Kamelia Parsa | Season of Dementia کاربر انجمن رمان ۹۸

Kameliaparsa · 20/1/21

One day you came and said, I want to sit in the bowl of your black eyes forever.
Today, years have passed since those days, and this sad little girl, every time she asks from the broken mirror of her dreams, that, oh my gosh, why did you never say that you are going to shed tears and weep from my eyes forever?
***

یک روز آمدی و گفتی میخواهم تا ابدیت در کاسه چشمان میشی ات بنشینم
امروز سال ها از آن روز ها گذشته و این دخترک مغموم
هربار از آینه‌ی شکسته‌ی رویاهایش میپرسد
که ای زهیر من
چرا هرگز نگفتی که قرار است اشک شوی
و
تا بی نهایت از چشم هایم بباری!

Kameliaparsa · 27/1/21

You said: Why does the cold mother struggle with the heat of love?
I looked at you, but I did not say that the mother of the cold was also a little girl in love, who took the hand of autumn and walked the streets of Ordibehesht!
I did not say that the toy in the hands of Khordad became overnight! Ah, you yourself were from the same idea of Khordad!
Oh, they called me crazy! Oh, they said you are the offspring of these white walls!
***

گفتی: چرا ننه سرما با حرارت عشق سر ستیز دارد؟
نگاهت کردم...
اما
نگفتم که ننه سرما هم روزی دخترک عاشقی بود
که دست پاییز را میگرفت و کوچه های اردیبهشت را قدم میزد
نگفتم که بازیچه دستان خرداد شدن یک شبه پیرش کرد
آخر تو خودت از همان اندیشه خرداد بودی...
آخر دیوانه خطابم میکردند...
آخر میگفتند تو زاییده ی این دیوارهای سفیدی...

Kameliaparsa · 23/2/21

Death had lost its grandeur in the glare of the girl's eyes, and its fabric was becoming more and more betrayed alone. The little girl, however, had a secret, full of confusion, and with the last breath left in her life, she had taken the hands of winter. Sadness in the waves of his black curl was terrifying!
Suddenly! Behind the curtains of stupidity windows, someone broke! Was it the crooked mouth of the toads, or the irony of boom singing? Whatever it was, a look woke up and my heart was silent to the infinite instinct!
***

مرگ ابهتش را در تلالو چشمان دخترک باخته بود و تار و پودش هر لحظه بیشتر به خیـ*ـانت تنهایی می پیچید،
دخترک اما سری داشت، لبریز از سردرگمی
و با آخرین رمق مانده در جانش دستان زمستان را گرفته بود
غم در امواج جعد مشکینش سخت هراسان بود!
ناگهان! پشت پرده حماقت پنجره ها کسی شکست...
دهن کجی چشمان غوک ها بود، یا کنایه ی آواز بوم
هرچه بود نگاهی بیدار شد و قلبی تا بی نهایتِ غریزه خاموش ماند!.

Kameliaparsa · 21/3/21

Today I saw that after living for twenty-three years, in front of everyone, he took his hand and swore to the sky of his eyes! That I love you more tomorrow than today! I thought love is what they say! That is, let everyone see that we are crazy. That means we are not old!
He told her that in twenty-three more years, my share of the world is your laughter!
***

امروز دیدم بعد بیست و سه سال زندگی جلوی همه دستاش و گرفت
و قسم خورد به آسمون چشماش
که فردا بیشتر از امروز دوستت دارم...
فکر کردم عشق که میگن همینه ها
یعنی بزار همه ببینن دیوونه ایم.
یعنی سن و سالی از ما نگذشته!
بهش گفت بیست و سه سال دیگه هم بگذره سهم من از دنیا خنده های تو...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

Kamelia Parsa | Season of Dementia کاربر انجمن رمان ۹۸

Kameliaparsa

کاربر حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

Kameliaparsa

کاربر حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

Kameliaparsa

کاربر حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

Kameliaparsa

کاربر حرفه‌ای

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر حرفه‌ای

کاربر حرفه‌ای

کاربر حرفه‌ای

کاربر حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین