول آنها ۲ متر و ارتفاع آنها از کف پل ۲/۳ متر می‌باشد و با آجر و ملات آهک ساخته شده است. در حال حاضر این پل متروکه می‌باشد و پیشنهاد می‌شود پس از مرمت با همان کاربری سابق خود جهت عبور عابر پیاده استفاده شود.
  • منبع: ویکی سفر


معرفی شهرستان میاندوآب

 

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
گوینده انجمن
کپیست انجمن
عضویت
31/8/20
ارسال ها
3,251
امتیاز واکنش
43,173
امتیاز
443
زمان حضور
105 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
داش تپه:
داش تپه به اعتبار آثار قلعه مانندی که روزگاری بر فراز آن بوده و دهانه آن با وسایل و مصالح لازم و با نهایت مهارت مسدود شده است در کنار روستای داش تپه در حوالی میاندوآب قرار دارد. در سمت شرقی تپه، محل یک درب ورودی به درون تپه دیده می‌شود که از ساروج و آهک ساخته شده است، اهالی محل، اقدامات زیادی برای ورود به تپه (درون قلعه) انجام داده‌اند که تاکنون بی نتیجه مانده است. محققین و باستانشناسان بسیاری از این تپه دیدن کرده‌اند و مقداری از بقایای ظروف سفالین خرد شده در اطراف تپه یافته‌اند. بین اهالی شهر مشهور است که قبر زرتشت پیامبر پاک آیین ایرانی درون این تپه قرار دارد. این تپه هنوز جز آثار باستانی به ثبت نرسیده است.
به علت وجود ۲ تپه سنگی، یکی کوچک و یکی نسبتاً بزرگ این روستا را داش تپه نامده‌اند. در خاکبرداری‌هایی که در دهه ۶۰ در اطراف تپه بزرگ به منظور انتقال خاک و لاشه‌های سنگ این تپه برای ساخت یک بند آبی انجام گرفت، مشخص شد که اطراف این تپه یک قبرستان بسیار قدیمی است که مردگان در آن یا درون خمره‌های سفالی بزرگ و یا همراه با چندین خمره سفالی دفن شده‌اند. متاسفانه از آن زمان تاکنون حفاری‌های غیر مجاز بسیاری در این منطقه صورت گرفته و وجب به وجب آن توسط افراد سودجو کاوش شده است. اطراف تپه کوچک نیز محل زندگی انسانهای قد یم بوده و قدم به قدم آن حاوی آثار سفالی و ... می‌باشد. در سالهای دهه ۴۰ یا ۵۰ عده‌ای از باستان‌شناسان خارجی کتیبه‌ای بسیار قد یمی را از این تپه کنده و با خود برده‌اند. در آن زمان تنها کسی که می‌توانسته به زبان فارسی صحبت کند، آقای احمد زاده ساکن میاندوآب بوده که در آن زمان به عنوان سپاه دانش در این روستا خدمت می‌کرده است و در در زمان بردن کتیبه به کمک اهالی محل کتیبه را به کسانی که همراه خارجیان با بالگرد به روستا آمده بودند راهنمایی را در مورد محل کتیبه ارائه داده بود. ایشان بعداً در دبیرستان‌های میاندوآب به عنوان دبیر تاریخ مشغول خدمت شدند. نام صحیح این روستا داش تپه یعنی تپه سنگی می‌باشد (داش در زبان ترکی به معنی سنگ و تپه به همان معنی مشخص تپه می با شد).
منبع: ویکی سفر


معرفی شهرستان میاندوآب

 

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد انجمن
گوینده انجمن
کپیست انجمن
عضویت
31/8/20
ارسال ها
3,251
امتیاز واکنش
43,173
امتیاز
443
زمان حضور
105 روز 9 ساعت 46 دقیقه
نویسنده این موضوع
شاه تپه (قیرخ‌پیلله):
در فاصله ۲۳ کیلومتری از شهر میاندوآب و در جوار روستای اسلام تپه (شاه تپه) تپهٔ صغره‌ای وسیعی قرار گرفته که از قراری محل استقرار حاکم و شاه نشین بوده است. آثار موجود بر روی این کوه شامل طاق و پله بوده است که در خود کوه حجاری شده‌اند حدوداً ۳۶ عدد پله به سمت داخل کوه حجاری شده و بر بالای پله‌ها بصورت ار یب و موازی با پله طاق گهوارهای تراشیده شده است. این اثر به دلیل تعدد پله‌ها به قیرخ پلله نیز مشهور است. قدمت آن به هزاره اول قبل از میلاد می‌رسد.
قلعه جان آقا:
بزرگ ترین قلعه نظامی مانایی‌ها به نام قلعه جان آقا در ساحل شمال زرینه رود و در ارتفاعات کوه مجاور روستای جان آقا از توابع شهرستان میاندوآب واقع است.
از ویژگی‌های این قلعه کوهستانی که مهم ترین قلعه نظامی در منطقه بوده، می‌توان به انتخاب مکان، استفاده از مصالح سنگی بدون ملات در ساختمان دژ، بهره‌گیری از خط رابط برای تسهیل و تسریع حرکت سربازان در قلعه و اسکان نیروهای نظامی در فضاهای داخلی تعبیه شده موجود در حصار دژ اشاره نمود. دژ نظامی جان آقا با قالایچی یا زیرتو مرکز اقوام مانایی هم دوره بوده و متعلق به هزاره اول پیش از میلاد که حفاظت شمال زیرتورا برعهده داشته است. طول این دژ بیش از ۲۵۰ متر و ارتفاع دیواره‌های آن نیز با توجه به وضعیت منطقه بین ۸۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر متفاوت است که در خط الراس نظامی به طرز بسیار ماهرانه‌ای بدون استفاده از ملات و با چیدن سنگ‌های بزرگ بر روی هم ساخته شده است.
این قلعه به صورت خطی در کوه ساخته شده و دو دیوار پهن سنگی و با ستون‌هایی که از آن به عنوان اتاقک جهت نگهداری سربازان ساخته شده تشکیل شده است. خط رابط حرکت سربازان و هفت پیوند چهار گوش در فاصله‌های مشخص در جبهه بیرونی از جمله مهم ترین بخش‌های این دژ به شمار می‌آیند و از خط رابط برای تسهیل و تسریع در حرکت سربازان برای پوشش دادن نقاط ضعف دژ و از اتاق‌های پیون‌های آن برای اسکان نیروهای نظامی در هنگام یورش دشمنان استفاده می‌شد.
قلعه بختک:
قلعه بختک که بقایای خرابه‌های آن هنوز هم در شهر لیلان (مرکز بخش لیلان از توابع آذربایجان شرقی) قرار دارد، گویا توسط یکی از سرداران خسرو انوشیروان به نام بخدک ساخته شده است. ظاهراً علت احداث قلعه آزمودن قدرت نظامی و نشان دادن آن به شاهنشاه ساسانی بوده که توسط بخدک پیشنهاد شده بود. بنای قلعه بسیار محکم ساخته شده است. طبق آثار موجود، آب مورد نیاز قلعه را از چهار فرسنگی طوری به قلعه هدایت می‌کرده‌اند که غیر از خود بختک و تنی چند از مقربین او کسی از سرچشمه آب اطلاعی نداشته است.
منبع: ویکی سفر


معرفی شهرستان میاندوآب

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا