- عضویت
- 20/7/20
- ارسال ها
- 724
- امتیاز واکنش
- 4,789
- امتیاز
- 228
- زمان حضور
- 62 روز 21 ساعت 12 دقیقه
پیش از این، خانواده‌ها به طور معمول تعداد زیادی فرزند داشتند. به طوری که هر کس حداقل 3- 4 خواهر و برادر داشت و در مواردی حتی خیلی بیشتر. اما رفته‌رفته، خانواده‌ها ترجیح می‌دهند فرزندان کم‌تری داشته باشند. در واقع به نظر می‌رسد این تغییر اجتناب‌ناپذیر باشد.
در زندگی امروز، در بسیاری از خانواده‌ها، پدر ساعات زیادی از روز را بیرون از خانه می‌گذراند و مادر هم، یا خود شاغل است، یا مشغولیتی چون درس دارد. به علاوه در دوران گذشته، معمولا خانواده‌ها دور هم زندگی می‌کردند، مادربزرگ و پدربزرگ و خاله و دایی و ... بنابراین همیشه بزرگ‌تری برای مراقبت از بچه‌ها بود و لازم نبود پدر و مادر خودشان، تمام مسئولیت‌های مراقبت از فرزند را بر عهده بگیرند. در آن شرایط، آنها از کمک و حمایت دیگران برخوردار بودند اما در زندگی امروز، والدین دست تنها باید فرزند خود را بزرگ کنند.
علاوه بر این، هزینه‌های زندگی امروز خیلی بیشتر شده است. امکانات فراوانی به بازار آمده و بچه‌ها را نمی‌توان با یک توپ پلاستیکی یا عروسک پارچه‌ای قانع کرد. کتاب‌ها، رایانه‌ها، اینترنت، بازی‌های رایانه‌ای، ایکس‌باکس، انواع و اقسام کلاس‌های آموزشی و ..... همه و همه هزینه هنگفتی دارند. همچنین حساسیت خانواده‌ها در مورد شیوه تربیت فرزندان بالاتر رفته است. خانواده‌ها حالا کم‌تر اجازه می‌دهند فرزندشان وقتش را به بازی در کوچه‌ها بگذراند و اهمیت بیشتری به مراحل رشدی او می‌دهند.
***
حرف‌ها و باورهای عمومی
بسیاری می‌گویند بچه‌هایی که خواهر و برادری در خانه ندارند، دچار مشکلات رفتاری می‌شوند. آنها همیشه تنها هستند و افسرده‌اند. هیچکس را ندارند که با او بازی و درددل کنند و در آینده هم همیشه تنها خواهند ماند. حتی بسیاری به نوه‌ها هم فکر میکنند که ممکن است دیگر خاله و دایی و عمه و عمویی نداشته باشند. اما این حرف‌ها چه‌قدر درست هستند؟ واقعا تک‌فرزندها سالم بار نمی‌آیند؟ در اطرافتان خانواده یا فردی را می‌شناسید که تجربه تک‌فرزندی داشته باشد؟ به نظرتان با بقیه متفاوت است؟
در زندگی امروز، در بسیاری از خانواده‌ها، پدر ساعات زیادی از روز را بیرون از خانه می‌گذراند و مادر هم، یا خود شاغل است، یا مشغولیتی چون درس دارد. به علاوه در دوران گذشته، معمولا خانواده‌ها دور هم زندگی می‌کردند، مادربزرگ و پدربزرگ و خاله و دایی و ... بنابراین همیشه بزرگ‌تری برای مراقبت از بچه‌ها بود و لازم نبود پدر و مادر خودشان، تمام مسئولیت‌های مراقبت از فرزند را بر عهده بگیرند. در آن شرایط، آنها از کمک و حمایت دیگران برخوردار بودند اما در زندگی امروز، والدین دست تنها باید فرزند خود را بزرگ کنند.
علاوه بر این، هزینه‌های زندگی امروز خیلی بیشتر شده است. امکانات فراوانی به بازار آمده و بچه‌ها را نمی‌توان با یک توپ پلاستیکی یا عروسک پارچه‌ای قانع کرد. کتاب‌ها، رایانه‌ها، اینترنت، بازی‌های رایانه‌ای، ایکس‌باکس، انواع و اقسام کلاس‌های آموزشی و ..... همه و همه هزینه هنگفتی دارند. همچنین حساسیت خانواده‌ها در مورد شیوه تربیت فرزندان بالاتر رفته است. خانواده‌ها حالا کم‌تر اجازه می‌دهند فرزندشان وقتش را به بازی در کوچه‌ها بگذراند و اهمیت بیشتری به مراحل رشدی او می‌دهند.
***
حرف‌ها و باورهای عمومی
بسیاری می‌گویند بچه‌هایی که خواهر و برادری در خانه ندارند، دچار مشکلات رفتاری می‌شوند. آنها همیشه تنها هستند و افسرده‌اند. هیچکس را ندارند که با او بازی و درددل کنند و در آینده هم همیشه تنها خواهند ماند. حتی بسیاری به نوه‌ها هم فکر میکنند که ممکن است دیگر خاله و دایی و عمه و عمویی نداشته باشند. اما این حرف‌ها چه‌قدر درست هستند؟ واقعا تک‌فرزندها سالم بار نمی‌آیند؟ در اطرافتان خانواده یا فردی را می‌شناسید که تجربه تک‌فرزندی داشته باشد؟ به نظرتان با بقیه متفاوت است؟
تک فرزندی، خوب یا بد؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
