ارزش های اخلاقی اسلام

~ROYA~ · 17/11/20

اخلاص

یکی از ویژگی های مهم انسان دین دار، اخلاص است. همه اعمال آدمی، در سایه اخلاص رنگ خدایی می گیرد و ارزشمند می شود. یکی از مأموریت های مهم حضرت ابراهیم علیه السلام نیز پرورش اخلاص بود.

قُل إنَّ صَلاتی وَ نُسْکی و مَحیایَ و مَماتی للّه ِ رَبِّ العالَمین. (انعام: 162)

بگو به درستی که نماز و عبادت و حیات و مرگم برای پروردگار جهانیان است.

پیام اخلاص، به انسان دین دار این است که هیچ یک از رفتارها، محرک ها و پاسخ های او، نباید بر اساس خشم و میل و طمع، جوّ ناپدیدار اجتماعی و جزر و مدهای سـ*ـیاسی و انگیزه های غیرالهی باشد.

امام رضا علیه السلام فرمود:

اِنَّ امیرالمؤمنین علیه السلام کان یَقولُ طوبی لَمِن أخلصَ لِلهِ الْعِبادةَ والدعّاءَ.

امیرالمؤمنین پیوسته می فرمود، خوشا به حال کسی که عبادت و دعای خود را خدا محور کند.

البته اثر طبیعی چنین صفتی «قرارگرفتن در اوج عزت و سربلندی» است.

مولوی می گوید:

کعبه را که هر دمی عِزّی فزود

آن ز اخلاصات ابراهیم بود

پیام متن:

اخلاص و خدامحوری در کارها، سبب عزت و سربلندی انسان ها.

ترس از خدا

صفت خوف و ترس در هر انسانی وجود دارد و جزئی از حالات روحی و روانی اوست. پیام دین به پیروان خود این است که به ترس خود نیز بهترین جهت را بدهید. باید ترس از مردم را با ترس از خدا عوض کرد. روی دیگر ترس از خدا، مهر و آرامش است. با خوف از خدا، خطاب «لا تَخَفْ و لا تَحْزَنْ» به گوش جان او می نشیند:

«لاتَخَفْ» دان چون که خوفت داد حق

نان فرستد چون فرستادت طبق

رسول گرامی اسلام می فرماید:

طوبی لِمَن شَغَلَهُ خوفُ اللّه ِ عزَّوجل عن خَوْفِ الناس.

خوشا به حال کسی که ترس او از خدا موجب نترسیدن او از مردم می شود.

در روایت دیگری آمده است که اگر آدمی ترس از خدا را در قلبش داشته باشد، خداوند هم دیگران را از او می ترساند:

مَنْ خاف اللّه َ اَخافَ اللّه ُ مِنه کلَّ شَیْ وَ منْ لَمْ یَخَفِ اللّه َ اَخافَهُ اللّه ُ مِن کُلِّ شَی ءٍ.

کسی که از خدا خوف داشته باشد، همه چیز از او خوف دارد و کسی که از خدا نترسد، خدا او را از همه چیز می ترساند.

خطاب حضرت حق به موسای کلیم این است که:

نه ز دریا ترس و نه از موج و کف

چون شنیدی تو خطاب «لاتخف»

پیام متن:

خوف از خدا، مایه ترس اشیای دیگر از آدمی است.

~ROYA~ · 17/11/20

چشم گریان

گریه و اشک معمولاً به کمک جسم و روان آدمی می آیند و سبب سبکباری روحی و عقده گشایی می شوند.

ای خنک چشمی که آن گریان اوست

وی همایون دل که آن بریان اوست

محرومیت از این حالت، به منزله فقدان نعمتی از نعمت های الهی است. در روایات، خشک چشمی، از نشانه های بدبختی انسان شناخته شده است. پیامبر گرامی اسلام می فرماید: «مِنْ علاماتِ الشِّقاء جُمودُ الْعَیْنِ؛ از نشانه های بدبختی، خشک چشمی است».

گریه می تواند انگیزه های مختلفی داشته باشد. یکی از انگیزه هایی که می تواند در بازسازی شخصیت انسان تأثیر فراوانی داشته باشد، گریستن بر کارنامه اعمال گذشته و خطاهای خویش است. امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید: «طُوبی لِمَنْ... بَکی عَلی خَطیئَتِهِ؛ خوشا به حال کسی که توفیق گریه بر گناهان خویش را داشته باشد».

ز ابرِ گریان، شاخ سبز و تر شود

زان که شمع از گریه روشن تر شود

رسول خدا به علی علیه السلام گریه از ترس خدا را سفارش می کند و می فرماید:

گریه زیاد از خوف خدا موجب می شود که به سبب هر اشکی، هزار خانه در بهشت برای تو ساخته شود.

اشک کان از بهر او بارند خلق

گوهر است و اشک پندارند خلق

پیام متن:

ارزش گریه از خشیت الهی، بازسازی شخصیت در پرتو گریستن بر کارنامه اعمال.

پشیمانی و ترک گناهان

درگیری پیوسته میان قوای ملکوتی و حیوانی، انسان را گاهی از جاده سلامت خارج و مغلوب هوا می کند، ولی خدای متعال با رحمت بی کران خود، اسبابی همچون شفاعت، تضرع و استغفار را وسیله بخشش از لغزش ها قرار داده است. آدمی باید آلودگی ها و سیاهی ایجاد شده از گنـ*ـاه را با اشک دیده شست وشو دهد و نورانیت باطن را به خود بازگرداند. رسول گرامی اسلام می فرماید:

طوبی لِمَن وَجَدَ فی صَحیفةِ عَمَلِهِ یوم القیامةِ تَحْتَ کُلِّ ذَنْبٍ اَستغفراللّه َ.

خوشا بر حال کسی که در کارنامه اعمال او در روز قیامت از پس هر گناهی استغفاری دیده شود.

کوه را کَهْ کن به استغفار و خَوش

جام مغفوران بگیر و خوش بکش

قرآن مجید استغفار بندگان را مانعی بر عذاب الهی می شمارد و می فرماید:

وَ ما کانَ اللّه ُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَاَنْتَ فیهِمْ وَ ما کانَ اللّه ُ مُعَذَّبَهُم وَهُمْ یَسْتَغْفِرونَ. (انفال: 33)

مادامی که تو (پیامبر) در میان مردم هستی و مادامی که مردم استغفار می کنند، خدا ایشان را عذاب نمی کند.

خدا در توبه را به روی انسان ها گشوده است، چنان که حضرت علی علیه السلام به کسانی که از این در وارد می شوند، بشارت می دهد:

خوشا به حال کسی که بر لغزش خویش پشیمان شود و به جبران تقصیر خود بپردازد.

پیام متن:

بازگشت و پشیمانی، وسیله بخشش و دوری از عذاب.

~ROYA~ · 17/11/20

دوستی و ارتباط با مسجد

رفت و آمد هر مسلمان به مراکز عبادت بسیار مورد توجه اسلام است. همراهی با نمازگزاران معمولاً جز با حضور در مسجد امکان پذیر نیست. مساجد، خانه خدا و از پاک ترین مکان های روی کره زمین هستند. رسول گرامی اسلام می فرماید:

«اَلا اِنَّ بُیوُتی فیِ الارضِ المساجدُ؛ آگاه باشید، که خانه های من بر روی زمین، مسجدها هستند».

در جای دیگر می فرماید:

مساجد برای اهل آسمان نورافشانی می کنند، همچنان که ستارگان برای اهل زمین نورافشانی می کنند. خوشا به حال بنده ای که در خانه خود وضو بسازد و سپس در خانه ام به زیارت من بیاید. آگاه باشید که بزرگداشت زیارت کننده بر میزبان واجب است. آنان در تاریکی شب به سوی مساجد می روند. بشارت ده که در روز قیامت از آنها پرتوهای نور ساطع می شود.

پیام متن:

ارتباط همیشگی مسلمانان با مسجدها از دستورات اکید اسلامی است.

مردم دوستی

امام صادق علیه السلام برای مؤمن اوصافی را برمی شمارد، یکی از این صفت ها این است:

«جسم خود را به رنج می اندازد در حالی که مردم از او در آسایش به سر می برند».

دین اسلام زیباترین و سالم ترین روابط انسانی را نشان می دهد. در این روابط، مهرورزی، گذشت، ایثار، بخشش و رحمت و رأفت، جایگاه ویژه ای دارد. امام کاظم علیه السلام می فرماید:

خوشا به حال آنان که به یکدیگر مهر می ورزند، ایشان در روز قیامت مورد رحمت الهی قرار می گیرند.

صائب تبریزی می گوید:

تیره روزان جهان را به چراغی دریاب

که پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد

مکتب ما بهترین انسان ها را نافع ترین آنها می داند و از کسانی که به مردم آسیب نمی رساند، تجلیل می کند. امام علی علیه السلام می فرماید:

«طوبی لمن عَزَلَ عَن النّاسِ شَرَّهُ؛

خوشا به حال کسی که از ناحیه او آسیبی متوجه مردم نمی شود».

از سوی دیگر بدترین انسان ها، آسیب رسان ها هستند. همان ها که پیامبر گرامی اسلام درباره آنها می فرماید:

«شَرُّ النّاسِ مَنْ تَأذّی بِهِ النّاسُ؛ بدترین مردم کسی است که موجب آزار و اذیت مردم شود».

پیام متن:

توصیه به مهرورزی و محبت به مردم و پرهیز از مردم آزاری.

~ROYA~ · 17/11/20

گره گشایی

دنیا، معرکه ای از تزاحم منافع است. این مزاحمت ها، گاهی باعث بروز اختلاف میان دوستان و خویشاوندان می شود. در این میان، افرادی باید برای حل اختلافات گام بردارند. در اندرزهای حضرت مسیح در انجیل چنین آمده است:

طوبی للمُصْلِحینَ بینَ الناسِ اولئکَ هُم المُقَرَّبُونَ یومَ القیامةِ.

خوشا به حال اصلاح کنندگان بین مردم، اینان کسانی هستند که در روز قیامت از مقربان درگاه الهی به شمار می روند.

صدها فرشته بـ*ـو*سه بر آن دست می زنند

کز کار خلق یک گره بسته واکند

پیامبر گرامی اسلام هم اصلاح میان مردم را از شعبه های نبوت برمی شمارد و می فرماید: «اِصلاحُ ذاتِ البَینِ شُعْبَةٌ مِنْ شُعَبِ النُّبُوَّةِ؛ اصلاح ذات بین، شعبه ای از شعبه های نبوت است».

در مقابل، سخن چینی، آتش اختلاف را شعله ور، دشمنی ها را عمیق تر و راه سازش را مسدود می سازد. مولوی در این باره می گوید:

عالمی را یک سخن ویران کند	روبهان مرده را شیران کند
ظالم آن قومی که چشمان دوختند	از سخن ها عالمی را سوختند

پیام متن:

گره گشایان، مقربان درگاه الهی و گره گشایی از رسالت های پیامبران.

انصاف

یکی از کاستی ها و نابسامانی های اجتماعی این است که شهروندان، حق یکدیگر را به رسمیت نشناسند و همه منافع را فقط برای خود و اطرافیانشان بخواهند.

به راستی که رعایت انصاف و دادن حق به دیگران، بسیار سخت و دشوار است. امام صادق علیه السلام می فرماید:

«مَاابْتُلِیَ الْمُؤْمِنُ بِشَی ءٍ اَشَدُّ مِنْ الاِْنصافِ مِنَ النّاسِ؛ انسان به چیزی شدیدتر از انصاف آزمایش نشده است».

آدمی باید در روابط اجتماعی، انصاف را محور تصمیم گیری های خود قرار دهد و با دیگران، آن گونه رفتار کند که دوست دارد با او رفتار شود. پیامبر گرامی اسلام می فرماید: «طوبی لِمَن اَنْصَف النّاسَ مِن نَفْسِهِ؛ خوشا به حال کسی که رابـ*ـطه اش با دیگران بر اساس انصاف باشد».

پیام متن:

توصیه به رعایت انصاف در روابط با دیگران.

~ROYA~ · 17/11/20

توجه به کاستی های خود

پالایش و پیرایش شخصیت، از نشانه های توفیق انسان است. هر کس بهتر از دیگران از عیب های خویش آگاه است. قرآن کریم در این باره می فرماید:

«الانسانُ عَلی نَفْسِه بَصیرةٌ. انسان از درون خویش آگاه است». (قیامت: 14)

آدمی با آگاهی از عیب های خود، باید در پی اصلاح و سالم سازی خود باشد متأسفانه بسیاری از افراد، عیب های دیگران را به راحتی می بینند، آن را بزرگ می کنند و به رخ می کشند. سپس زمینه های آبروریزی را فراهم می آورند، ولی از کاستی های خویش غافل می مانند. در نتیجه از مسیر سازندگی دور می شوند. پیامبر گرامی اسلامی می فرماید:

«طوبی لِمَنْ مَنَعَه عَیبُهُ عَنْ عُیوُبِ الْمؤُمنینَ مِنْ اِخْوانِهِ.

خوشا به حال کسی که رسیدگی او به کاستی های خودش، مانع از عیب جویی او از دیگران می شود».

مولوی در این باره چه زیبا می سراید:

هر کسی گر عیب خود دیدی ز پیش	کی بُدی فارغ وی از اصلاح خویش
غافل اند این خلق از خود ای پدر	لاجرم گویند عیب همدگر

دستور اسلام بر عیب پوشی است، نه پرده دری و عیب یابی. این آموزه امام صادق علیه السلام را دور از نظر نداریم که فرمود:

هر کس عیب و ضعف مؤمنی را بپوشاند، خدا هفتاد عیب او را در دنیا و آخرت خواهد پوشاند.

در سخنی دیگر از آن حضرت آمده است که هر کس در حق مؤمن پرده دری کند و عیب های او را آشکار سازد، خداوند نیز در روز قیامت عیب های پنهان او را آشکار و او را رسوای عام و خاص خواهد کرد. در حقیقت پرده دری دیگران، به نوعی به افشای اسرار باطنی او نیز منجر می شود. پس به جای پرده دری، پرده پوشی کند تا همواره عزیز و پوشیده بماند.

چون خدا خواهد که پرده کس درد

میلش اندر طعنه پاکان برد

پیام متن:

اصلاح معایب و دوری کردن از عیب جویی و پرده دری.

میل گریزی

پاسخ به نیازها در مسیر فرمان های الهی، در دین اسلام مورد توجه قرار گرفته است. اسلام افراط و تفریط را در برآوردن نیازها نکوهش کرده است و درباره میل ها نیز پاسخ بی حد و حصر به آنها را برنمی تابد. از دیدگاه اسلام، پیروی از میل ها ریشه اخلاق را می خشکاند و همه حریم های انسانی را می دراند. پرداختن به لـ*ـذت های زودگذر و ناپایدار حیوانی، انسان را از لـ*ـذت های بزرگ تر محروم می سازد. صبر و تحمل در برابر این طوفان های درونی و بیرونی، مقام و منزلت آدمی را بالا می برد و رضایت خدا و رسول را در پی دارد. پیامبر گرامی اسلام می فرماید:

طوبی لِمَن تَرَک شَهوةً حاضرةً لِمَوعودٍ لَمْ یَرَه.

خوشا به حال کسی که به امید وعده های نادیده الهی، از شهوات زودگذر حیوانی چشم پوشی کند.

اساسا میل های زودگذر، پی آمدهای جبران ناپذیر و حسرت های طولانی به دنبال دارد. همان هشداری که حضرت امیر علیه السلام می دهد و دیگران را از پیروی میل بر حذر می دارد.

«کَمْ مِنْ شَهْوَةِ ساعةٍ اَوْرَثَت حُزنا طویلاً؛ چه بسیارند میل های زودگذری که موجب اندوه مادام العمر می شوند».

انسان های آزاده با یاری پروردگار با هوای نفس مبارزه می کنند و برای رسیدن به نعمت های پایدار، آنها را ترک می کنند. آنان به طوبای سعادت چنگ می زنند و گوش را به ندای شادباش الهی دلخوش می دارند؛ به وعده ای که صادق آل محمد علیه السلام می فرماید:

«طوبی لِمَنْ جاهد فِی اللّه نَفْسَهُ و هواهُ؛ خوشا به حال کسی که به خاطر خدا با هوای نفس خود مخالفت کند».

پیام متن:

پیروی از میل ها، عامل حسرت وناکامی و دوری از میل ها، سبب بالا رفتن مقام و منزلت و به دست آوردن رضایت الهی .

~ROYA~ · 17/11/20

سکوت و گزیده گویی

زیاد گفتن و زیاد شنیدن، ضریب خطاهای انسان را بالا می برد. پرگویی انفجارآمیز و شنیدن سخنان بی مورد دیگران، مجال سکوت، تفکر، خلوت و خویشتن یابی را از آدمی سلب می کند. در حالی که سکوت همراه با تفکر، مایه آرامش و تهذیب نفس است. امام علی علیه السلام می فرماید:

«طوبی لِمَنْ اَمْسَکَ الفَضلَ مِن لسانِهِ؛ خوشا به حال کسی که از زیاده گویی خودداری کند».

پیامبر گرامی اسلام هم می فرماید:

هرگاه مؤمنی را بسیار ساکت یافتید، به او نزدیک شوید؛ زیرا در حالت سکوت، بر قلب مؤمن حکمت جاری می شود. مؤمن کم گو و پرعمل است؛ اما منافق پرگو و کم عمل است.

نظامی گوید:

کم گوی و گزیده گوی چون درّ	تا ز اندک تو جهان شود پر
یک دسته گل دماغ پرور	از خرمن صد گیاه بهتر

پیام متن:

1. سکوت، سبب نجات و مایه آرامش آدمی.

2. توصیه اسلام به نزدیک شدن به مؤمنان کم سخن.

~ROYA~ · 17/11/20

تمامی بازیگران در صحنه بین المللی هدف کسب برترین جایگاه جهانی و تحقق فزون ترین منافع را دنبال می کنند. در این چارچوب آنان تلاش را بر این قرار می دهند که از تمام دارایی های خود بهره ببرند. به همین دلیل ارزش های اخلاقی خواه در هیات آسمانی و خواه در کسوت مدنی مورد توجه قرار می گیرد. با توجه به این واقعیت که در صحنه بین الملل نقض نظم ضرورتاً با تنبیه روبه رو نمی شود و کشورهای بزرگ به لحاظ حجم توانمندی و تسلط بر سازمانهای بین الملل امکان بیشتری برای مشروعیت بخشیدن به ارزش های اخلاقی با منافع خود دارند، باید درک کرد که اخلاق ویژگی موقعیتی دارد. کشورهای بزرگ هر زمان مناسب تشخیص دهند از مباحث اخلاقی مانند حقوق بشر، برابری انسانها و نفی بی احترامی صحبت می کنند و هر زمان آن را برخلاف منافع خود بدانند به راحتی این ارزش ها را نقض می کنند. بنابراین پرواضح است که ارزش های اخلاقی از ارکان اساسی حیات بخش رفتارهای بازیگران نیست بلکه جایگاه آن موقعیتی است. کشورها با توجه به واقعیات و شرایط در داخل و خارج است که تصمیم می گیرند که این توانمندی را از زرادخانه ی ملی مورد استفاده قرار دهند. اگر تشخیص بر این باشد که ارزش های اخلاقی تسهیل کننده است، مورد بهره برداری قرار می گیرد و در صورتی که نظر بر این باشد که مقوله ارزش های اخلاقی در صورت توجه، دستیابی به خواستها را پرهزینه و یا غیرممکن می سازد، به حاشیه رانده می شود
اقتصاد پیش از آنکه به صورت یک علم مدون درآید و حتی مدت ها پس از آن با آموزه های اخلاقی همراه بود، اما به بهانه جدایی دانش از ارزش به تدریج از آن فاصله گرفت. نظریه پردازان سرمایه داری جریان آزاد اقتصاد را بهترین سازوکار تامین کننده منافع عمومی معرفی کردند، اما با آشکارشدن موردهای شکست بازار، دخالت دولت را جبران کننده دانستند. گروهی نیز بازگشت به ارزش های اخلاقی را بهترین راه می دانند. اسلام از ابتدای ظهور، بیشترین تاکید را بر لزوم پالایش انسان ها از درون داشت. در مقاله ضمن بیان سیر اجمالی رابـ*ـطه اخلاق و اقتصاد در غرب، عمده ترین مبانی بینشی اخلاق اقتصادی اسلام بررسی شده، با نگرشی به اثرهای این آموزه ها درمی یابیم که این آموزه ها افزون بر ارتقای معنوی انسا ن ها، با کمترین هزینه و به مطلوبترین وجه بین انگیزه های شخصی و منافع عمومی هماهنگی پدید می آورند.

~ROYA~ · 17/11/20

پژوهش حاضر به شیوه تحلیل محتوا و با صرف نظر ازویژگی کمی آن، به بررسی سازوکارهای فرایند درونی سازی اخلاقی در رویکردهای روان شناختی عمده می پردازد.رویکرد روان تحلیل گری، مبدء این فرایند را فشارهای اجتماعی برای مبادرت به اعمال مورد پذیرش جامعه می داند و همانندسازی و تکوین فرامن، با انگیزه پرهیز از از دست دادن عشق والدین را سازوکارهای اصلی می داند. بر حسب رویکرد شناختی- اجتماعی، هنجارهای اخلاقی در اصل پدیده ای بیرونی و اجتماعی بوده و از طریق فرایندهای تجربه تنبیه، الگوبرداری، تقویت خود، خود نظم دهی و احساس همدلی در خزانه رفتاری فرد جای می گیرند. از دیدگاه شناختی- تحولی، ارزش های اخلاقی یک نظام استدلال در درک روابط اجتماعی می باشند. سازوکارهای اساسی این فرایند را تعارض شناختی، کنش های مکمل جذب و انطباق و در نهایت، تعادل جویی تشکیل می دهند. رویکرد شناختی- عاطفی، تحول درونی سازی اخلاقی را از خلال فنون نظم دهی، پردازش های شناختی و سطح بسنده انگیزش فرد صورت تبیین می کند. هر چند همه رویکردها بر تعامل تعیین کننده های درونی و محیطی تاکید می ورزند، اما میزان مشارکت آنها در درونی سازی متفاوت است. رویکردهای روان تحلیل گری و شناختی- اجتماعی، نقش پدیده های اجتماعی ـ برونی را مؤثرتر می دانند و دیدگاه های شناختی- تحولی و شناختی- عاطفی بر تعیین کننده های درونی، تاکید بیشتری دارند. بازیگران در صحنه بین المللی، تلاش خود را بر این موضوع قرار می دهند که از تمام دارایی های خود بهره ببرند. به همین دلیل، ارزش های اخلاقی، خواه در هیبت آسمانی و خواه در کسوت مدنی مورد توجه قرار می گیرند. از این رو ستون های سه گانه روابط بین الملل، یعنی قدرت، امنیت و صلح، اخلاقِ ماهیتیِ کاملاً مشروع می یابند. با توجه به این واقعیت که در صحنه بین الملل، نقض نظم، ضرورتاً با تنبیه مواجه نمی شود و کشورهای بزرگ به لحاظ حجم توان مندی و کنترل سازمان های بین الملل، امکان وسیع تر برای مشروعیت بخشیدن به ارزش های اخلاقی با منافع خود دارند، باید درک کرد که اخلاق، ویژگی موقعیتی دارد. بنابراین، اگر تشخیص، این باشد که ارزش های اخلاقی، تسهیل کننده است، آن گاه مورد بهره برداری قرار می گیرد و در صورتی که ارزش های اخلاقی، دست یابی به خواست ها را پرهزینه و یا غیرممکن سازد، در این صورت به حاشیه رانده می شود.

~ROYA~ · 17/11/20

بررسی نقش ارزش های اخلاقی به عنوان یکی از عناصر شکل دهنده قواعد حقوق خانواده موضوع اصلی این مقاله است. این تحقیق بر آن است تا با بیان مفهوم ارزش های اخلاقی، مبانی حقوق اسلامی و راه های کشف علل و مبانی حقوق اسلامی به ارزش های اخلاقی به عنوان یکی از مبانی حقوق اسلامی و به ویژه، حقوق خانواده بپردازد. در این راستا سه مورد علقه زوجیت، مهریه و نفقه درنظر گرفته شده است. اراده ی خداوند مبنای حقوق اسلامی است و بقیه مبانی از اراده ی او سرچشمه می گیرند. عقل به ملازمه ی میان مبنابودن فطریات در وضع قوانین الهی و مبنابودن ارزش های اخلاقی، که یکی از گرایش های فطری است، پی برده و کشف می کند که ارزش های اخلاقی به عنوان یکی از گرایشات فطری در وضع قوانین شرعی نقش مبنایی دارد. اثبات این ملازمه توسط عقل و بررسی آیات و روایات، در حقوق خانواده که نهادی مبتنی بر روابط میان انسان هاست، روشن تر است. عقل انسان به ملازمه ی میان مبنابودن فطریات در ایجاد علقه ی زوجیت و مبنابودن ارزش های اخلاقی، که یکی از گرایش های فطری است، پی می برد. این کشف عقلی به طریق مشابه در مورد مهریه و نفقه نیز وجود دارد. به کمال رساندن ارزش های اخلاقی علت (مبنا) تشکیل و ایجاد خانواده (علقه زوجیت) است، بخشش و دادن هدیه از سوی مرد، که یک ارزش اخلاقی است، مبنای مهریه است و مبنای نفقه نیز یک ارزش اخلاقی (ایثار و انفاق) است. علوم انسانی مدرن یا جدید از زمان تکوین خود، در تاریخ جدید اروپا درقالب الگوهایی فرانظری پیگیری شده اند که این الگوها با توجه به نقد الگوی متافیزیکی فلسفی و دینی در مورد هستی، انسان و اجتماع، امکان های وجود هستی متعالی در مورد انسان و اجتماع و همچنین راه های شناخت آن از قبیل عقل یا وحی را مورد تشکیک قرار داده اند. این الگوهای فرانظری علوم انسانی جدید از طبیعت گرایی پوزیتیویستی تا ضدطبیعت گرایی هرمنوتیک و پست مدرن را شامل میشود که با وجود تفاوت های اساسی با همدیگر در مواضع فرانظری، در زمینه تقابل با نگرش متافیزیکی یا متعالی در ساحت نظری و عملی با همدیگر وحدت نظر دارند. به نظر میرسد که همین موضع تشکیک امکان وجود حقیقت متعالی در مورد هستی، انسان و اجتماع است که الگوهای علوم انسانی مدرن را در رویارویی با مسئله ارزش های اخلاقی جهان شمول که فرض وجود حقیقت متعالی شرط امکان عینیت، عمومیت و ضرورت آنها است، با چالش مواجه میسازد.

~ROYA~ · 17/11/20

از آنجا که ارزش ها در ایجاد ثبات در شخصیت افراد و حیات اجتماع بسیار مهم و به عنوان عاملی تأثیرگذار می باشد، آموزش و اشاعه صحیح آنها امری ضروری است. این تحقیق به ارائه روش هایی در جهت آموزش ارزش های دینی و اخلاقی می پردازد. تحقیق حاضر نظری و از نوع توصیفی ـ تحلیلی است و نتایج آن، بیانگر ارائه یک روش جدید به نام روش پله کانی آموزش ارزش هاست. این روش از سه مرحله قبل از آموزش یا «آمادگی و آگاهی»، مرحله آموزش یا «پایه گذاری» و مرحله بعد از آموزش یا « پرورش» تشکیل شده است. فرایند تعلیم و تربیت، به ویژه آموزش ارزش ها، همواره به عنوان یکی از زیرساخت های مهم سازندگی و اصلاح انسان و اجتماع، مورد توجه بشر بوده است. این فرایند، خود از ارکانی تشکیل شده است که محتواهای آموزشی مناسب، یکی از آن ارکان می باشد. این پژوهش بر آن است تا به ارائة اصول مناسب در سازمان دهی و تنظیم محتواهای آموزش ارزش های دینی و اخلاقی بپردازد. پژوهش حاضر، نظری و از نوع توصیفی ـ تحلیلی است و نتایج، بیانگر ارائة معیارهای درست انتخاب محتواهای آموزش ارزش ها، نحوة سازماندهی آنها، به ویژه منابع مناسب، جهت آموزش ارزش های دینی و اخلاقی است. واقع گرایی اخلاقی از مهم ترین مباحث مطرح در فرااخلاق است که نقدهای بسیاری را در پی داشته است. در این میان مهم ترین نقد از آن جان مکی است. از نظر مکی، واقع گرایی اخلاقی فهم ما را دچار خطا می کند. زیرا خاصه های اخلاقی برگرفته از احساسات و عواطف ما هستند و به واقع ارجاع داده نمی شوند. از همین رو نمی توانند تبیینی علی داشته باشند و در نتیجه غیرمعرفت بخش اند. بنابراین هرگونه داوری درباره احکام اخلاقی اساساً نادرست است. در این نوشتار نخست نظریه خطای مکی و دو استدلالی که او نظریه اش را بر آن ها مبتنی ساخته مطرح می شود. سپس، با در نظر گرفتن ادعاهای مفهومی و وجودشناسانه ای که از لوازم رأی مکی است و نظریه خطایی که پیش از او لاک مطرح کرده بود، ایده او بررسی و نشان داده می شود که ذهنیت ارزش های اخلاقی با چالش های متعددی روبه رو است.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین