- عضویت
- 20/8/18
- ارسال ها
- 8,710
- امتیاز واکنش
- 29,620
- امتیاز
- 473
- سن
- 23
- محل سکونت
- کویِ دوست
- زمان حضور
- 207 روز 9 ساعت 43 دقیقه
این واقعیت که حکومت فراعنه در اوخر عهد میانه به دلائل بی شمار آسیب پذیر شده بود، انکارناپذیر است. کرونولوژی تاریخ مصر باستان نشان می دهد که، بنیان گذار سلسلۀ دوازدهم آمنهمت اول[۱] بود. وی فرعونی مقتدر، وطن پرست وهرگونه شورش و طغیان را در کمال شدت و بیرحمی سرکوب می کرد. او شورشیان را دلسوز به حال مردم مصر به حساب نمی آورد و آنان را آشوب طلب و ویرانگر می دانست. آمنهمت اول تمایلات و اقدامات تجریه طلبانۀ سران نوم ها را، یکسره سرکوب می کرد وسرانجام دولتی نیرومند را سازمان داد و روی کار آمد و نومارکها وقتی اوضاع را چنین دیدند، قدرت مرکزی فرعون را به رسمیت شناختند، ولی خودمختاری خود را با جدیت حفظ کردند. ساختار حکومت خودمختاری منطقه ای نوم ها بدین گونه بود که آنها برای خود دارای سازمان اداری، دادگستری و نظام مالی و دستگاه دیوانی بودند که در سلسله های قبلی نیز در مصر آشنا و معتبر بود. بدیهی است که هر نوم دارای سپاه مستقلی بود و قوای مسلح برخی از نوم ها از ارتش فرعون نیرومندتر بود. فراعنۀ مصر که در مرکز حکومت می کردند، تنها نمایندگان و مأموران گردآوری مالیاتی را به نوم ها اعزام می کردند و نظارت نمایندگان فرعون بدون هرگونه مداخله ای در امور داخلی نوم ها بود. این توافق میان سران نو ها و فرعون مصر خدشه پذیر نبود.
نومارک ها افزون برپرداخت مالیات به دستگاه فرعون، به اعزام نیروی انسانی به عنوان کارگر برای دستگاه حکومتی فرعون، کوتاهی نمیکردند. از سویی در شرایط حاکمیت ضعف در اهرام سلطۀ رفرازفراعنه ، برخی از سران نوم ها فرصتی به دست می آورند که قلمرو خود را گسترش داده و سرزمین هایی را ضمیمۀ خاک خود کنند. به این ترتیب قلورو برخی از نوم ها گسترده و از نظام مالی، درآمد و طبعاً قرار گرفتن در جداول مالیاتی نوم به دو منطقه تقسیم می شدند، تحت عنوان منطقۀ شاه و منطقۀ نومارک. نومارک ها موظف بودند، به فرمان فرعون گردن نهاده و به هنگام بروز جنگ و لشکرکشی فرعون علیه دشمنان، از وی تبعیت و جانبداری کنند. ولی سران نوم ها گاهی خود را همانند شاه کوچک به شمار آورده و رفتار می کردند و خود را فرمانروا نیز می خوانند. سران نوم ها نیز به تقلید از فراعنه برای خود آرامگاه های مجلل می ساختند و برای خدایان محلی که همان خدایان نوم ها بودند، معابد باشکوه و بزرگ می ساختند. فراعنه دورۀ امپراطوری عهد میانه تدابیری اتخاذ کرده و اقداماتی می کرده اند که به تمام خاک مصر مربوط می شد و همۀ مصریان را در برمی گرفت و از آن بهره مند می شدند. از جمله می توان به طرح و ترسیم و اصلاح نظام آبیاری و سیستم آبرسانی و توزیع و تقسیم آن اشاره کرد.
نومارک ها افزون برپرداخت مالیات به دستگاه فرعون، به اعزام نیروی انسانی به عنوان کارگر برای دستگاه حکومتی فرعون، کوتاهی نمیکردند. از سویی در شرایط حاکمیت ضعف در اهرام سلطۀ رفرازفراعنه ، برخی از سران نوم ها فرصتی به دست می آورند که قلمرو خود را گسترش داده و سرزمین هایی را ضمیمۀ خاک خود کنند. به این ترتیب قلورو برخی از نوم ها گسترده و از نظام مالی، درآمد و طبعاً قرار گرفتن در جداول مالیاتی نوم به دو منطقه تقسیم می شدند، تحت عنوان منطقۀ شاه و منطقۀ نومارک. نومارک ها موظف بودند، به فرمان فرعون گردن نهاده و به هنگام بروز جنگ و لشکرکشی فرعون علیه دشمنان، از وی تبعیت و جانبداری کنند. ولی سران نوم ها گاهی خود را همانند شاه کوچک به شمار آورده و رفتار می کردند و خود را فرمانروا نیز می خوانند. سران نوم ها نیز به تقلید از فراعنه برای خود آرامگاه های مجلل می ساختند و برای خدایان محلی که همان خدایان نوم ها بودند، معابد باشکوه و بزرگ می ساختند. فراعنه دورۀ امپراطوری عهد میانه تدابیری اتخاذ کرده و اقداماتی می کرده اند که به تمام خاک مصر مربوط می شد و همۀ مصریان را در برمی گرفت و از آن بهره مند می شدند. از جمله می توان به طرح و ترسیم و اصلاح نظام آبیاری و سیستم آبرسانی و توزیع و تقسیم آن اشاره کرد.
سرنوشت سـ*ـیاست داخلی و مناسبات خارجی در امپراطوری مصر عهد میانه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
