- عضویت
- 25/10/20
- ارسال ها
- 1,158
- امتیاز واکنش
- 17,924
- امتیاز
- 323
- محل سکونت
- رمان ۹۸
- زمان حضور
- 59 روز 6 ساعت 34 دقیقه
ازدواج رسم و قاعده ای است که از زمان های اولیه وجود داشته است و اهمیت زیادی در زندگی و جامعه بشر دارد. ازدواج به عنوان یک اصطلاح پیوند مستمر میان یک زن و یک مرد به عنوان زن و شوهر در تمام مراحل زندگی است.
کشور ترکیه ، سنت و فرهنگ غنی دارد که در شهر و استان و روستا تنوع زیادی در این رسوم دیده می شود. در شهرهای اصلی , عروس و دامادها فرهنگ غربی را نیز با سنت های ترکیه ترکیب کرده اند. ترک ها علاقه زیادی به جشن گرفتن با غذاهای زیاد ، موسیقی و رقص دارند .
حدود 20 درصد ازدواج‌های ترکیه ازدواج‌هایی است که از طرف خانواده‌ها برنامه‌ریزی می‌شوند. پدر و مادر یا سرپرست فعلی عروس و داماد آینده، فردی مناسب را برای فرزندشان انتخاب می‌کنند تا در جوانی با هم ازدواج کنند و اگر خانواده‌ها موافقت کنند ازدواج صورت می‌گیرد. معمولا مادر پسر به دنبال دختر مناسب برای پسرش می‌گردد. پس از آن به خانه دختر می‌رود و با او در مورد نظرش در ارتباط با ازدواج و وظایف و اهداف او در زندگی مشترک صحبت میکند. در بیشتر مواقع دختر و پسر به تنهایی با هم صحبت می کنند و اگر موافق باشند باهم ازدواج می‌کنند، درغیر این صورت خانواده‌ها برای ازدواج پافشاری نمی‌کنند.
استفاده از «در بیشتر مواقع» در پاراگراف بالا به این دلیل است که درصد خیلی پایینی از ازدواج‌ها که «beşik kertme» نام گرفته است، بدون در نظر گرفتن رضایت دختر و پسر شکل گرفته است. نمونه‌ای از این نوع ازدواج به این صورت بوده که خانواده‌ها اسم دختر و پسر را از زمانی که در گهواره بودند روی هم می‌گذاشتند و در جوانی باهم ازدواج می‌کردند. هرچند که این نوع ازدواج‌ها به ندرت این روزها به چشم می‌خورد اما نپذیرفتن آن از طرف دختر و پسر امری پیچیده و شاید غیرممکن است.
یکی دیگر از عروسی‌هایی که این روزها کم تر دیده‌می‌شود «berdel» است که به معنای معاوضه عروس است. در جوامع ترکیه برای ازدواج مقداری پول مانند مهریه مرسوم در ایران تعیین می‌کنند. در گذشته برای خانواده‌هایی که وضعیت مالی مناسبی نداشتند و نمی‌توانستند آن را بپردازند این‌گونه مرسوم بوده که در عوض مهریه دشمنی‌ها وکینه‌های قبلی را فراموش می کردند.
با گذر زمان تعداد این نوع عروسی‌ها بسیار محدود شده‌است و تقریبا دختر و پسری که بدون اجازه ی پدر و مادر ازدواج کنند نایاب هستند. داماد آینده باید از دختر تقاضای ازدواج کند (kiz isteme) این تقاضا در عصر یک روز با پذیرایی قهوه ترک آغاز می شود – نگران نباشید !
وقتی که توافق انجام شد برنامه ریزی نامزدی شروع خواهد شد . معمولا نامزدی در منزل عروس انجام می گیرد . در منزل داماد نیز مهمانان حضور دارند تا به سمت منزل عروس به صرف ناهار حرکت کنند.
عروس لباس نامزدی و جواهراتش (taki) که هدیه مادر شوهر است را استفاده کرده و سپس تبادل حلقه های نامزدی که توسط یک ربان قرمز به دست راست آنها بسته شده توسط اقوام نزدیک انجام می گیرد.
ازدواج‌های سنتی ترکیه را در سه قسمت می‌توان بررسی کرد: بله برون، نامزدی وجشن عروسی. بیشتر خانواده‌هایی که سبک‌های سنتی را می‌پسندند به تمام جزییات مراسم توجه می‌کنند، اما برخی دیگر بدون توجه به خیلی از رسوم کوچک و جزئی مراسم را برگزار می‌کنند و بعضی از عروس و دامادها حتی ممکن است به یکباره سراغ ازدواج قانونی بروند بدون اینکه مراحل قبلی راپشت سر بگذارند.
دعوت به عروسی
در عروسی های ترک های جهان خصوصا آناتولی ، چند روز قبل از برگزاری مراسم، دعوتیه های عروسی در میان دوستان و فامیل پخش می گردد. نوع این دعوتیه ها و اینکه کدام طرف مسئول توزیع آنها می باشد، از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. در برخی از مناطق هدایایی از قبیل روسری، حوله، صابون، قاشق چوبی، دستمال، لیوان و نظایر آن انتخاب شده و به عنوان دعوتیه عروسی برای مدعوین فرستاده می شود.
فردی که مسئول پخش دعوتیه ها می باشد، به دم درب دوستان و فامیل رفته، سلام برگزارکننده مراسم عروسی را به آنها رسانده و بعنوان دعوتیه یکی از این هدایا را به آنها می دهد و بدین شکل دوستان، فامیل و یا همسایه ها به عروسی دعوت می کند.
در فرهنگ آناتولی، روز آغاز عروسی و اینکه این مراسم چند روز طول خواهد کشید، از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. در زمانهای گذشته مراسم عروسی حداقل 3 و یا 4 روز ادامه پیدا می کرد و معمولا روزهای پنجشنبه و یا جمعه آغاز می شد و شنبه و یا یکشنبه به پایان می رسید.
در این مراسم تمام خانم‌های فامیل و دوستان عروس به خانه آنها یا باغی کوچک دعوت می‌شوند. در گذشته این جشن را مخصوص دختران می‌دانستند و آنها لباس‌های مخصوصی می‌پوشیدند و درحال آوازخواندن و پایکوبی شمع‌هایی برای عروس می‌آوردند و معمولا مادر عروس و داماد گریه می‌کردند . بعد مقداری حنا کف هردو دست عروس‌خانم و مقداری کف دست دختران جوان مجلس می‌گذارند. آنها معتقدند این کار خوش‌شانسی در ازدواج را برای‌شان به ارمغان می‌آورد.
صبح روز عروسی ، عروس برای آخرین بار از خانه پدری‌اش راهی می‌شود، که خود آن نیز یک مراسم ویژه دارد. بعد از آرایش سر و صورت، او از آرایشگاه به خانه پدری‌اش بازمی‌گردد و منتظر می‌ماند تا داماد و خانواده‌اش دنبال او بیایند. داماد همراه خانواده و اقوام نزدیک، با ماشین شخصی دنبال عروس می‌آید و این کار یک نوع نمایش به‌حساب می‌آید. همه سعی می کنند در این مسابقه از یکدیگر سبقت بگیرند و تلاش می‌کنند تا هرچه زودتر عروس را ببینند. در راه آهنگ به‌صورت زنده اجرا می‌شود و فیلمبردار آنان را همراهی میکند تا تمام لحظات خوش را ثبت کنند.
جلو در خانه عروس آنقدر موسیقی پخش می‌کنند و پایکوبی می‌کنند تا عروس از خانه بیرون بیاید. آخرین مانعی که سر راه عروس و داماد قرارمی‌گیرد پسربچه‌ای است که پرچم کشور را به‌دست دارد و جلو در ایستاده و می‌گوید که در باز نمی‌شود. مقداری پول به او می‌دهند تا در را بازکند وکنار برود. سپس میهمانان برای عروس و داماد آرزوی خوشبختی می‌کنند و آهنگ می‌خوانند و آنها از خانه خارج می‌شوند. در این روز بسیارعادی است که خانواده عروس در حال گریه کردن باشند چون دختر خود را روانه زندگی جدید خود می‌کنند.
این زوج همراه میهمانان به خانه داماد می‌روند تا مراسم عقد برگزار شود و سپس به تالار می‌روند. بعد از اینکه تمام میهمانان رسیدند خواننده نام عروس و داماد را اعلام می کند و آن دو به تالار وارد می‌شوند. اگر مراحل قانونی ازدواج طی نشده باشد محضردار که در مراسم حضور دارد به کارها پایان می‌دهد و دو نفر یا بیشتر شهادت می‌دهند که این ازدواج صورت گرفته است .
قبل از این که میهمانان به شادی و پایکوبی بپردازند هدایایی به عروس و داماد تقدیم می‌کنند و جشن با سرو غذاهایی چون kebab (کباب ) وflaky (پاستا و اسفناج و پنیر) ادامه پیدا میکند.
در آخر، عروس از خانواده‌اش خداحافظی میکند و عروس و داماد بعداز مراسم به ماه‌عسل می‌روند.
یکی از سنت های جالب این مراسم بین عروس با دوستان و اقوام دخترش می باشد. دوستان مجرد عروس اسم هایشان را کف کفش های عروس می نویسند. عروس طی مراسم با کفش هایش رفت و آمد زیادی می کند ، رقص و پایکوبی می کند و شب را می گذراند. در پایان شب ، دخترها کف کفش عروس را می بینند تا ببینند اسم چه کسی پاک شده و اسم چه کسی کف کفش به جا مانده . اگر نام شما پاک شده باشد ، شما به زودی ازدواج خواهید کرد ، همچنین اگر نام شما پاک نشده باشد ، ازدواج شما در آینده نزدیک پیش بینی نمی شود .
معمولاً وسایل اتاق خواب و کمی از وسایل دیگر را خانواده عروس می دهند ولی بقیه را مانند اجاق گاز، یخچال و ... داماد تهیه می کند و در منزلی که تهیه کرده و یا منزل پدرش آماده می کند تا پس از عروسی با عروس در آنجا زندگی کنند.
در ترکیه قانونی وجود دارد که زن بعد از ازدواج با نام فامیل شوهرش صدا زده می شود و در محافل قانونی و رسمی نیز او را با نام خانوادگی شوهرش می شناسند.در ترکیه مردان نمی توانند چند همسر داشته باشند و این امر به عنوان جرم تلقی می گردد.همچنین باید حتما ازدواج ها کاملا رسمی و قانونی صورت پذیرد و به صرف اینکه به صورت شرعی انجام شود اما در جایی ثبت نشود غیر قانونی می باشد.
منبع: تشریفات پیوگانی
کشور ترکیه ، سنت و فرهنگ غنی دارد که در شهر و استان و روستا تنوع زیادی در این رسوم دیده می شود. در شهرهای اصلی , عروس و دامادها فرهنگ غربی را نیز با سنت های ترکیه ترکیب کرده اند. ترک ها علاقه زیادی به جشن گرفتن با غذاهای زیاد ، موسیقی و رقص دارند .
حدود 20 درصد ازدواج‌های ترکیه ازدواج‌هایی است که از طرف خانواده‌ها برنامه‌ریزی می‌شوند. پدر و مادر یا سرپرست فعلی عروس و داماد آینده، فردی مناسب را برای فرزندشان انتخاب می‌کنند تا در جوانی با هم ازدواج کنند و اگر خانواده‌ها موافقت کنند ازدواج صورت می‌گیرد. معمولا مادر پسر به دنبال دختر مناسب برای پسرش می‌گردد. پس از آن به خانه دختر می‌رود و با او در مورد نظرش در ارتباط با ازدواج و وظایف و اهداف او در زندگی مشترک صحبت میکند. در بیشتر مواقع دختر و پسر به تنهایی با هم صحبت می کنند و اگر موافق باشند باهم ازدواج می‌کنند، درغیر این صورت خانواده‌ها برای ازدواج پافشاری نمی‌کنند.
استفاده از «در بیشتر مواقع» در پاراگراف بالا به این دلیل است که درصد خیلی پایینی از ازدواج‌ها که «beşik kertme» نام گرفته است، بدون در نظر گرفتن رضایت دختر و پسر شکل گرفته است. نمونه‌ای از این نوع ازدواج به این صورت بوده که خانواده‌ها اسم دختر و پسر را از زمانی که در گهواره بودند روی هم می‌گذاشتند و در جوانی باهم ازدواج می‌کردند. هرچند که این نوع ازدواج‌ها به ندرت این روزها به چشم می‌خورد اما نپذیرفتن آن از طرف دختر و پسر امری پیچیده و شاید غیرممکن است.
یکی دیگر از عروسی‌هایی که این روزها کم تر دیده‌می‌شود «berdel» است که به معنای معاوضه عروس است. در جوامع ترکیه برای ازدواج مقداری پول مانند مهریه مرسوم در ایران تعیین می‌کنند. در گذشته برای خانواده‌هایی که وضعیت مالی مناسبی نداشتند و نمی‌توانستند آن را بپردازند این‌گونه مرسوم بوده که در عوض مهریه دشمنی‌ها وکینه‌های قبلی را فراموش می کردند.
با گذر زمان تعداد این نوع عروسی‌ها بسیار محدود شده‌است و تقریبا دختر و پسری که بدون اجازه ی پدر و مادر ازدواج کنند نایاب هستند. داماد آینده باید از دختر تقاضای ازدواج کند (kiz isteme) این تقاضا در عصر یک روز با پذیرایی قهوه ترک آغاز می شود – نگران نباشید !
وقتی که توافق انجام شد برنامه ریزی نامزدی شروع خواهد شد . معمولا نامزدی در منزل عروس انجام می گیرد . در منزل داماد نیز مهمانان حضور دارند تا به سمت منزل عروس به صرف ناهار حرکت کنند.
عروس لباس نامزدی و جواهراتش (taki) که هدیه مادر شوهر است را استفاده کرده و سپس تبادل حلقه های نامزدی که توسط یک ربان قرمز به دست راست آنها بسته شده توسط اقوام نزدیک انجام می گیرد.
ازدواج‌های سنتی ترکیه را در سه قسمت می‌توان بررسی کرد: بله برون، نامزدی وجشن عروسی. بیشتر خانواده‌هایی که سبک‌های سنتی را می‌پسندند به تمام جزییات مراسم توجه می‌کنند، اما برخی دیگر بدون توجه به خیلی از رسوم کوچک و جزئی مراسم را برگزار می‌کنند و بعضی از عروس و دامادها حتی ممکن است به یکباره سراغ ازدواج قانونی بروند بدون اینکه مراحل قبلی راپشت سر بگذارند.
دعوت به عروسی
در عروسی های ترک های جهان خصوصا آناتولی ، چند روز قبل از برگزاری مراسم، دعوتیه های عروسی در میان دوستان و فامیل پخش می گردد. نوع این دعوتیه ها و اینکه کدام طرف مسئول توزیع آنها می باشد، از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. در برخی از مناطق هدایایی از قبیل روسری، حوله، صابون، قاشق چوبی، دستمال، لیوان و نظایر آن انتخاب شده و به عنوان دعوتیه عروسی برای مدعوین فرستاده می شود.
فردی که مسئول پخش دعوتیه ها می باشد، به دم درب دوستان و فامیل رفته، سلام برگزارکننده مراسم عروسی را به آنها رسانده و بعنوان دعوتیه یکی از این هدایا را به آنها می دهد و بدین شکل دوستان، فامیل و یا همسایه ها به عروسی دعوت می کند.
در فرهنگ آناتولی، روز آغاز عروسی و اینکه این مراسم چند روز طول خواهد کشید، از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. در زمانهای گذشته مراسم عروسی حداقل 3 و یا 4 روز ادامه پیدا می کرد و معمولا روزهای پنجشنبه و یا جمعه آغاز می شد و شنبه و یا یکشنبه به پایان می رسید.
در این مراسم تمام خانم‌های فامیل و دوستان عروس به خانه آنها یا باغی کوچک دعوت می‌شوند. در گذشته این جشن را مخصوص دختران می‌دانستند و آنها لباس‌های مخصوصی می‌پوشیدند و درحال آوازخواندن و پایکوبی شمع‌هایی برای عروس می‌آوردند و معمولا مادر عروس و داماد گریه می‌کردند . بعد مقداری حنا کف هردو دست عروس‌خانم و مقداری کف دست دختران جوان مجلس می‌گذارند. آنها معتقدند این کار خوش‌شانسی در ازدواج را برای‌شان به ارمغان می‌آورد.
صبح روز عروسی ، عروس برای آخرین بار از خانه پدری‌اش راهی می‌شود، که خود آن نیز یک مراسم ویژه دارد. بعد از آرایش سر و صورت، او از آرایشگاه به خانه پدری‌اش بازمی‌گردد و منتظر می‌ماند تا داماد و خانواده‌اش دنبال او بیایند. داماد همراه خانواده و اقوام نزدیک، با ماشین شخصی دنبال عروس می‌آید و این کار یک نوع نمایش به‌حساب می‌آید. همه سعی می کنند در این مسابقه از یکدیگر سبقت بگیرند و تلاش می‌کنند تا هرچه زودتر عروس را ببینند. در راه آهنگ به‌صورت زنده اجرا می‌شود و فیلمبردار آنان را همراهی میکند تا تمام لحظات خوش را ثبت کنند.
جلو در خانه عروس آنقدر موسیقی پخش می‌کنند و پایکوبی می‌کنند تا عروس از خانه بیرون بیاید. آخرین مانعی که سر راه عروس و داماد قرارمی‌گیرد پسربچه‌ای است که پرچم کشور را به‌دست دارد و جلو در ایستاده و می‌گوید که در باز نمی‌شود. مقداری پول به او می‌دهند تا در را بازکند وکنار برود. سپس میهمانان برای عروس و داماد آرزوی خوشبختی می‌کنند و آهنگ می‌خوانند و آنها از خانه خارج می‌شوند. در این روز بسیارعادی است که خانواده عروس در حال گریه کردن باشند چون دختر خود را روانه زندگی جدید خود می‌کنند.
این زوج همراه میهمانان به خانه داماد می‌روند تا مراسم عقد برگزار شود و سپس به تالار می‌روند. بعد از اینکه تمام میهمانان رسیدند خواننده نام عروس و داماد را اعلام می کند و آن دو به تالار وارد می‌شوند. اگر مراحل قانونی ازدواج طی نشده باشد محضردار که در مراسم حضور دارد به کارها پایان می‌دهد و دو نفر یا بیشتر شهادت می‌دهند که این ازدواج صورت گرفته است .
قبل از این که میهمانان به شادی و پایکوبی بپردازند هدایایی به عروس و داماد تقدیم می‌کنند و جشن با سرو غذاهایی چون kebab (کباب ) وflaky (پاستا و اسفناج و پنیر) ادامه پیدا میکند.
در آخر، عروس از خانواده‌اش خداحافظی میکند و عروس و داماد بعداز مراسم به ماه‌عسل می‌روند.
یکی از سنت های جالب این مراسم بین عروس با دوستان و اقوام دخترش می باشد. دوستان مجرد عروس اسم هایشان را کف کفش های عروس می نویسند. عروس طی مراسم با کفش هایش رفت و آمد زیادی می کند ، رقص و پایکوبی می کند و شب را می گذراند. در پایان شب ، دخترها کف کفش عروس را می بینند تا ببینند اسم چه کسی پاک شده و اسم چه کسی کف کفش به جا مانده . اگر نام شما پاک شده باشد ، شما به زودی ازدواج خواهید کرد ، همچنین اگر نام شما پاک نشده باشد ، ازدواج شما در آینده نزدیک پیش بینی نمی شود .
معمولاً وسایل اتاق خواب و کمی از وسایل دیگر را خانواده عروس می دهند ولی بقیه را مانند اجاق گاز، یخچال و ... داماد تهیه می کند و در منزلی که تهیه کرده و یا منزل پدرش آماده می کند تا پس از عروسی با عروس در آنجا زندگی کنند.
در ترکیه قانونی وجود دارد که زن بعد از ازدواج با نام فامیل شوهرش صدا زده می شود و در محافل قانونی و رسمی نیز او را با نام خانوادگی شوهرش می شناسند.در ترکیه مردان نمی توانند چند همسر داشته باشند و این امر به عنوان جرم تلقی می گردد.همچنین باید حتما ازدواج ها کاملا رسمی و قانونی صورت پذیرد و به صرف اینکه به صورت شرعی انجام شود اما در جایی ثبت نشود غیر قانونی می باشد.
منبع: تشریفات پیوگانی
رسوم جالب ازدواج در ترکیه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر:
