- عضویت
- 25/10/20
- ارسال ها
- 1,158
- امتیاز واکنش
- 17,924
- امتیاز
- 323
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 59 روز 6 ساعت 34 دقیقه
مراسم عروسی در کنگان
“تاریخ هر کشوری پر است از نام های جاودانه، اما مردم،اکثرا از معنا و مفهوم آنان چیزی نمی دانند .
نام ها دهان به دهان؛ نسل به نسل و سـ*ـینه به سـ*ـینه می گردد”، اما آنچه باقی می ماند درسهایی است که می توان از آنها آموخت .
با توجه به فرهنگ پربارکشورمان ایران؛ در این مجموعه تلاش خواهیم نمود تا با شناسایی فرهنگ وآداب ورسوم جنوب کشور و به خصوص استان خودمان یعنی بوشهر؛ آداب و رسوم جای جای استان را با نیت معرفی بیشتر به هموطنانمان اقدام نماییم.
در این مقاله برخی از آداب و رسوماتی که در عروسی مردم کنگان انجام می شود را توضیح خواهیم داد.**
حنابندان: مراسم حنابندان در کنگان و اکثر مناطق جنوبی، در دو جا گرفته می شود؛ یکی در منزل عروس، که یک شب قبل از عروسی انجام می شود و دوم در منزل داماد، که عصر روز عروسی انجام می شود.] از آنجایی که حنابندان داماد، رسم و رسومات خاصی را در بر دارد، لذا در این مطلب به حنابندان داماد می پردازیم.]
بعد از ظهر روز عروسی، مقداری حنا در آب ریخته و به هم می زنند تا خوب نرم و رقیق شود. دست و پای داماد (توسط یک شخص بزرگتر ) حنا گذاشته و حدودا ۱۰ دقیقه صبر می کنند تا دست و پای داماد به خوبی رنگ بگیرد.
در این ۱۰ دقیقه برخی از زنان ابیاتی مشهور به چوشی یا تالله(بیت) را با صوت می خوانند؛ در پایان هر دو بیت، زنان و دختران کِل می دهند- کِل نوعی ابراز شادی با صدای بلند است-.
باد میاد گل باد میاد کشتی لـ*ـب دریا میاد
ناخدا کشتی نگه دار دلاک از شیراز میاد
شیر دوماد رفته ؛ اشکال این شکار هفته شن
بی بی عروس جاش تو بنداز شیر دوماد خسته شن
بی بی عروسِ نازنین پایت نذار روی زمین
پاتو بذار رو چشم داماد تا کشه خرج زمین
پس از شستن دست و پای داماد، رنگ سرخ حنا بر دست و پای او می نشیند؛ سپس جمعیت حاضربا شادی و هلهله کنان، داماد را به حمام می برند. طبق این رسم، داماد باید در خانه ی یکی از همسایه ها یا فامیل حمام کند. پس از حمام کردن، دوستان داماد لباسهای دامادیش را به تن او می کنند. جمعیت بیرون از حمام شادی کنان در حال خواندن سروده هایی در مورد حمام رفتن داماد هستند:
آی حمومی آی حمومی آب حموم تازه کن
تا بیاید شازده داماد خلعتش آماده کن
دی مو می خوام دی مو می خوام دختر همسایمون
گل بریزم پیش پایش تا بیاید خونمون
ای یار مبارک بادا انشاالله مبارک بادا…
رسومات بومی محلی بندر کنگان؛ مراسم عروسی در کنگان
دوستان و فامیل، دست داماد را گرفته و از حمام بیرون می آیند؛ در این هنگام شخصی که از قبل مخلوطی از پول، گُل و برگ سبز درخت و…- که درون ظرفی بزرگ – آماده کرده است را روی سر داماد می ریزد؛ حاضرین شروع به هلهله می کنند و کِل می دهند.(عده ای نیز صلوات می فرستند).
جمعیت از خانه بیرون آمده و جلوی منزل جمع می شوند. ابتدا بزرگان فامیل دست داماد را گرفته و شروع به حرکت می کنند و پس از آن، بطور متوالی هر چند دقیقه جای خود را با باقی مردان و دوستان داماد عوض می کنند و آنها دست داماد را می گیرند و به سمت دریا حرکت می کنند. همزمان با هم، طبق رسومات محلی منطقه؛ جملاتی را به صورت عربی می خوانند.
جمعیت به صورت دو گروه این جملات را می خوانند:
(گروه اول) اَلفِ الصلاة وَالسلام عَلَیک یا رسول الله محمد – ( گروه دوم) محمد و آل محمد صلوات، صل علی محمد
( گروه اول) امیر المومنین علیه السلام، بیض الله وجهه- (گروه دوم) الحسن والحسین بیض الله وجهه
و به همین منوال تا چهارده معصوم ادامه می دهند و بعد از آن به القاب و شجاعت حضرت محمد(ص)، امام علی (ع) و امام زمان عج می پردازند:
خاتم المرسلین؛ اشرف الخلایق اجمعین؛ خلیفة الرحمان؛ امام الانس و الجان؛ ابن عم الرسول؛ زوج البتول؛ اسوة المتقین؛ سیف الله؛ غالب کل مغالب ؛ شریک القرآن…
سپس دوباره از ابتدا شروع می کنند( الف الصلاة و السلام علیک یا رسول الله محمد…).
کنار دریا گروه موسیقی محلی شروع به نواختن نی انبان- هنبونه- می کنند. نی انبان یک نوع ساز جنوبی است که در چهار استان بوشهر، خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان مورد استفاده قرار می گیرد). به همین منوال به شادی و گرفتن عکس و…می پردازند و قبل از غروب دوباره با خواندن شعر”اَلفِ الصلاة وَالسلام عَلَیک یا رسول الله محمد” آرام آرام به طرف منزل داماد بر می گردند. به هنگام ورود داماد به داخل خانه، یک بار دیگر پول و برگ سبز و گل، روی سر او می ریزند که البته با هلهله و کِل همراه است. پس از ورود جمعیت به داخل منزل، شیرینی و شربت توزیع می شود.
ادامه مراسم عروسی: زمانی که عروس را از خانه ی پدرش به خانه ی داماد می آورند، جلوی در خانه ی داماد، حیوانی حلال گوشت( ترجیحا یک بُز) را به عنوان پیش قدمَ عروس، قربانی می کنند. این قربانی جهت صدقه، سلامتی و رفع بلا و چشم زخم از زندگی جدید عروس با داماد انجام می گیرد. حیوان را همان شب سلاخی می کنند و گوشتش را به مستمندان فامیل و همسایگان می دهند، البته جگر آن را نگه می دارند و فردای آن شب؛ برای صرف صبحانه ی عروس و داماد استفاده می شود.
البته چنانچه عروس نخواهد که حیوان را ذبح کنند؛ روی سر بز دستی به نشانه آزاد شدن آن حیوان می کشد و بدین ترتیت آن حیوان قربانی نمی شود.
آخر شب وقتی که همه ی مهمانان رفتند؛ به هنگام ورود عروس به خانه ای که قرار است در آن زندگی مشترک خود را آغازکند، پایش را در یک سینی پر از شکر می گذارد تا با ورود خود، خوش یمنی و خیر و برکت را به خانه جدید وارد کند.
طبق روایتی، در این شب، ابتدا داماد باید پاهای عروس را در یک تشت آب ولرم بشوید و سپس دو رکعت نماز مخصوص این شب را بجا بیاورند تا زندگی خود را با یاد خداوند آغاز کنند.
شب سه شبه: شب سوم بعد از عروسی؛ اقوام نزدیک داماد که عمدتا زنان می باشند؛ همه در منزل داماد جمع می شوند؛ ابتدا کادوهای خود را به عروس و داماد هدیه می کنند- این هدیه جدا از باقی هدیه هاییست که شب عروسی یا قبل از آن به عروس و داماد می دهند- سپس دسته جمعی به خانه ی پدر عروس می روند و ساعاتی را به اتفاق هم به گپ و گفت و صرف شیرینی می پردازند.
گفتنی است یکی از رسوماتی که در استان بوشهر و خصوصا کنگان هنوز به آن پایبندند این است که عروس و داماد تا سه روز بعد از عروسی از منزل خارج نمی شوند. بنظر می رسد علت این سه روز در خانه بودن؛ در امان ماندن از چشم زخم( چشم خوردن ) می باشد و شاید موضوع به نوعی شرم و حیا باشد -مخصوصا برای عروس- .
“ سِکنِر“
نکته دیگر اینکه تقریبا یک هفته قبل از عروسی تکه پارچه هایی رنگی که به طناب درازی دوخته شده را در حیاط آویزان می کنند. به این پارچه های دوخته شده به طناب ” سِکنِر“ گفته می شود. سکنر یک کلمه عربی است.
در گذشته های دور که لامپهای تزئینی وجود نداشته، سکنر وسیله ی تزئین مراسمات عروسی بوده است و مردم با دیدن آن در هرجا، متوجه می شدند که در آنجا عروسی است. هنوزهم اکثر مردم کنگان و دیگر نقاط کشور درعروسی هایشان از سکنر استفاده می کنند. شاد باشید.
منبع:کنگان نیوز _ عبدالصمد بحرینی
“تاریخ هر کشوری پر است از نام های جاودانه، اما مردم،اکثرا از معنا و مفهوم آنان چیزی نمی دانند .
نام ها دهان به دهان؛ نسل به نسل و سـ*ـینه به سـ*ـینه می گردد”، اما آنچه باقی می ماند درسهایی است که می توان از آنها آموخت .
با توجه به فرهنگ پربارکشورمان ایران؛ در این مجموعه تلاش خواهیم نمود تا با شناسایی فرهنگ وآداب ورسوم جنوب کشور و به خصوص استان خودمان یعنی بوشهر؛ آداب و رسوم جای جای استان را با نیت معرفی بیشتر به هموطنانمان اقدام نماییم.
در این مقاله برخی از آداب و رسوماتی که در عروسی مردم کنگان انجام می شود را توضیح خواهیم داد.**
حنابندان: مراسم حنابندان در کنگان و اکثر مناطق جنوبی، در دو جا گرفته می شود؛ یکی در منزل عروس، که یک شب قبل از عروسی انجام می شود و دوم در منزل داماد، که عصر روز عروسی انجام می شود.] از آنجایی که حنابندان داماد، رسم و رسومات خاصی را در بر دارد، لذا در این مطلب به حنابندان داماد می پردازیم.]
بعد از ظهر روز عروسی، مقداری حنا در آب ریخته و به هم می زنند تا خوب نرم و رقیق شود. دست و پای داماد (توسط یک شخص بزرگتر ) حنا گذاشته و حدودا ۱۰ دقیقه صبر می کنند تا دست و پای داماد به خوبی رنگ بگیرد.
در این ۱۰ دقیقه برخی از زنان ابیاتی مشهور به چوشی یا تالله(بیت) را با صوت می خوانند؛ در پایان هر دو بیت، زنان و دختران کِل می دهند- کِل نوعی ابراز شادی با صدای بلند است-.
باد میاد گل باد میاد کشتی لـ*ـب دریا میاد
ناخدا کشتی نگه دار دلاک از شیراز میاد
شیر دوماد رفته ؛ اشکال این شکار هفته شن
بی بی عروس جاش تو بنداز شیر دوماد خسته شن
بی بی عروسِ نازنین پایت نذار روی زمین
پاتو بذار رو چشم داماد تا کشه خرج زمین
پس از شستن دست و پای داماد، رنگ سرخ حنا بر دست و پای او می نشیند؛ سپس جمعیت حاضربا شادی و هلهله کنان، داماد را به حمام می برند. طبق این رسم، داماد باید در خانه ی یکی از همسایه ها یا فامیل حمام کند. پس از حمام کردن، دوستان داماد لباسهای دامادیش را به تن او می کنند. جمعیت بیرون از حمام شادی کنان در حال خواندن سروده هایی در مورد حمام رفتن داماد هستند:
آی حمومی آی حمومی آب حموم تازه کن
تا بیاید شازده داماد خلعتش آماده کن
دی مو می خوام دی مو می خوام دختر همسایمون
گل بریزم پیش پایش تا بیاید خونمون
ای یار مبارک بادا انشاالله مبارک بادا…
رسومات بومی محلی بندر کنگان؛ مراسم عروسی در کنگان
دوستان و فامیل، دست داماد را گرفته و از حمام بیرون می آیند؛ در این هنگام شخصی که از قبل مخلوطی از پول، گُل و برگ سبز درخت و…- که درون ظرفی بزرگ – آماده کرده است را روی سر داماد می ریزد؛ حاضرین شروع به هلهله می کنند و کِل می دهند.(عده ای نیز صلوات می فرستند).
جمعیت از خانه بیرون آمده و جلوی منزل جمع می شوند. ابتدا بزرگان فامیل دست داماد را گرفته و شروع به حرکت می کنند و پس از آن، بطور متوالی هر چند دقیقه جای خود را با باقی مردان و دوستان داماد عوض می کنند و آنها دست داماد را می گیرند و به سمت دریا حرکت می کنند. همزمان با هم، طبق رسومات محلی منطقه؛ جملاتی را به صورت عربی می خوانند.
جمعیت به صورت دو گروه این جملات را می خوانند:
(گروه اول) اَلفِ الصلاة وَالسلام عَلَیک یا رسول الله محمد – ( گروه دوم) محمد و آل محمد صلوات، صل علی محمد
( گروه اول) امیر المومنین علیه السلام، بیض الله وجهه- (گروه دوم) الحسن والحسین بیض الله وجهه
و به همین منوال تا چهارده معصوم ادامه می دهند و بعد از آن به القاب و شجاعت حضرت محمد(ص)، امام علی (ع) و امام زمان عج می پردازند:
خاتم المرسلین؛ اشرف الخلایق اجمعین؛ خلیفة الرحمان؛ امام الانس و الجان؛ ابن عم الرسول؛ زوج البتول؛ اسوة المتقین؛ سیف الله؛ غالب کل مغالب ؛ شریک القرآن…
سپس دوباره از ابتدا شروع می کنند( الف الصلاة و السلام علیک یا رسول الله محمد…).
کنار دریا گروه موسیقی محلی شروع به نواختن نی انبان- هنبونه- می کنند. نی انبان یک نوع ساز جنوبی است که در چهار استان بوشهر، خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان مورد استفاده قرار می گیرد). به همین منوال به شادی و گرفتن عکس و…می پردازند و قبل از غروب دوباره با خواندن شعر”اَلفِ الصلاة وَالسلام عَلَیک یا رسول الله محمد” آرام آرام به طرف منزل داماد بر می گردند. به هنگام ورود داماد به داخل خانه، یک بار دیگر پول و برگ سبز و گل، روی سر او می ریزند که البته با هلهله و کِل همراه است. پس از ورود جمعیت به داخل منزل، شیرینی و شربت توزیع می شود.
ادامه مراسم عروسی: زمانی که عروس را از خانه ی پدرش به خانه ی داماد می آورند، جلوی در خانه ی داماد، حیوانی حلال گوشت( ترجیحا یک بُز) را به عنوان پیش قدمَ عروس، قربانی می کنند. این قربانی جهت صدقه، سلامتی و رفع بلا و چشم زخم از زندگی جدید عروس با داماد انجام می گیرد. حیوان را همان شب سلاخی می کنند و گوشتش را به مستمندان فامیل و همسایگان می دهند، البته جگر آن را نگه می دارند و فردای آن شب؛ برای صرف صبحانه ی عروس و داماد استفاده می شود.
البته چنانچه عروس نخواهد که حیوان را ذبح کنند؛ روی سر بز دستی به نشانه آزاد شدن آن حیوان می کشد و بدین ترتیت آن حیوان قربانی نمی شود.
آخر شب وقتی که همه ی مهمانان رفتند؛ به هنگام ورود عروس به خانه ای که قرار است در آن زندگی مشترک خود را آغازکند، پایش را در یک سینی پر از شکر می گذارد تا با ورود خود، خوش یمنی و خیر و برکت را به خانه جدید وارد کند.
طبق روایتی، در این شب، ابتدا داماد باید پاهای عروس را در یک تشت آب ولرم بشوید و سپس دو رکعت نماز مخصوص این شب را بجا بیاورند تا زندگی خود را با یاد خداوند آغاز کنند.
شب سه شبه: شب سوم بعد از عروسی؛ اقوام نزدیک داماد که عمدتا زنان می باشند؛ همه در منزل داماد جمع می شوند؛ ابتدا کادوهای خود را به عروس و داماد هدیه می کنند- این هدیه جدا از باقی هدیه هاییست که شب عروسی یا قبل از آن به عروس و داماد می دهند- سپس دسته جمعی به خانه ی پدر عروس می روند و ساعاتی را به اتفاق هم به گپ و گفت و صرف شیرینی می پردازند.
گفتنی است یکی از رسوماتی که در استان بوشهر و خصوصا کنگان هنوز به آن پایبندند این است که عروس و داماد تا سه روز بعد از عروسی از منزل خارج نمی شوند. بنظر می رسد علت این سه روز در خانه بودن؛ در امان ماندن از چشم زخم( چشم خوردن ) می باشد و شاید موضوع به نوعی شرم و حیا باشد -مخصوصا برای عروس- .
“ سِکنِر“
نکته دیگر اینکه تقریبا یک هفته قبل از عروسی تکه پارچه هایی رنگی که به طناب درازی دوخته شده را در حیاط آویزان می کنند. به این پارچه های دوخته شده به طناب ” سِکنِر“ گفته می شود. سکنر یک کلمه عربی است.
در گذشته های دور که لامپهای تزئینی وجود نداشته، سکنر وسیله ی تزئین مراسمات عروسی بوده است و مردم با دیدن آن در هرجا، متوجه می شدند که در آنجا عروسی است. هنوزهم اکثر مردم کنگان و دیگر نقاط کشور درعروسی هایشان از سکنر استفاده می کنند. شاد باشید.
منبع:کنگان نیوز _ عبدالصمد بحرینی
رسومات بومی کنگان
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
