نویسنده این موضوع
کودک نابینا و مبتلا به اختلال های بینایی از حساس ترین کودکان هستند. تربیت کودک نابینا نیازمند دانستن اطلاعاتی از این بچه ها است و والدین و دیگر نزدیکان آنها می بایستی که بهترین روش رفتاری را با این گروه از کودکان داشته باشند.
تربیت کودک نابینا
پدر و مادری که با کودک نابینای خود مانند کودکی کامل برخورد می کنند و در مقابل، از دیگران نیز انتظار رفتارهای رایج و سنجیده را دارند ، در واقع در رشد طبیعی استعدادهای ذهنی و مهارت های حسی و حرکتی و پرورش ظرفیت عاطفی بچه خود نقش فعالی را اجرا می کنند. بالعکس پدر و مادری که به محض روبرو شدن با کودک نابینای خود تمامی دریچه های رشد و ترقی را به روی وی بسته پنداشته اند و به روش مؤثر و خلاق با وی رفتار نمی کنند طبیعی است که انگیزه های رشد فرزندشان را محدود می کنند به دلیل آنکه وجود انگیزه و پرورش آنان در سازگاری عاطفی و اجتماعی کودک بسیار دارای اهمیت است.
بعضی از والدین به علت داشتن احساس مقصر بودن و گناهی که نسبت به معلولیت کودک خود دارند، کودک را به صورت ویژه بزرگ می کنند و به تمام خواسته هایش جواب مثبت می دهند. آن ها تلاش می کنند تمام مشکلات و موانع را از جلوی پای کودک کنار بزنند ولی این کار تنها سبب لوس شدن کودک خواهد شد. البته نه تنها والدین، بلکه تمام اعضای خانواده و به ویژه پدر بزرگ و مادربزرگ امکان دارد در این بین تقصیر کار باشند. بچه های کم بینا و نابینا باید بتوانند با معلولیت خویش سازگار شوند و با وجود معلولیتی که دارند زندگی را به صورت حداقل نیمه مستقل تجربه کنند.
تمام والدین کودکان نابینا باید یاد بگیرند که فرزندشان در مرحله اول یک کودک است و نمی داند که نابیناست وی مثل دیگر بچه ها نیازهایی دارد، کودک نابینا به عشق، حمایت و مهر و محبت احتیاج دارد نه ترحم. کودک از روز نخست زندگی به هوا، غذا، بازي و مکانی امن در خانواده نیاز دارد هرچند مهر و محبت های شما را نمی بیند ولی گرمی دست ها و آ*غو*ش شما را به خوبی حس می کند. صحبت ها، زمزمه ها و لالایی های شما را به خوبی می فهمد و از آن ها لـ*ـذت می برد.
کودک احتیاج دارد دیگر اعضای خانواده را بشناسد آن ها را از طریق بو، لمس و صدا تشخیص بدهد تمام افراد خانواده میتوانند به وی کمک کنند تا از خانه اش و آنچه اطرافش رخ می دهد اگاهی بیابد. مخفی کردن کودک نابینا از همسایه ها کار بسیار غلطی است. تفکر اشتباه همسایه ها صرفا در صورتی میتواند تصحیح شود که آنان فرصت داشته باشند کودک نابینای طبیعی و شادی را از نزدیک ببینند و تجربه کنند. کودک نابینا را از خویش مرانید و به شبانه روزی ها نسپارید چون زندگی در خانه و خانواده بهترین زندگی برای بچه ها است و بنابر یک اصل تجربه شده ، کودک بهترین حس امنیت را در خانواده خویش می یابد و آنچه را در کانون خانوادگی می آموزد در هیچ جای ديگر نمی تواند فرا گیرد.
تربیت کودک نابینا
پدر و مادری که با کودک نابینای خود مانند کودکی کامل برخورد می کنند و در مقابل، از دیگران نیز انتظار رفتارهای رایج و سنجیده را دارند ، در واقع در رشد طبیعی استعدادهای ذهنی و مهارت های حسی و حرکتی و پرورش ظرفیت عاطفی بچه خود نقش فعالی را اجرا می کنند. بالعکس پدر و مادری که به محض روبرو شدن با کودک نابینای خود تمامی دریچه های رشد و ترقی را به روی وی بسته پنداشته اند و به روش مؤثر و خلاق با وی رفتار نمی کنند طبیعی است که انگیزه های رشد فرزندشان را محدود می کنند به دلیل آنکه وجود انگیزه و پرورش آنان در سازگاری عاطفی و اجتماعی کودک بسیار دارای اهمیت است.
بعضی از والدین به علت داشتن احساس مقصر بودن و گناهی که نسبت به معلولیت کودک خود دارند، کودک را به صورت ویژه بزرگ می کنند و به تمام خواسته هایش جواب مثبت می دهند. آن ها تلاش می کنند تمام مشکلات و موانع را از جلوی پای کودک کنار بزنند ولی این کار تنها سبب لوس شدن کودک خواهد شد. البته نه تنها والدین، بلکه تمام اعضای خانواده و به ویژه پدر بزرگ و مادربزرگ امکان دارد در این بین تقصیر کار باشند. بچه های کم بینا و نابینا باید بتوانند با معلولیت خویش سازگار شوند و با وجود معلولیتی که دارند زندگی را به صورت حداقل نیمه مستقل تجربه کنند.
تمام والدین کودکان نابینا باید یاد بگیرند که فرزندشان در مرحله اول یک کودک است و نمی داند که نابیناست وی مثل دیگر بچه ها نیازهایی دارد، کودک نابینا به عشق، حمایت و مهر و محبت احتیاج دارد نه ترحم. کودک از روز نخست زندگی به هوا، غذا، بازي و مکانی امن در خانواده نیاز دارد هرچند مهر و محبت های شما را نمی بیند ولی گرمی دست ها و آ*غو*ش شما را به خوبی حس می کند. صحبت ها، زمزمه ها و لالایی های شما را به خوبی می فهمد و از آن ها لـ*ـذت می برد.
کودک احتیاج دارد دیگر اعضای خانواده را بشناسد آن ها را از طریق بو، لمس و صدا تشخیص بدهد تمام افراد خانواده میتوانند به وی کمک کنند تا از خانه اش و آنچه اطرافش رخ می دهد اگاهی بیابد. مخفی کردن کودک نابینا از همسایه ها کار بسیار غلطی است. تفکر اشتباه همسایه ها صرفا در صورتی میتواند تصحیح شود که آنان فرصت داشته باشند کودک نابینای طبیعی و شادی را از نزدیک ببینند و تجربه کنند. کودک نابینا را از خویش مرانید و به شبانه روزی ها نسپارید چون زندگی در خانه و خانواده بهترین زندگی برای بچه ها است و بنابر یک اصل تجربه شده ، کودک بهترین حس امنیت را در خانواده خویش می یابد و آنچه را در کانون خانوادگی می آموزد در هیچ جای ديگر نمی تواند فرا گیرد.
راهکارهایی برای تربیت کودک نابینا
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com